All star-Mercury(ดาวพุธ)Mercury is

All star
-Mercury(ดาวพุธ)
Mercury is the smallest and closest to the Sun of the eight planets in the Solar System,[a] with an orbital period of about 88 Earth days. Seen from Earth, it appears to move around its orbit in about 116 days, which is much faster than any other planet in the Solar System. It has no known natural satellites.[b] The planet is named after the Roman deity Mercury, the messenger to the gods.
Because it has almost no atmosphere to retain heat, Mercury's surface experiences the greatest temperature variation of the planets in the Solar System, ranging from 100 K (−173 °C; −280 °F) at night to 700 K (427 °C; 800 °F) during the day at some equatorial regions. The poles are constantly below 180 K (−93 °C; −136 °F). Mercury's axis has the smallest tilt of any of the Solar System's planets (about 1⁄30 of a degree), but it has the largest orbital eccentricity.[a] At aphelion, Mercury is about 1.5 times as far from the Sun as it is at perihelion. Mercury's surface is heavily cratered and similar in appearance to the Moon, indicating that it has been geologically inactive for billions of years.
Mercury is gravitationally locked and rotates in a way that is unique in the Solar System. As seen relative to the fixed stars, it rotates on its axis exactly three times for every two revolutions it makes around the Sun.[c][12] As seen from the Sun, in a frame of reference that rotates with the orbital motion, it appears to rotate only once every two Mercurian years. An observer on Mercury would therefore see only one day every two years.
Because Mercury orbits the Sun within Earth's orbit (as does Venus), it can appear in Earth's sky in the morning or the evening, but not in the middle of the night. Also, like Venus and the Moon, it displays a complete range of phases as it moves around its orbit relative to Earth. Although Mercury can appear as a bright object when viewed from Earth, its proximity to the Sun makes it more difficult to see than Venus. Two spacecraft have visited Mercury: Mariner 10 flew by in the 1970s; and MESSENGER, launched in 2004, orbited Mercury over 4,000 times in four years, before exhausting its fuel and crashing into the planet's surface on April 30, 2015
-Venus(ดาวศุกร์)
Venus is the second planet from the Sun, orbiting it every 224.7 Earth days.[11] It has no natural satellite. It is named after the Roman goddess of love and beauty. After the Moon, it is the brightest natural object in the night sky, reaching an apparent magnitude of −4.6, bright enough to cast shadows.[12] Because Venus is an inferior planet from Earth, it never appears to venture far from the Sun: its elongation reaches a maximum of 47.8°.
Venus is a terrestrial planet and is sometimes called Earth's "sister planet" because of their similar size, mass, proximity to the Sun and bulk composition. It is radically different from Earth in other respects. It has the densest atmosphere of the four terrestrial planets, consisting of more than 96% carbon dioxide. The atmospheric pressure at the planet's surface is 92 times that of Earth's. With a mean surface temperature of 735 K (462 °C; 863 °F), Venus is by far the hottest planet in the Solar System, even though Mercury is closer to the Sun. Venus is shrouded by an opaque layer of highly reflective clouds of sulfuric acid, preventing its surface from being seen from space in visible light. It may have had oceans in the past,[13][14] but these would have vaporized as the temperature rose due to a runaway greenhouse effect.[15] The water has most probably photodissociated, and, because of the lack of a planetary magnetic field, the free hydrogen has been swept into interplanetary space by the solar wind.[16] Venus's surface is a dry desertscape interspersed with slab-like rocks and periodically refreshed by volcanism.
-Earth(โลก)
Earth, also called the world[n 5] (and, less frequently, Gaia[n 6] or, in Latin, Terra[26]), is the third planet from the Sun, the densest planet in the Solar System, the largest of the Solar System's four terrestrial planets, and the only astronomical object known to accommodate life. The earliest life on Earth arose at least 3.5 billion years ago.[27][28][29] Earth's biodiversity has expanded continually except when interrupted by mass extinctions.[30] Although scholars estimate that over 99 percent of all species of life (over five billion)[31] that ever lived on Earth are extinct,[32][33] there are still an estimated 10–14 million extant species,[34][35] of which about 1.2 million have been documented and over 86 percent have not yet been described.[36] Over 7.3 billion humans[37] live on Earth and depend on its biosphere and minerals for their survival. Earth's human population is divided among about two hundred sovereign states which interact through diplomacy, conflict, travel, trade and communication media.
According to evidence from radiometric dating and other sources, Earth was formed about 4.54 billion years ago.[38][39][40] Within its first billion years,[41] life appeared in its oceans and began to affect its atmosphere and surface, promoting the proliferation of aerobic as well as anaerobic organisms and causing the formation of the atmosphere's ozone layer.[clarification needed (O3 created from O2 + UV radiation)] This layer blocks the most life-threatening parts of the Sun's radiation, enabling life to flourish on land as well as in water.[42] Since then, the combination of Earth's distance from the Sun, its physical properties and its geological history have allowed life to thrive and evolve.
