Table S3 of Supplementary Materials

Table S3 of Supplementary Materials ). Statistical analysis of the results showed significantly better protein digestibility in OWFs
compared to CWFs in both years ( Fig. 1). The mean protein digestive coefficients of OWFs were 83.4 and 84.1% in 2008 and 2009,
respectively, while, in the case of CWFs, these values amounted
to 81.0 and 80.0%, respectively. Although protein digestibility in
OWFs was higher than in CWFs, this difference was not significant
compared to significantly lower protein content of OWFs in comparison to CWFs. Several authors already reported a trend towards
lower protein content, but higher-quality proteins in organically
produced wheat (Williamson, 2007; Woese, Lange, Boess, & Boegl,
1997; Zörb et al., 2009). Thus, outcome of our research is not a surprise although there is limited number of comparative studies on
protein content and nutritional quality of cereals published so far
(Mäder et al., 2007; Williamson, 2007; Woese et al., 1997; Zörb
et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาราง S3 วัสดุเสริม) วิเคราะห์ทางสถิติผลการย่อยโปรตีนอย่างดีที่แสดงให้เห็นใน OWFsเปรียบเทียบกับ CWFs ในปี (รูปที่ 1) สัมประสิทธิ์การย่อยอาหารโปรตีนเฉลี่ยของ OWFs ถูก 83.4 และ 84.1% ในปี 2008 และ 2009ตามลำดับ ในขณะ ในกรณีของ CWFs ค่าเหล่านี้มีจำนวน81.0 และ 80.0% ตามลำดับ แม้ว่าโปรตีนย่อยในOWFs คือสูงกว่าใน CWFs ความแตกต่างนี้ไม่สำคัญเมื่อเทียบกับลดปริมาณโปรตีนของ OWFs เมื่อเทียบกับ CWFs ผู้แต่งหลายคนรายงานแล้วโน้มลดปริมาณโปรตีน แต่โปรตีนคุณภาพสูงในอินทรีย์ผลิตข้าวสาลี (วิลเลียมสัน 2007 Woese, Lange, Boess, & Boegl1997 Zörb et al. 2009) ผลของการวิจัยของเราจึงไม่แปลกใจถึงแม้จะมีจำนวนจำกัดของการศึกษาเปรียบเทียบในโปรตีนคุณภาพเนื้อหา และคุณค่าทางโภชนาการของธัญพืชเผยแพร่เพื่อให้ห่างไกล(Mäder et al. 2007 วิลเลียมสัน 2007 Woese et al. 1997 Zörbet al. 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาราง S3 ของวัสดุเสริม) การวิเคราะห์สถิติของผลการศึกษาพบย่อยโปรตีนอย่างมีนัยสำคัญที่ดีกว่าใน OWFs
เมื่อเทียบกับ CWFs ทั้งในปีที่ผ่านมา (รูปที่ 1). โปรตีนเฉลี่ยค่าสัมประสิทธิ์การย่อยอาหารของ OWFs เป็น 83.4 และ 84.1% ในปี 2008 และ 2009
ตามลำดับในขณะที่ในกรณีของ CWFs ค่าเหล่านี้มีจำนวนเงิน
ที่จะ 81.0 และ 80.0% ตามลำดับ แม้ว่าการย่อยโปรตีนใน
OWFs สูงกว่าใน CWFs ความแตกต่างนี้ไม่ได้มีนัยสำคัญ
เมื่อเทียบกับปริมาณโปรตีนอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลงของ OWFs ในการเปรียบเทียบกับ CWFs หลายคนเขียนรายงานแนวโน้มต่อ
ปริมาณโปรตีนต่ำกว่า แต่โปรตีนที่มีคุณภาพสูงขึ้นในอินทรีย์
ข้าวสาลีผลิต (วิลเลียมสัน, 2007 Woese, มีเหตุมีผล Boess และ Boegl,
1997;. Zorb et al, 2009) ดังนั้นผลที่ได้จากการวิจัยของเราไม่แปลกใจที่ถึงแม้จะมีจำนวน จำกัด ของการศึกษาเปรียบเทียบ
ปริมาณโปรตีนและคุณค่าทางโภชนาการของธัญพืชตีพิมพ์เพื่อให้ห่างไกล
(Mäder et al, 2007;. วิลเลียมสัน, 2007 Woese, et al, 1997;. Zorb
et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาราง S3 ของวัสดุเสริม ) การวิเคราะห์ทางสถิติของปริมาณโปรตีนใน owfs การย่อยดีขึ้นเมื่อเทียบกับ cwfs ทั้ง 2 ปี ( รูปที่ 1 ) โปรตีนหมายถึงการย่อยอาหารค่าสัมประสิทธิ์ของ owfs เป็น 83.4 84.1 % และในปี 2008 และ 2009ตามลำดับ ในขณะที่ในกรณีของ cwfs เหล่านี้มี ค่าไปและ ร้อยละ 81.0 % ตามลำดับ แม้ว่าโปรตีนไขมันในowfs สูงกว่า cwfs ความแตกต่างนี้ไม่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับการลดปริมาณโปรตีนของ owfs เปรียบเทียบกับ cwfs . ผู้เขียนหลายได้รายงานแนวโน้มต่อโปรตีนต่ำ แต่โปรตีนในอินทรีย์คุณภาพสูงผลิตข้าวสาลี ( วิลเลียมสัน , 2007 ; โวเซ่ แลงค์ boess & boegl , , ,1997 ; Z ö RB et al . , 2009 ) ดังนั้น ผลของการวิจัยของเราก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยแม้ว่ามีจำกัดจำนวนของการศึกษาเปรียบเทียบปริมาณโปรตีนและคุณค่าทางโภชนาการของธัญพืชที่แสนไกล( M และเดอ et al . , 2007 ; Williamson , 2007 ; โวเซ่ et al . , 1997 ; Z ö RBet al . , 2009 )