Pavlovian Conditioning of Hunger. I

Pavlovian Conditioning of Hunger.
In a clever series of Pavlovian conditioning experiments on laboratory rats, Weingarten (1983. 1984, 1985) provided strong support for the view that hunger is often caused by the expectation of food, not by an energy deficit. During the conditioning phase of one of his experiments. Weingarten presented rats with six meals per day at irregular intervals, and he signaled the im pending delivery of each meal with a buzzer-and-light conditional stimulus. This conditioning procedure was continued for 11 days. Throughout the ensuing test phase of the experiment, the food was continuously available. Despite the fact that the subjects were never deprived during the test phase, the rats started to eat each time the buzzer and light were presented—even if they had recently completed a meal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรับ Pavlovian ความหิว ในการทดลองในหนูที่ห้องปฏิบัติการ Weingarten Pavlovian ปรับชุดฉลาด (1983. 1984, 1985) โดยแรงสนับสนุนสำหรับมุมมองที่ความหิวมักเกิดจากความคาดหวังของอาหาร ไม่มีขาดทุนสะสมพลังงาน ระหว่างขั้นตอนการปรับของการทดลองของเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง Weingarten แสดงหนูหกมื้อต่อวันในช่วงเวลาที่ผิดปกติ และเขาส่งสัญญาณ im ที่ค้างส่งของแต่ละมื้ออาหารกับการกระตุ้นเสียงแสง และเงื่อนไข ขั้นตอนนี้ปรับได้อย่างต่อเนื่อง 11 วัน ทั่วทวีประยะการทดสอบของการทดสอบ อาหารที่มีอย่างต่อเนื่อง ทั้ง ๆ ที่เรื่องไม่ลประจำระหว่างขั้นตอนการทดสอบ หนูเริ่มที่จะกินแต่ละครั้งนำเสนอเสียงและแสง — แม้ว่าพวกเขาเพิ่งได้เสร็จสิ้นอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรับอากาศ Pavlovian ของความหิว.
ในชุดฉลาดของการทดลองเครื่อง Pavlovian ในหนูทดลอง, Weingarten ( 1983. 1984, 1985) ให้การสนับสนุนที่แข็งแกร่งสำหรับมุมมองที่ความหิวมักจะเกิดจากความคาดหวังของอาหารโดยไม่ขาดพลังงาน ในช่วงที่เครื่องของหนึ่งในการทดลองของเขา Weingarten นำเสนอหนูหกมื้อต่อวันในช่วงเวลาที่ผิดปกติและเขาส่งสัญญาณการส่งมอบที่รอดำเนินการ IM ของอาหารแต่ละมื้อด้วยการกระตุ้นเงื่อนไขกริ่งและเบา ขั้นตอนนี้เครื่องได้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 11 วัน ตลอดขั้นตอนการทดสอบที่ตามมาของการทดลองอาหารที่มีอยู่อย่างต่อเนื่อง แม้จะมีความจริงที่ว่าวิชาที่ไม่เคยถูกลิดรอนในระหว่างขั้นตอนการทดสอบหนูเริ่มที่จะกินในแต่ละเวลาออดและแสงถูกนำเสนอแม้กระทั่งถ้าพวกเขาเพิ่งเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรับ pavlovian ความหิวในชุดฉลาดของ pavlovian ปรับอากาศการทดลองในหนูทดลอง ไวน์การ์เท็น ( 1983 1984 , 1985 ) ได้จัดให้มีการสนับสนุนที่แข็งแกร่งสำหรับมุมมองที่หิวมักเกิดจากความคาดหวังของอาหาร โดยการขาดดุลพลังงาน ในระหว่างการปรับระยะของการทดลองของเขา ไวน์การ์เต้นแสดงหนูมี 6 มื้อต่อวันในช่วงเวลาที่ผิดปกติและเขาก็ส่งสัญญาณให้ผมรอการจัดส่งของแต่ละมื้อ ด้วยเสียงและไฟเงื่อนไขกระตุ้น นี้ปรับกระบวนการยังคงเป็นเวลา 11 วัน ตลอดการทดสอบตามมาระยะของการทดลอง อาหารก็ใช้ได้อย่างต่อเนื่อง แม้จะมีความจริงที่ว่าจำนวนไม่เคยขาดในช่วงทดสอบระยะ หนูเริ่มที่จะกินแต่ละครั้งเสียงและแสงที่ถูกนำเสนอถึงแม้ว่าพวกเขาเพิ่งเสร็จสิ้นการอาหาร