Earth's lithosphere is divided into several rigid tectonic plates that migrate across the surface over periods of many millions of years. Seventy-one percent of Earth's surface is covered with water,[43] with the remainder
consisting of continents and islands that together have many lakes and other sources of water that contribute to the hydrosphere. Earth's polar regions are mostly covered with ice, including the Antarctic ice sheet and the sea ice of the polar ice packs. Earth's interior remains active with a solid iron inner core, a liquid outer core that generates the magnetic field, and a convecting mantle that drives plate tectonics.
Earth gravitationally interacts with other objects in space, especially the Sun and the Moon. During one orbit around the Sun, Earth rotates about its own axis 366.26 times, creating 365.26 solar days or one sidereal year.[n 7] Earth's axis of rotation is tilted 23.4° away from the perpendicular of its orbital plane, producing seasonal variations on the planet's surface with a period of one tropical year (365.24 solar days).[44] The Moon is Earth's only permanent natural satellite. Its gravitational interaction with Earth causes ocean tides, stabilizes the orientation of Earth's rotational axis, and gradually slows Earth's rotational rate.
-Mars(ดาวอังคาร)
Mars is the fourth planet from the Sun and the second smallest planet in the Solar System, after Mercury. Named after the Roman god of war, it is often referred to as the "Red Planet" because the iron oxide prevalent on its surface gives it a reddish appearance.[15] Mars is a terrestrial planet with a thin atmosphere, having surface features reminiscent both of the impact craters of the Moon and the volcanoes, valleys, deserts, and polar ice caps of Earth. The rotational period and seasonal cycles of Mars are likewise similar to those of Earth, as is the tilt that produces the seasons. Mars is the site of Olympus Mons, the largest volcano and second-highest known mountain in the Solar System, and of Valles Marineris, one of the largest canyons in the Solar System. The smooth Borealis basin in the northern hemisphere covers 40% of the planet and may be a giant impact feature.[16][17] Mars has two moons, Phobos and Deimos, which are small and irregularly shaped. These may be captured asteroids,[18][19] similar to 5261 Eureka, a Mars trojan. Until the first successful Mars flyby in 1965 by Mariner 4, many speculated about the presence of liquid water on the planet's surface. This was based on observed periodic variations in light and dark patches, particularly in the polar latitudes, which appeared to be seas and continents; long, dark striations were interpreted by some as irrigation channels for liquid water. These straight line features were later explained as optical illusions, though geological evidence gathered by unmanned missions suggests that Mars once had large-scale water coverage on its surface at some earlier stage of its life.[20] In 2005, radar data revealed the presence of large quantities of water ice at the poles[21] and at mid-latitudes.[22][23] The Mars rover Spirit sampled chemical compounds containing water molecules in March 2007. The Phoenix lander directly sampled water ice in shallow Martian soil on July 31, 2008.[24]
Mars is host to seven functioning spacecraft: five in orbit—2001 Mars Odyssey, Mars Express, Mars Reconnaissance Orbiter, MAVEN and Mars Orbiter Mission—and two on the surface—Mars Exploration Rover Opportunity and the Mars Science Laboratory Curiosity. Observations by the Mars Reconnaissance Orbiter have revealed possible flowing water during the warmest months on Mars.[25] In 2013, NASA's Curiosity rover discovered that Mars's soil contains between1.5% and 3% water by mass (albeit attached to other compounds and thus not freely accessible).[26]
There are ongoing investigations assessing the past habitability potential of Mars, as well as the possibility of extant life. In situ investigations have been performed by the Viking landers, Spirit and Opportunity rovers, Phoenix lander, and Curiosity rover. Future astrobiology missions are planned, including the Mars 2020 and ExoMars rovers.[27][28][29][30]
Mars can easily be seen from Earth with the naked eye, as can its reddish coloring. Its apparent magnitude reaches −2.91,[6] which is surpassed only by Jupiter, Venus, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวทั้งหมด-Mercury(ดาวพุธ)ดาวพุธจะน้อยที่สุด และใกล้เคียงกับดวงอาทิตย์ของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ แปด [a] มีช่วงของวงโคจรของโลกประมาณ 88 วันการ ปรากฏในการย้ายของวงโคจรประมาณ 116 วัน ซึ่งจะเร็วกว่าดาวเคราะห์อื่น ๆ ในระบบสุริยะมองเห็นจากโลก มีดาวเทียมธรรมชาติไม่รู้จัก [b] ดาวเคราะห์การตั้งชื่อหลังจากพระเจ้าโรมัน Mercury, messenger เพื่อสังเวยเนื่องจากมีเกือบไม่มีบรรยากาศการรักษาความร้อน พื้นผิวของดาวพุธประสบการณ์เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิสูงสุดของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ตั้งแต่ 100 K (−173 ° C; −280 ° F) ในเวลากลางคืน 700 K (427 ° C; 800 ° F) ในระหว่างวันที่บางภูมิภาคเส้นศูนย์สูตร เสาอยู่ด้านล่างตลอดเวลา K 180 (−93 ° C; −136 ° F) แกนของดาวพุธมีความลาดเอียงน้อยที่สุดของดาวเคราะห์ของระบบสุริยะ (เกี่ยวกับ 1⁄30 ของตัว), แต่มีความเยื้องศูนย์กลางที่ใหญ่ที่สุดของวงโคจร [a] aphelion ปรอทเป็นประมาณ 1.5 เท่าเป็นห่างไกลจากดวงอาทิตย์ตามที่ perihelion พื้นผิวของดาวพุธเป็น cratered มาก และคล้ายคลึงกันในลักษณะการมูน บ่งชี้ว่า จะได้รับงาน geologically พันล้านปีMercury is gravitationally locked and rotates in a way that is unique in the Solar System. As seen relative to the fixed stars, it rotates on its axis exactly three times for every two revolutions it makes around the Sun.