Finally, the researcher interviewed

Finally, the researcher interviewed Mr. Gillbert Dubus, an 80 year-old French man born in Hanoi. He moved to Laos when he was only 8 years old. Now he lived in Pakse, Champasak Province. Dubus confirmed that Lao people learned to make bread from the Vietnamese. “Bread definitely came with the French military. When they came to the city, and saw the children, they gave bread to the children, who liked it very much”.Apart from those resource persons interviewed by the researcher, many other people contributed their own stories about the baguette. One of them was a consumer. He was a customer waiting for the bus at a bus station. He said that he started eating baguette when he knew how to eat glutinous rice. He remembered that when he was young many Lao people suffered from flooding from the Mekong River. Also during the civil war a lot of people migrated from Xiengkhuong Province to Vientiane. At such times of hardships and sufferings the government distributed bread to the local people who were in trouble. Bread was also distributed to children who came for health checks and vaccine injection from international health agencies.
The researcher interviewed a hotel manager, Ms Knok, 48, at Lane Xang Hotel in Vientiane (one of the famous hotels and restaurants for the French people during the colonial period). It is the place where the statue of Auguste Pavie, the most powerful and highly respected French in Laos, is located. According to Knok, the hotel orders bread from local bakeries everyday about 20-30 loaves for the main breakfast menu. The guests, especially Europeans, like to eat bread with coffee and fried eggs. On important occasions, particularly when high-ranking government officials visit the hotel, she serves them with expensive bread from foreign bakeries such as Bannetong, Le Croissant, and the Scandinavian bakery. Since the government adopted the policy of opening Laos to the outside world for investment, cultural exchanges and transmittances have taken place. Local Lao people are now more or less adapting themselves to the modern way of life and the western style has been adopted in their daily life to show off their status. For example, organizing a wedding party at a big hotel instead of at home, and serving bread with ragout along side local dishes at such party have become part of life now. The hotel has to order 200-400 loaves of bread for one such wedding party. Apart from Lane Xang, other big hotels include Sethatpalace and Lao Plaza Hotel, which are owned by foreigners. These hotels, which are well known among Europeans and businessmen, have their own baking facilities as well as bakers and chefs from foreign countries like France