Table 2 shows the behavioral assess

Table 2 shows the behavioral assessments of telehealthcare group during different time ranges. SMBG was significantly different between T1 and T4 (P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Table 2 shows the behavioral assessments of telehealthcare group during different time ranges. SMBG was significantly different between T1 and T4 (P<.001) and T2 and T4 (P=.046). Most of the number of assessments increased at T3 and decreased at T4, and SMBG was the only behavior that continued to increase until T4. There was a statistically significant difference between the telehealthcare and control participants in 5 behaviors at T1 (Table 3), including being active (P<.001), healthy eating (P<.001), taking medication (P<.001), healthy coping (P=.02), and problem solving (P<.001). SMBG was significantly different between the telehealthcare and control groups at T3 (P=.02). Notably, the telehealthcare participants had more assessments in healthy coping and reducing risk at T4 than did the control participants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 แสดงการประเมินพฤติกรรมของกลุ่ม telehealthcare ในระหว่างช่วงเวลาที่แตกต่างกัน SMBG อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่าง T1 และ T4 (p <0.001) และ T2 และ T4 (P = 0.046) ส่วนใหญ่ของจำนวนที่เพิ่มขึ้นของการประเมินที่ T3 และลดลงใน T4 และ SMBG เป็นพฤติกรรมเดียวที่ยังคงเพิ่มขึ้นจน T4 มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่าง telehealthcare และผู้เข้าร่วมในการควบคุมพฤติกรรมที่ 5 T1 (ตารางที่ 3) ซึ่งรวมถึงการใช้งาน (p <0.001), รับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ (p <0.001), การใช้ยา (p <0.001) การเผชิญปัญหาที่ดีต่อสุขภาพ (p = 0.02) และการแก้ปัญหา (p <0.001) SMBG อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันระหว่าง telehealthcare และกลุ่มควบคุมที่ T3 (p = 0.02) โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เข้าร่วม telehealthcare มีการประเมินผลเพิ่มเติมในการเผชิญปัญหาสุขภาพดีและลดความเสี่ยงที่ T4 กว่าไม่เข้าร่วมการควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 แสดงการประเมินพฤติกรรมของ telehealthcare กลุ่มในช่วงต่างเวลาช่วง smbg ระหว่าง T1 และ T4 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < . 001 ) และ T2 T4 และ ( P = 0.46 ) ที่สุดของจำนวนการเพิ่มขึ้นและลดลงที่ T4 และ T3 , smbg เป็นเพียงพฤติกรรมที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จน T4 .มีความแตกต่างระหว่าง telehealthcare และควบคุมผู้เข้าร่วมในพฤติกรรมที่ 5 T1 ( ตารางที่ 3 ) รวมทั้งการใช้งาน ( p < . 001 ) , รับประทานอาหารเพื่อสุขภาพ ( p < . 001 ) , การใช้ยา ( p < . 001 ) การเผชิญปัญหาสุขภาพ ( p = . 01 ) และการแก้ปัญหา ( p < . 001 ) smbg มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างกลุ่มควบคุมที่ telehealthcare T3 ( p = . 002 ) โดยเฉพาะผู้เข้าร่วม telehealthcare มีการประเมินผลเพิ่มเติม ในการเผชิญปัญหาและการลดความเสี่ยงสุขภาพที่ T4 กว่าผู้เข้าร่วมการควบคุม