[c][12] As seen from the Sun, in a frame of reference that rotates with the orbital motion, it appears to rotate only once every two Mercurian years. An observer on Mercury would therefore see only one day every two years.Because Mercury orbits the Sun within Earth's orbit (as does Venus), it can appear in Earth's sky in the morning or the evening, but not in the middle of the night. Also, like Venus and the Moon, it displays a complete range of phases as it moves around its orbit relative to Earth. Although Mercury can appear as a bright object when viewed from Earth, its proximity to the Sun makes it more difficult to see than Venus. Two spacecraft have visited Mercury: Mariner 10 flew by in the 1970s; and MESSENGER, launched in 2004, orbited Mercury over 4,000 times in four years, before exhausting its fuel and crashing into the planet's surface on April 30, 2015-Venus(ดาวศุกร์)Venus is the second planet from the Sun, orbiting it every 224.7 Earth days.[11] It has no natural satellite. It is named after the Roman goddess of love and beauty. After the Moon, it is the brightest natural object in the night sky, reaching an apparent magnitude of −4.6, bright enough to cast shadows.[12] Because Venus is an inferior planet from Earth, it never appears to venture far from the Sun: its elongation reaches a maximum of 47.8°.Venus is a terrestrial planet and is sometimes called Earth's "sister planet" because of their similar size, mass, proximity to the Sun and bulk composition. It is radically different from Earth in other respects. It has the densest atmosphere of the four terrestrial planets, consisting of more than 96% carbon dioxide. The atmospheric pressure at the planet's surface is 92 times that of Earth's. With a mean surface temperature of 735 K (462 °C; 863 °F), Venus is by far the hottest planet in the Solar System, even though Mercury is closer to the Sun. Venus is shrouded by an opaque layer of highly reflective clouds of sulfuric acid, preventing its surface from being seen from space in visible light. It may have had oceans in the past,[13][14] but these would have vaporized as the temperature rose due to a runaway greenhouse effect.[15] The water has most probably photodissociated, and, because of the lack of a planetary magnetic field, the free hydrogen has been swept into interplanetary space by the solar wind.[16] Venus's surface is a dry desertscape interspersed with slab-like rocks and periodically refreshed by volcanism.-Earth(โลก)Earth, also called the world[n 5] (and, less frequently, Gaia[n 6] or, in Latin, Terra[26]), is the third planet from the Sun, the densest planet in the Solar System, the largest of the Solar System's four terrestrial planets, and the only astronomical object known to accommodate life. The earliest life on Earth arose at least 3.5 billion years ago.[27][28][29] Earth's biodiversity has expanded continually except when interrupted by mass extinctions.[30] Although scholars estimate that over 99 percent of all species of life (over five billion)[31] that ever lived on Earth are extinct,[32][33] there are still an estimated 10–14 million extant species,[34][35] of which about 1.2 million have been documented and over 86 percent have not yet been described.[36] Over 7.3 billion humans[37] live on Earth and depend on its biosphere and minerals for their survival. Earth's human population is divided among about two hundred sovereign states which interact through diplomacy, conflict, travel, trade and communication media.According to evidence from radiometric dating and other sources, Earth was formed about 4.54 billion years ago.[38][39][40] Within its first billion years,[41] life appeared in its oceans and began to affect its atmosphere and surface, promoting the proliferation of aerobic as well as anaerobic organisms and causing the formation of the atmosphere's ozone layer.[clarification needed (O3 created from O2 + UV radiation)] This layer blocks the most life-threatening parts of the Sun's radiation, enabling life to flourish on land as well as in water.[42] Since then, the combination of Earth's distance from the Sun, its physical properties and its geological history have allowed life to thrive and evolve.Earth's lithosphere is divided into several rigid tectonic plates that migrate across the surface over periods of many millions of years. Seventy-one percent of Earth's surface is covered with water,[43] with the remainderconsisting of continents and islands that together have many lakes and other sources of water that contribute to the hydrosphere. Earth's polar regions are mostly covered with ice, including the Antarctic ice sheet and the sea ice of the polar ice packs. Earth's interior remains active with a solid iron inner core, a liquid outer core that generates the magnetic field, and a convecting mantle that drives plate tectonics.Earth gravitationally interacts with other objects in space, especially the Sun and the Moon. During one orbit around the Sun, Earth rotates about its own axis 366.26 times, creating 365.26 solar days or one sidereal year.