and Germany.As today high technology and social development the local bread baking house was gradually replace by modern machine which we can find at the big hotel , restaurant and cafés shop . Base on the Statistic data survey, in Vientiane there are about 10 to 15 modern bread baking house using electricity oven , Invientiane there are only few famous foreigners bakeries , one is Scandinavian sandwich shop and other one is Le Bannetong Bakeries and Joma that is so well known among European people.
Finally, the researcher interviewed sellers. Miss Souk, 35, a trader at Km 6, said that Lao bread is popular among Thai tourists who come to visit Khaysone Phomvihane Museum. Sometimes around 5-6 buses come to stop at Km 6 to buy bread from the traders there. In addition, Lao people who go to other provinces buy bread to eat on their way or as a gift for their relatives. In fact, bread is not the main food of Lao people. Most people eat it as a snack; some eat it as their breakfast in a rush to work in the morning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด นักวิจัยสัมภาษณ์นาย Gillbert Dubus, 80 ปีฝรั่งเศสคนเก่าเกิดในฮานอย เขาย้ายไปลาวเมื่อเขาอายุเพียง 8 ปี ตอนนี้ เขาอาศัยอยู่ในปากเซ แขวงจำปาศักดิ์ Dubus ยืนยันว่า ลาวได้เรียนรู้การทำขนมปังจากเวียดนาม "ขนมปังแน่นอนมาพร้อมกับทหารฝรั่งเศส เมื่อมาถึงเมือง และเห็นเด็ก พวกเขาให้ขนมปังเด็ก ๆ ที่ชอบมันมาก" นอกจากนั้นทรัพยากรบุคคลสัมภาษณ์ โดยนักวิจัย คนอื่น ๆ ส่วนเรื่องราวของตนเองเกี่ยวกับเหลี่ยม หนึ่งในนั้นคือผู้บริโภค เขาเป็นลูกค้ารอรถที่สถานีขนส่ง เขากล่าวว่า เขาเริ่มกินเหลี่ยมเมื่อเขารู้ว่าวิธีการกินข้าวเหนียว เขาจำได้ว่า เมื่อเขาเป็นหนุ่ม ลาวคนรับความเดือดร้อนจากน้ำท่วมจากแม่น้ำโขง ยัง ในระหว่างสงครามกลางเมือง ผู้คนจำนวนมากย้ายจาก Xiengkhuong จังหวัดเวียงจันทน์ ในช่วงเวลาดังกล่าวของความยากลำบากและทุกข์ รัฐบาลแจกจ่ายขนมปังของคนท้องถิ่นที่อยู่ในปัญหา ขนมปังมีกระจายยังกับเด็กที่มาตรวจสุขภาพและฉีดวัคซีนจากหน่วยงานสุขภาพระหว่างประเทศนักวิจัยสัมภาษณ์ผู้จัดการโรงแรม Ms Knok, 48 ที่โรงแรมเลนชางเวียงจันทน์ (หนึ่งของโรงแรมชื่อดังและร้านอาหารสำหรับคนในช่วงยุคอาณานิคมฝรั่งเศส) มันเป็นสถานที่ที่เป็นที่ตั้งของรูปปั้นของโอกุสต์ Pavie ฝรั่งเศสพลัง และบารมีในลาว ตาม Knok โรงแรมสั่งขนมปังจากร้านเบเกอรี่ทุกวันเกี่ยวกับท้องถิ่น 20-30 ก้อนสำหรับอาหารหลัก แขก โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวยุโรป ชอบกินขนมปังกับกาแฟและไข่ทอด ในโอกาสสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเจ้าหน้าที่รัฐระดับสูงเข้าเยี่ยมชมโรงแรม เธอด้วยพวกเขา มีขนมปังราคาแพงจากต่างประเทศกาแฟเบเกอรี่ เช่น Bannetong ครัว ซองต์เลอ เบเกอรี่สแกนดิเนเวีย เนื่องจากรัฐบาลนำนโยบายของลาวที่เปิดโลกภายนอกเพื่อลงทุน แลกเปลี่ยนวัฒนธรรมและ transmittances เกิดขึ้น คนลาวในท้องถิ่นตอนนี้น้อยปรับตัวเองเพื่อวิถีชีวิตทันสมัย และสไตล์ตะวันตกได้ถูกนำมาใช้ในชีวิตประจำวันเพื่อแสดงสถานะของ เช่น การจัดแต่งที่โรงแรมใหญ่แทนที่บ้าน และให้บริการขนมปัง ด้วย ragout ตามด้านอาหารท้องถิ่นที่บุคคลดังกล่าวได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตตอนนี้ โรงแรมที่มีการสั่งซื้อ 200-400 ก้อนขนมปังสำหรับหนึ่งเช่นงานแต่งงาน นอกเหนือจากเลนซาง โรงแรมใหญ่ได้แก่ Sethatpalace และโรงแรมลาวพลาซ่า ซึ่งเป็นเจ้าของ โดยชาวต่างชาติ โรงแรมเหล่านี้ ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวยุโรปและนักธุรกิจ มีเองเบเกอรี่รวมทั้งขนมปัง และเชฟจากต่างประเทศเช่นฝรั่งเศสและ Germany.As วันนี้เทคโนโลยีและพัฒนาสังคมท้องถิ่นขนมปังเบเกอรี่เฮ้าส์ค่อย ๆ ถูกแทนที่ โดยเครื่องจักรที่ทันสมัยซึ่งเราสามารถพบได้ที่โรงแรม ร้านอาหาร และร้านกาแฟร้านใหญ่ ฐานข้อมูลสถิติสำรวจ ในเวียงจันทน์มีประมาณ 10 ถึง 15 สมัยใหม่ขนมปังเบเกอรี่เฮ้าส์โดยใช้เตาอบไฟฟ้า Invientiane มีอยู่เพียงไม่กี่ชื่อดังชาวเบเกอรี่ ร้านแซนด์วิชสแกนดิเนเวีย และอื่น ๆ หนึ่งเลอ Bannetong เบเกอรี่และโจที่โด่งดังในหมู่คนยุโรปในที่สุด นักวิจัยสัมภาษณ์ผู้ขาย นางสาว Souk, 35 เทรดเดอร์ที่กม. 6 กล่าวว่า ลาวขนมปังเป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยวไทยที่มาเยี่ยมชม Khaysone อ่างอาบน้ำร้อน บางครั้งประมาณ 5-6 รถบัสมาหยุดที่กม. 6 จะซื้อขนมปังจากผู้ค้ามีการ นอกจากนี้ คนลาวที่ไปต่างจังหวัดซื้อขนมปังกิน ในการเดินทาง หรือ เป็นของขวัญสำหรับญาติ ในความเป็นจริง ขนมปังไม่ได้อาหารหลักของคนลาว คนส่วนใหญ่รับประทานเป็นอาหารว่าง บางคนกินมันเป็นอาหารเช้าเร่งการทำงานในตอนเช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดผู้วิจัยได้สัมภาษณ์นาย Gillbert Dubus เป็นคนฝรั่งเศส 80 ปีเกิดในกรุงฮานอย เขาย้ายไปอยู่ประเทศลาวเมื่อเขาอายุเพียง 8 ปี ตอนนี้เขาอาศัยอยู่ในปากเซจำปาศักดิ์ Dubus ยืนยันว่าคนลาวได้เรียนรู้การทำขนมปังจากเวียตนาม "ขนมปังแน่นอนมาพร้อมกับทหารฝรั่งเศส เมื่อพวกเขามาถึงเมืองและเห็นเด็ก ๆ พวกเขาให้ขนมปังกับเด็กที่ชอบมันมาก ".Apart จากทรัพยากรบุคคลผู้สัมภาษณ์โดยนักวิจัยคนอื่น ๆ อีกมากมายมีส่วนเรื่องราวของตัวเองเกี่ยวกับเหลี่ยม หนึ่งในนั้นคือผู้บริโภค เขาเป็นคนที่ลูกค้ารอรถบัสที่สถานีรถบัส เขาบอกว่าเขาเริ่มกินเหลี่ยมเมื่อเขารู้วิธีที่จะกินข้าวเหนียว เขาจำได้ว่าเมื่อเขาเป็นหนุ่มคนลาวจำนวนมากได้รับความเดือดร้อนจากน้ำท่วมจากแม่น้ำโขง นอกจากนี้ในช่วงสงครามกลางเมืองคนจำนวนมากอพยพมาจากจังหวัด Xiengkhuong เวียงจันทน์ ในช่วงเวลาดังกล่าวของความยากลำบากและความทุกข์รัฐบาลกระจายขนมปังให้กับคนในท้องถิ่นที่อยู่ในปัญหา ขนมปังยังได้แจกจ่ายให้กับเด็กที่มารับการตรวจสุขภาพและฉีดวัคซีนจากหน่วยงานสุขภาพระหว่างประเทศ.
ผู้วิจัยสัมภาษณ์ผู้จัดการโรงแรมนางสาว Knok, 48, ที่ Lane Xang โรงแรมในเวียงจันทน์ (หนึ่งในโรงแรมที่มีชื่อเสียงและร้านอาหารสำหรับคนฝรั่งเศสระหว่าง ยุคอาณานิคม) มันเป็นสถานที่ที่รูปปั้นของโอกุสต์ปาวีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและเป็นที่เคารพอย่างสูงของฝรั่งเศสในลาวตั้งอยู่ ตามที่ Knok, คำสั่งซื้อขนมปังเบเกอรี่โรงแรมจากท้องถิ่นในชีวิตประจำวันประมาณ 20-30 ก้อนสำหรับเมนูอาหารเช้าหลัก