Not only do the declines in cogniti

Not only do the declines in cognitive functioning appear later in life than we might have expected, but cognitive abilities vary in how they are affected by aging. The Seat- tle Longitudinal Study (see Chapter 15) found that many abilities start a dramatic downward trend beginning in the twenties, with an even greater one as advanced age is reached. There are important exceptions. The cross-sectional data for verbal and numeric abilities indicate a peak in midlife with relatively little change into early old age but a significant decline in the eighties. Take a minute to review some weaknesses of a cross-sectional design. The major one, of course, is that you don't know if your groups are comparable. For instance, would your 80-year-olds, if measured at the age of 40, be similar to your current 40-year-olds? In the Seattle study, both longitudinal and cross-sectional data were collected and analyzed. The only ability that shows profound linear decre ment is perceptual speed. This decline is the result of progressive slowing of neural impulses throughout the central nervous system. Another important finding is the extent of individual variation; that is, some very old people are capable of quite quick responses (Powell & Whitla, 1994; Schaie, 1995). Even more interesting is the fact that most other abilities show a gain from young adulthood into midlife. Intellectual competence generally peaks in the forties and fifties, because people continue to gain experience and without significant physiological loss to offset the gain. Speed of numeric computation declines significantly with age when followed longitudi but in ability does not peak until the sixties and declines only modestly after that age.
Some researchers suggest that cognitive functioning should be assessed in less traditional ways than standard intelligence testing. Critics of traditional intelligence testing suggest that aspects of adult functioning, such as social or professional competence and the ability to deal with one's environment, should also be considered (Berg & Sternberg, 1992). Many psychologists are developing new measures of adult intelligence and revising our no- tions of adult intelligence. Howard Gardner's (1993a, b, 2000a) theories of multiple intelligences also provide insight into adult cognition. For example, psychologist Gisela Labouvie-Vief dams et al., 1990) is investigating how people approach everyday problems in logic. Researchers usually find that the elderly do poorly on measures of formal reasoning ability. But she contends that this poor performance re- sults from differences in the way younger and older adults approach tasks. Older adults tend to personalize the