Yifan has been moving from one meet

Yifan has been moving from one meeting to another the whole day and to end his stressful day he has to go on a date with Lu Han's best friend. He was close to being mental by the end of his last meeting; rows of numbers still clear even when he closes his eyes. He's pretty sure this date will be taxing too, but he promised his cousin he'd be going and the man he is to meet came all the way from a show in New York just for this date; apparently Lu Han holds too much dirt against them that they can't say no, else their reputation will suffer greatly.


Yifan has been groomed to take over their growing company from the moment he hit puberty. He's an obedient son and a diligent student. His looks are rough and sharp that it would be hard to believe that the boy gets good grades out of his own hard work and not because he's bullying the nerd in class.

His parents have never really been completely strict with him, allowing him time to hang out with friends but most of the time those friends would only be Lu Han and Tao with the rare appearance of Chen and Xiumin, the Kim Brothers from Korea.

However, since he was young, Yifan's been reared to be the heir, with his older brother running away from home. He saw how his parents were devastated by his sudden departure from the comforts of their home because they thought highly of his brother, even Yifan looked up to him. He was expected to follow his father's footsteps but he wasted his opportunity and left for a life of unsafe freedom. They never got word from him on his own but Yifan knew his father kept tabs on his brother because that's what parents do.

From then on, Yifan took it upon himself to be the good son his parents wanted him to be, the good son they didn't find in his brother. He studied hard and endured the long hours of sitting in front of his desk with the same book even if that meant a sore back the next day. College came and it was no question that he was going to take up business. His father was happy with his decision but somehow there's a constant nagging inside his head telling him this isn't enough; he isn't enough.

Although his father doesn't say it, he knows what he's doing is not satisfactory for his parents so he decided to take up a Masters and a Doctorate degree after graduating. He knew the letters at the end of his name will be nothing if he couldn't prove himself in the business that's why he started working at the company early on; juggling it with his studies not caring how much it's taking a toll on his health.

He grew up thinking that whatever he did will never be good enough. He will always pale in comparison to his brother who had everything: looks, talent and brains. That didn't stop him though. If anything it pushed him to focus on bettering himself and try to surpass whatever bar his parents have placed for him to reach and show that he is a good if not better replacement for his brother. But as Yifan grew older and taller and much leaner, he thought, so did the bar; its height only growing unreachable the more Yifan tries.

To this day, Yifan still feels empty. He's achieved so much at a young age but there's still an empty feeling in his heart when he comes home to a high-rise building, full of colors but not of life. He blames it on not being good enough for his parents, so he just keeps pushing to better himself every way he can; missing the fact that it might not be the reason for the hole in his heart.




Studying took so much of Yifan's life that he rarely went out on a date. He could probably count the serious dates that he's gone in…with one hand. It's not that Yifan is picky, it's just that he's busy. And it doesn't help that he feels guilty for going out instead of spending that time he wasted on meeting someone he knows he wouldn't like into something more productive.

But Lu Han's not having any of that. His cousin would always play matchmaker with Tao but Yifan always shoves the idea out the window much to his cousin's dismay. That's why it doesn't comes as a surprise anymore when Lu Han calls him again to play cupid.

Yifan hasn't been in a serious relationship in a long time; only being in one which to this day Lu Han would still argue as something that doesn't really count as a serious relationship being that it was their parents who forced them to be together. Yifan did like her but not enough to give time for her, he'd had planned to marry her but the young lady decided to call it quits even before he can ask.

"Even if it's just for business purposes, I still would want to feel that I'm important." She'd said and Yifan couldn't do anything but watch her walk away. He knows deep down that that's something he can't do. It still gets to him though; working aimlessly for a week before Lu Han pulls his body out of his own bed for a few drinks and it's like nothing happened.

He's left the dating scene since then, except for the usual set-up dates his parents have made for him with the daughters and sons of their business associates. Sadly, none of them caught his attention.


It's been a while since he made the effort to meet someone. If not for his cousin's coaxing he would not be in the shower right now, he wouldn't be changing into a new set of suit or wear that new pair of brogues he hasn't been able to use.

But here he is, driving his baby Portia on his own because he might have to send his date home and if everything goes well he doesn't want a driver to get in the way.

"Mr. Wu, going out today?" The guard at the entrance of his condominium building greets him on his way out. He nodded and smiled an affirmative at the guard which took the person aback because Mr. Wu is known to have a permanent scowl on his face. Even Yifan was surprised with himself.




He tried his hardest to extract a photo of Yixing from his cousin or from Tao. Even bribing the two with a 3-day vacation if they allow him to see one photo, just one photo.

"You can't expect me to not know what he looks like when I go there to meet him." He argues with Lu Han on the phone.

"He's beautiful." Lu Han says the word in english that has Yifan rolling his eyes at his cousin. "Do you not trust me?"

"I don't know. You're with Tao so you might want to get your eyes checked." Yifan is flipping through pages of documents whilst having a conversation about his date and at the same time teasing his cousin, what a multitasker.

"You better thank the heavens he's not here or else you're dead." There's venom in Lu Han's words, as it always had that Yifan is immune to it already. "Now, that's more reason for me not to show you a picture." He grumbles and was ready to complain to his cousin when he heard a beeping sound telling him the call's been ended.

Yifan doesn't get to find the time to search for a certain Zhang Yixing just so he can see what his date looks like so he goes there with only Lu Han's description of the younger man.

"He's shorter than you, shorter than me even. Umm," Lu Han pauses to think of the best way to describe his best friend because he wants to play the role of the best matchmaker, "he has beautiful brown eyes and his nose is sharp but not like Tao's, his is, hmmm, subtler. What else, oh, his lips, I remember every girl in high school wanted to kiss him because of his lips."

So Yifan tried to put them all together and picture how his date would look like.

Not bad, he thinks. We'll just have to see.

The young CEO arrives at the hotel just in time. He doesn't have Yixing's contact so he doesn't know if his date is already there. A waiter ushers him to a private room that Lu Han has reserved for them. When he gets there, he sees a man with soft features, hands delicately playing with the stem of his wine glass while his eyes roam around to appreciate his surroundings.

Yifan feels an overwhelming calmness when he finally meets Yixing. All of the worries that has his forehead scrunched the whole day is forgotten once he comes face to face with the person Lu Han has been talking him into meeting for years now.

He laughs at how stupid he is for passing up on his cousin's previous offers as he walks closer to where Yixing is.

He'd have to tell Lu Han that his use of the word beautiful to describe Yixing is insufficient; he'd even dare say it's an insult to the younger male. He thinks, as he looks at the seated man with the dim lights casted upon his face, laying shadows on his features, Yixing is sublime.

The waiter announces his entrance and the younger man stands up gracefully from his seat, hand extended with his own name falling from his lips. Yifan takes the proffered hand and smiles at the warmth it relays to his.

His voice is angelic, even. Yifan's mind supplies as the younger finishes introducing himself.

"Hi." The smaller timidly says when Yifan just stands frozen after he has introduced himself.

"Umm, hello." Yifan managed to croak out. The waiter leaving them in privacy to decide on their food.

"Have a seat." The other motioned for them to take their seats, something he knows he should be saying.

"Order anything you want." He finally says when the waiter comes back in to get their orders. The dancer smiles and nods, a dimple appearing on his cheek has Yifan staring; only to look away when Yixing notices him.

Lu Han never mentioned a dimple, Yifan thinks as he flips through the menu, glancing at his date from time to time; his eyes gravitating to the adorable hole on his right cheek.

He was waiting for his palms to sweat or his heartbeat to speed up but there was none. Even his business dates manage to make him nervous but with Yixing there's a veil of serenity that has completely taken over him; over them.

