IntroductionSugarcane is a commerci

Introduction
Sugarcane is a commercial crop cultivated in India since time immemorial. One of the notable characteristics of sugarcane cultivation in the country is its inherent instability. The cane production in the country is dependent on rainfall and drought spells appearing in regular intervals leading to wide fluctuations in the cane area and production. Due to extremely favorable weather conditions sugarcane and sugar production reaches a high level and subsequently comes down with a typical surplus and deficit cycle. The heat of the crisis in sugar industry has a telling impact on the cane grower’s economy by way of cane price stagnations, delayed payments and curtailment of incentives who are already suffering due to increasing costs of inputs and laborers besides declining yields and net returns (Nagendran 2009). Sugarcane agriculture can be sustained only if profitability can be ensured through reduction of cost of cultivation and improving productivity per unit area. This is possible only through technological interventions and appropriate extension strategies (Nair 2009). As such there are quite a few technologies in sugarcane that can minimize the cost of cultivation with increased returns. This includes use of biofertilizers, bud chip settlings, wide row spacing etc. (Rajula et al. 2007). Cultivation of sugarcane at a row spacing of 150 cm or more is called as wider row planting technique. Planting sugarcane in wide row spacing is a technology that can be practiced by farmers by incurring no additional cost. Rather, there would be a considerable saving in sett material. Shunmugasundaram and Venugopal (1979) after reviewing the sugarcane spacing trials in India concluded that the optimum row spacing for different locations varied from 60 to 105 cm. Generally, inter row distance depends on tillering capacity of the variety, time of planting, fertility status of the soil and stress conditions like drought etc. Closer row spacings are adopted under low soil fertility status, shy tillering varieties, delayed planting and drought conditions. While closer row spacing of 75–100 cm is common in India, wider spacing is adopted in countries like Australia, Brazil, Mauritius and South Africa (Blackburn 1984). In tropical states, wide row spacing is become popular in areas with labour shortage. There are scientific studies conducted in research stations, which state that wide row spacing leads to higher yield and net returns and reduced cost of cultivation. However, the acceptance of the technology by all the cane growers is still a reservation; the present study attempts to find the same. The overriding objectives of the study are to study the profile of farmers growing sugarcane in wider row spacing, to study the effect of wider row on cane yield, to study the advantages of wider row spacing, to analyze the constraints in wider row spacing and to work out the economics of wider row spacing compared with narrow row spacing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำSugarcane is a commercial crop cultivated in India since time immemorial. One of the notable characteristics of sugarcane cultivation in the country is its inherent instability. The cane production in the country is dependent on rainfall and drought spells appearing in regular intervals leading to wide fluctuations in the cane area and production. Due to extremely favorable weather conditions sugarcane and sugar production reaches a high level and subsequently comes down with a typical surplus and deficit cycle. The heat of the crisis in sugar industry has a telling impact on the cane grower’s economy by way of cane price stagnations, delayed payments and curtailment of incentives who are already suffering due to increasing costs of inputs and laborers besides declining yields and net returns (Nagendran 2009). Sugarcane agriculture can be sustained only if profitability can be ensured through reduction of cost of cultivation and improving productivity per unit area. This is possible only through technological interventions and appropriate extension strategies (Nair 2009). As such there are quite a few technologies in sugarcane that can minimize the cost of cultivation with increased returns. This includes use of biofertilizers, bud chip settlings, wide row spacing etc. (Rajula et al. 2007). Cultivation of sugarcane at a row spacing of 150 cm or more is called as wider row planting technique. Planting sugarcane in wide row spacing is a technology that can be practiced by farmers by incurring no additional cost. Rather, there would be a considerable saving in sett material. Shunmugasundaram and Venugopal (1979) after reviewing the sugarcane spacing trials in India concluded that the optimum row spacing for different locations varied from 60 to 105 cm. Generally, inter row distance depends on tillering capacity of the variety, time of planting, fertility status of the soil and stress conditions like drought etc. Closer row spacings are adopted under low soil fertility status, shy tillering varieties, delayed planting and drought conditions. While closer row spacing of 75–100 cm is common in India, wider spacing is adopted in countries like Australia, Brazil, Mauritius and South Africa (Blackburn 1984). In tropical states, wide row spacing is become popular in areas with labour shortage. There are scientific studies conducted in research stations, which state that wide row spacing leads to higher yield and net returns and reduced cost of cultivation. However, the acceptance of the technology by all the cane growers is still a reservation; the present study attempts to find the same. The overriding objectives of the study are to study the profile of farmers growing sugarcane in wider row spacing, to study the effect of wider row on cane yield, to study the advantages of wider row spacing, to analyze the constraints in wider row spacing and to work out the economics of wider row spacing compared with narrow row spacing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ้อยเป็นพืชเชิงพาณิชย์เบื้องต้น
ปลูกในอินเดียตั้งแต่เวลานมนาน หนึ่งในคุณลักษณะเด่นของการปลูกอ้อยในประเทศที่แท้จริงของความไม่มั่นคง การผลิตอ้อยในประเทศ ขึ้นอยู่กับปริมาณน้ำฝนและความแห้งแล้ง คาถาที่ปรากฏในช่วงเวลาปกติที่นำไปสู่ความผันผวนทั้งในอ้อยและพื้นที่การผลิตเนื่องจากสภาพอากาศที่ดีมากในการผลิตอ้อยและน้ำตาลไปถึงระดับสูง และภายหลังมาด้วยเป็นสำคัญ โดยทั่วไป และวงจรติดลบ ความร้อนของวิกฤตในอุตสาหกรรมน้ำตาลมีบอกผลกระทบต่อเกษตรกรผู้ปลูกอ้อยเศรษฐกิจโดยวิธีการ stagnations ราคาอ้อยการชำระเงินล่าช้า และฟิวส์ของแรงจูงใจที่กำลังทุกข์เนื่องจากต้นทุนที่เพิ่มขึ้นของปัจจัยการผลิตและผลผลิตและผลตอบแทนแรงงานนอกจากนี้ลดลงสุทธิ ( nagendran 2009 ) เกษตรกรรมอ้อยสามารถยั่งยืนเท่านั้น หากบริษัทสามารถมั่นใจได้ถึงการลดต้นทุนการผลิตและเพิ่มผลผลิตต่อหน่วยพื้นที่ .นี้เป็นไปได้เฉพาะผ่านการแทรกแซงของเทคโนโลยีและกลยุทธ์ขยายที่เหมาะสม ( Thailand 2009 ) เช่นมีค่อนข้างน้อยในไร่อ้อย เทคโนโลยีที่สามารถลดต้นทุนในการเพาะปลูกเพิ่มขึ้น ผลตอบแทน ซึ่งรวมถึงการใช้ปุ๋ยชีวภาพตะกอนบัด , ชิป , ระยะห่างระหว่างแถวกว้างฯลฯ ( R ā jula et al . 2007 )การปลูกอ้อยที่แถวระยะห่าง 150 ซม. หรือมากกว่า เรียกว่าเป็นกว้างแถวปลูก เทคนิค การปลูกอ้อย ระยะห่างระหว่างแถวกว้าง เป็นเทคโนโลยีที่สามารถปฏิบัติโดยเกษตรกร โดยต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมไม่มี แต่จะมีการประหยัดมากในวัสดุหินกรวด .และ shunmugasundaram venugopal ( 1979 ) หลังจากตรวจสอบอ้อยระยะการทดลองในอินเดีย พบว่า ระยะห่างระหว่างแถวที่เหมาะสมสำหรับสถานที่ที่แตกต่างกันหลากหลาย จาก 60 กับ 105 ซม. โดยทั่วไปแล้ว อินเตอร์ แถว ระยะแตกกอ ขึ้นอยู่กับความจุของหลากหลาย ฤดูปลูก , สภาพความอุดมสมบูรณ์ของดิน และความเครียด เช่น ภัยแล้ง เป็นต้นใกล้แถวยาวเป็นลูกบุญธรรมภายใต้สถานะความอุดมสมบูรณ์ของดินต่ำ ขี้อายจนถึงพันธุ์ปลูกล่าช้าและภาวะภัยแล้ง ในขณะที่ใกล้ชิดระยะห่างระหว่างแถวปลูก 75 – 100 ซม. มีทั่วไปในอินเดีย กว้างระยะห่างเป็นบุตรบุญธรรมในประเทศ เช่น ออสเตรเลีย บราซิล มอริเชียส และ แอฟริกาใต้ ( แบล็คเบิร์น , 1984 ) ในประเทศเขตร้อน ระยะห่างระหว่างแถวกว้างกลายเป็นที่นิยมในพื้นที่ที่มีปัญหาการขาดแคลนแรงงานมีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ศึกษา สถานีวิจัย ซึ่งระบุว่า ระยะห่างระหว่างแถวกว้างนำไปสู่ผลผลิตสูงและผลตอบแทนสุทธิและลดต้นทุนการเพาะปลูก อย่างไรก็ตาม การยอมรับของเทคโนโลยี โดยเกษตรกรผู้ปลูกอ้อยทั้งหมดยังคงเป็นสำรอง ; การศึกษาความพยายามที่จะค้นหาเหมือนกันกล่าววัตถุประสงค์ของการศึกษา เพื่อศึกษารายละเอียดของเกษตรกรปลูกอ้อย ระยะห่างระหว่างแถวกว้าง ศึกษาผลของแถวกว้างต่อผลผลิตอ้อย ศึกษาข้อดีของระยะห่างระหว่างแถวกว้าง วิเคราะห์ในการกำหนดระยะห่างระหว่างแถวกว้าง และทำงานออกกว้างกว่าเมื่อเทียบกับเศรษฐกิจแถวระยะห่าง ระยะห่างระหว่างแถวแคบ