Educational inequality has hardly g

Educational inequality has hardly gone unnoticed by policymakers,
scholars, or the general public. In recent years, efforts to solve
this problem have focused on the structure of education (highstakes
testing, market incentives, etc.) and the amount and distribution
of educational resources. What actually happens in the
classroom is at least as important but has received much less
attention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่เท่าเทียมกันทางการศึกษาแทบไม่ได้ไปสังเกต โดยผู้กำหนดนโยบายนักวิชาการ หรือประชาชนทั่วไป ในปีที่ผ่านมา ความพยายามที่จะแก้ปัญหานี้มีความสำคัญในโครงสร้างของการศึกษา (highstakesทดสอบ ตลาดแรงจูงใจ ฯลฯ) และจำนวนและการกระจายทรัพยากรทางการศึกษา จริง ๆ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นในการห้องเรียนมีน้อยเป็นสำคัญ แต่ได้รับน้อยมากความสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่เท่าเทียมกันทางการศึกษาได้หายไปแทบจะไม่สังเกตโดยผู้กำหนดนโยบาย
นักวิชาการหรือประชาชนทั่วไป ในปีที่ผ่านมาความพยายามที่จะแก้
ปัญหานี้ได้มุ่งเน้นไปที่โครงสร้างของการศึกษา (highstakes
ทดสอบแรงจูงใจตลาด ฯลฯ ) และปริมาณและการกระจาย
ของทรัพยากรทางการศึกษา สิ่งที่เกิดขึ้นจริงใน
ห้องเรียนอย่างน้อยเป็นสิ่งสำคัญ แต่ได้รับมากน้อย
ให้ความสนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่เสมอภาคทางการศึกษามีแทบจะไม่ได้ไปสังเกตโดยเอเชีย
นักวิชาการหรือประชาชนทั่วไป ใน ปี ล่าสุด มีความพยายามที่จะแก้
ปัญหานี้ได้มุ่งเน้นการศึกษาโครงสร้างของ ( highstakes
การทดสอบตลาด , แรงจูงใจ , ฯลฯ ) และปริมาณและการกระจาย
ทรัพยากรการศึกษา สิ่งที่เกิดขึ้นจริงใน
เรียนอย่างน้อยก็เป็นสิ่งสำคัญ แต่ได้รับความสนใจน้อยมากครับ
.