tasks, to consider alternative ways to answer a question, and to examine affective and psychological components associated with a problem solution. She says that reasoning by intuition rather than by principles of formal logic is not an inferior mode of problem solving-merely a different one. In other research (cited in Meer, 1986), Labouvie- Vief has found that when older people are asked to give mmaries of fables they have read, they excel at recalling Sul the metaphoric meaning of a passage. In contrast, college students try to remember the text as precisely as they can. Other researchers also find that the lower performance of older people stems from the fact that they might view some things as unimportant and hence selectively ignore what younger people may attempt to capture (Hess & Flannagan, 1992, McDowd & Filion, 1992) Cognitive functioning depends to some extent on whether the elderly use their abilities. You most likely have heard the expression "use it or lose it." For instance people can perform such complex cognitive tasks asplay ing chess or the cello well into old age at the same time as they are losing many simpler abilities. Many elderly per sons find that what they have been doing, they can keep on doing. John Glenn, in his late seventies, returned to space as an astronaut to conduct research on aging, and Jack LaLanne, who performed the first TV exercise program, is going strong at age 90. Erik Erikson, Jean Piaget, Bernice Neugarten, Dr. Benjamin Spock, Arthur Rubin stein, Eubie Blake, Martha Graham, George Burns, Bob Hope, Andrés Segovia, Pablo Picasso, George Bernard Shaw, Arthur Miller, James Michener, Bertrand Russell, and Senator Strom Thurmond are examples of people who continued to excel at the same high standards of performance well into advanced age. Moreover, Schaie and Willis (1986, 1993) found that individualized train ing resulted in an improvement in spatial orientation and deductive reasoning for two-thirds of the older adults they studied. Nearly 40 percent of those whose abilities had declined returned to the level they had been at 14 years earlier. In fact, cognitive-training techniques can in many cases reverse declines (Schaie, 1994; Willis & Nes selroade, 1990). In brief, much of our fate is in our own hands, and "u

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ เพียงปฏิเสธในการทำงานทางปัญญาปรากฏต่อไปในชีวิตมากกว่าที่เราอาจคาดหวัง แต่ความสามารถทางปัญญาแตกต่างกันในวิธีพวกเขาได้รับผลกระทบจากริ้วรอย การศึกษาระยะยาวที่นั่ง-tle (ดูบทที่ 15) พบที่มากความสามารถเริ่มเริ่มต้นแนวโน้มลงอย่างยี่ ด้วยยิ่งเป็นถึงอายุ มีข้อยกเว้นที่สำคัญ ข้อมูลโรงพยาบาลความสามารถพูด และตัวเลขบ่งชี้ peak ใน midlife กับค่อนข้างเปลี่ยนไปเล็กน้อยในช่วงวัยชราแต่ความเสื่อมสำคัญลิปสติก