The Bittersweet Scienceby Austin Bu

The Bittersweet Science
by Austin Bunn
Originally published in The New York Times Magazine, March 16, 2003.
Eleven-year-old Elizabeth Hughes was, in retrospect, the ideal patient: bright, obedient,
uncomplaining and wholly unprepared to die. Born in 1907 in the New York State governor's
mansion, Elizabeth was the daughter of Charles Evans Hughes, who later became a justice on the
Supreme Court, ran against Woodrow Wilson in 1916 and served as secretary of state under
Harding.
Elizabeth had a perfectly normal, aristocratic youth until she seemed to become allergic
to childhood. She would come home from friends' birthday parties with an insatiable thirst,
drinking almost two quarts of water at a sitting. By winter, she had become thin, constantly
hungry and exhausted. Her body turned into a sieve: no matter how much water she drank, she
was always thirsty.
In early 1919, Elizabeth's parents took her to a mansion in Morristown, N.J.., recently
christened the Physiatric Institute and run by Dr. Frederick Allen. A severe, debt-ridden clinician
with a pockmarked resume, Allen had written the authoritative account on treating her condition.
He prolonged hundreds of lives and was the girl's best chance. Allen examined Elizabeth and
diagnosed diabetes -- her body was not properly processing her food into fuel -- and told her
parents what they would never tell their daughter: that her life expectancy was one year, three at
the outside. Even that was a magnificent extension of previous fatality rates. ''The diagnosis was
like knowing a death sentence had been passed,'' wrote one historian. Then Dr. Allen did what
many doctors at the time would have done for Elizabeth, except that this doctor was
exceptionally good, if not the finest in the world, at it. He began to starve her.
The history of medicine ''is like the night sky,'' says the historian Roy Porter in his book
''The Greatest Benefit to Mankind: A Medical History of Humanity.'' ''We see a few stars and
group them into mythic constellations. What is chiefly visible is the darkness.''
Diabetes doesn't come from simply eating too much sugar; nor is it cured, as was once
thought, by a little horseback riding. It is not the result of a failing kidney, overactive liver or
phlegmy disposition, though these were the authoritative answers for centuries. Diabetes happens
when the blood becomes saturated with glucose, the body's main energy source, which is
normally absorbed by the cells -- which is to say that the pathology of diabetes is subtle and
invisible, so much so that a third of the people who have it don't even know it. Until the
prohibition against autopsies was gradually lifted (by 1482, the pope had informally sanctioned
it), what we knew of human anatomy came through the tiny window of war wounds and
calamitous gashes -- and even then it took centuries for doctors to decide just what the long, lumpy organ called the pancreas actually did or, in the case of diabetes, didn't do. We like to
think surgically about the history of medicine, that it moved purposefully from insight to insight,
angling closer to cure. But that is only the luxury of contemporary life. Looked at over time,
medicine doesn't advance as much as grope forward, with remedies -- like bloodletting,
quicksilver ointments and simple, unendurable hunger -- that blurred the line between treatment
and torture.
Diabetes was first diagnosed by the Greek physician Aretaeus of Cappadocia, who
deemed it a ''wonderful affection . . . being a melting down of the flesh and limbs into urine.'' For
the afflicted, ''life is disgusting and painful; thirst unquenchable . . . and one cannot stop them
from drinking or making water.'' Since the classical period forbade dissection, Porter notes,
''hidden workings had to be deduced largely from what went in and what came out.'' An early
diagnostic test was to swill urine, and to the name diabetes, meaning ''siphon,'' was eventually
added ''mellitus,'' meaning ''sweetened with honey.'' Healers could often diagnose diabetes
without the taste test. Black ants were attracted to the urine of those wasting away, drawn by the
sugar content. Generations later, doctors would make a similar deduction by spotting dried white
sugar spots on the shoes or pants of diabetic men with bad aim.
For the Greeks, to separate disease symptoms from individual pain while isolating them
from magical causes was itself an enormous intellectual leap. ''We should be really impressed
with Aretaeus,'' says Dr. Chris Feudtner, author of the coming ''Bittersweet: Diabetes, Insulin and
the Transformation of Illness.'' ''He was able to spot the pattern of diabetes in a dense thicket of
illness and suffering.''
But for centuries, this increasing precision in disease recognition was not followed by any
effective treatment -- more details didn't make physicians any less helpless. At the time, they
were unknowingly confusing two kinds of diabetes: Type 1, known until recently as ''juvenile
diabetes,'' which is more extreme but less common than Type 2, or ''adult onset,'' which seems to
be related to obesity and overeating. With Type 1 (what Elizabeth Hughes had), the pancreas
stops secreting insulin, a hormone that instructs the body to use the sugar in the blood for energy.
With Type 2, the pancreas produces insulin (at least initially), but the tissues of the body stop
responding appropriately. By 1776, doctors were still just boiling the urine of diabetics to
conclusively determine that they were passing sugar, only to watch their patients fall into
hyperglycemic comas and die.
