In the global change scenario, incr

In the global change scenario, increased CO2 may favour water use efficiency (WUE) by plants. By contrast,
in arid and semiarid areas, salinity may reduce water uptake from soils. However, an elevated WUE does
not ensure a reduced water uptake and upon salinity this fact may constitute an advantage for plant
tolerance. In this work, we aimed to determine the combined effects of enhanced [CO2] and salinity on the
plant water status, in relation to the regulation of PIP aquaporins, in the root and leaf tissues of broccoli
plants (Brassica oleracea L. var Italica), under these two environmental factors. Thus, different salinity
concentrations (0, 60 and 90 mM NaCl) were applied under ambient (380 ppm) and elevated (800 ppm)
[CO2]. Under non-salinised conditions, stomatal conductance (Gs) and transpiration rate (E) decreased
with rising [CO2] whereas water potential () was maintained stable, which caused a reduction in
the root hydraulic conductance (L0). In addition, PIP1 and PIP2 abundance in the roots was decreased
compared to ambient [CO2]. Under salinity, the greater stomatal closure observed at elevated [CO2] –
compared to that at ambient [CO2] – caused a greater reduction in Gs and E and allowed plants to maintain
their water balance. In addition, a lower decrease in L0 under salt stress was observed at elevated [CO2],
when comparing with the decrease at ambient [CO2]. Modifications in PIP1 and PIP2 abundance or their
functionality in the roots is discussed. In fact, an improved water status of the broccoli plants treated
with 90 mM NaCl and elevated [CO2], evidenced by a higher , was observed together with higher
photosynthetic rate and water use efficiency. These factors conferred on the salinised broccoli plants
greater leaf area and biomass at elevated [CO2], in comparison with ambient [CO2]. We can conclude that,
under elevated [CO2] and salt stress, the water flow is influenced by the tight control of the aquaporins
in the roots and leaves of broccoli plants and that increased PIP1 and PIP2 abundance in these organs
provides a mechanism of tolerance that maintains the plant water status.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสถานการณ์การเปลี่ยน เพิ่ม CO2 อาจโปรดปรานประสิทธิภาพการใช้น้ำ (WUE) โดยพืช โดยคมชัดในพื้นที่แห้งแล้ง และ semiarid เค็มอาจลดการดูดซับน้ำจากดินเนื้อปูน อย่างไรก็ตาม ไม่มี WUE สูงไม่ให้การดูดซับน้ำลดลง และเมื่อเค็ม จริงนี้อาจเป็นข้อดีสำหรับพืชยอมรับ ในงานนี้ เรามีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบผลรวมของพิเศษ [CO2] และเค็มในการสถานะน้ำโรงงาน