ใช้เวลานาทีเพื่อทบทวนจุดอ่อนบางอย่างของการออกแบบหน้าตัด หลักหนึ่ง หลักสูตร เป็นที่คุณไม่รู้ว่าถ้ากลุ่มของคุณจะเปรียบเทียบได้ เช่น จะของคุณ 80 ขวบ ถ้าวัดที่อายุ 40 จะคล้ายกับของคุณปัจจุบัน 40 ขวบ ในการศึกษาซีแอตเทิล ข้อมูลทั้งระยะยาว และโรงพยาบาลได้รวบรวม และวิเคราะห์ ความเร็วในการรับรู้ความสามารถเท่านั้นที่แสดง ment decre เชิงเส้นที่ลึกซึ้งได้ ลดลงนี้เป็นผลจากการชะลอความก้าวหน้าของแรงกระตุ้นประสาทตลอดทั้งระบบประสาทส่วนกลาง พบสำคัญคือ ขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงบุคคล คือ บางคนอายุมากมีความสามารถในการตอบสนองที่ค่อนข้างรวดเร็ว (พาวเวลล์ & Whitla, 1994 Schaie, 1995) น่าสนใจยิ่งคือความจริงที่ว่า ส่วนใหญ่ความสามารถอื่น ๆ แสดงกำไรจากผู้ใหญ่หนุ่มเข้า midlife ความสามารถทางปัญญาโดยทั่วไปยอดเขาเซี่ยงไฮ้และแบก เนื่องจากท่านยังคงได้รับประสบการณ์และไม่ มีการสูญเสียทางสรีรวิทยาที่สำคัญออฟเซ็ตกำไร ความเร็วของการคำนวณตัวเลขลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับอายุเมื่อตาม longitudi แต่สามารถ peak จนถึงยุค และปฏิเสธอย่างสุภาพเท่านั้นหลังจากที่อายุแนะนำว่า ทำงานทางปัญญาควรมีประเมินด้วยวิธีการเดิมน้อยกว่าการทดสอบสติปัญญามาตรฐาน นักวิจารณ์ของการทดสอบแบบดั้งเดิมปัญญาแนะนำว่า ของผู้ใหญ่ทำงาน เช่นความสามารถทางสังคม หรืออาชีพและความสามารถในการจัดการกับของสิ่งแวดล้อม ควรได้รับการพิจารณา (Berg & ของ 1992) นักจิตวิทยาหลายจะพัฒนามาตรการใหม่ของผู้ใหญ่ปัญญา และปรับปรุงของเรามีทุกระดับของผู้ใหญ่ปัญญา โฮเวิร์ดการ์ดเนอร์ของ (1993a บี 2000a) ทฤษฎีของปฐมวัยยังให้ข้อมูลเชิงลึกในความรู้ความเข้าใจที่ผู้ใหญ่ ตัวอย่างเช่น นักจิตวิทยา Gisela Labouvie-Vief เขื่อน et al. 1990) กำลังตรวจสอบว่าท่านเข้าแก้ปัญหาในตรรกะ นักวิจัยมักจะพบว่า ผู้สูงอายุทำได้ไม่ดีบนวัดความสามารถในการใช้เหตุผลอย่างเป็นทางการ แต่เธอ contends นี้ประสิทธิภาพต่ำอีก sults จากความแตกต่างในแบบผู้ใหญ่ที่อายุน้อยกว่า และมากกว่าวิธีการงาน อายุมักจะ ทำงาน ในการพิจารณาทางเลือกใน การตอบคำถาม และ การตรวจสอบคอมโพเนนต์อารมณ์ และจิตใจที่เกี่ยวข้องกับการแก้ไขปัญหา เธอบอกเหตุผลว่า โดยสัญชาตญาณ มากกว่าหลักตรรกะอย่างเป็นทางการโดยจะไม่โหมดการด้อยกว่าของปัญหาแก้เพียงหนึ่งแตกต่างกัน ในการวิจัยอื่น ๆ (อ้างถึงใน Meer, 1986), Labouvie - Vief ได้พบว่า เมื่อคนถูกขอให้ mmaries ของพวกเขาได้อ่านนิทาน พวกเขาเก่งที่เรียก Sul ความหมาย metaphoric ของทางเดิน ตรงกันข้าม นักศึกษาวิทยาลัยพยายามที่จะจำข้อความแม่นยำได้ นักวิจัยอื่น ๆ ยังพบว่า ประสิทธิภาพต่ำของผู้สูงอายุมาจากความจริงที่ว่า พวกเขาอาจดูบางสิ่งเป็นสำคัญ และจึง เลือกที่จะไม่สนใจคนอายุน้อยอาจพยายามจับ (Hess & Flannagan, 1992, McDowd & Filion, 1992) ความรู้ความเข้าใจในการทำงานที่มีขอบเขตขึ้นอยู่กับว่าผู้สูงอายุใช้ความสามารถของตน นอกจากนี้คุณอาจจะเคยได้ยินนิพจน์ "หรือแพ้" เช่น คนทำเช่นหมากรุก ing asplay งานองค์ความรู้ที่ซับซ้อนหรือดีเชลโลในวัยชราในเวลาเดียวกันพวกเขาจะสูญเสียความสามารถที่ง่ายมาก ผู้สูงอายุจำนวนมากต่อบุตรพบว่า สิ่งที่พวกเขามีการทำ พวกเขาสามารถทำให้การทำการ จอห์นเกล็น ในเขาซื้อสาย กลับไปพื้นที่เป็นเป็นนักบินอวกาศเพื่อดำเนินการวิจัยบนริ้วรอย และแจ็ค LaLanne ที่ทำการออกกำลังกายรายการแรกของทีวี จะแข็งแกร่งที่อายุ 90 ปี Erik Erikson ฌ็องปียาแฌ Neugarten ทุกครั้ง ดร.