If dangerous levels of glucose were pumping out of diabetics, one idea was obvious: stop
it from going in. That demanded a more sophisticated understanding of food itself. In the long
tradition of grotesque scientific experimentation, an insight came through a lucky break: a gaping
stomach wound. In 1822, William Beaumont, a surgeon in the U.S. Army, went to the Canadian
border to treat a 19-year-old trapper hit by a shotgun. The boy recovered, but he was left with a
hole in his abdomen. According to Porter, Beaumont ''took advantage of his patient's unique
window'' and dropped food in on a string. The seasoned beef took the longest to digest. Stale
bread broke down the quickest. The digestion process clearly worked differently depending on
what was eaten. Then during the 1871 siege of Paris by the Germans, a French doctor named
Apollinaire Bouchardat noticed that, though hundreds were starving to death, his diabetic
patients strangely improved. This became the basis for a new standard of treatment. Mangez le
moins possible, he advised them. Eat as little as possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยาศาสตร์ Bittersweetโดย Austin Bunnครั้งแรก เผยแพร่ในเดอะนิวยอร์กไทมส์นิตยสาร 16 มีนาคม 2003สตีเฟ่นเอลิซาเบธเอ็ดปีค.ศ. retrospect ผู้ป่วยพัก: สดใส เชื่อ ฟังuncomplaining และทั้งหมดเกิดการตาย เกิด 8 ธันวาคมพ.ศ. 2450 ในรัฐนิวยอร์กเวอร์เนอร์แมนชั่น อลิซาเบธเป็นลูกสาวชาร์ลส์อีแวนส์ฮิวจ์ส ที่ภายหลังกลายเป็นความยุติธรรมในการศาลฎีกา วิ่งกับ Woodrow Wilson ใน 1916 และทำหน้าที่เป็นเลขานุการของรัฐภายใต้ดดิงเอลิซาเบธมีเยาวชนอย่างปกติ รูปจนเธอดูเหมือนจะเป็นภูมิแพ้วัยเด็ก เธอจะมาบ้านจากงานวันเกิดเพื่อนด้วยความเป็นประเทศไม่เพียงพอดื่มน้ำเกือบ 2 ควอร์ที่นั่ง โดยหนาว เธอได้กลายเป็นบาง ตลอดเวลาหิว และเหนื่อย ร่างกายของเธอเปลี่ยนเป็นตะแกรง: ไม่ว่าจำนวนน้ำที่เธอดื่ม เธอถูกเสมอกระหายน้ำในช่วง 1919 อลิซาเบธผู้ปกครองพาเธอไปอากาศใน Morristown เอ็นเจ ล่าสุดchristened สถาบัน Physiatric และเรียกใช้ โดยดร.อัลเลนเฟรเดอริก Clinician ที่รุนแรง นั่งหนี้มีประวัติย่อ pockmarked อัลเลนได้เขียนบัญชีเผด็จการรักษาสภาพของเธอเขาเป็นเวลานานหลายร้อยชีวิต และเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของสาว อัลเลนเอลิซาเบธที่ตรวจสอบ และถูกไม่ถูกประมวลผลอาหารเป็นเชื้อเพลิง - การวินิจฉัยเบาหวาน - ร่างกายของเธอ และบอกเธอผู้ปกครองเขาจะไม่เคยบอกอะไรลูกสาวตน: ว่า อายุขัยของเธอคือ ปี หนึ่ง สามที่ภายนอก ก็มีนามสกุลเป็นอันก่อนหน้านี้ผิวอัตรา '' การวินิจฉัยได้เช่นรู้การตาย ประโยคได้แล้วผ่าน เขียนนักประวัติศาสตร์หนึ่ง จากนั้น ดร.