He didn't know what he was expecting but as he looked at the man seated before him, bottom lip trapped between his teeth, he finds himself not caring because he feels that with Yixing it would be totally different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการย้าย Yifan จากหนึ่งอีกทั้งวัน และวันของเขาเครียดเขาได้ไปกับเพื่อนสุดฮาลูวัน กำลังใกล้จะสิ้นสุดประชุมล่าสุดของเขา จิต แถวของตัวเลขยังคงชัดเจนแม้เมื่อเขาปิดตา เขาจะรักจะ taxing วันนี้เกินไป แต่เขาสัญญาว่า ลูกพี่ลูกน้องของเขาเขาจะไป และคนที่จะตามมาจากการแสดงในนิวยอร์กสำหรับวันนี้ เห็นได้ชัดว่าฮาลูมีสิ่งสกปรกมากเกินไปกับพวกเขาที่พวกเขาไม่สามารถบอกว่า ไม่ อื่นชื่อเสียงของพวกเขาจะทรมานมาก Yifan ได้ถูกเตรียมเพื่อนำบริษัทของเขาเติบโตจากช่วงเวลาที่เขาตีวัยแรกรุ่น เขาเป็นลูกเชื่อฟังและให้นักเรียนขยัน ลักษณะของเขาจะหยาบ และคมชัด ว่ามันจะยากที่จะเชื่อว่า เด็กได้รับเกรดดีจากตนทำงาน และไม่เนื่อง จากเขาเป็น bullying เชยในคลาส พ่อแม่ไม่เคยได้สมบูรณ์เข้มงวดกับเขา อนุญาตให้เขาเวลาออกไปเที่ยวกับเพื่อนแต่ส่วนใหญ่แล้วเพื่อนเหล่านั้นเท่านั้นจะฮาลูและเต่า มีลักษณะที่หายากของเฉินและ Xiumin พี่คิมจากเกาหลี อย่างไรก็ตาม มาตั้งแต่เด็ก Yifan ของการผลิตภัณฑ์จะ เป็นผู้สืบต่อ กับพี่เขาทำงานอยู่บ้าน เขาเห็นว่าพ่อถูกทำลาย โดยการเดินทางของเขาอย่างฉับพลันจากความสะดวกสบายของบ้านของพวกเขา เพราะพวกเขาคิดมากน้อง Yifan แม้มองขึ้นไป เขาคาดว่าจะตามรอยเท้าพ่อ แต่เขาสูญเสียโอกาสของเขา และทิ้งชีวิตของเสรีภาพที่ไม่ปลอดภัย พวกเขาไม่เคยมีคำจากบนเขาเอง แต่ Yifan รู้พ่อเก็บแท็บบนน้องเนื่องจากเป็นสิ่งที่ผู้ปกครองทำ จากนั้น Yifan เอาได้เมื่อตนเองเป็นบุตรดีที่พ่อแม่อยากให้เขาเป็น บุตรดีจะไม่พบในพี่ชายของเขา เขาเรียนอย่างหนัก และทนนานชั่วโมงของการนั่งอยู่หน้าโต๊ะของเขากับสมุดเดียวกันแม้ว่าที่หมาย หลังเจ็บในวันถัดไป วิทยาลัยมา และก็ไม่มีคำถามที่ได้ไปใช้ทางธุรกิจ บิดาของเขามีความสุขกับการตัดสินใจของเขา แต่อย่างใด มีค่าคงจู้จี้ในหัวของเขาที่ว่า นี้ไม่เพียงพอ เขาไม่เพียงพอ ถึงแม้ว่าพ่อของเขาไม่พูดว่า เขารู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ไม่เป็นที่พอใจสำหรับพ่อแม่เพื่อให้เขาตัดสินใจที่จะใช้เป็นต้นแบบและดุษฎีบัณฑิตหลังจากจบการศึกษา เขารู้ว่าตัวอักษรที่สุดของเขาชื่ออะไรถ้าเขาไม่สามารถพิสูจน์ตัวเองในธุรกิจที่มีทำไมเขาเริ่มต้นทำงานที่บริษัทช่วงบน เล่นกลกับการศึกษาของเขาไม่ดูแลมากใช้โทรสุขภาพของเขา เขาโตขึ้นคิดว่า สิ่งที่เขาทำจะไม่ดีพอ เขาจะเสมอ pale โดยพี่ชายของเขาที่มีทุกอย่าง: ค้นหา ความสามารถและสมอง ที่ไม่ได้หยุดเขาว่า ถ้าอะไรมันผลักเขาเน้น bettering ตัวเอง และพยายามที่จะเกินบาร์สิ่ง พ่อแม่ได้ทำสำหรับเขาที่จะเข้าถึง และแสดงว่า เป็นการดีถ้าไม่ดีแทนพี่ชายของเขา แต่เป็น Yifan โตเก่า และสูง และ กระชับมาก คิดว่า เขาก็บาร์ ความสูงเพียง เติบโตถึง Yifan มากพยายาม ถึงวันนี้ Yifan ยังคงรู้สึกว่างเปล่า เขาประสบมากที่อายุยังน้อย แต่ยังคงมีความรู้สึกที่ว่างเปล่าในหัวใจของเขาเมื่อเขามาบ้านตึก เต็มสี แต่ ของชีวิตไม่ เขา blames บนไม่ดีพอสำหรับพ่อ ดังนั้นเขาเพียงเก็บกดดีทุกทางที่เขาสามารถ ตัวเอง ความจริงที่ว่า อาจไม่เหตุผลสำหรับหลุมในหัวใจที่ขาดหายไป เรียนเอามาก Yifan ของชีวิตที่เขาไม่ค่อยออกไปในวัน เขาอาจจะนับวันร้ายแรงที่ได้ไปค่ะ.. ด้วย มันไม่ใช่ว่า Yifan picky มันเป็นเพียงว่า เขาไม่ว่าง และมันไม่ช่วยให้เขารู้สึกผิดที่ไปออกแทนเขาเสียเวลาในการประชุมคนเขารู้ว่า เขาจะไม่ชอบในบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น แต่ฮาลูไม่ได้มีของที่ ก.เสมอเล่น matchmaker กับเต่า แต่ Yifan shoves คิดออกหน้าต่างไปกังวลลูกพี่ลูกน้องของเขาเสมอ ที่ว่าทำไมมันไม่มาเป็นประหลาดใจอีกต่อไปเมื่อลูฮั่นเรียกเขาอีกครั้งเพื่อเล่นกามเทพ Yifan ไม่ได้มีความสัมพันธ์อย่างจริงจังเป็นเวลานาน แต่ ที่ในที่นี้ฮาลูจะยังโต้แย้งเป็นสิ่งที่ไม่จริงนับเป็นความสัมพันธ์ที่ร้ายแรงก็คือมันเป็นพ่อแม่ที่บังคับให้อยู่ด้วยกัน Yifan ไม่ได้ชอบเธอแต่ไม่เพียงพอให้เวลาสำหรับเธอ เขาเคยมีแผนจะแต่งงานกับเธอแต่หญิงสาวที่เลือกการเรียกออกจากก่อนที่เขาสามารถถาม "แม้ว่าสำหรับวัตถุประสงค์ทางธุรกิจ ฉันยังคงอยากรู้สึกว่า สำคัญ" เธอได้กล่าวว่า และ Yifan ไม่ทำอะไร แต่ดูเธอเดิน