เบนจามิน Spock อาเธอร์รูบินสไตน์ เบลค Eubie มาร์ธาเกรแฮม จอร์จไหม้ บ๊อบโฮป Segovia แอนเดรส Pablo Picasso จอร์จเบอร์นาร์ดชอว์ อาร์เธอร์มิลเลอร์ James Michener, Bertrand รัสเซล วุฒิสมาชิก Strom Thurmond ด้วยตัวอย่างของคนที่ยังคงเก่งที่มาตรฐานของการทำงานดีไปอายุ นอกจากนี้ Schaie และวิลส์ (1986, 1993) พบ ing รถไฟเฉพาะบุคคลที่ส่งผลให้ในการปรับปรุงในต้อ และสองในสามของอายุที่พวกเขาศึกษาด้วยการให้เหตุผลนิรนัย เกือบ 40 เปอร์เซ็นต์ของผู้ที่มีความสามารถได้ปฏิเสธกลับไประดับที่พวกเขาได้รับใน 14 ปีก่อนหน้านี้ ในความเป็นจริง เทคนิคการฝึกอบรมความรู้ความเข้าใจสามารถในหลายกรณีกลับลดลง (Schaie, 1994 Willis & Nes selroade, 1990) สังเขป มากของชะตากรรมของเราอยู่ในมือของเราเอง และ "u

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่เพียง แต่ลดลงในการทำงานทางปัญญาปรากฏต่อไปในชีวิตกว่าที่เราอาจจะคาดหวัง แต่องค์ความรู้ความสามารถแตกต่างกันในวิธีการที่พวกเขาจะได้รับผลกระทบจากริ้วรอย Seat- TLE การศึกษาระยะยาว (ดูบทที่ 15) พบว่าความสามารถหลายคนเริ่มมีแนวโน้มลดลงอย่างมากเริ่มต้นในวัยยี่สิบมีมากยิ่งขึ้นหนึ่งอายุขั้นสูงถึง มีข้อยกเว้นที่สำคัญคือ ข้อมูลภาคตัดขวางความสามารถทางวาจาและตัวเลขบ่งบอกถึงจุดสูงสุดในวัยกลางคนที่มีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างน้อยในวัยชราต้น แต่การลดลงอย่างมีนัยสำคัญในยุคแปดศูนย์ ใช้เวลาสักครู่เพื่อตรวจสอบจุดอ่อนของการออกแบบตัดบางส่วน หนึ่งที่สำคัญของหลักสูตรคือการที่คุณไม่ทราบว่ากลุ่มของคุณมีการเทียบเคียง ยกตัวอย่างเช่นจะ 80 ปี olds ของคุณถ้าวัดตอนอายุ 40 จะคล้ายกับปัจจุบัน 40 ปี olds ของคุณหรือไม่ ในการศึกษาซีแอตเติข้อมูลทั้งระยะยาวและการตัดขวางที่ถูกเก็บรวบรวมและวิเคราะห์ ความสามารถเฉพาะที่แสดงให้เห็นอย่างลึกซึ้ง ment เชิงเส้น decre คือความเร็วในการรับรู้ การลดลงนี้เป็นผลมาจากการชะลอตัวความก้าวหน้าของแรงกระตุ้นประสาทตลอดทั้งระบบประสาทส่วนกลาง อีกประการหนึ่งการค้นพบที่สำคัญคือขอบเขตของการเปลี่ยนแปลงบุคคล; นั่นคือบางคนที่อายุมากมีความสามารถในการตอบสนองรวดเร็วมาก (เวลล์ & Whitla 1994; Schaie, 1995) ที่น่าสนใจยิ่งคือความจริงที่ความสามารถในการแสดงอื่น ๆ ส่วนใหญ่ได้รับจากการเข้าสู่วัยหนุ่มสาววัยกลางคน ความสามารถทางปัญญาโดยทั่วไปยอดในวัยสี่สิบห้าสิบเพราะคนยังคงได้รับประสบการณ์และไม่มีการสูญเสียทางสรีรวิทยาที่สำคัญในการชดเชยกำไร ความเร็วของการคำนวณตัวเลขลดลงอย่างมีนัยสำคัญกับอายุเมื่อตาม longitudi แต่ในความสามารถไม่ได้สูงสุดจนถึงอายุหกสิบเศษและลดลงเพียงอย่างถ่อมตัวว่าหลังจากอายุ.