อัลเลนได้อะไรแพทย์หลายคนเวลาจะเสร็จสำหรับเอลิซาเบธ ยกเว้นว่านายแพทย์คนนี้นั้นโรงแรมบริการดี ถ้าไม่ดีที่สุดในโลก มัน เขาเริ่มอดเธอประวัติของยา ''เป็นเหมือนท้องฟ้าตอนกลางคืน กล่าวว่า นักประวัติศาสตร์รอยกระเป๋าในหนังสือของเขานิ้วประโยชน์มนุษย์มากที่สุด: ประวัติทางการแพทย์ของมนุษยชาติ '' '' เราดูกี่ดาว และกลุ่มเป็น mythic น คืออะไรส่วนใหญ่มองเห็นได้ในความมืด ''โรคเบาหวานไม่มาก็กินน้ำตาลมากเกินไป ไม่เป็นมัน หาย ตามเคยความคิด โดยขี่ม้าเล็กน้อย ไม่ได้ผลของความล้มเหลวไต ตับทำเลย หรือครอบครอง phlegmy ว่าเป็นคำตอบที่เชื่อถือมานานหลายศตวรรษ โรคเบาหวานเกิดขึ้นเมื่อเลือดจะอิ่มตัว ด้วยน้ำตาลกลูโคส ของร่างกายหลักแหล่งพลังงาน ซึ่งเป็นโดยปกติการดูดซึม โดยเซลล์ - ที่จะพูดว่า พยาธิวิทยาของโรคเบาหวานรายละเอียด และมองไม่เห็น มากให้หนึ่งในสามของคนที่มันไม่ได้รู้ก็ จนกว่าจะค่อย ๆ ถูกยก prohibition กับ autopsies (1482 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาได้อย่างอนุมัติมัน), สิ่งที่เรารู้ของกายวิภาคศาสตร์มนุษย์มาถึงหน้าต่างเล็ก ๆ ของบาดแผลสงคราม และgashes calamitous - แล้วแม้จะเอาศตวรรษสำหรับแพทย์ในการตัดสินใจเพียงสิ่งอวัยวะยาว เป็นก้อนที่เรียกว่าตับอ่อนจริงไม่ ขึ้น ในกรณีของโรคเบาหวาน ไม่ได้ทำ เราต้องการคิดว่า ผ่าตัดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ที่จะย้ายทุกจากความเข้าใจเพื่อความเข้าใจangling ใกล้การรักษา แต่ที่หรูหราของชีวิตเท่านั้น ดูที่ช่วงเวลาแพทย์ไม่ก้าวหน้ามากเป็น grope กับการเยียวยา - เช่น bloodletting หน้าquicksilver ointments และเรียบง่าย unendurable หิว - ที่เบลอเส้นระหว่างรักษาและทรมานโรคเบาหวานมีการวินิจฉัย โดยแพทย์กรีก Aretaeus เทิลเคฟ ก่อนที่ว่ามัน ''จิตมหัศจรรย์...มีการละลายลงเนื้อและแขนขาในปัสสาวะ '' สำหรับการทรมาน, '' เป็นวิวทะเล และเจ็บ ปวด ความกระหายเอเซีย... และหนึ่งไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการดื่มน้ำทำ '' ตั้งแต่ยุคคลาสสิกหมายเหตุกระเป๋า ชำแหละ ข้อ''งานซ่อนได้จะมี deduced มากจากอะไรไปในและอะไรออกมา '' เป็นต้นการทดสอบวินิจฉัยเพื่อ swill ปัสสาวะ และชื่อ โรคเบาหวาน ความหมาย ''กาลักน้ำ ได้ในที่สุดเพิ่ม ''หวาน หมายถึง ''ใสน้ำผึ้ง '' Healers สามารถมักจะวินิจฉัยโรคเบาหวานโดยไม่มีการทดสอบรสชาติ มดดำถูกดูดปัสสาวะของเสีย วาดโดยการเนื้อหาน้ำตาล รุ่นหลัง แพทย์จะทำให้หักคล้ายจำแห้งสีขาวจุดน้ำตาลบนรองเท้าหรือกางเกงของคนเป็นโรคเบาหวานมีจุดมุ่งหมายที่ไม่ดีในกรีก แยกอาการโรคจากอาการปวดแต่ละขณะแยกพวกเขาจากสาเหตุที่ขลังได้เองการกระโดดทางปัญญามหาศาล '' เราควรประทับใจมากมี Aretaeus กล่าวว่า ดร. Chris Feudtner ผู้เขียนมาที่ '' Bittersweet: โรคเบาหวาน อินซูลิน และการเปลี่ยนแปลงของโรค '' '' เขาจุดรูปแบบของโรคเบาหวานในดงหนาแน่นเจ็บป่วยและทุกข์ทรมาน ''แต่สำหรับศตวรรษ นี้ความแม่นยำเพิ่มขึ้นในการรับรู้โรคได้ไม่ตามใด ๆรักษาผล - รายละเอียดเพิ่มเติมไม่ได้แพทย์ก็น้อยกำพร้า เวลา พวกเขาก็ไม่รู้สับสนโรคเบาหวานชนิดที่สอง: ประเภท 1 รู้จักกันเพราะเป็น '' เยาวชนโรคเบาหวาน ซึ่งเป็นมากขึ้น แต่ไม่มากกว่า 2 ชนิด หรือ ''ผู้ใหญ่เริ่ม '', ซึ่งดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับโรคอ้วน และ overeating (อะไรฮิวจ์สเอลิซาเบธได้), 1 ชนิดตับอ่อนหยุด secreting อินซูลิน ฮอร์โมนที่ร่างกายใช้น้ำตาลในเลือดสำหรับพลังงานชนิด 2 ตับอ่อนการสร้างอินซูลิน (น้อยเริ่มต้น), แต่เนื้อเยื่อของร่างกายหยุดตอบสนองอย่างเหมาะสม โดย 1776 แพทย์ก็ยังคงเพียงต้มปัสสาวะของเบาไปเห็นระบุว่า พวกเขาได้ช่วยน้ำตาล เพียงการดูผู้ป่วยของพวกเขาตกอยู่ในhyperglycemic comas และตายถ้าระดับอันตรายของกลูโคสถูกสูบจากเบาหวาน ความคิดหนึ่งเห็นได้ชัด: หยุดมันจากไปใน ที่ต้องการความเข้าใจที่ซับซ้อนมากขึ้นของอาหารเอง ในการลองประเพณีประหลาดทดลองทางวิทยาศาสตร์ ความเข้าใจผ่านมาหยุดพักลัคกี้: เป็น gapingกระเพาะอาหารแผล ใน 1822 โบมอนต์ William ศัลยแพทย์ในกองทัพสหรัฐฯ ไปที่แคนาดาเส้นขอบการรักษาดักอายุ 19 ปีที่ตี ด้วยปืนลูกซอง เด็กกู้ แต่เขาได้ทิ้งกับการหลุมในท้องของเขา ตามกระเป๋า โบมอนต์ '' เอาเฉพาะข้อดีของเขาหน้าต่าง '' และลดอาหารลงในบนสาย เอาเนื้อปรุงรสเพื่อย่อยที่ยาวที่สุด เก่าขนมปังสัญญาเร็วที่สุด กระบวนการย่อยอาหารอย่างชัดเจนทำงานแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสิ่งที่กิน แล้ว ระหว่างล้อม 1871 ปารีสโดยเยอรมัน แพทย์ฝรั่งเศสชื่อBouchardat ความสังเกตว่า แม้ว่าหลายร้อยอยู่อดอยากตาย โรคเบาหวานของเขาผู้ป่วยดีขึ้นแพงกว่า นี้เป็นข้อมูลพื้นฐานสำหรับมาตรฐานใหม่ของการรักษา เลอ Mangezmoins ได้ เขาแนะนำให้ กินน้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยาศาสตร์ Bittersweet
โดยออสตินบรรณตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารนิวยอร์กไทม์สวันที่ 16 มีนาคม 2003 สิบเอ็ดปีลิซาเบ ธ ฮิวจ์สเป็นในการหวนกลับผู้ป่วยที่เหมาะ: สดใสเชื่อฟังไม่ร้องทุกข์และเครือเตรียมตัวที่จะตาย เกิดในปี 1907 ในรัฐนิวยอร์กของผู้ว่าราชการคฤหาสน์ลิซาเบธ เป็นลูกสาวของชาร์ลส์อีแวนส์ฮิวจ์ซึ่งต่อมากลายเป็นความยุติธรรมในที่ศาลฎีกาวิ่งชนวูดโรว์วิลสันในปี1916 และทำหน้าที่เป็นเลขานุการของรัฐภายใต้ฮาร์ดิ้ง. ลิซาเบ ธ มีปกติอย่างสมบูรณ์ เยาวชนของชนชั้นสูงจนเธอดูเหมือนจะกลายเป็นแพ้ไปในวัยเด็ก เธอจะมาที่บ้านจากเพื่อน 'ปาร์ตี้วันเกิดที่มีความกระหายที่ไม่รู้จักพอ, ดื่มเกือบสอง quarts น้ำที่นั่งเล่น โดยในช่วงฤดูหนาวที่เธอได้กลายเป็นบางอย่างต่อเนื่องหิวและเหนื่อย ร่างกายของเธอกลายเป็นตะแกรง: ไม่ว่าน้ำมากเธอดื่มเธอ. กระหายน้ำเสมอในช่วงต้นปี 1919 พ่อแม่ของลิซาเบ ธ พาเธอไปที่คฤหาสน์ในมอร์ริส, นิวเจอร์ซีย์เมื่อเร็ว ๆ นี้. ขนานนามสถาบัน Physiatric และดำเนินการโดยดร. เฟรดเดออัลเลน รุนแรงแพทย์หนี้ที่มีประวัติการทำงานหน้าข้าวตังอัลเลนได้เขียนบัญชีที่มีสิทธิ์ในการรักษาสภาพของเธอ. เขาเป็นเวลานานหลายร้อยชีวิตและเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของผู้หญิง อัลเลนลิซาเบ ธ และการตรวจสอบการวินิจฉัยโรคเบาหวาน- ร่างของเธอถูกไม่ถูกประมวลผลอาหารของเธอเป็นเชื้อเพลิง - และบอกเธอพ่อแม่สิ่งที่พวกเขาไม่เคยจะบอกลูกสาวของพวกเขาที่ความคาดหวังในชีวิตของเธอเป็นหนึ่งในปีที่สามนอก