เขารู้ลึกว่าที่สิ่ง ที่เขาไม่สามารถทำ มันยังจะให้เขาแม้ว่า คว้างในสัปดาห์ก่อนฮาลูดึงร่างกายของเขาออกจากเตียงของตัวเองกี่เครื่องดื่มและทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาจากฉากหาคู่ตั้งแต่ นั้น ยกเว้นวันตั้งค่าตามปกติที่พ่อทำให้เขากับลูกสาวและลูกชายของนักธุรกิจร่วม เศร้า ไม่มีพวกเขาจับความสนใจของเขา จะได้รับในขณะที่ตั้งแต่เขาทำความพยายามในการตอบสนองคน ถ้าไม่สำหรับของลูกพี่ลูกน้องของเขา coaxing เขาจะไม่ห้องขณะนี้ เขาจะไม่สามารถเปลี่ยนเป็นชุดใหม่ของชุด หรือสวมคู่ brogues ที่ไม่ได้ใช้ที่ใหม่ แต่นี่เขา ขับรถของเขาเด็ก Portia บนเขาเองเนื่อง จากอาจต้องส่งวันที่บ้านของเขา และ ถ้าทุกอย่างไปไม่ต้องการให้โปรแกรมควบคุมจะได้รับในทางดี "นายวู จะออกวันนี้หรือไม่" ยามที่ทางเข้าของอาคารคอนโดมิเนียมเขาทักทายเขาเมื่อเขาออก เขาพยักหน้า และยิ้มยืนยันในยามที่เอาบุคคลที่ aback เนื่องจากนายอู๋ทราบให้หน้าคว่ำถาวรบนใบหน้าของเขา แม้ Yifan ก็รู้สึกแปลกใจกับตัวเอง เขาพยายามเขายากที่จะแยกภาพของหยีซิง จากลูกพี่ลูกน้องของเขา หรือ จากเต่า แม้แต่ bribing ทั้งสอง มีวันหยุด 3 วันถ้าจะให้เขาดูภาพเดียว ภาพเดียว "คุณไม่คาดว่าฉันไม่รู้ว่าเขาหน้าเหมือนเมื่อฉันไปพบเขา" เขาจน ด้วยฮาลูทางโทรศัพท์ "เขามีความงาม" ฮาลูกล่าวว่า คำในภาษาอังกฤษที่มี Yifan กลิ้งตาที่ลูกพี่ลูกน้องของเขา "คุณไม่เชื่อถือฉัน" "ฉันไม่ทราบ คุณกับเต่าดังนั้นคุณอาจต้องได้รับการตรวจตา" คุณสามารถพลิก Yifan ผ่านหน้าของเอกสารในขณะที่มีการสนทนา เกี่ยวกับวันของเขา และ ในเวลาเดียวกันล้อเล่นก. multitasker อะไร "คุณดีขอบคุณสวรรค์ที่เขาไม่ใช่ที่นี่หรือ อื่น ๆ คุณจะตาย" มีเป็นพิษคำลูฮั่น เป็นมันตลอดว่า Yifan เป็นภูมิคุ้มกันไปแล้ว "ขณะนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลไม่ให้แสดงรูปภาพเพิ่มเติม" เขา grumbles และพร้อมบ่นกับลูกพี่ลูกน้องของเขาเมื่อเขาได้ยินเป็น beeping เสียงบอกเขาเรียกของการสิ้นสุด Yifan ไม่ไปหาเวลาไปหายี่ฉิงเตียวที่บางเพียงเพื่อให้เขาสามารถดูวันของเขาลักษณะเพื่อเขาไปมีกับเฉพาะลูฮั่นอธิบายของคนอายุน้อยกว่า "He's shorter than you, shorter than me even. Umm," Lu Han pauses to think of the best way to describe his best friend because he wants to play the role of the best matchmaker, "he has beautiful brown eyes and his nose is sharp but not like Tao's, his is, hmmm, subtler. What else, oh, his lips, I remember every girl in high school wanted to kiss him because of his lips." So Yifan tried to put them all together and picture how his date would look like. Not bad, he thinks. We'll just have to see. The young CEO arrives at the hotel just in time. He doesn't have Yixing's contact so he doesn't know if his date is already there. A waiter ushers him to a private room that Lu Han has reserved for them. When he gets there, he sees a man with soft features, hands delicately playing with the stem of his wine glass while his eyes roam around to appreciate his surroundings. Yifan feels an overwhelming calmness when he finally meets Yixing. All of the worries that has his forehead scrunched the whole day is forgotten once he comes face to face with the person Lu Han has been talking him into meeting for years now. He laughs at how stupid he is for passing up on his cousin's previous offers as he walks closer to where Yixing is. He'd have to tell Lu Han that his use of the word beautiful to describe Yixing is insufficient; he'd even dare say it's an insult to the younger male. He thinks, as he looks at the seated man with the dim lights casted upon his face, laying shadows on his features, Yixing is sublime. The waiter announces his entrance and the younger man stands up gracefully from his seat, hand extended with his own name falling from his lips. Yifan takes the proffered hand and smiles at the warmth it relays to his. His voice is angelic, even. Yifan's mind supplies as the younger finishes introducing himself. "Hi." The smaller timidly says when Yifan just stands frozen after