Buck is such an endearing fellow. E

Buck is such an endearing fellow. Er…dog. But that’s a good point – it’s easy to forget he’s not a person. You know, aside from the whole dragging a sled through the frozen North business. That’s because we’re in his head – sort of. We never see dialogue-style quotations around Buck’s thoughts, so this isn’t quite Homeward Bound. But Buck is personified in a Lassie sort of way. He has emotions, desires, motivations, the works. Which is why we can empathize with him as our main character even though he’s got four legs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บั๊กเป็นเช่นเพื่อนที่รัก เอ่อ ... สุนัข แต่ที่เป็นจุดที่ดี - มันง่ายที่จะลืมเขาไม่ได้เป็นคนที่ คุณจะรู้ว่านอกเหนือจากทั้งการลากเลื่อนผ่านแช่แข็งธุรกิจภาคเหนือ นั่นเป็นเพราะเราอยู่ในหัวของเขา - การเรียงลำดับของ เราไม่เคยเห็นใบเสนอราคาการเจรจาแบบรอบความคิดของบั๊กดังนั้นนี้ไม่มากกลับไปบ้านที่ถูกผูกไว้ แต่บั๊กเป็นตัวเป็นตนในการจัดเรียงสาวจากทาง เขามีอารมณ์ความปรารถนาแรงจูงใจการทำงาน ซึ่งเป็นเหตุผลที่เราสามารถเห็นอกเห็นใจกับเขาเป็นตัวละครหลักของเราแม้เขาจะมีสี่ขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บัคแบบนี้น่ารักดีนะ เอ้อ . . . . . . . หมา แต่นั่นเป็นจุดที่ดีและมันเป็นเรื่องง่ายที่จะลืมเขาไม่ได้จริงๆ คุณรู้มั้ย ทั้งลากเลื่อนผ่านแช่แข็งเหนือธุรกิจ นั่นเป็นเพราะเราอยู่ในหัวของเขา และจัดเรียง เราไม่เคยเห็นการสนทนารูปแบบใบเสนอราคารอบจุดความคิดนี้จึงไม่ค่อยกลับบ้าน . แต่บัคเป็นตัวตนในหญิงสาวเรียงของทางเขาได้อารมณ์ ความต้องการ แรงจูงใจ ในการทำงาน ซึ่งทำให้เราสามารถเห็นอกเห็นใจเขาเป็นตัวละครหลักของเราถึงแม้ว่าเขามีขาสี่ขา