แม้ที่เป็นส่วนขยายที่สวยงามของอัตราการตายก่อนหน้านี้ '' การวินิจฉัยเป็นเหมือนรู้ว่าโทษประหารชีวิตได้รับการผ่านไป'' เขียนประวัติศาสตร์ จากนั้นดร. อัลเลนทำในสิ่งที่แพทย์จำนวนมากในเวลาที่จะต้องทำเพื่อเอลิซาเบยกเว้นว่าหมอนี่เป็นพิเศษดีถ้าไม่ดีที่สุดในโลกที่มัน . เขาเริ่มที่จะอดอาหารของเธอประวัติความเป็นมาของยา'' เป็นเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืน, '' กล่าวว่าประวัติศาสตร์รอยพอร์เตอร์ในหนังสือของเขา'' ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเพื่อมวลมนุษยชาติ: ประวัติศาสตร์การแพทย์ของมนุษยชาติ. '' '' เราเห็นไม่กี่ ดาวและกลุ่มพวกเขาเป็นกลุ่มดาวเทพนิยาย ส่วนใหญ่เป็นสิ่งที่มองเห็นได้คือความมืด ''. ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ไม่ได้มาจากเพียงแค่การกินน้ำตาลมากเกินไป ไม่เป็นมันหายเช่นที่ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าโดยการขี่ม้าเล็ก ๆ น้อย ๆ มันไม่ได้เป็นผลมาจากการไตล้มเหลวตับโอ้อวดหรือจำหน่าย phlegmy แม้ว่าเหล่านี้เป็นคำตอบที่มีอำนาจมานานหลายศตวรรษ ผู้ป่วยโรคเบาหวานที่เกิดขึ้นเมื่อเลือดจะอิ่มตัวกับน้ำตาลกลูโคสเป็นแหล่งพลังงานหลักของร่างกายซึ่งจะถูกดูดซึมโดยปกติเซลล์- ซึ่งเป็นที่จะบอกว่าพยาธิสภาพของโรคเบาหวานเป็นที่ลึกซึ้งและมองไม่เห็นมากเพื่อให้หนึ่งในสามของคนที่มีความเป็นมันไม่ได้รู้ว่ามัน จนกระทั่งห้ามการชันสูตรศพถูกยกขึ้นค่อย ๆ (โดย 1482 สมเด็จพระสันตะปาปาได้ตามทำนองคลองธรรมทางการมัน) สิ่งที่เรารู้ว่าร่างกายของมนุษย์ผ่านมาหน้าต่างเล็ก ๆ ของบาดแผลสงครามและรอยหายนะ- และแม้แล้วมันต้องใช้เวลาหลายศตวรรษสำหรับแพทย์ในการตัดสินใจเพียง สิ่งที่ยาวอวัยวะเป็นก้อนที่เรียกว่าตับอ่อนจริงได้หรือในกรณีของโรคเบาหวานที่ไม่ได้ทำ เราชอบที่จะคิดว่าการผ่าตัดเกี่ยวกับประวัติของยาที่จะย้ายเด็ดเดี่ยวจากข้อมูลเชิงลึกเพื่อความเข้าใจในการตกปลาที่ใกล้ชิดกับการรักษา แต่นั่นเป็นเพียงความหรูหราของชีวิตร่วมสมัย มองไปที่ช่วงเวลาที่ยาไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควานไปข้างหน้าด้วยการเยียวยา - เหมือนเอาเลือดออก, ขี้ผึ้งปรอทและเรียบง่ายความหิวไม่สามารถทนทาน - ที่เบลอเส้นแบ่งระหว่างการรักษาและการทรมาน. โรคเบาหวานได้รับการวินิจฉัยครั้งแรกโดยแพทย์ชาวกรีก Aretaeus ของ Cappadocia ที่ถือว่ามัน'' ความรักที่ยอดเยี่ยม . . ถูกละลายลงของเนื้อและแขนขาออกมาในปัสสาวะ '' สำหรับ. ทุกข์ที่ '' ชีวิตเป็นที่น่าขยะแขยงและเจ็บปวด; กระหายน้ำโดยไม่มีเงื่อนไข . . และหนึ่งไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการดื่มหรือการทำน้ำ. '' ตั้งแต่ยุคคลาสสิกห้ามไม่ให้มีการผ่าพนักงานโน้ต '' การทำงานที่ซ่อนไว้จะต้องมีการสรุปได้ว่าส่วนใหญ่มาจากสิ่งที่ไปในและสิ่งที่ออกมา. '' ต้นการทดสอบการวินิจฉัยคือการดวดปัสสาวะและโรคเบาหวานชื่อที่มีความหมาย '' กาลักน้ำ '' ในที่สุดก็เพิ่ม'' เบาหวาน '' หมายถึง '' หวานกับน้ำผึ้ง. '' หมอมักจะสามารถวินิจฉัยโรคเบาหวานโดยไม่ต้องทดสอบรสชาติ มดสีดำถูกดึงดูดให้ปัสสาวะของผู้ที่สูญเสียออกไปวาดโดยปริมาณน้ำตาล รุ่นต่อมาแพทย์จะทำให้การหักที่คล้ายกันโดยจำแห้งสีขาวจุดน้ำตาลรองเท้าหรือกางเกงของคนที่เป็นโรคเบาหวานโดยมีจุดประสงค์ที่ไม่ดี. สำหรับชาวกรีกที่จะแยกอาการของโรคจากความเจ็บปวดของแต่ละบุคคลในขณะที่แยกพวกเขาจากสาเหตุที่มีมนต์ขลังเป็นตัวเองก้าวกระโดดทางปัญญาอย่างมาก. '' เราควรจะประทับใจมากกับAretaeus, '' กล่าวว่าดร. คริส Feudtner เขียนมา '' Bittersweet: โรคเบาหวาน, อินซูลินและ. การเปลี่ยนแปลงของการเจ็บป่วย '' '' เขาก็สามารถที่จะมองเห็นรูปแบบของโรคเบาหวานที่ พุ่มหนาแน่น. การเจ็บป่วยและความทุกข์ทรมาน '' แต่สำหรับศตวรรษนี้มีความแม่นยำที่เพิ่มขึ้นในการรับรู้ของโรคไม่ได้ตามโดยรักษาที่มีประสิทธิภาพ - รายละเอียดเพิ่มเติมไม่ได้ทำให้แพทย์ใด ๆ ที่ทำอะไรไม่น้อย ในขณะที่พวกเขาถูกทำให้เกิดความสับสนไม่รู้สองชนิดของโรคเบาหวานประเภท 1 หรือที่รู้จักกันจนเมื่อเร็ว ๆ นี้ '' เด็กและเยาวชนโรคเบาหวาน'' ซึ่งเป็นที่รุนแรงมากขึ้น แต่น้อยกว่าชนิดที่ 2 หรือ '' เริ่มมีอาการผู้ใหญ่ '' ซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วนและการกินมากเกินไป กับประเภทที่ 1 (สิ่งที่ลิซาเบ ธ ฮิวจ์มี) ตับอ่อนหยุดหลั่งอินซูลินซึ่งเป็นฮอร์โมนที่สั่งให้ร่างกายใช้น้ำตาลในเลือดสำหรับพลังงานได้. กับชนิดที่ 2, ตับอ่อนผลิตอินซูลิน (อย่างน้อยในขั้นต้น) แต่เนื้อเยื่อของ ร่างกายหยุดการตอบสนองอย่างเหมาะสม โดย 1776 แพทย์ก็ยังคงเป็นเพียงการต้มปัสสาวะของผู้ป่วยโรคเบาหวานที่จะสรุปการตรวจสอบว่าพวกเขาถูกส่งผ่านน้ำตาลเท่านั้นที่จะดูผู้ป่วยของพวกเขาตกอยู่ในComas ระดับน้ำตาลในเลือดและตาย. ถ้าระดับที่เป็นอันตรายของน้ำตาลกลูโคสถูกสูบน้ำออกจากผู้ป่วยโรคเบาหวานซึ่งเป็นหนึ่งในความคิดที่ได้รับการเห็นได้ชัด: หยุดได้จากไปใน. ที่เรียกร้องความเข้าใจความซับซ้อนมากขึ้นของอาหารของตัวเอง ในระยะยาวประเพณีของการทดลองทางวิทยาศาสตร์พิลึกข้อมูลเชิงลึกที่ผ่านมาโชคดีกอ้าปากค้างแผลในกระเพาะอาหาร ใน 1822, วิลเลียมโบมอนต์ศัลยแพทย์ในกองทัพสหรัฐไปแคนาดาชายแดนเพื่อรักษาดัก19 ปีตีด้วยปืนลูกซอง เด็กหาย แต่เขาก็ถูกทิ้งให้อยู่กับหลุมในช่องท้องของเขา ตามที่พอร์เตอร์โบมอนต์ '' เอาประโยชน์จากผู้ป่วยของเขาที่ไม่ซ้ำกันของหน้าต่าง'' และลดลงในอาหารในสตริง เนื้อปรุงรสเอาที่ยาวที่สุดที่จะแยกแยะ เก่าขนมปังยากจนลงเร็วที่สุด กระบวนการย่อยอาหารทำงานที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดขึ้นอยู่กับสิ่งที่กิน จากนั้นในช่วง 1871 ล้อมกรุงปารีสโดยชาวเยอรมัน, แพทย์ชาวฝรั่งเศสชื่อApollinaire Bouchardat สังเกตเห็นว่าแม้ว่าหลายร้อยถูกอดอาหารจนตายของเขาเป็นโรคเบาหวานผู้ป่วยดีขึ้นอย่างประหลาด เรื่องนี้กลายเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างมาตรฐานใหม่ของการรักษา Mangez le moins เป็นไปได้ที่เขาแนะนำให้พวกเขา กินน้อยที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวานอมขมวิทยาศาสตร์

โดยออสตินได้รับตีพิมพ์ในนิตยสารนิวยอร์กไทม์ส 16 มีนาคม , 2003 .