he has introduced himself. "Umm, hello." Yifan managed to croak out. The waiter leaving them in privacy to decide on their food. "Have a seat." The other motioned for them to take their seats, something he knows he should be saying. "Order anything you want." He finally says when the waiter comes back in to get their orders. The dancer smiles and nods, a dimple appearing on his cheek has Yifan staring; only to look away when Yixing notices him. Lu Han never mentioned a dimple, Yifan thinks as he flips through the menu, glancing at his date from time to time; his eyes gravitating to the adorable hole on his right cheek. He was waiting for his palms to sweat or his heartbeat to speed up but there was none. Even his business dates manage to make him nervous but with Yixing there's a veil of serenity that has completely taken over him; over them. He didn't know what he was expecting but as he looked at the man seated before him, bottom lip trapped between his teeth, he finds himself not caring because he feels that with Yixing it would be totally different.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Yifan ได้รับการเคลื่อนย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกที่ประชุมทั้งวันและจะสิ้นสุดวันที่เครียดของเขาที่เขาได้ไปเดทกับลู่หานเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด เขาเป็นคนที่ใกล้เคียงกับการจิตในตอนท้ายของการประชุมครั้งสุดท้ายของเขา; แถวของตัวเลขยังคงชัดเจนแม้แต่ตอนที่เขาปิดตาของเขา เขาเป็นคนที่ค่อนข้างมั่นใจว่าวันนี้จะได้รับการเดินทางโดยรถแท็กซี่เกินไป แต่เขาสัญญาว่าญาติของเขาที่เขาต้องการจะไปและคนที่เขาคือการตอบสนองมาตลอดทางจากการแสดงในนิวยอร์กเพียงสำหรับวันนี้นั้น เห็นได้ชัดว่าลู่หานถือสิ่งสกปรกมากเกินไปกับพวกเขาว่าพวกเขาไม่สามารถบอกว่าไม่มีที่อื่นชื่อเสียงของพวกเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก. Yifan รับการดูแลเป็นอย่างดีได้จะใช้เวลามากกว่า บริษัท ของพวกเขาเติบโตจากช่วงเวลาที่เขาตีวัยแรกรุ่น เขาเป็นบุตรชายคนที่เชื่อฟังและเป็นนักเรียนที่ขยัน รูปลักษณ์ของเขาเป็นหยาบและคมชัดว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าเด็กที่ได้รับผลการเรียนดีจากการทำงานอย่างหนักของตัวเองและไม่ได้เพราะเขากลั่นแกล้งเบื่อในชั้นเรียน. พ่อแม่ของเขาไม่เคยได้รับจริงๆสมบูรณ์เข้มงวดกับเขาปล่อยให้เขามีเวลาที่จะ ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ แต่ส่วนมากของเวลาที่เพื่อน ๆ เหล่านั้นจะอยู่ที่ลู่หานและเต่าที่มีลักษณะที่หายากของเฉินและซิ่วหมิพี่น้องคิมจากเกาหลี. อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่เขายังหนุ่ม Yifan ได้รับการเลี้ยงดูที่จะเป็นทายาทกับเขา พี่ชายหนีออกจากบ้าน เขาเห็นว่าพ่อแม่ของเขาถูกทำลายโดยการเดินทางอย่างกะทันหันของเขาจากความสะดวกสบายของบ้านของพวกเขาเพราะพวกเขาคิดว่าสูงของพี่ชายของเขาแม้ Yifan เงยหน้าขึ้นมองเขา เขาได้รับการคาดหวังว่าจะปฏิบัติตามรอยเท้าของพ่อของเขา แต่เขาสูญเสียโอกาสและซ้ายสำหรับชีวิตของเสรีภาพที่ไม่ปลอดภัยของเขา พวกเขาไม่เคยได้ข่าวจากเขาด้วยตัวเขาเอง แต่ Yifan รู้ว่าพ่อของเขาถูกเก็บไว้บนแท็บพี่ชายของเขาเพราะนั่นคือสิ่งที่พ่อแม่ทำ. จากนั้น Yifan เอามันเมื่อตัวเองเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่อยากให้เขาเป็นบุตรชายคนที่ดีที่พวกเขา ไม่พบในน้องชายของเขา เขาเรียนหนักและทนเวลานานในการนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขากับหนังสือเล่มเดียวกันแม้ว่านั่นหมายความว่าเจ็บกลับมาในวันรุ่งขึ้น วิทยาลัยมาและมันก็เป็นคำถามที่เขากำลังจะใช้เวลาถึงธุรกิจไม่ พ่อของเขามีความสุขกับการตัดสินใจของเขา แต่อย่างใดมีจู้จี้คงอยู่ในหัวของเขาเขาบอกว่านี้ไม่เพียงพอ; เขาไม่ได้เป็นพอ. แม้ว่าพ่อของเขาไม่ได้บอกว่ามันเขารู้ว่าสิ่งที่เขาทำไม่เป็นที่พอใจสำหรับผู้ปกครองของเขาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะใช้เวลาถึงปริญญาโทและปริญญาเอกหลังจากจบการศึกษา เขารู้ว่าตัวอักษรที่ท้ายชื่อของเขาจะเป็นอะไรถ้าเขาไม่สามารถพิสูจน์ตัวเองในการดำเนินธุรกิจที่ว่าทำไมเขาเริ่มทำงานที่ บริษัท ในช่วงต้นของนั้น