[n 7] Earth's axis of rotation is tilted 23.4° away from the perpendicular of its orbital plane, producing seasonal variations on the planet's surface with a period of one tropical year (365.24 solar days).[44] The Moon is Earth's only permanent natural satellite. Its gravitational interaction with Earth causes ocean tides, stabilizes the orientation of Earth's rotational axis, and gradually slows Earth's rotational rate.-Mars(ดาวอังคาร)
Mars is the fourth planet from the Sun and the second smallest planet in the Solar System, after Mercury. Named after the Roman god of war, it is often referred to as the "Red Planet" because the iron oxide prevalent on its surface gives it a reddish appearance.[15] Mars is a terrestrial planet with a thin atmosphere, having surface features reminiscent both of the impact craters of the Moon and the volcanoes, valleys, deserts, and polar ice caps of Earth. The rotational period and seasonal cycles of Mars are likewise similar to those of Earth, as is the tilt that produces the seasons. Mars is the site of Olympus Mons, the largest volcano and second-highest known mountain in the Solar System, and of Valles Marineris, one of the largest canyons in the Solar System. The smooth Borealis basin in the northern hemisphere covers 40% of the planet and may be a giant impact feature.[16][17] Mars has two moons, Phobos and Deimos, which are small and irregularly shaped. These may be captured asteroids,[18][19] similar to 5261 Eureka, a Mars trojan. Until the first successful Mars flyby in 1965 by Mariner 4, many speculated about the presence of liquid water on the planet's surface. This was based on observed periodic variations in light and dark patches, particularly in the polar latitudes, which appeared to be seas and continents; long, dark striations were interpreted by some as irrigation channels for liquid water. These straight line features were later explained as optical illusions, though geological evidence gathered by unmanned missions suggests that Mars once had large-scale water coverage on its surface at some earlier stage of its life.[20] In 2005, radar data revealed the presence of large quantities of water ice at the poles[21] and at mid-latitudes.[22][23] The Mars rover Spirit sampled chemical compounds containing water molecules in March 2007. The Phoenix lander directly sampled water ice in shallow Martian soil on July 31, 2008.[24]
Mars is host to seven functioning spacecraft: five in orbit—2001 Mars Odyssey, Mars Express, Mars Reconnaissance Orbiter, MAVEN and Mars Orbiter Mission—and two on the surface—Mars Exploration Rover Opportunity and the Mars Science Laboratory Curiosity. Observations by the Mars Reconnaissance Orbiter have revealed possible flowing water during the warmest months on Mars.[25] In 2013, NASA's Curiosity rover discovered that Mars's soil contains between1.5% and 3% water by mass (albeit attached to other compounds and thus not freely accessible).[26]
There are ongoing investigations assessing the past habitability potential of Mars, as well as the possibility of extant life. In situ investigations have been performed by the Viking landers, Spirit and Opportunity rovers, Phoenix lander, and Curiosity rover. Future astrobiology missions are planned, including the Mars 2020 and ExoMars rovers.[27][28][29][30]
Mars can easily be seen from Earth with the naked eye, as can its reddish coloring. Its apparent magnitude reaches −2.91,[6] which is surpassed only by Jupiter, Venus, the

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งหมดดาว
-Mercury (ดาวพุธ)
ดาวพุธเป็นที่เล็กที่สุดและใกล้เคียงกับดวงอาทิตย์ของแปดดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ [เป็น] ที่มีระยะเวลาการโคจรประมาณ 88 วันโลก เห็นได้จากโลกก็จะปรากฏขึ้นที่จะย้ายไปรอบวงโคจรของมันในเวลาประมาณ 116 วันซึ่งเร็วกว่าดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ ในระบบสุริยะ จะได้ไม่รู้จักธรรมชาติดาวเทียม. [b] ดาวเคราะห์ที่ตั้งชื่อตามเทพโรมันเมอร์ผู้สื่อสารกับพระเจ้า.
เพราะมีบรรยากาศที่เกือบจะไม่มีที่จะเก็บความร้อนประสบการณ์พื้นผิวของดาวพุธการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ตั้งแต่ 100 K (-173 ° C; -280 ° F) ในเวลากลางคืน 700 K (427 ° C; 800 ° F) ในระหว่างวันที่บางประเทศแถบเส้นศูนย์สูตร เสามีอย่างต่อเนื่องด้านล่าง 180 K (-93 ° C; -136 ° F) แกนของดาวพุธมีความลาดเอียงที่เล็กที่สุดของใด ๆ ของดาวเคราะห์ของระบบสุริยะ (ประมาณ 1/30 การศึกษาระดับปริญญา) แต่ก็มีวงเล็ก ๆ น้อยที่ใหญ่ที่สุด. [เป็น] ที่เฟรเลียนปรอทเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 1.5 เท่าในขณะที่อยู่ห่างไกลจากดวงอาทิตย์ในขณะที่มันเป็น ที่ใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด พื้นผิวของดาวพุธเป็นอย่างมากพรุนและในลักษณะคล้ายกับดวงจันทร์แสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้ใช้งานธรณีวิทยาสำหรับหลายพันล้านปี.