11 ปี เอลิซาเบธ ฮิวส์ ในการหวนกลับ , ผู้ป่วยที่เหมาะสม : สดใส เชื่อฟัง และ
uncomplaining ทั้งหมดเตรียมตัวตาย เกิดใน ค.ศ. 1907 ในรัฐนิวยอร์ก ผู้ว่าการรัฐ
แมนชั่น อลิซาเบธ เป็นลูกสาวของชาร์ลส์อีแวนส์ฮิวส์ ซึ่งต่อมาก็กลายเป็นผู้พิพากษาใน
ศาลฎีการันกับวูดโรว์ วิลสันใน 1916 และทำหน้าที่เป็นเลขานุการของรัฐภายใต้

เอลิซาเบธ ฮาร์ดิ้ง ได้ปกติ จนดูเหมือนกลายเป็นชนชั้นสูงเยาวชนแพ้
ในวัยเด็ก เธอจะกลับจากงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อน ๆที่มีความกระหายมักมาก ,
ดื่มเกือบสอง quarts ของน้ำ ที่นั่ง โดยฤดูหนาว เธอได้กลายเป็นบางตลอดเวลา
หิวและเหนื่อยร่างกายของเธอกลายเป็นตะแกรง : ไม่ว่าน้ำเธอดื่ม เธอ

ก็หิวน้ำ ในช่วงต้นปีค.ศ. พ่อแม่ของเอลิซาเบธพาเธอไป แมนชั่น ใน มอร์ริสทาวน์ , นิวเจอร์ซีย์เมื่อเร็ว ๆ นี้ สถาบัน physiatric
ของฝ่าบาท และเรียกใช้ โดย ดร. เฟรดอัลเลน รุนแรง , หนี้ขึ้น แพทย์
กับ pockmarked ประวัติ , อัลเลนเขียนบัญชี สิทธิในการรักษาสภาพของเธอ
เขานานหลายร้อยชีวิต และเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของผู้หญิง อัลเลน ตรวจสอบและวินิจฉัยอลิซาเบธ
-- โรคเบาหวานร่างกายของเธอจึงไม่ได้ถูกแปรรูปอาหารเป็นเชื้อเพลิง . . . และบอกพ่อแม่
สิ่งที่พวกเขาไม่เคยจะบอกลูกสาวว่า อายุขัยของเธอ คือ หนึ่งปี สามที่
ภายนอก แม้มันเป็นส่วนขยายที่งดงามของอัตราการเสียชีวิต ก่อน ' ' การวินิจฉัยคือ
ว่าโทษประหารได้ผ่าน ' ' เขียนนักประวัติศาสตร์ จากนั้น ดร. อัลเลนทำอะไร
แพทย์หลายคนในเวลาที่ทำให้อลิซาเบธ ยกเว้นว่าหมอคนนี้คือ
โคตรดี ถ้าไม่ดีที่สุดใน โลก ที่ เขาเริ่มที่จะอดเธอ
ประวัติศาสตร์การแพทย์ ' 'is เหมือนท้องฟ้ายามราตรี ' ' กล่าวว่า นักประวัติศาสตร์รอยพอร์เตอร์ ในหนังสือของเขา
การพลีที่สุดผลประโยชน์กับมนุษย์ :ประวัติทางการแพทย์ของมนุษย์ ' ' ' ' เราเห็นดาวไม่กี่และ
กลุ่มให้เป็นเทพนิยายกลุ่มดาว สิ่งที่จะปรากฏส่วนใหญ่คือความมืด ' '
ก็โรคเบาหวานไม่ได้มา จากเพียงแค่รับประทานน้ำตาลมากเกินไป และก็หาย เป็นครั้งหนึ่ง
คิดว่า เล็ก ๆน้อย ๆขี่ม้า ไม่ใช่ผลของความล้มเหลวไต ตับ หรือ นิสัยโอ้อวด
ซึ่งมีเสมหะ ,ถึงแม้ว่าเหล่านี้เป็นคำตอบที่มีมานานหลายศตวรรษ โรคเบาหวานเกิดขึ้น
เมื่อเลือดกลายเป็นอิ่มตัวกับกลูโคส ร่างกายของแหล่งพลังงานหลักซึ่งมี
ปกติดูดซึมโดยเซลล์ -- หมายความว่าพยาธิสภาพของโรคเบาหวานเป็นอย่างละเอียดและ
มองไม่เห็นดังนั้นมากว่าหนึ่งในสามของคนที่มันไม่รู้หรอก จนกระทั่ง
ห้ามมีการชันสูตรถูกยกขึ้นค่อยๆ ( 389 , สมเด็จพระสันตะปาปาได้วิสาสะอนุมัติ
) ที่เรารู้ของมนุษย์กายวิภาคศาสตร์ ผ่านเข้ามาทางหน้าต่างเล็ก ๆของบาดแผลสงครามและ
gashes หายนะ -- และแม้แล้วมันใช้เวลาหลายศตวรรษหมอเป็นคนตัดสินใจอะไรยาวเป็นก้อนอวัยวะเรียกว่าตับอ่อนจริงๆหรือ ใน กรณีของโรคเบาหวาน ไม่ได้ทำ

เราชอบคิดว่าการผ่าตัดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์การแพทย์ มันย้ายตั้งใจจากความเข้าใจความเข้าใจ
มุมใกล้หาย แต่นั่นเป็นเพียงความหรูหราของชีวิตร่วมสมัย มองตลอดเวลา
ยาไม่ก้าวหน้าเท่าที่คลำไปข้างหน้าด้วยวิธีแก้ แบบว่าเพลียใจ
ขี้ผึ้ง , ปรอทและง่าย unendurable ความหิว . . เบลอเส้นระหว่างการรักษา

และทรมานโรคเบาหวานก่อนการวินิจฉัย โดยแพทย์กรีก aretaeus ของ Cappadocia ที่
ถือว่า ' 'wonderful ความรัก . . . . . . . ถูกละลายลงในเนื้อและอวัยวะในปัสสาวะ ' ' ทุกข์ '
, 'life น่ารังเกียจและเจ็บปวด ; ความกระหายโดยไม่มีเงื่อนไข . . . . . . . . และไม่มีใครสามารถหยุดพวกเขาจากการดื่ม หรือทำให้น้ำ
. ' ' ตั้งแต่สมัยคลาสสิก ห้ามผ่า พอตเตอร์
หมายเหตุ' 'hidden ผลงานต้องอนุมานไปจากที่เข้าไปแล้วออกมา ' ' ต้น
แบบทดสอบวินิจฉัยเพื่อล้างปัสสาวะ และชื่อเบาหวาน 'siphon ความหมาย ' , ' ' ในที่สุด
'mellitus เพิ่ม ' ' ' ความหมาย ' 'sweetened กับที่รัก ' ' หมอมักจะวินิจฉัยเบาหวาน
โดยไม่ต้องลิ้มรสการทดสอบ มดสีดำถูกดึงดูดให้ปัสสาวะของผู้ที่สูญเสียไป ที่วาดโดย
ปริมาณน้ำตาลรุ่นต่อมา หมอก็ให้หักเหมือนกัน โดยเฉพาะแห้งสีขาว
น้ำตาลจุดบนรองเท้าหรือกางเกงของผู้ชายหวานกับเป้าหมายไม่ถูก .
