According to the National Federatio

According to the National Federation of State High School Associations, some 1.14 million students annually participated in high school football. Approximately 9%, or at least 140,000 of these young athletes, suffered a concussion each year (Koester 2010). Training programs for high-school football coaches were increasingly focused on concussion recognition. But identification of a player at risk was not an easy matter. According to the Centers for Disease Control (CDC), the symptoms of a concussion were sometimes subtle and athletes often experienced or reported symptoms hours or even days after the concussive event (HHS). Coaches felt pressure to keep talented players on the field, and players often hid their symptoms in order to keep playing. Some high school players took their cues in this regard from professional players:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่สภาแห่งชาติของสมาคมโรงเรียนมัธยมบาง 1,140,000 นักเรียนเข้าร่วมเป็นประจำทุกปีในฟุตบอลโรงเรียนมัธยม ประมาณ 9% หรืออย่างน้อย 140,000 ของนักกีฬาหนุ่มสาวเหล่านี้ได้รับความเดือดร้อนการสั่นสะเทือนในแต่ละปี (Koester 2010) โปรแกรมการฝึกอบรมสำหรับโค้ชฟุตบอลโรงเรียนมัธยมถูกเน้นมากขึ้นในการรับรู้การสั่นสะเทือน แต่บัตรประจำตัวของผู้เล่นที่มีความเสี่ยงไม่ได้เป็นเรื่องง่าย ตามที่ศูนย์ควบคุมโรค (CDC) อาการของการสั่นสะเทือนเป็นบางครั้งที่ลึกซึ้งและนักกีฬามักจะมีประสบการณ์หรือรายงานอาการชั่วโมงหรือแม้กระทั่งวันหลังจากเหตุการณ์ดังสนั่นหวั่นไหว (HHS) โค้ชรู้สึกกดดันเพื่อให้ผู้เล่นที่มีความสามารถในสนามและผู้เล่นมักจะซ่อนอาการของพวกเขาเพื่อที่จะให้เล่น บางคนเล่นโรงเรียนมัธยมเอาตัวชี้นำของพวกเขาในเรื่องนี้จากผู้เล่นมืออาชีพ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามสหพันธ์แห่งชาติของสมาคมโรงเรียนมัธยม, บาง๑,๑๔๐,๐๐๐นักเรียนเป็นประจำทุกปีเข้าร่วมในฟุตบอลโรงเรียนมัธยม. ประมาณ9% หรืออย่างน้อย๑๔๐,๐๐๐ของนักกีฬาหนุ่มเหล่านี้ประสบความสั่นสะเทือนในแต่ละปี (Koester ๒๐๑๐) โปรแกรมการฝึกอบรมสำหรับโค้ชฟุตบอลโรงเรียนมัธยมได้รับการเน้นมากขึ้นในการรับรู้สั่นสะเทือน แต่การระบุของผู้เล่นที่มีความเสี่ยงไม่ได้เป็นเรื่องง่าย ตามศูนย์ควบคุมโรค (CDC), อาการของสั่นสะเทือนบางครั้งลึกซึ้งและนักกีฬามักจะมีประสบการณ์หรือรายงานอาการชั่วโมงหรือแม้กระทั่งวันหลังจากเหตุการณ์ concussive (HHS). โค้ชรู้สึกกดดันเพื่อให้ผู้เล่นที่มีพรสวรรค์ในสนามและผู้เล่นมักจะซ่อนอาการของพวกเขาเพื่อให้เล่น ผู้เล่นโรงเรียนมัธยมบางคนเอาการชี้นำของพวกเขาในเรื่องนี้จากผู้เล่นมืออาชีพ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามสถิติของสมาคมโรงเรียนมัธยมแห่งชาติประมาณ 114 ล้านนักเรียนเข้าร่วมการแข่งขันฟุตบอลโรงเรียนมัธยมทุกปี ประมาณเก้าเปอร์เซ็นต์หรืออย่างน้อยสิบสี่ล้านนักกีฬาหนุ่มได้รับผลกระทบจากการกระทบกระเทือน โค้ชฟุตบอลโรงเรียนมัธยมโปรแกรมการฝึกอบรมมากขึ้นเน้นการรับรู้ของการกระทบกระเทือน แต่มันไม่ง่ายที่จะระบุผู้เล่นที่ตกอยู่ในอันตราย ตาม CDC อาการของการกระทบกระเทือนบางครั้งละเอียดอ่อนและนักกีฬามักจะปรากฏขึ้นหรือรายงานอาการชั่วโมงหรือวันหลังจากเหตุการณ์ HHS โค้ชรู้สึกกดดันให้ผู้เล่นที่มีพรสวรรค์ที่จะอยู่ในศาลและผู้เล่นมักจะปกปิดอาการของพวกเขาเพื่อที่จะเล่นต่อไป บางโรงเรียนมัธยมผู้เล่นได้รับคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญ