2.2. Sample and osmotic solution pr

2.2. Sample and osmotic solution preparation
The selected tomatoes were washed with a sodium hypochlorite solution and tap water for sanitation. They were carefully dried with absorbent paper and immersed in sodium hydroxide solution (5.0 g NaOH/100 g solution) at room temperature (25 °C) for 15 min to cause ruptures in the epidermis of the tomatoes (Viana, Corrêa, & Justus, 2014). The epidermis was maintained because the removal of the peel causes significant nutritional and antioxidant activity losses (Vinha et al. 2014). Subsequently, the fruits were cut into halves, the seeds were removed, and tomato slice samples (4-cm length x 2 cm wide x 0.5 cm thickness) were obtained using a stainless steel mold. The dimensions were chosen to allow the sample to be considered as a semi-infinite slab in the models used herein. The relations among the dimensions were in the same order as in previous works that used the same geometrical consideration (Cárcel et al., 2007, Corrêa et al., 2010, Corrêa et al., 2016a and Corrêa et al., 2016b).
The osmotic solutions were prepared with distilled water in the following proportions: 10% NaCl and 27.5% sucrose or maltodextrin DE 10. Heredia, Peinado, Barrera, and Grau (2009) reported that 10% NaCl and 27.5% sucrose is the composition that best conserves and improves the concentration of lycopene and β-carotene in osmotic dehydrations of tomatoes. Therefore, this proportion of salt/saccharide was used in the present study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. การเตรียมการออสโมติก และตัวอย่างการแก้ปัญหามะเขือเทศเลือกถูกล้าง ด้วยโซเดียมไรต์และน้ำประปาการสุขาภิบาล นอกจากนี้พวกเขาอย่างระมัดระวังถูกอบ ด้วยกระดาษซับ และแช่ในโซเดียมไฮดรอกไซด์ (5.0 g โซลูชัน NaOH/100 g) ที่อุณหภูมิห้อง (25 ° C) สำหรับ 15 นาทีให้เกิด ruptures ในผิวของมะเขือเทศ (เวีย Corrêa และ เฟลิ 2014) หนังกำพร้ากรุงเนื่องจากทำให้การกำจัดเปลือกสำคัญทางโภชนาการและสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมขาดทุน (Vinha et al. 2014) ต่อมา ผลไม้ถูกหั่นเป็นครึ่ง เมล็ดออก และตัวอย่างชิ้นมะเขือเทศ (กว้าง x หนา 0.5 ซม.ยาว 4 ซม. x 2 ซม.) ได้รับใช้แม่พิมพ์สแตนเลส ขนาดรับเลือกในการอนุญาตให้ตัวอย่างที่ถือได้ว่าเป็นพื้นกึ่งอนันต์ในรุ่นที่ใช้ในที่นี้ ความสัมพันธ์ระหว่างมิติอยู่ในใบสั่งเดียวกันเช่นในผลงานก่อนหน้านี้ที่ใช้พิจารณาทางเรขาคณิตเดียวกัน (Cárcel et al. 2007, Corrêa et al. 2010, Corrêa et al. 2016a และ Corrêa et al. 2016b)การแก้ปัญหาการออสโมติกวจัด ด้วยน้ำกลั่นในสัดส่วนต่อไปนี้: 10% NaCl และ 27.5% ซูโครสหรือสารประเภท maltodextrin 10 เด Heredia, Peinado, Barrera และเกรา (2009) รายงานว่า ซูโครส 10% NaCl และ 27.5% องค์ประกอบที่ดีที่สุดประหยัด และเพิ่มความเข้มข้นของไลโคปีนและβ-แคโรทีนในการออสโมติก dehydrations ของมะเขือเทศ ดังนั้น นี้สัดส่วนของ เกลือ/saccharide ถูกใช้ในการศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 ตัวอย่างวิธีการแก้ปัญหาและการเตรียมการออสโมติก