สำหรับกรีก เพื่อแยกโรคจากอาการปวดแต่ละตอนแยกพวกเขา
จากสาเหตุขลังตัวเองกระโดด ' ' ปัญญาใหญ่หลวง เราควรจะประทับใจจริงๆ
กับ aretaeus ' ' กล่าวว่า ดร. คริส feudtner ,ผู้เขียนของมา ' 'bittersweet : โรคเบาหวาน , อินซูลินและการเจ็บป่วย
' ' เขาก็สามารถที่จะดูรูปแบบของโรคเบาหวานในพุ่มไม้หนาทึบของความเจ็บป่วยและความทุกข์ทรมาน
' '
แต่ศตวรรษนี้ เพิ่มความแม่นยำในการรับรู้โรคไม่ได้ตามใด
รักษาที่มีประสิทธิภาพ -- รายละเอียดเพิ่มเติมยังไม่ทำให้หมอหมดหนทางน้อยลง ในตอนนั้น พวกเขา
กำลังสับสนไม่รู้ว่าสองชนิดของโรคเบาหวานประเภท 1 หรือที่รู้จักกันจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็น 'juvenile
' เบาหวาน ' ' ซึ่งจะรุนแรงมากขึ้นแต่พบน้อยกว่าชนิดที่ 2 หรือ ' 'adult การโจมตี ' ' ซึ่งดูเหมือนว่า
จะเกี่ยวข้องกับโรคอ้วนและกินมากเกินไป กับประเภทที่ 1 ( เอลิซาเบธ ฮิวส์มี ) , ตับอ่อน
หยุดหลั่งอินซูลินฮอร์โมนที่สั่งให้ร่างกายใช้น้ำตาลในเลือด ให้พลังงาน
กับชนิดที่ 2 ,ตับอ่อนผลิตอินซูลิน ( อย่างน้อยแรก ) แต่เนื้อเยื่อของร่างกายหยุด
ตอบสนองอย่างเหมาะสม โดย 1776 , แพทย์ยังแค่การต้มปัสสาวะของผู้ป่วยเบาหวาน

สรุประบุว่า พวกเขาผ่านน้ำตาลเท่านั้นที่จะดูผู้ป่วยของพวกเขาตกอยู่ในอาการโคม่าและตาย

กิจกรรม . ถ้าระดับอันตรายของกลูโคสถูกสูบออกไปจากเบาหวาน , ความคิดหนึ่งที่เห็นได้ชัด : หยุด
มันเข้าไป ที่เรียกร้องความเข้าใจที่ซับซ้อนมากขึ้นของอาหารเอง ในประเพณียาว
ของการทดลองทางวิทยาศาสตร์วิปลาส , ลึกผ่านโชค : แผลที่ท้องเหวอะ

ใน 1822 , วิลเลียมโบมอนต์ , ศัลยแพทย์ในกองทัพสหรัฐฯ ไปถึงชายแดนแคนาดา
รักษา อายุ 19 ปี ดักตีด้วยปืนลูกซอง เด็กหาย แต่เขาถูกทิ้งไว้กับ
หลุมในช่องท้องของเขา ตามเฝ้า โบมอนต์ ' 'took ประโยชน์ของผู้ป่วยเฉพาะ
หน้าต่าง ' ' และอาหารลดลงในสตริง เนื้อวัวปรุงรสเอาที่ยาวที่สุดด้วย ขนมปังเก่า
พังเร็วที่สุด กระบวนการย่อยอาหารที่ชัดเจนทำงานแตกต่างกันขึ้นอยู่กับ
มีอะไรกิน จากนั้นใน 2414 ล้อมปารีสโดยเยอรมัน , ภาษาฝรั่งเศส
หมอชื่อbouchardat อาโปลีแนร์ สังเกตเห็นว่า แม้ว่าหลายร้อยอดอยากจนตาย , ผู้ป่วยเบาหวาน
ของเขาแปลกๆขึ้น นี้ได้กลายเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างมาตรฐานใหม่ของการรักษา mangez เลอ
moins ที่สุด เขาแนะนำให้พวกเขา กินน้อยได้ตามที่เป็นไปได้