เมอร์ถูกล็อกแรงโน้มถ่วงและหมุนในลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ในระบบพลังงานแสงอาทิตย์ เท่าที่เห็นเมื่อเทียบกับดาวคงที่มันจะหมุนในแกนของมันว่าสามครั้งทุกรอบสองก็จะทำให้รอบดวงอาทิตย์ [C] [12] เท่าที่เห็นจากดวงอาทิตย์ในกรอบของการอ้างอิงที่หมุนที่มีการเคลื่อนไหวของวงโคจรที่ มันดูเหมือนจะหมุนเพียงครั้งเดียวทุกสองปี Mercurian ผู้สังเกตการณ์บนดาวพุธจึงจะเห็นเพียงหนึ่งวันทุกสองปี.
เพราะดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ที่อยู่ในวงโคจรของโลก (เช่นเดียวกับดาวศุกร์) ก็สามารถปรากฏในท้องฟ้าของโลกในตอนเช้าหรือตอนเย็น แต่ไม่ได้อยู่ในช่วงกลางของคืน นอกจากนี้เช่นเดียวกับดาวศุกร์และดวงจันทร์ก็จะแสดงช่วงที่สมบูรณ์ของขั้นตอนขณะที่มันเคลื่อนไปรอบ ๆ ญาติวงโคจรของมันไปยังโลก แม้ว่าดาวพุธจะปรากฏเป็นวัตถุที่สดใสเมื่อมองจากโลกมันอยู่ใกล้กับดวงอาทิตย์ทำให้มันยากขึ้นที่จะเห็นดาวศุกร์กว่า สองยานอวกาศได้เข้าเยี่ยมชมปรอท: กะลาสี 10 บินโดยในปี 1970; และ MESSENGER เปิดตัวในปี 2004 โคจรดาวพุธกว่า 4,000 ครั้งในช่วงสี่ปีก่อนที่จะหลบหนีน้ำมันเชื้อเพลิงและบุกเข้ามาในพื้นผิวของดาวเคราะห์ในวันที่ 30 เมษายน 2015
-Venus (ดาวศุกร์)
ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์ที่สองจากดวงอาทิตย์โคจรมันทุก 224.7 วันที่โลก. [11] มันไม่มีบริวาร มันเป็นชื่อหลังจากที่โรมันเทพีแห่งความรักและความงาม หลังจากที่ดวงจันทร์ก็เป็นวัตถุธรรมชาติที่สว่างที่สุดในท้องฟ้ายามค่ำคืนถึงโชติมาตรปรากฏของ -4.6, สว่างพอที่จะโยนเงา. [12] เพราะดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ห่างจากโลกรองลงมาก็ไม่ปรากฏที่จะร่วมให้ห่างไกลจากดวงอาทิตย์ : การยืดตัวของมันถึงสูงสุด 47.8 องศา.
ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์คล้ายโลกและบางครั้งเรียกว่าโลก "น้องสาวของโลก" เพราะขนาดใกล้เคียงกันของพวกเขามวลใกล้เคียงกับดวงอาทิตย์และองค์ประกอบจำนวนมาก มันเป็นความแตกต่างจากโลกในส่วนอื่น ๆ มันมีบรรยากาศที่หนาแน่นที่สุดในสี่ของดาวเคราะห์โลกประกอบด้วยมากกว่า 96% ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ความดันบรรยากาศที่พื้นผิวของดาวเคราะห์เป็น 92 เท่าของโลก ที่มีอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยของ 735 K (462 ° C; 863 ° F) ดาวศุกร์คือไกลโดยดาวเคราะห์ที่ร้อนแรงที่สุดในระบบสุริยะแม้ว่าดาวพุธอยู่ใกล้กับดวงอาทิตย์ วีนัสถูกปกคลุมโดยชั้นของเมฆทึบแสงสะท้อนแสงสูงของกรดกำมะถันป้องกันผิวจากการถูกมองเห็นได้จากในแสงที่มองเห็น มันอาจจะมีมหาสมุทรในอดีตที่ผ่านมา [13] [14] แต่เหล่านี้จะมีการระเหยเป็นอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นอันเนื่องมาจากภาวะเรือนกระจกหนี. [15] น้ำได้มากที่สุดอาจ photodissociated และเนื่องจากการขาดของดาวเคราะห์ที่ สนามแม่เหล็กไฮโดรเจนฟรีได้รับการกวาดเข้ามาในพื้นที่อวกาศโดยลมสุริยะ. [16] พื้นผิวของดาวศุกร์เป็น Desertscape แห้งสลับกับโขดหินแผ่นที่เหมือนจริงและการฟื้นฟูระยะโดยภูเขาไฟ.
