The digestibility of nutrients in r

The digestibility of nutrients in rabbits is presented in Table 2. The rabbits in our experiment showed that
in EG2 with 20g Yucca extract in 100 kg of diet lowered the coefficients of digestibility for crude fibre, nitrogen-free extract and organic matter compared to other evaluated breeds of rabbits, but the differences were not statistically significant. The digestibility of crude fibre and fat were higher in a population of rabbits that consumed diet with 5g yucca extract additive. There were no significant differences (P≥0.05) for starch digestibility between the control and both treated groups.
The chemical composition of feed gives an indication of the potential nutrient supply, but determination of digestibility provides an estimate
of the nutrients available to the animal. Digestibility
of nutrients in different rabbit genotypes was studied by several authors. Kustos and Hullár (1992) followed
the heritability of digestibility in New Zealand White (NZW) rabbits. In their experiment the authors determined low (h2 = 0.19) heritability values for
the coefficients of digestibility. Lebas (1973) in the NZW breed determined 4 % better coefficients of digestibility for dry matter and organic matter than in the Californian

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยสารอาหารในกระต่ายจะแสดงในตารางที่ 2 กระต่ายในการทดลองของเราพบว่าใน EG2 กับ 20 กรัม Yucca สารสกัด 100 กก.ของอาหารลดสัมประสิทธิ์การย่อยเส้นใยดิบ สารสกัดปราศจากไนโตรเจน และอินทรีย์เปรียบเทียบกับพันธุ์อื่น ๆ ประเมินของกระต่าย แต่ไม่ได้แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ย่อยเส้นใยหยาบและไขมันสูงในประชากรของกระต่ายที่บริโภคอาหารที่ มีสารสารสกัด yucca 5 กรัมได้ มีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญ (P≥0.05) สำหรับย่อยแป้งระหว่างตัวควบคุมและทั้งกลุ่มบำบัดองค์ประกอบทางเคมีของอาหารให้ข้อบ่งชี้ของการจัดหาสารอาหารที่อาจเกิดขึ้น แต่การกำหนดย่อยให้ค่าประเมินของสารอาหารให้สัตว์ ย่อยสารอาหารในการศึกษาจีโนไทป์ต่างกันกระต่ายถูกศึกษา โดยผู้แต่งหลายคน Kustos และ Hullár (1992)heritability ของย่อยในกระต่ายขาวนิวซีแลนด์ (NZW) ในการทดลองของ ผู้เขียนกำหนดต่ำ (h2 = 0.19) ค่า heritability สำหรับสัมประสิทธิ์ของย่อย Lebas (1973) ใน NZW พันธุ์กำหนดสัมประสิทธิ์ดีกว่า 4% ของย่อยแห้งและอินทรีย์กว่าในเดอะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การย่อยสารอาหารในกระต่ายจะนำเสนอในตารางที่ 2 กระต่ายในการทดลองของเราแสดงให้เห็นว่า
ใน EG2 ด้วยสารสกัดจาก 20g มันสำปะหลังใน 100 กิโลกรัมของอาหารลดลงของค่าสัมประสิทธิ์การย่อยสำหรับเยื่อใย, สารสกัดจากไนโตรเจนฟรีและสารอินทรีย์อื่น ๆ เมื่อเทียบกับการประเมิน สายพันธุ์ของกระต่าย แต่ความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ การย่อยของเยื่อใยและไขมันสูงในประชากรของกระต่ายว่าการบริโภคอาหารที่มีสารสกัดจาก 5g มันสำปะหลังที่เพิ่มเข้ามา ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P≥0.05) สำหรับการย่อยแป้งระหว่างการควบคุมและทั้งสองกลุ่มได้รับการรักษา.
องค์ประกอบทางเคมีของอาหารให้ข้อบ่งชี้ของการจัดหาสารอาหารที่มีศักยภาพ แต่ความมุ่งมั่นของการย่อยให้การประมาณการ
ของสารอาหารที่มีให้กับสัตว์ การย่อยได้
ของสารอาหารในสายพันธุ์กระต่ายที่แตกต่างกันได้รับการศึกษาโดยนักเขียนหลายคน Kustos และHullár (1992) ตาม
พันธุกรรมของการย่อยในประเทศนิวซีแลนด์ไวท์ (NZW) กระต่าย ในการทดลองของพวกเขาผู้เขียนที่กำหนดต่ำ (H2 = 0.19) ค่าพันธุกรรมสำหรับ
ค่าสัมประสิทธิ์ของการย่อย Lebas (1973) ในสายพันธุ์ NZW กำหนดค่าสัมประสิทธิ์ที่ดีกว่า 4% ของการย่อยสำหรับเรื่องแห้งและสารอินทรีย์กว่าในแคลิฟอร์เนีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การย่อยได้ของสารอาหารในกระต่ายที่แสดงในตารางที่ 2 กระต่ายในการทดสอบของเราพบว่าใน eg2 ด้วยสารสกัดยัคค่า 20 กรัมในอาหาร 100 กก. ลดสัมประสิทธิ์การย่อยได้สำหรับดิบไฟเบอร์ และสารสกัดจากสารอินทรีย์ไนโตรเจนฟรีเมื่อเทียบกับอื่น ๆการประเมินสายพันธุ์ของกระต่าย แต่ความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ การย่อยได้ของเส้นใยหยาบ และไขมันสูงในประชากรของกระต่ายที่บริโภคอาหารที่มีสารสกัดจากต้นยัค 5 เสริม พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ( P ≥ 0.05 ) ความสามารถในการย่อยแป้ง ระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่ม .องค์ประกอบทางเคมีของอาหารให้ข้อบ่งชี้ของการจัดหาสารอาหารที่อาจเกิดขึ้น แต่ได้มีการประมาณการของสารอาหารที่สามารถใช้ได้กับสัตว์ สัมประสิทธิ์การย่อยได้สารอาหารในพันธุ์กระต่ายต่างๆ ทำการศึกษาโดย หลายนักเขียน kustos และฮัลล์ . kgm R ( 1992 ) ตามการถ่ายทอดของการย่อยได้ในนิวซีแลนด์ไวท์ ( nzw ) กระต่าย ในการทดลองของพวกเขา ผู้เขียนตั้งใจต่ำ ( H2 = 0.19 ) ค่าอัตราพันธุกรรมสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของ . lebas ( 1973 ) ใน nzw พันธุ์กำหนด 4 % ดีกว่าค่าการย่อยได้ของวัตถุแห้งและอินทรีย์สำหรับกว่าในแคลิฟอร์เนีย