เกี่ยวกับระเบียบของปีบ aquaporins เนื้อเยื่อรากและใบของบรอกโคลีพืช (ผักตื่นสาย L. var Italica), ภายใต้ปัจจัยแวดล้อมเหล่านี้สอง ดังนั้น เค็มที่แตกต่างกันใช้ความเข้มข้น (0, 60 และ 90 มม. NaCl) ภายใต้สภาวะ (380 ppm) และการยกระดับ (800 ppm)[CO2] ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช่ salinised ต้านทาน stomatal (Gs) และ transpiration อัตรา (E) ลดลงมีเพิ่มขึ้น [CO2] ในขณะที่น้ำมีศักยภาพ()ถูกรักษาเสถียรภาพ ซึ่งทำให้ลดที่รากไฮดรอลิกต้านทาน (L0) นอกจากนี้ PIP1 และ PIP2 มากมายในรากถูกลดลงเมื่อเทียบกับสภาวะ [CO2] ภายใต้เค็ม ปิด stomatal มากกว่าสังเกตที่ยก [CO2] -เปรียบเทียบกับที่แวดล้อม [CO2] – เกิดการลดลงมากกว่าใน Gs และอี และอนุญาตให้พืชรักษายอดดุลของน้ำ นอกจากนี้ ลดลงต่ำกว่าใน L0 ภายใต้ความเครียดเกลือถูกสังเกตที่ยก [CO2],เมื่อเปรียบเทียบกับลดลงในสภาวะ [CO2] ในความอุดมสมบูรณ์ของ PIP1 และ PIP2 หรือฟังก์ชันรากจะกล่าวถึง ในความเป็นจริง รักษาสถานะการปรับปรุงน้ำพืชบรอกโคลีกับ 90 มม. ยก [CO2], เป็นหลักฐาน โดยสูง และ NaCl ได้สังเกตกันสูงอัตรา photosynthetic และน้ำใช้อย่างมีประสิทธิภาพ ปัจจัยเหล่านี้ปรึกษาบนพืชบรอกโคลี salinisedมากใบตั้งและชีวมวลที่ยก [CO2], เมื่อเปรียบเทียบกับสภาวะ [CO2] เราสามารถสรุปที่ยกระดับ [CO2] และความเครียดเกลือ กระแสน้ำได้รับอิทธิพลจากการ aquaporins การควบคุมแน่นในรากและใบของพืชบรอกโคลีและเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ PIP1 และ PIP2 ในอวัยวะเหล่านี้แสดงกลไกการยอมรับที่รักษาสถานะการน้ำพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงของโลกที่เพิ่มขึ้น CO2 อาจสนับสนุนการใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพ (WUE) โดยพืช
ในทางตรงกันข้ามในพื้นที่แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งความเค็มอาจลดการดูดซึมน้ำจากดิน แต่ที่ยกระดับ WUE ไม่ไม่แน่ใจว่ามีการดูดซึมน้ำที่ลดลงและเมื่อความเค็มความเป็นจริงนี้อาจเป็นประโยชน์สำหรับพืชความอดทน ในงานนี้เรามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลกระทบของการเพิ่มขึ้นรวมกัน [CO2] และความเค็มในสถานะน้ำพืชในความสัมพันธ์กับกฎระเบียบของaquaporins PIP ในรากและเนื้อเยื่อใบผักชนิดพืช(Brassica oleracea L. var Italica) ภายใต้ทั้งสองปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม ดังนั้นความเค็มที่แตกต่างกันมีความเข้มข้น (0, 60 และ 90 มิลลิโซเดียมคลอไรด์) ถูกนำไปใช้ภายใต้ห้อง (380 ppm) และสูง (800 ppm) [CO2] ภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ salinised, สื่อกระแสไฟฟ้าปากใบ (Gs) และอัตราการคาย (E) ลดลงด้วยการเพิ่มขึ้น[CO2] ในขณะที่มีศักยภาพน้ำ (??) ก็ยังคงมีเสถียรภาพซึ่งก่อให้เกิดการลดลงในรากเป็นสื่อกระแสไฟฟ้าไฮดรอลิ(L0) นอกจากนี้ PIP1 และความอุดมสมบูรณ์ PIP2 ในรากลดลงเมื่อเทียบกับรอบ [CO2] ภายใต้ความเค็มปิดปากใบมากขึ้นสังเกตได้ที่สูง [CO2] - เมื่อเทียบกับที่โดยรอบ [CO2] - เกิดจากการลดลงมากขึ้นใน Gs และอีพืชและได้รับอนุญาตในการรักษาสมดุลของน้ำของพวกเขา นอกจากนี้การลดลงต่ำกว่าใน L0 ภายใต้ความเครียดเกลือเป็นข้อสังเกตที่ [CO2] สูงเมื่อเทียบกับการลดลงในรอบ[CO2] การปรับเปลี่ยนใน PIP1 และความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขา PIP2 หรือการทำงานในรากจะกล่าวถึง ในความเป็นจริงสถานะการน้ำที่ดีขึ้นของพืชผักชนิดหนึ่งที่ได้รับการรักษาด้วย 90 มิลลิโซเดียมคลอไรด์และยกระดับ [CO2] หลักฐานจากที่สูง ??, ถูกพบพร้อมกับที่สูงกว่าอัตราการสังเคราะห์แสงและประสิทธิภาพการใช้น้ำ ปัจจัยเหล่านี้หารือกับผักชนิดพืช salinised พื้นที่ใบมากขึ้นและชีวมวลที่ [CO2] สูงเมื่อเทียบกับรอบ [CO2] เราสามารถสรุปได้ว่าภายใต้สูง [CO2] และความเครียดเกลือไหลของน้ำได้รับอิทธิพลจากการควบคุมแน่นของ aquaporins ในรากและใบของพืชผักชนิดหนึ่งและ PIP1 ที่เพิ่มขึ้นและความอุดมสมบูรณ์ PIP2 ในอวัยวะเหล่านี้มีกลไกของความอดทนที่รักษาสถานะน้ำพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสถานการณ์โลกเปลี่ยน เพิ่ม CO2 อาจสนับสนุนประสิทธิภาพการใช้น้ำ ( WUE ) ของพืช โดยคมชัด ,
ในพื้นที่แห้งแล้ง และ semiarid ความเค็มอาจลดการดูดน้ำจากดิน อย่างไรก็ตาม การมีค่าสูงก็ไม่มั่นใจ
ลดการดูดน้ำและเมื่อความเค็มความเป็นจริงนี้อาจเป็นประโยชน์สำหรับการปลูก

ในงานนี้เรามุ่งที่จะศึกษาผลของการใช้ [ CO2 ] และความเค็มในน้ำพืช
สถานะในความสัมพันธ์กับระเบียบของจุด aquaporins ในรากและใบ เนื้อเยื่อของพืชคะน้า ( Brassica oleracea L . var
italica ) ภายใต้ เหล่านี้สองปัจจัยสภาวะแวดล้อม ดังนั้น ปริมาณความเค็ม
แตกต่างกัน ( 0 , 60 และ 90 mM NaCl ) ถูกใช้ภายใต้บรรยากาศ ( 380 ppm ) และสูง ( 800 ppm )
[ CO2 ] ไม่ salinised ภายใต้เงื่อนไขของการชัก ( GS ) และอัตราการคายน้ำ ( E )
) [ CO2 ] ลดลงในขณะที่ค่าศักย์ของน้ำ (   ) ยังคงมีเสถียรภาพ ซึ่งเกิดจากการลดลงในระบบไฮดรอลิก ( l0
ราก ) นอกจากนี้ pip1 pip2 ความอุดมสมบูรณ์และในรากมีค่าลดลงเมื่อเทียบกับบรรยากาศ
[ CO2 ] ภายใต้ความเค็มยิ่งปิดใบตรวจสอบที่ยกระดับ [ CO2 ] -
เมื่อเทียบกับ 9 [ CO2 ] –ทำให้ยิ่งลด GS และ E และให้พืชเพื่อรักษา
สมดุลน้ำของพวกเขา นอกจากนี้ การลดลงต่ำกว่า l0 ภายใต้เค็มพบที่ยกระดับ [ CO2 ] ,
เมื่อเทียบกับการลดลงที่อุณหภูมิ [ CO2 ] การปรับเปลี่ยนใน pip1 pip2 และความอุดมสมบูรณ์ของ
หรือฟังก์ชันในรากนี้ ในความเป็นจริง , การปรับปรุงสถานะของผักชนิดหนึ่งที่พืชได้รับน้ำที่มีความเค็ม 90 มม. และสูง
[ CO2 ] เห็นได้จากที่สูง   ถูกสังเกตพร้อมกับอัตราการสังเคราะห์แสงสูง
น้ำและประสิทธิภาพการใช้ . ปัจจัยเหล่านี้นำไปสู่บน salinised คะน้าพืช
มากกว่าพื้นที่ใบ และมวลชีวภาพที่เพิ่มขึ้น [ CO2 ] ในการเปรียบเทียบกับบรรยากาศ [ CO2 ]เราสามารถสรุปได้ว่า
ภายใต้สูง [ CO2 ] และเค็ม น้ำไหลมาจากควบคุมตึงตัวของ aquaporins
ในรากและใบของพืช และผักที่เพิ่ม pip1 pip2 ความอุดมสมบูรณ์และในอวัยวะ
เหล่านี้ให้กลไกของความอดทนที่จะรักษาน้ำพืช สถานะ