มะเขือเทศเลือกถูกล้างด้วยสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรต์และน้ำประปาสุขาภิบาล พวกเขาถูกทำให้แห้งอย่างระมัดระวังด้วยกระดาษดูดซับและแช่ในสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซ (5.0 กรัม NaOH / 100 กรัมวิธีการแก้ปัญหา) ที่อุณหภูมิห้อง (25 ° C) นาน 15 นาทีจะทำให้เกิดการแตกในผิวหนังชั้นนอกของมะเขือเทศ (เวียนา, กอร์ & ยุสทัส 2014) หนังกำพร้าถูกเก็บรักษาไว้เพราะการกำจัดของเปลือกทำให้เกิดการสูญเสียกิจกรรมทางด้านโภชนาการและสารต้านอนุมูลอิสระอย่างมีนัยสำคัญ (Vinha et al. 2014) ต่อมาผลไม้ที่ถูกตัดเป็นท่อนเมล็ดถูกถอดออกและตัวอย่างมะเขือเทศฝาน (4 ซม. ยาว x 2 ซม. กว้าง x 0.5 ซม. หนา) ที่ได้รับโดยใช้แม่พิมพ์สแตนเลส ขนาดก็เลือกที่จะช่วยให้กลุ่มตัวอย่างได้รับการพิจารณาเป็นพื้นกึ่งอนันต์ในรูปแบบที่ใช้ในเอกสารฉบับนี้ ความสัมพันธ์ในหมู่มิติอยู่ในลำดับเดียวกับในการทำงานก่อนหน้านี้ที่ใช้ในการพิจารณาทางเรขาคณิตเดียวกัน (carcel et al., 2007 Corrêa et al., 2010 Corrêa et al., 2016a และCorrêa et al., 2016b)
โซลูชั่นการออสโมติกถูกปรุงด้วยน้ำกลั่นในสัดส่วนต่อไปนี้: 10% โซเดียมคลอไรด์และน้ำตาลซูโครส 27.5% หรือ maltodextrin DE 10. Heredia, Peinado, บาร์เรร่าและอโกร (2009) รายงานว่า 10% โซเดียมคลอไรด์และน้ำตาลซูโครส 27.5% เป็นองค์ประกอบที่ดีที่สุด อนุรักษ์และช่วยเพิ่มความเข้มข้นของไลโคปีนและβแคโรทีนใน dehydrations ออสโมติกของมะเขือเทศ ดังนั้นสัดส่วนของเกลือ / saccharide นี้ถูกนำมาใช้ในการศึกษาในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . ตัวอย่างการเตรียมสารละลายออสโมติกเลือกมะเขือเทศถูกล้างด้วยสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรต์ และน้ำประปาสุขาภิบาล พวกเขาแห้งอย่างระมัดระวังด้วยกระดาษดูดซับ และแช่ในสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์ ( NaOH 5.0 กรัม / 100 กรัม โซลูชั่น ) ที่อุณหภูมิห้อง ( 25 องศา C ) เป็นเวลา 15 นาที เพื่อให้แตกในผิวหนังชั้นนอกของมะเขือเทศ ( Viana , RR ê A และ ยุสทัส ปี 2014 ) หนังกำพร้าไว้ เพราะการกำจัดเปลือกสาเหตุสำคัญของโภชนาการ และฤทธิ์ต้านขาดทุน ( vinha et al . 2014 ) ต่อมา , ผลไม้หั่นครึ่ง , เมล็ดออก , และตัวอย่างมะเขือเทศฝาน ( 4-cm ความยาว x 2 ซม. x กว้าง 0.5 ซม. หนา ) ได้ใช้แม่พิมพ์เหล็กสแตนเลส คือเลือกที่จะให้ตัวอย่างเป็นแผ่นอนันต์กึ่งในรุ่นที่ใช้ในที่นี้ ความสัมพันธ์ระหว่างมิติอยู่ในลำดับเดียวกันในงานก่อนหน้าที่ใช้พิจารณาเรขาคณิตเดียวกัน ( C . kgm rcel et al . , 2007 , RR êเป็น et al . , 2010 , RR êเป็น et al . , 2016a RR และêเป็น et al . , 2016b )โซลูชั่นการเตรียมรับมือกับน้ำในสัดส่วนที่ต่อไปนี้ : NaCl 10 % และซูโครสร้อยละ 27.5 หรือมอลโตเด็กซ์ตริน de 10 peinado Heredia , บาร์เรร่า และ เกรา ( 2009 ) รายงานว่า เกลือร้อยละ 10 และร้อยละ 27.5 ซูโครสเป็นองค์ประกอบที่อนุรักษ์ที่ดีที่สุดและเพิ่มความเข้มข้นของไลโคปีนบีตา - แคโรทีน และในการ dehydrations ของมะเขือเทศ ดังนั้น นี้สัดส่วนของเกลือสูง ถูกใช้ในการศึกษาปัจจุบัน