แขกผู้เข้าพักโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวยุโรปชอบกินขนมปังกับกาแฟและไข่ทอด ในโอกาสที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเจ้าหน้าที่รัฐบาลระดับสูงเยี่ยมชมโรงแรมเธอทำหน้าที่พวกเขาด้วยขนมปังเบเกอรี่ที่มีราคาแพงจากต่างประเทศเช่น Bannetong เลอ Croissant และเบเกอรี่สแกนดิเนเวียน เนื่องจากรัฐบาลใช้นโยบายการเปิดประเทศลาวกับโลกภายนอกสำหรับการลงทุน, การแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและ transmittances เกิดขึ้น คนลาวในพื้นที่อยู่ในขณะนี้มากหรือน้อยกว่าการปรับตัวให้เข้ากับวิธีการที่ทันสมัยของชีวิตและสไตล์ตะวันตกได้รับการรับรองในชีวิตประจำวันของพวกเขาที่จะแสดงปิดสถานะของพวกเขา ยกตัวอย่างเช่นการจัดงานแต่งงานที่โรงแรมขนาดใหญ่แทนการที่บ้านและการให้บริการขนมปังกับ Ragout พร้อมด้านอาหารท้องถิ่นที่บุคคลดังกล่าวได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตในขณะนี้ โรงแรมมีการสั่งซื้อ 200-400 ก้อนขนมปังหนึ่งงานแต่งงานของบุคคลดังกล่าว นอกเหนือจาก Lane Xang, โรงแรมขนาดใหญ่อื่น ๆ ได้แก่ Sethatpalace และโรงแรมลาวพลาซ่าซึ่งเป็นเจ้าของโดยชาวต่างชาติ โรงแรมเหล่านี้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวยุโรปและนักธุรกิจที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกของตัวเองอบเช่นเดียวกับขนมปังและเชฟจากต่างประเทศเช่นเทคโนโลยีสูงและฝรั่งเศส Germany.As วันนี้และการพัฒนาทางสังคมบ้านขนมปังอบท้องถิ่นก็ค่อย ๆ เปลี่ยนจากเครื่องจักรที่ทันสมัยซึ่ง เราสามารถหาที่บิ๊กโรงแรมร้านอาหารและคาเฟ่ร้าน ฐานในการสำรวจข้อมูลสถิติในเวียงจันทน์มีประมาณ 10 ถึง 15 ที่ทันสมัยบ้านขนมปังอบโดยใช้เตาอบไฟฟ้า Invientiane มีเพียงไม่กี่ชาวต่างชาติที่เบเกอรี่ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเป็นร้านแซนด์วิชสแกนดิเนเวียนและอีกหนึ่งคือเลอ Bannetong ร้านขนมปังและ Joma ที่เป็นอย่างดี ที่รู้จักกันในหมู่คนยุโรป.
ในที่สุดผู้วิจัยสัมภาษณ์ผู้ขาย นางสาว Souk, 35, ผู้ประกอบการค้าบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 6 กล่าวว่าขนมปังลาวเป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยวชาวไทยที่มาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ Khaysone พรหมวิหาร บางครั้งรอบ 5-6 รถเมล์มาหยุดบริเวณหลักกิโลเมตรที่ 6 ที่จะซื้ออาหารจากผู้ประกอบการค้ามี นอกจากนี้คนลาวที่ไปยังจังหวัดอื่น ๆ ซื้อขนมปังจะกินทางของพวกเขาหรือเป็นของขวัญสำหรับญาติของพวกเขา ในความเป็นจริงขนมปังไม่ได้เป็นอาหารหลักของคนลาว คนส่วนใหญ่กินเป็นอาหารว่าง; บางคนกินเป็นอาหารเช้าของพวกเขาในการวิ่งไปทำงานในตอนเช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายผู้วิจัยได้สัมภาษณ์นายกิลเบอร์ท dubus , 80 ปี ฝรั่งเศส คนเกิดในกรุงฮานอย เขาย้ายไปอยู่ที่ประเทศลาว เมื่อเขาอายุเพียง 8 ขวบ ตอนนี้เขาอยู่ที่ปากเซ , จำปาสักจังหวัด dubus ยืนยันว่าคนลาวได้เรียนรู้การทำขนมปังจากเวียดนาม " ขนมปังมากับทหารฝรั่งเศส เมื่อพวกเขาเข้ามาในเมือง และเห็นเด็ก พวกเขาส่งขนมปังให้เด็กๆ ที่ชอบมันมาก นอกเหนือจากนั้นวิทยากรสัมภาษณ์โดยนักวิจัยคนอื่น ๆส่วนของตัวเองเรื่องราวเกี่ยวกับขนมปัง หนึ่งของพวกเขาคือผู้บริโภค