เล่นกลกับการศึกษาของเขาไม่ได้ดูแลเท่าไหร่ก็การโทรที่มีต่อสุขภาพของเขา. เขาเติบโตขึ้นมาคิดว่าสิ่งที่เขาไม่จะไม่ดีพอ เขามักจะอ่อนในการเปรียบเทียบกับพี่ชายของเขาที่มีทุกอย่าง: รูปลักษณ์ที่มีความสามารถและสมอง ที่ไม่ได้หยุดเขาว่า ถ้าอะไรที่มันผลักเขาให้ความสำคัญกับตัวเอง bettering และพยายามที่จะเกินสิ่งที่บาร์พ่อแม่ของเขาได้วางสำหรับเขาที่จะเข้าถึงและแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนที่ดีถ้าไม่เปลี่ยนดีกว่าสำหรับพี่ชายของเขา แต่เป็น Yifan โตขึ้นและสูงและผอมมากเขาคิดว่าเพื่อให้ได้บาร์; ความสูงที่เพิ่มขึ้นเพียงไม่สามารถเข้าถึงมากขึ้น Yifan พยายาม. จนถึงวันนี้ Yifan ยังคงรู้สึกว่างเปล่า เขาประสบความสำเร็จมากในวัยหนุ่มสาว แต่ยังคงมีความรู้สึกที่ว่างในหัวใจของเขาเมื่อเขามาถึงบ้านที่มีอาคารสูงเต็มรูปแบบของสี แต่ไม่ของชีวิต เขาโทษว่ามันเกี่ยวกับการที่จะไม่ดีพอสำหรับพ่อแม่ของเขาดังนั้นเขาก็ช่วยผลักดันที่ดีกว่าตัวเองทุกวิถีทางที่เขาสามารถ; หายไปความจริงที่ว่ามันอาจจะไม่เป็นเหตุผลสำหรับหลุมในหัวใจของเขา. ที่เรียนเอามากของชีวิตYifan ว่าเขาไม่ค่อยได้ออกไปข้างนอกในวันที่ เขาอาจจะนับวันที่ร้ายแรงที่เขาหายไป ... ด้วยมือข้างหนึ่ง มันไม่ใช่ว่า Yifan เป็นจู้จี้จุกจิกก็เพียงว่าเขาไม่ว่าง และมันก็ไม่ได้ช่วยให้เขารู้สึกว่ามีความผิดในการที่จะออกไปแทนการใช้จ่ายเวลาที่เขาสูญเสียไปกับคนที่ประชุมเขารู้ว่าเขาไม่ต้องการเป็นสิ่งที่มีประสิทธิผลมากขึ้น. แต่ลู่หานก็ไม่ได้มีการใด ๆ ที่ ลูกพี่ลูกน้องของเขามักจะเล่นสตอรี่กับเต่า แต่ Yifan เสมอผลักความคิดออกไปนอกหน้าต่างที่สร้างความผิดหวังให้ญาติของเขา นั่นเป็นเหตุผลที่มันไม่ได้มาเป็นแปลกใจอีกต่อไปเมื่อลู่หานเรียกเขาอีกครั้งเพื่อเล่นกามเทพ. Yifan ยังไม่ได้อยู่ในความสัมพันธ์ที่จริงจังในระยะเวลานาน; เพียงอย่างเดียวในหนึ่งที่ไปในวันนี้ลู่หานยังจะยืนยันว่าเป็นสิ่งที่ไม่จริงนับเป็นความสัมพันธ์ที่จริงจังเป็นว่ามันเป็นพ่อแม่ที่บังคับให้พวกเขาอยู่ด้วยกัน Yifan ไม่ชอบเธอ แต่ไม่เพียงพอที่จะให้เวลาสำหรับเธอเขาจะได้วางแผนที่จะแต่งงานกับเธอ แต่หญิงสาวตัดสินใจที่จะเรียกให้หยุดก่อนที่เขาจะสามารถขอ. "แม้จะเป็นเพียงเพื่อวัตถุประสงค์ทางธุรกิจก็ยังต้องการที่จะ รู้สึกว่าฉันสำคัญ. " เธอจะพูดและ Yifan ไม่สามารถทำอะไร แต่ดูเธอเดินออกไป เขารู้ว่าลึกลงไปว่านั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถทำ มันก็ยังคงได้รับให้กับเขาแม้ว่า; การทำงานอย่างไร้จุดหมายเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่ลู่หานดึงร่างของเขาออกจากเตียงของตัวเองสำหรับไม่กี่เครื่องดื่มและมันก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น. เขาเหลือฉากเดทตั้งแต่นั้นยกเว้นตามปกติวันตั้งค่าพ่อแม่ของเขาได้ทำเพื่อเขาด้วย ลูกสาวและลูกชายของผู้ร่วมธุรกิจของพวกเขา น่าเศร้าที่ไม่มีของพวกเขาที่จับความสนใจของเขา. จะได้รับในขณะที่ตั้งแต่เขาพยายามที่จะตอบสนองคน ถ้าไม่ได้สำหรับญาติของเขาเกลี้ยกล่อมเขาจะไม่อยู่ในห้องอาบน้ำตอนนี้เขาจะไม่ได้เปลี่ยนเป็นชุดใหม่ของชุดที่สวมใส่หรือคู่ใหม่ของ brogues เขายังไม่ได้รับสามารถที่จะใช้. แต่ที่นี่เขาจะขับรถ ปอร์เชียทารกของเขากับตัวเขาเองเพราะเขาอาจจะต้องส่งกลับบ้านวันของเขาและถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเขาไม่ต้องการให้คนขับรถจะได้รับในทาง. "นายวูออกไปในวันนี้" ยามที่ทางเข้าของอาคารของเขาทักทายเขาในทางของเขาออก เขาพยักหน้าและยิ้มยืนยันในยามที่เอาคนประหลาดใจเพราะนายวูเป็นที่รู้จักกันจะมีหน้าบึ้งถาวรบนใบหน้าของเขา แม้ Yifan รู้สึกประหลาดใจกับตัวเอง. เขาพยายามที่ยากที่สุดของเขาที่จะดึงภาพของ Yixing จากญาติของเขาหรือจากเต่า แม้ติดสินบนทั้งสองที่มีวันหยุด 3 วันถ้าพวกเขาช่วยให้เขาเห็นภาพเพียงหนึ่งภาพ. "คุณไม่สามารถคาดหวังว่าฉันจะไม่ทราบว่าเขามีลักษณะเหมือนตอนที่ผมไปที่นั่นเพื่อให้ตรงกับเขา." เขาระบุกับลู่หานบนโทรศัพท์มือถือ. "เขาเป็นที่สวยงาม." ลู่หานกล่าวว่าคำในภาษาอังกฤษที่มี Yifan กลิ้งดวงตาของเขาที่ญาติของเขา "คุณไม่เชื่อฉัน?" "ผมไม่ทราบว่า. คุณอยู่กับเต่าดังนั้นคุณอาจต้องการที่จะได้รับการตรวจสอบตาของคุณ." Yifan จะพลิกผ่านหน้าของเอกสารในขณะที่มีการสนทนาเกี่ยวกับวันของเขาและในเวลาเดียวกันล้อเล่นลูกพี่ลูกน้องของเขาสิ่งที่ multitasker. "คุณดีขึ้นขอขอบคุณชั้นฟ้าทั้งหลายเขาไม่ได้ที่นี่หรืออื่น