-Earth (โลก)
โลกที่เรียกว่าโลก [ n 5] (และไม่บ่อย Gaia [n 6] หรือในภาษาละติน Terra [26]) เป็นดาวเคราะห์ที่สามจากดวงอาทิตย์ดาวเคราะห์ที่หนาแน่นที่สุดในระบบสุริยะที่ใหญ่ที่สุดของระบบสุริยะสี่ดาวเคราะห์โลก และเพียงวัตถุทางดาราศาสตร์ที่รู้จักกันเพื่อรองรับชีวิต ชีวิตที่เก่าแก่ที่สุดในโลกเกิดขึ้นอย่างน้อย 3500000000 ปีที่ผ่านมา. [27] [28] [29] ความหลากหลายทางชีวภาพของโลกมีการขยายตัวต่อเนื่องยกเว้นเมื่อขัดจังหวะด้วยการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่. [30] แม้ว่านักวิชาการประเมินว่ากว่า 99 เปอร์เซ็นต์ของทุกชนิดของสิ่งมีชีวิต ( กว่าห้าพันล้านดอลลาร์) [31] ที่เคยอาศัยอยู่บนโลกใบนี้กำลังจะสูญพันธุ์ [32] [33] ยังคงมีประมาณ 10-14000000 สายพันธุ์ที่ยังหลงเหลืออยู่ [34] [35] ซึ่งประมาณ 1.2 ล้านได้รับการรับรองและกว่า 86 ร้อยละยังไม่ได้รับการอธิบาย. [36] กว่า 7300000000 มนุษย์ [37] มีชีวิตอยู่บนโลกและขึ้นอยู่กับชีวมณฑลและแร่ธาตุเพื่อความอยู่รอดของพวกเขา ประชากรมนุษย์ของโลกถูกแบ่งออกเป็นประมาณสองร้อยรัฐอธิปไตยซึ่งติดต่อผ่านการเจรจาต่อรองความขัดแย้ง, การเดินทางการค้าและการสื่อสาร.
ตามหลักฐานจาก radiometric สืบและแหล่งอื่น ๆ ของโลกที่ถูกสร้างขึ้นเกี่ยวกับ 4540000000 ปีที่ผ่านมา. [38] [39] [40] ในครั้งแรกพันล้านปีที่ผ่านมา [41] ชีวิตปรากฏตัวขึ้นในมหาสมุทรและเริ่มที่จะส่งผลกระทบต่อบรรยากาศและพื้นผิวของการส่งเสริมการขยายตัวของแอโรบิกเช่นเดียวกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช้ออกซิเจนและก่อให้เกิดการก่อตัวของชั้นโอโซนในบรรยากาศที่. [ชี้แจงจำเป็น ( O3 สร้างขึ้นจาก O2 + รังสียูวี)] บล็อกนี้ชั้นส่วนที่คุกคามชีวิตส่วนใหญ่ของรังสีของดวงอาทิตย์ที่ช่วยให้ชีวิตเจริญบนที่ดินเช่นเดียวกับในน้ำ. [42] ตั้งแต่นั้นมารวมกันของระยะห่างของโลกจากดวงอาทิตย์ คุณสมบัติทางกายภาพและหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับอนุญาตให้มีชีวิตที่จะเจริญเติบโตและพัฒนา.
เปลือกโลกของโลกแบ่งออกเป็นแผ่นเปลือกโลกหลายแข็งที่โยกย้ายทั่วพื้นผิวในช่วงเวลาของหลายล้านปี ร้อยละเจ็ดสิบหนึ่งในพื้นผิวโลกปกคลุมด้วยน้ำ [43]
ที่เหลือประกอบด้วยทวีปและหมู่เกาะที่ร่วมกันมีทะเลสาบจำนวนมากและแหล่งข้อมูลอื่นๆ ของน้ำที่นำไปสู่การอุทก บริเวณขั้วของโลกถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งส่วนใหญ่รวมทั้งแผ่นน้ำแข็งขั้วโลกใต้และทะเลน้ำแข็งของแพ็คน้ำแข็งขั้วโลก การตกแต่งภายในของโลกยังคงใช้งานด้วยเหล็กแข็งแกนชั้นในเป็นหลักนอกของเหลวที่สร้างสนามแม่เหล็กและเสื้อคลุม convecting ที่ไดรฟ์แผ่นเปลือกโลก.