เขาเป็นลูกค้ารอขึ้นรถที่สถานีรถบัส เขาบอกว่า เขาเริ่มกินบาแกตเมื่อเขารู้ว่าต้องกินข้าวเหนียว เขาจำได้ว่าเมื่อตอนที่เขายังเด็กมาก คนลาวที่ได้รับความเดือดร้อนจากน้ำท่วม จากแม่น้ำโขง นอกจากนี้ ในช่วงสงครามกลางเมืองผู้คนอพยพมาจากจังหวัด xiengkhuong เวียงจันทน์ ในช่วงเวลาดังกล่าวของความยากลำบากและความทุกข์รัฐบาลแจกจ่ายอาหารแก่ราษฎรที่เดือดร้อน ขนมปังก็แจกจ่ายให้กับเด็กๆ ที่มาตรวจสุขภาพ และวัคซีนฉีดจากหน่วยงานด้านสุขภาพระหว่างประเทศผู้วิจัยได้สัมภาษณ์ผู้จัดการโรงแรม , MS knok 48 ที่โรงแรมล้านช้างในเวียงจันทน์ ( หนึ่งที่มีชื่อเสียงของโรงแรมและร้านอาหารสำหรับคนฝรั่งเศสในช่วงยุคอาณานิคม ) มันเป็นสถานที่ที่รูปปั้นของโอกุสต์ ปาวี , ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดและเคารพในฝรั่งเศสในลาว ตั้งอยู่ ตาม knok , สั่งขนมปังจากร้านขนมปังท้องถิ่นโรงแรมทุกวันประมาณ 20-30 ก้อน สำหรับเมนูอาหารหลัก แขก โดยเฉพาะชาวยุโรป ชอบกินขนมปังกับกาแฟ และไข่ ทอด ในโอกาสที่สำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข้าราชการระดับสูงเข้าเยี่ยมชมโรงแรม เธอเสิร์ฟกับขนมปังเบเกอรี่ราคาแพงจากต่างประเทศ เช่น bannetong เลอครัวซองต์ และ เบเกอรี่ สแกนดิเนเวีย เนื่องจากรัฐบาลประกาศใช้นโยบายเปิดลาวสู่โลกภายนอกเพื่อการลงทุน การแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมและ transmittances ที่เกิดขึ้น คนลาวจะมากกว่าหรือน้อยกว่าการปรับตัวให้เข้ากับลักษณะของชีวิตสมัยใหม่ และสไตล์ตะวันตกถูกนำมาใช้ในชีวิตประจำวันของพวกเขาที่จะแสดงสถานะของพวกเขา ตัวอย่างเช่น จัดงานเลี้ยง งานแต่งงาน ในโรงแรมใหญ่ๆ แทนที่จะอยู่บ้าน และให้บริการอาหารรสร้อนแรงทางด้านอาหารท้องถิ่น ที่บุคคลดังกล่าวได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว โรงแรมต้องสั่งขนมปัง 200-400 ก้อนหนึ่ง เช่นงานแต่งงาน ห่างจากล้านช้าง โรงแรมใหญ่ ๆ ได้แก่ sethatpalace และ โรงแรมลาวพลาซ่า ซึ่งเป็นเจ้าของโดยชาวต่างชาติ โรงแรมเหล่านี้ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในหมู่ชาวยุโรป และนักธุรกิจ มีการอบเครื่องรวมทั้งขนมปังและเชฟจากต่างประเทศ เช่น ฝรั่งเศส และเยอรมนี ขณะที่วันนี้ เทคโนโลยีสูง และพัฒนาสังคม ขนมปังอบบ้านท้องถิ่นคือค่อยๆแทนที่โดยเครื่องจักรที่ทันสมัย ซึ่งเราสามารถหาที่โรงแรมใหญ่และร้านคาเฟ่ ร้านอาหาร . ฐานบนข้อมูลการสำรวจ ใน เวียงจันทน์ มีประมาณ 10 ถึง 15 สมัย ขนมปังอบบ้านใช้เตาอบไฟฟ้า ประชาธิปไตยประชาชนมีเพียงไม่กี่ที่มีชื่อเสียงชาวต่างชาติร้านขนมปัง หนึ่งคือร้านแซนวิชสแกนดิเนเวียและอีกหนึ่งคือ Le bannetong bakeries และโจม่าที่เป็นที่รู้จักของประชาชนยุโรปสุดท้ายผู้วิจัยได้สัมภาษณ์ผู้ขาย นางสาวศุข , 35 , ผู้ประกอบการค้าที่กม. 6 , กล่าวว่าขนมปังลาว เป็นที่นิยมในหมู่นักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ พมวิหาน khaysone . บางครั้งรอบ 5-6 รถโดยสารมาหยุดที่ กม. 6 ซื้อขนมปังจากผู้นั้น นอกจากนี้คนลาวที่ไปต่างจังหวัด ซื้อขนมปังกินระหว่างทาง หรือ เป็นของขวัญให้ญาติของพวกเขา ในความเป็นจริง , ขนมปังเป็นอาหารหลักของคนลาว . คนส่วนใหญ่กินเป็นอาหารว่าง บางคนกินเป็นอาหารเช้าของพวกเขารีบมาทำงานแต่เช้า