ๆ ที่คุณจะตาย." มีพิษในคำพูดของลู่หานเป็นมันมักจะมีที่ Yifan จะมีภูมิคุ้มกันแล้ว "ตอนนี้ที่มีเหตุผลมากขึ้นสำหรับฉันที่จะไม่แสดงภาพ." เขา grumbles และก็พร้อมที่จะบ่นกับญาติของเขาเมื่อเขาได้ยินเสียง beeping บอกเขาโทรได้รับการสิ้นสุด. Yifan ไม่ได้ที่จะหาเวลาเพื่อค้นหาบางอย่างจางอี้ชิงเพียงเพื่อให้เขาสามารถมองเห็นสิ่งที่วันของเขาดูเหมือนว่าดังนั้น เขาจะไปมีเพียงคำอธิบายลู่หานของชายหนุ่ม. "เขาสั้นกว่าคุณสั้นกว่าฉันแม้. เอ่อ" ลู่หานหยุดที่จะคิดว่าวิธีที่ดีที่สุดที่จะอธิบายเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาเพราะเขาต้องการที่จะเล่นบทบาทของ สตอรี่ที่ดีที่สุด "เขามีตาสีน้ำตาลสวยงามและจมูกของเขาเป็นที่คมชัด แต่ไม่ชอบเต่า, มีที่ของเขาอืมม, ชัดเจน. อะไรโอ้ริมฝีปากของเขาผมจำได้ว่าผู้หญิงทุกคนในโรงเรียนมัธยมอยากจะจูบเขาเพราะริมฝีปากของเขา "ดังนั้นYifan พยายามที่จะนำพวกเขาทั้งหมดเข้าด้วยกันและภาพว่าวันที่เขาจะมีลักษณะเหมือน. ไม่เลวเขาคิดว่า เราก็จะต้องดู. ซีอีโอหนุ่มมาถึงที่โรงแรมเพียงในเวลา เขาไม่ได้มีการติดต่อ Yixing เพื่อให้เขาไม่ทราบว่าวันที่เขามีอยู่แล้ว บริกรพาเขาไปที่ห้องส่วนตัวที่ลู่หานได้สงวนไว้สำหรับพวกเขา เมื่อเขาได้รับมีเขาเห็นชายคนหนึ่งที่มีคุณสมบัติที่นุ่มมือประณีตเล่นกับต้นกำเนิดของแก้วไวน์ของเขาในขณะที่สายตาของเขาเดินเตร่ไปรอบ ๆ เพื่อชื่นชมสภาพแวดล้อมของเขา. Yifan รู้สึกสงบอย่างท่วมท้นในที่สุดเมื่อเขาได้พบกับอี้ชิง ทั้งหมดของความกังวลที่มีหน้าผากของเขา scrunched ทั้งวันถูกลืมเมื่อเขามาเผชิญหน้ากับคนที่ลู่หานได้รับการพูดถึงเขาเข้ามาในการประชุมสำหรับปีนี้. เขาหัวเราะที่วิธีการโง่เขาจะผ่านขึ้นไปบนข้อเสนอก่อนหน้านี้ญาติของเขา . ในขณะที่เขาเดินใกล้ชิดกับที่ Yixing คือเขาจะต้องบอกลู่หานว่าเขาใช้คำที่สวยงามเพื่ออธิบายYixing ไม่เพียงพอ; เขายังกล้าที่จะบอกว่ามันดูถูกเพศชายที่อายุน้อยกว่า เขาคิดว่าในขณะที่เขามองไปที่ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ด้วยแสงไฟสลัวหล่อเมื่อใบหน้าของเขาวางเงาเกี่ยวกับคุณสมบัติของเขาอี้ชิงเป็นเลิศ. บริกรประกาศทางเข้าเขาและชายหนุ่มลุกขึ้นยืนอย่างสง่างามจากที่นั่งของเขามือขยายด้วยตัวเขาเอง ชื่อที่ตกลงมาจากริมฝีปากของเขา Yifan ใช้มือยื่นรอยยิ้มและความอบอุ่นที่ถ่ายทอดมันไป. เขาเสียงของเขาเป็นดีงามแม้ อุปกรณ์ใจ Yifan เป็นเสร็จสิ้นอายุน้อยแนะนำตัวเอง. "สวัสดี". ที่มีขนาดเล็กเหนียมกล่าวว่าเมื่อ Yifan เพียงยืนแช่แข็งหลังจากที่เขาได้แนะนำตัวเอง. "อืมมสวัสดี." Yifan การจัดการที่จะบ่นออกมา บริกรออกจากพวกเขาในความเป็นส่วนตัวในการตัดสินใจในอาหารของพวกเขา. "มีที่นั่ง." อีก motioned สำหรับพวกเขาที่จะใช้ที่นั่งของพวกเขาสิ่งที่เขารู้ว่าเขาควรจะบอกว่า. "สั่งซื้อสิ่งที่คุณต้องการ." ในที่สุดเขาก็บอกว่าเมื่อบริกรกลับมาในที่จะได้รับการสั่งซื้อของพวกเขา รอยยิ้มนักเต้นและพยักหน้าเป็นลักยิ้มที่ปรากฏบนแก้มของเขามี Yifan จ้องมอง; เท่านั้นที่จะมองออกไปเมื่อเขาสังเกตเห็น Yixing. ลู่หานไม่เคยเอ่ยถึงลักยิ้มที่ Yifan คิดว่าในขณะที่เขาพลิกผ่านเมนูวินาศภัย ณ วันที่เขาจากเวลา; ดวงตาของเขา gravitating ไปยังหลุมที่น่ารักที่แก้มขวาของเขา. เขากำลังรอฝ่ามือของเขาที่จะมีเหงื่อออกหรือการเต้นของหัวใจของเขาที่จะเพิ่มความเร็ว แต่ไม่มีใคร แม้วันที่ธุรกิจของเขาในการจัดการที่จะทำให้เขาประสาท แต่มี Yixing มีผ้าคลุมหน้าของความสงบที่ได้ดำเนินการสมบูรณ์กว่าเขา; เหนือพวกเขา. เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เขาคาดหวัง แต่ในขณะที่เขามองไปที่ชายคนนั้นนั่งอยู่ก่อนหน้าเขาริมฝีปากล่างติดอยู่ระหว่างฟันของเขาเขาพบว่าตัวเองไม่สนใจเพราะเขารู้สึกว่ามี Yixing มันจะต่างกันโดยสิ้นเชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยิแฟน ถูกย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีก ประชุมทั้งวัน และวันสิ้นสุดของเขาเคร่งเครียด เขาต้องไปเดทกับเพื่อนของลู่ฮาน เขาใกล้ที่จะมีสุขภาพจิตโดยจุดสิ้นสุดของการประชุมครั้งล่าสุดของเขา แถวของตัวเลขยังคงชัดเจน แม้เมื่อเขาหลับตา เขาค่อนข้างมั่นใจว่า วันนี้จะเดินทางโดยรถแท็กซี่ด้วยแต่เขาสัญญากับญาติของเขาเขาจะและผู้ชายที่เขาเจอมา จากการแสดงในนิวยอร์กสำหรับวันนี้ เห็นได้ชัดว่าลูฮานถือมากเกินไป ดินกับพวกเขาที่พวกเขาพูดไม่ได้ ไม่งั้นชื่อเสียงของพวกเขาจะประสบอย่างมาก


