Resilience also has been categorise

Resilience also has been categorised according to context.
There is personal resilience (Gallos, 2008; Grafton et al., 2010;
Koen et al., 2011), workplace resilience (Cleary, Horsfall, &
Jackson, 2013; Deacon & Cleary, 2013; Jackson, Firtko, &
Edenborough, 2007), organisational resilience (Altman Dautoff,
2002; Gibson, 2010; Seville et al., 2008), community resilience
(Bajayo, 2012; Pfefferbaum et al., 2013), and professional resilience
(Ashby, Ryan, Gray, & James, 2013; Hodges et al.,
2008). Resilience also has been positioned as a quality that can
be nurtured by individuals and used to mitigate workplace adversity
(Jackson et al., 2007). Few studies, however, have defined
or considered the notion of group or collective resilience of a
profession, including the capacity of that profession to withstand
adversity and continue to develop positively in the face of
change

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกลับคืนสู่ปกติยังได้รับการแบ่งประเภทตามบริบท.
มีความยืดหยุ่นส่วนบุคคล (Gallos 2008; Grafton et al, 2010;.
Koen et al, 2011). ความยืดหยุ่นในสถานที่ทำงาน (เคลียร์ Horsfall &
แจ็คสัน, 2013; ปลอมและเคลียร์ 2013 ; แจ็คสัน Firtko และ
Edenborough 2007) ความยืดหยุ่นขององค์กร (Altman Dautoff,
ปี 2002 กิบสัน, 2010. เซวิลล์, et al, 2008), ความยืดหยุ่นชุมชน
(Bajayo 2012;. Pfefferbaum et al, 2013) และความยืดหยุ่นมืออาชีพ
( แอชบีไรอัน, สีเทา, และเจมส์, 2013;. ฮอดจ์, et al,
2008) การกลับคืนสู่ปกติยังได้รับตำแหน่งเป็นที่มีคุณภาพที่สามารถ
ได้รับการเลี้ยงดูโดยบุคคลและใช้ในการบรรเทาความทุกข์ยากในสถานที่ทำงาน
(แจ็คสัน et al., 2007) การศึกษาน้อย แต่ได้กำหนด
หรือการพิจารณาความคิดของกลุ่มหรือความยืดหยุ่นโดยรวมของการให้
อาชีพรวมถึงความจุของอาชีพที่จะทนต่อ
ความทุกข์ยากและยังคงพัฒนาในเชิงบวกในการเผชิญกับ
การเปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และยังได้รับการจัดหมวดหมู่ตามบริบทมีความยืดหยุ่นส่วนบุคคล ( ฝรั่งเศส , 2008 ; Grafton et al . , 2010Koen et al . , 2011 ) , ความยืดหยุ่น ( เคลียร์ฮอร์สเฟิลและที่ทำงาน ,แจ็คสัน , 2013 ; คอน & เคลียร์ 2013 ; แจ็คสัน firtko , และedenborough , 2007 ) , ความยืดหยุ่นขององค์กร ( dautoff อัลท์แมน ,2002 ; กิบสัน , 2010 ; Seville et al . , 2008 ) , และชุมชน( bajayo , 2012 ; pfefferbaum et al . , 2013 ) และความยืดหยุ่นของมืออาชีพ( แอซบี้ ไรอัน , สีเทา , และเจมส์ 2013 ; เจส et al . ,2008 ) และยังได้รับตําแหน่งเป็นคุณภาพที่สามารถได้ใหม่ โดยบุคคล และใช้เพื่อบรรเทาความทุกข์ยากสถานที่ทำงาน( Jackson et al . , 2007 ) การศึกษาน้อย อย่างไรก็ตาม มีกำหนดหรือพิจารณาความคิดของกลุ่ม หรือกลุ่มความยืดหยุ่นของอาชีพ รวมทั้งความสามารถของอาชีพที่ทนต่อทุกข์ และยังคงพัฒนาในทางบวก ในหน้าของเปลี่ยน