นักวิจัยบางคนแนะนำว่าทำงานทางปัญญาควรมีการประเมินในรูปแบบดั้งเดิมน้อยกว่าการทดสอบมาตรฐานปัญญา นักวิจารณ์ของการทดสอบแบบดั้งเดิมข่าวกรองชี้ให้เห็นว่าลักษณะการทำงานของผู้ใหญ่เช่นความสามารถทางสังคมหรือมืออาชีพและความสามารถในการจัดการกับสภาพแวดล้อมของคนควรได้รับการพิจารณา (Berg & สเติร์น, 1992) นักจิตวิทยาหลายคนมีการพัฒนามาตรการใหม่ของปัญญาที่เป็นผู้ใหญ่และการแก้ไขข้อ no- ของเราของปัญญาผู้ใหญ่ โฮเวิร์ดการ์ดเนอร์ (1993a, B, 2000a) ทฤษฎีพหุปัญญานอกจากนี้ยังให้ความรู้ความเข้าใจในผู้ใหญ่ ยกตัวอย่างเช่นนักจิตวิทยา Gisela Labouvie-Vief เขื่อน et al., 1990) คือการตรวจสอบว่าคนที่เข้าถึงปัญหาในชีวิตประจำวันในตรรกะ นักวิจัยมักจะพบว่าผู้สูงอายุที่ทำไม่ดีเกี่ยวกับมาตรการของความสามารถในการใช้เหตุผลอย่างเป็นทางการ แต่เธอเชื่อว่าประสิทธิภาพที่ดีนี้อีกครั้งไสจากความแตกต่างในทางที่เด็กผู้ใหญ่และผู้สูงอายุเข้าใกล้งาน ผู้สูงอายุมีแนวโน้มที่จะปรับงานเพื่อพิจารณาทางเลือกที่จะตอบคำถามและการตรวจสอบส่วนประกอบอารมณ์และจิตใจที่เกี่ยวข้องกับวิธีการแก้ปัญหา เธอบอกว่าการให้เหตุผลโดยสัญชาตญาณมากกว่าโดยหลักการของตรรกะที่เป็นทางการไม่ได้เป็นรูปแบบทางการแก้ปัญหา-เพียงที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่ง ในงานวิจัยอื่น ๆ (อ้างถึงใน Meer, 1986) Labouvie- Vief ได้พบว่าเมื่อคนที่มีอายุมากกว่าจะถามเพื่อให้ mmaries นิทานพวกเขาได้อ่านพวกเขาเก่งในการระลึกถึงความหมาย Sul เปรียบเปรยของทางเดิน ในทางตรงกันข้ามนักศึกษาพยายามที่จะจำข้อความที่แม่นยำที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถ นักวิจัยอื่น ๆ นอกจากนี้ยังพบว่าผลการดำเนินงานที่ลดลงของผู้สูงอายุที่เกิดจากความจริงที่ว่าพวกเขาอาจจะดูบางสิ่งบางอย่างเป็นสำคัญและด้วยเหตุนี้การคัดเลือกจะไม่สนใจสิ่งที่คนอายุน้อยกว่าอาจพยายามที่จะจับภาพ (Hess และ Flannagan 1992 McDowd & Filion, 1992) ทำงานทางปัญญาขึ้น ที่มีขอบเขตอยู่กับว่าผู้สูงอายุที่ใช้ความสามารถของพวกเขา คุณน่าจะเคยได้ยินสำนวนที่ว่า "ใช้มันหรือเสียมัน." สำหรับคนอินสแตนซ์สามารถดำเนินการองค์ความรู้ดังกล่าวที่ซับซ้อน asplay ไอเอ็นจีหมากรุกหรือเชลโล่ดีในวัยชราในเวลาเดียวกันขณะที่พวกเขาจะสูญเสียความสามารถในหลาย ๆ ที่เรียบง่าย หลายลูกหลานต่อผู้สูงอายุพบว่าสิ่งที่พวกเขาได้รับการทำพวกเขาสามารถเก็บไว้ในการทำ จอห์นเกล็นในช่วงปลายอายุเจ็ดสิบของเขากลับไปยังพื้นที่เป็นนักบินอวกาศที่จะดำเนินการวิจัยเกี่ยวกับริ้วรอยและแจ็ค LaLanne ที่ดำเนินการโปรแกรมการออกกำลังกายทีวีเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้นแข็งแกร่งเมื่ออายุ 90 เอริคอีริคสัน, ฌองเพียเจต์ Bernice Neugarten, ดร. เบนจามินสป็อคอาร์เธอร์รูบินสไตน์, ยูบีเบลค, มาร์ธาเกรแฮม, จอร์จเบิร์นส์บ๊อบโฮปแอนเดรสเซโกเวีย, ปาโบลปิกัสโซ, จอร์จเบอร์นาร์ดชอว์, อาร์เธอร์มิลเลอร์, เจมส์มิเชเนอร์, เบอร์ทรานด์รัสเซลและวุฒิสมาชิกปัจจุบัน Thurmond เป็นตัวอย่างของคนที่ยังคงเก่ง ที่มาตรฐานสูงเดียวกันของประสิทธิภาพการทำงานที่ดีในอายุขั้นสูง นอกจากนี้ Schaie และวิลลิส (1986, 1993) พบว่าไอเอ็นจีเป็นรายบุคคลรถไฟส่งผลให้เกิดการพัฒนาในทิศทางเชิงพื้นที่และเหตุผลแบบนิรนัยสองในสามของผู้สูงอายุที่จะศึกษา เกือบร้อยละ 40 ของผู้ที่มีความสามารถในการปฏิเสธกลับไปที่ระดับที่พวกเขาได้รับอยู่ในระดับ 14 ปีก่อนหน้านี้ ในความเป็นจริงเทคนิคการฝึกอบรมความรู้ความเข้าใจสามารถในหลาย ๆ กรณีย้อนกลับลดลง (Schaie 1994; วิลลิสและ Nes selroade, 1990) ในช่วงสั้นมากของโชคชะตาของเราอยู่ในมือของเราเองและ "U