ยิแฟน ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีเพื่อยึด ของพวกเขา บริษัท ที่เติบโตจากช่วงเวลาที่เขาชนวัยรุ่น เขาเป็นลูกชายที่เชื่อฟังและเป็นนักเรียนที่ขยันลักษณะของเขาจะหยาบและคม มันคงจะยากที่จะเชื่อว่าเด็กที่ได้เกรดดีจากการทำงานของเขาเอง ไม่ใช่เพราะเขาชอบแกล้งเด็กในคลาส

พ่อแม่ของเขาไม่เคยมีจริงๆเข้มงวดทั้งหมดกับเขา ให้เวลาเขาไปเที่ยวกับเพื่อน แต่ส่วนมากของเวลาที่เพื่อนเหล่านั้น จะลู่ฮันเต่าที่มีลักษณะที่หายากของ เฉิน และ เซียนมิน ,คิม พี่น้อง จาก เกาหลี

แต่ตั้งแต่เขายังเด็ก ยิแฟน ถูกเลี้ยงดูให้เป็นทายาท กับพี่ชายของเขาที่หนีออกจากบ้าน เขาเห็นพ่อแม่ของเขาถูกทำลายโดยการเดินทางของเขาฉับพลันจากความสะดวกสบายของบ้านของพวกเขาเพราะพวกเขาคิดว่าสูงของพี่ชายของเขา แม้ยิแฟน มองไปที่เขาเขาคาดว่าจะเดินตามรอยเท้าของบิดาของเขา แต่เขาเสียโอกาสของเขาและซ้ายสำหรับชีวิตของเสรีภาพที่ไม่ปลอดภัย พวกเขาไม่เคยได้รับการตอบรับจากเค้าเอง แต่ยิแฟน รู้ว่าพ่อจะติดต่อพี่ชายของเขา เพราะนั่นคือสิ่งที่พ่อแม่ทำ .

จากนั้น ยิแฟน เอาใส่ตัว เป็นลูกที่ดี พ่อแม่อยากให้เขาเป็น ลูกที่ดีก็ไม่พบในพี่ชายของเขา