โลกแรงโน้มถ่วงมีปฏิสัมพันธ์กับวัตถุอื่น ๆ ในพื้นที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ ในช่วงหนึ่งวงโคจรรอบดวงอาทิตย์โลกหมุนรอบแกนของตัวเอง 366.26 ครั้งสร้าง 365.26 วันแสงอาทิตย์หรือดาวฤกษ์ปีหนึ่ง. [n 7] แกนของโลกของการหมุนเอียง 23.4 °ห่างจากแนวตั้งฉากของระนาบการโคจรของการผลิตการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลใน พื้นผิวของดาวเคราะห์ที่มีระยะเวลาหนึ่งปีเขตร้อน (365.24 วันแสงอาทิตย์). [44] ดวงจันทร์เป็นเพียงบริวารถาวรของโลก ปฏิสัมพันธ์แรงโน้มถ่วงของมันกับโลกที่ทำให้เกิดกระแสน้ำในมหาสมุทร, การรักษาทิศทางของแกนหมุนของโลกและค่อยๆช้าอัตราการหมุนของโลก.
-Mars (ดาวอังคาร)
ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์ที่สี่จากดวงอาทิตย์และดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดที่สองในระบบสุริยะหลังจากที่เมอร์ . ตั้งชื่อตามเทพเจ้าโรมันของสงครามก็มักจะเรียกกันว่า "ดาวเคราะห์สีแดง" เพราะเหล็กออกไซด์ที่แพร่หลายบนพื้นผิวของมันให้มันมีลักษณะสีแดง. [15] ดาวอังคารเป็นดาวเคราะห์คล้ายโลกที่มีบรรยากาศบาง ๆ ที่มีลักษณะพื้นผิวที่ชวนให้นึกถึง ทั้งหลุมอุกกาบาตของดวงจันทร์และภูเขาไฟหุบเขาทะเลทรายและน้ำแข็งขั้วโลกของโลก ระยะเวลาในการหมุนรอบและตามฤดูกาลของดาวอังคารเช่นเดียวกันคล้ายกับที่ของโลกเช่นเดียวกับความลาดเอียงที่ผลิตฤดูกาล ดาวอังคารเป็นที่ตั้งของภูเขาไฟโอลิมปัสที่ภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดและเป็นที่รู้จักในภูเขาสองที่สูงที่สุดในระบบสุริยะและ Valles Marineris หนึ่งในหุบเขาที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะ ลุ่มน้ำเหนือเรียบในซีกโลกเหนือครอบคลุม 40% ของโลกและอาจจะส่งผลกระทบต่อคุณลักษณะยักษ์. [16] [17] ดาวอังคารมีสองดวงจันทร์โฟบอสและมอสซึ่งมีขนาดเล็กและมีรูปร่างไม่สม่ำเสมอ เหล่านี้อาจจะถูกจับดาวเคราะห์น้อย [18] [19] คล้ายกับ 5261 ยูเรก้าโทรจันดาวอังคาร จนกระทั่งบินผ่านดาวอังคารเป็นครั้งแรกที่ประสบความสำเร็จในปี 1965 โดยนาวิน 4 หลายคนคาดการณ์เกี่ยวกับการปรากฏตัวของน้ำในสถานะของเหลวบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ที่ นี้ขึ้นอยู่กับรูปแบบระยะที่สังเกตในที่มีแสงและแพทช์สีดำโดยเฉพาะอย่างยิ่งในละติจูดขั้วโลกซึ่งดูเหมือนจะเป็นทะเลและทวีป; ยาวเนื้อเยื่อมืดถูกตีความโดยบางส่วนเป็นช่องทางชลประทานน้ำของเหลว คุณสมบัติเหล่านี้เส้นตรงได้รับการอธิบายในภายหลังว่าเป็นเครื่องฉายภาพ แต่หลักฐานทางธรณีวิทยาที่รวบรวมโดยภารกิจกำลังใจให้เห็นว่าดาวอังคารเคยมีการรายงานข่าวน้ำขนาดใหญ่บนพื้นผิวที่บางขั้นตอนก่อนหน้าของชีวิต. [20] ในปี 2005 ข้อมูลเรดาร์เปิดเผยต่อหน้า ในปริมาณมากของน้ำแข็งที่เสา [21] และในช่วงกลางรุ้ง. [22] [23] ดาวอังคารรถแลนด์โรเวอร์วิญญาณตัวอย่างสารประกอบทางเคมีที่มีโมเลกุลของน้ำมีนาคม 2007 ฟินิกซ์แลนเดอร์ตัวอย่างน้ำแข็งโดยตรงในดินตื้นบนดาวอังคาร 31 กรกฏาคม 2008 [24]
