The activity theory, also known as

The activity theory, also known as the implicit theory of ageing, normal theory of ageing, and lay theory of ageing,[1] proposes that successful aging occurs when older adults stay active and maintain social interactions. It takes the view that the ageing process is delayed and the quality of life is enhanced when old people remain socially active.[2] The activity theory rose in opposing response to the disengagement theory.[3] The activity theory and the disengagement theory were the two major theories that outlined successful aging in the early 1960s.[2] The theory was developed by Robert J. Havighurst in 1961.[1][4] In 1964, Bernice Neugarten asserted that satisfaction in old age depended on active maintenance of personal relationships and endeavors.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีกิจกรรม เรียกอีกอย่างว่าทฤษฎีนัยทางด้านอายุ ทฤษฎีปกติของริ้วรอย การวางทฤษฎีอายุ, [1] เสนอว่า อายุประสบความสำเร็จเกิดขึ้นเมื่อผู้ใหญ่เก่าพักใช้งาน และจัดการโต้ตอบสังคม ก็ดูที่ล่าช้ากระบวนการสูงอายุ และเพิ่มคุณภาพชีวิตเมื่อคนเก่ายังคงใช้งานอยู่สังคม[2] กุหลาบทฤษฎีกิจกรรมในฝ่ายตรงข้ามตอบสนองทฤษฎี disengagement[3] ทฤษฎีกิจกรรมและทฤษฎี disengagement มีทฤษฎีสำคัญสองที่ล้อมกรอบอายุประสบความสำเร็จในช่วงปี 1960[2] ทฤษฎีถูกพัฒนาขึ้น โดยโรเบิร์ตเจ Havighurst ใน 1961[1][4] ในปี 1964, Bernice Neugarten คนว่า ความพึงพอใจในวัยชราขึ้นอยู่กับการใช้งานการบำรุงรักษาความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและความพยายาม[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีกิจกรรมที่เรียกว่าเป็นทฤษฎีโดยนัยของการเกิดริ้วรอยทฤษฎีของริ้วรอยและวางทฤษฎีของการเกิดริ้วรอย [1] แนะว่าริ้วรอยที่ประสบความสำเร็จจะเกิดขึ้นเมื่อผู้สูงอายุพักการใช้งานและการบำรุงรักษาปฏิสัมพันธ์ทางสังคม มันต้องใช้มุมมองที่กระบวนการชรามีความล่าช้าและคุณภาพชีวิตจะเพิ่มขึ้นเมื่อคนเก่ายังคงใช้งานสังคม. [2] ทฤษฎีกิจกรรมเพิ่มขึ้นในการตอบสนองของฝ่ายตรงข้ามกับทฤษฎีหลุดพ้น. [3] กิจกรรมทฤษฎีและทฤษฎีหลุดพ้นได้ สองทฤษฎีที่สำคัญที่ระบุไว้ริ้วรอยที่ประสบความสำเร็จในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960. [2] ทฤษฎีที่ได้รับการพัฒนาโดยโรเบิร์ตเจ Havighurst ในปี 1961 [1] [4] ในปี 1964 Bernice Neugarten ถูกกล่าวหาว่ามีความพึงพอใจในวัยชราขึ้นอยู่กับการบำรุงรักษาที่ใช้งานของ ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและความพยายาม. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีกิจกรรม หรือที่เรียกว่าทฤษฎีนัยของทฤษฎีปกติของริ้วรอย , ริ้วรอย , และการวางทฤษฎีของริ้วรอย , [ 1 ] เสนอว่าผู้สูงอายุที่ประสบความสำเร็จเกิดขึ้นเมื่อผู้ใหญ่พักการใช้งานและรักษาปฏิสัมพันธ์ทางสังคม มันต้องดูว่ากระบวนการชราจะล่าช้าและคุณภาพชีวิตเพิ่มขึ้นเมื่อคนแก่ยังคงใช้งานสังคม .[ 2 ] ทฤษฎีกิจกรรมเพิ่มขึ้นในการต่อต้านการตอบสนองต่อทฤษฎีความเป็นอิสระ [ 3 ] กิจกรรมทฤษฎีและทฤษฎีที่เป็นอิสระเป็นหลักสองทฤษฎีที่อธิบายอายุที่ประสบความสำเร็จในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 . [ 2 ] ทฤษฎีได้ถูกพัฒนาขึ้นโดย โรเบิร์ต เจ havighurst ในปี 1961 [ 1 ] [ 4 ] ในปี 1964Bernice neugarten อ้างว่าความพึงพอใจในวัยชรา ขึ้นอยู่กับการบำรุงรักษา งาน ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและความพยายาม [ 2 ]