Molecular imprinting technology is

Molecular imprinting technology is a strategy for producing chemically selective binding sites, which recognize a particular molecule, in a macroporous polymer matrix. Molecular recognition-based separation techniques have received much attention in various fields because of their high selectivity for target molecules. In this study, we have used a molecular imprinting approach to achieve specific metal binding utilizing 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTS) as a metal-complexing ligand. In the first step, APTS has complexed with Cd(II) ions and then reacted with 3-mercaptopropyl-trimethoxysilane. Then, polymeric particles have crosslinked with tetraethoxysilane (TEOS). The imprinted Cd(II) ion has removed from the polymeric matrix by 0.1 M HNO3. Double-imprinted particles have characterized by Fourier Transform Infrared (FTIR). Maximum binding capacity, optimum pH, and equilibrium binding time have found as 548 mg g-1, pH 6.0, and 45 min, respectively. In selectivity study, it has found that imprinting results in increased affinity of the material toward Cd(II) ion over other competitor metal ions with the same charge. It was established that double-imprinted polymers can be used repeatedly without a considerable adsorption capacity loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โมเลกุล imprinting เทคโนโลยีเป็นกลยุทธ์ในการผลิตเว็บไซต์รวมงานสารเคมี ที่รู้จักนโมเลกุลหนึ่ง ๆ ในเมทริกซ์พอลิเมอร์ macroporous เทคนิคการแยกตามการรับรู้โมเลกุลได้รับความสนใจมากในเขตข้อมูลต่าง ๆ เนื่องจาก มีความใวสูงในโมเลกุลเป้าหมาย ในการศึกษานี้ เราได้ใช้วิธี imprinting โมเลกุลเพื่อผูกโลหะเฉพาะที่ใช้ 3-aminopropyltrimethoxysilane (APTS) เป็นลิแกนด์ complexing โลหะการ ในขั้นแรก APTS complexed กับ Cd(II) กันได้แล้ว ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับ 3-mercaptopropyl-trimethoxysilane แล้ว อนุภาคชนิดมี crosslinked กับ tetraethoxysilane (TEOS) ไอออน Cd(II) imprinted ได้เอาออกจากเมทริกซ์ชนิด ด้วย 0.1 M HNO3 ติดตราคู่อนุภาคมีลักษณะโดยฟูรีเยแปลงอินฟราเรด (FTIR) สูงสุดผูกกำลังการผลิต ค่า pH ที่เหมาะสม และสมดุลรวมเวลาได้พบ 548 มิลลิกรัม g-1 ค่า pH 6.0 และ 45 นาที ตามลำดับ ในการศึกษาวิธี มีพบว่า imprinting ผลเพิ่มความสัมพันธ์ของวัสดุต่อ Cd(II) ไอออนผ่านประจุคู่แข่งอื่น ๆ โลหะมีค่าธรรมเนียมเดียวกัน มันก่อว่า โพลิเมอร์ติดตราคู่สามารถใช้ซ้ำ ๆ โดยไม่สูญเสียกำลังการดูดซับมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีประทับโมเลกุลเป็นกลยุทธ์ในการผลิตเว็บไซต์ที่มีผลผูกพันการคัดเลือกสารเคมีซึ่งรู้จักโมเลกุลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแมทริกซ์เมอร์ macroporous ได้รับการยอมรับในระดับโมเลกุลที่ใช้เทคนิคการแยกได้รับความสนใจมากในด้านต่างๆเพราะหัวกะทิสูงของพวกเขาสำหรับโมเลกุลเป้าหมาย ในการศึกษานี้เราได้ใช้วิธีการประทับโมเลกุลเพื่อให้บรรลุโลหะที่เฉพาะเจาะจงที่มีผลผูกพันใช้ 3 aminopropyltrimethoxysilane (APTS) ในฐานะแกนด์โลหะเชิงซ้อน ในขั้นตอนแรก APTS ได้ complexed ด้วย Cd (II) ไอออนแล้วปฏิกิริยากับ 3 mercaptopropyl-trimethoxysilane จากนั้นอนุภาคพอลิเมอมีการเชื่อมขวางด้วย tetraethoxysilane (TEOS) ตราตรึงใจ Cd (II) ไอออนได้ลบออกจากพอลิเมอเมทริกซ์ 0.1 M HNO3 อนุภาคดับเบิลตราตรึงใจมีความโดดเด่นโดยการแปลงฟูริเยร์อินฟราเรด (FTIR) ความจุสูงสุดที่มีผลผูกพันกรดด่างที่เหมาะสมและสมดุลเวลาที่มีผลผูกพันได้พบกับ 548 มิลลิกรัมต่อกรัม-1, pH 6.0, และ 45 นาทีตามลำดับ ในการศึกษาการเลือกก็พบว่ามีผลกระทบในความสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นของวัสดุที่มีต่อ Cd ไอออน (II) ไอออนโลหะกว่าคู่แข่งอื่น ๆ ที่มีค่าใช้จ่ายเหมือนกัน มันได้รับการยอมรับว่าโพลีเมอดับเบิลตราตรึงใจสามารถใช้ซ้ำได้โดยไม่ต้องสูญเสียความสามารถการดูดซับมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิมพ์ประทับโมเลกุลเทคโนโลยีเป็นกลยุทธ์สำหรับการผลิตสารเคมีที่เลือกผูกเว็บไซต์ซึ่งจำโมเลกุลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในพอลิเมอร์เมทริกซ์ macroporous . การแยกโมเลกุลโดยใช้เทคนิคได้รับความสนใจมากในด้านต่าง ๆเนื่องจากการสูงของพวกเขาสำหรับโมเลกุลเป้าหมาย ในการศึกษานี้เราได้ใช้วิธีการพิมพ์ประทับโมเลกุลเพื่อให้บรรลุที่เฉพาะเจาะจงการใช้โลหะ 3-aminopropyltrimethoxysilane ( APTS ) เป็นโลหะเชิงซ้อนลิแกนด์ . ในขั้นตอนแรกต่อได้ complexed กับซีดีไอออนแล้วทำปฏิกิริยากับ 3-mercaptopropyl-trimethoxysilane . แล้วอนุภาคพอลิเมอร์มีน้ำหนักกับเททระเ ซีไซเลน ( TEOS )การตราตรึงซีดี ( 2 ) ไอออนได้ลบออกจากเมทริกซ์พอลิเมอร์ด้วย 0.1 M กรดดินประสิว . คู่ตราตรึงอนุภาคมีลักษณะฟูเรียร์ Infrared ( FTIR ) ความจุสูงสุดที่ pH , ผูกพันและสมดุลการจับเวลาได้พบเป็น 548 มก. G-1 pH 6.0 และ 45 นาที ตามลำดับ ในการเลือกเรียนได้พบว่าพิมพ์ผลลัพธ์ในความสัมพันธ์ของวัสดุที่เพิ่มขึ้นต่อซีดี ( 2 ) ไอออนไอออนโลหะหนักกว่าคู่แข่งอื่นๆ ด้วยค่าเดียวกัน มันขึ้นว่าคู่ตราตรึงและสามารถใช้ซ้ำได้โดยไม่ต้องมากการดูดซับความสูญเสีย