ดาวอังคารเป็นเจ้าภาพในการทำงานของยานอวกาศเจ็ดห้าในวงโคจรดาวอังคาร-2001 โอดิสซีดาวอังคาร Express, ยานอวกาศสำรวจดาวอังคาร, MAVEN และดาวอังคารยานอวกาศภารกิจและสองบนพื้นผิวดาวอังคารสำรวจโอกาสและแลนด์โรเวอร์ดาวอังคาร อยากรู้อยากเห็นในห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ สังเกตจากดาวอังคารยานอวกาศสำรวจได้เผยให้เห็นความเป็นไปได้น้ำที่ไหลในช่วงเดือนที่ร้อนที่สุดบนดาวอังคาร. [25] ในปี 2013 แลนด์โรเวอร์อยากรู้อยากเห็นของนาซาพบว่าดินดาวอังคารมี% between1.5 และน้ำ 3% โดยมวล (แม้จะติดอยู่กับสารอื่น ๆ และทำให้ ไม่สามารถเข้าถึงได้อย่างอิสระ). [26]
มีการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องการประเมินศักยภาพที่ผ่านมาอาศัยอยู่ของดาวอังคารเช่นเดียวกับความเป็นไปได้ของสิ่งมีชีวิตที่ยังหลงเหลืออยู่มี ในการตรวจสอบแหล่งกำเนิดได้รับการดำเนินการโดยแลนเดอร์ไวกิ้งโรเวอร์วิญญาณและโอกาส, ฟินิกซ์แลนเดอร์และแลนด์โรเวอร์อยากรู้อยากเห็น ภารกิจชีววิทยาในอนาคตมีการวางแผนรวมทั้งดาวอังคารปี 2020 และโรเวอร์ ExoMars. [27] [28] [29] [30]
ดาวอังคารสามารถมองเห็นได้จากโลกด้วยตาเปล่าเป็นสีแดงสามารถของตน ขนาดที่ชัดเจนถึง -2.91 [6] ซึ่งจะแซงเพียงดาวพฤหัสบดีดาวศุกร์ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทั้งหมดดาว
-
ปรอท คือ ปรอท ( ดาวพุธ ) น้อยที่สุด และใกล้ดวงอาทิตย์ของดาวเคราะห์ 8 ดวงในระบบสุริยะ [ ] ด้วยระยะเวลาการโคจรประมาณ 88 วันของโลก เห็นจากโลกก็จะปรากฏขึ้นเพื่อย้ายไปรอบ ๆที่โคจรใน 116 วัน ซึ่งเร็วกว่าดาวเคราะห์อื่นใดในระบบสุริยะ มีไม่รู้จักธรรมชาติดาวเทียม [ B ] ดาวเป็นชื่อหลังจากที่โรมันพระเจ้าปรอทผู้ส่งข่าวเทพเจ้า .
เพราะมันมีเกือบจะไม่มีบรรยากาศร้อน ปรอทเป็นประสบการณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิพื้นผิวของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะตั้งแต่ 100 K ( − 173 ° C ; − 0 ° F ) กลางคืน 700 K ( 427 องศา C ; 800 ° F ) ระหว่าง วันในบางประเทศภูมิภาค หมุนอยู่ด้านล่าง 180 K ( − 0 ° C ; − 136 ° F )ปรอทของแกนมีเอียงเล็กที่สุดของใด ๆของดาวเคราะห์ในระบบสุริยะ ( 1 ⁄ 30 องศา ) แต่มันมีความเยื้องศูนย์กลางของวงโคจรที่ใหญ่ที่สุด . [ ] ที่ฟีเลียน ปรอทประมาณ 1.5 เท่า ไกลจากดวงอาทิตย์เป็นอมตภาพ . ปรอทผิวหนักและ cratered ลักษณะคล้ายดวงจันทร์ ระบุว่าถูกใช้งาน geologically
หลายพันล้านปีดาวพุธ gravitationally ล็อคและหมุนในลักษณะที่เป็นเอกลักษณ์ในระบบสุริยะ เท่าที่เห็นเมื่อเทียบกับดาวฤกษ์ มันหมุนบนแกนตรงสามครั้งสำหรับทุก ๆ สองรอบ ทำให้รอบดวงอาทิตย์ [ C ] [ 12 ] เท่าที่เห็นจากดวงอาทิตย์ ในกรอบอ้างอิงที่หมุนด้วยการเคลื่อนไหวโคจรดูเหมือนจะหมุนเพียงครั้งเดียวทุก 2 mercurian ปีสังเกตการณ์บนดาวพุธจึงเห็นเพียงวันเดียวทุกสองปี
เพราะว่าดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ภายในโคจร ( เหมือนดาวศุกร์ ) , มันสามารถปรากฏในโลกของท้องฟ้าในตอนเช้าหรือตอนเย็น แต่ในตอนกลางคืน นอกจากนี้ เหมือนดาวศุกร์และดวงจันทร์จะแสดงช่วงที่สมบูรณ์ของขั้นตอนมันเคลื่อนที่รอบโคจรสัมพันธ์กับโลกถึงแม้ว่าดาวพุธจะปรากฏเป็นวัตถุที่สว่าง เมื่อมองจากโลก ใกล้ชิดกับดวงอาทิตย์ทำให้มันยากมากที่จะเห็นกว่าที่ดาวศุกร์ สองยานอวกาศได้เยี่ยมชมปรอท Mariner 10 บิน โดยในปี 1970 และ Messenger , เปิดตัวในปี 2004 โคจรดาวพุธ กว่า 4 , 000 ครั้ง ใน 4 ปี ก่อนหลบหนี เชื้อเพลิง และล้มลงในพื้นผิวของดาวเคราะห์ ในวันที่ 30 เมษายน 2015