In his Metaphysics, Aristotle exami

In his Metaphysics, Aristotle examines in greater detail the relationship between matter and form as well as the relationships between the various formal properties of that which exists ("being"). While Aristotle does maintain the primacy of form over matter, the dependency of form on matter is his main critique of Plato's ontology, according to which form is the only true being. In Plato, the material universe exists only as an inferior imitation of the forms as they exist in the immaterial world of Ideas. While Aristotle's view that substance is form clearly draws from Platonic doctrine, his insistence that form can exist only in conjunction with matter marks a radical departure from Plato's teachings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอภิปรัชญาของเขา อาริสโตเติลตรวจสอบในรายละเอียดมากกว่าความสัมพันธ์ระหว่างเรื่อง และแบบฟอร์ม รวมทั้งความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติต่าง ๆ เป็นของที่มีอยู่ ("ถูก") ในขณะที่อริสโตเติลรักษา primacy ของฟอร์มผ่านเรื่อง การขึ้นต่อกันของฟอร์มบนเรื่องเป็นวิจารณ์ภววิทยาของเพลโต ตามแบบฟอร์มที่จะแต่แท้จริงเขาหลัก ในเพลโต จักรวาลภัณฑ์อยู่เท่าเทียมมีน้อยแบบฟอร์ม ตามที่พวกเขาอยู่ในโลกของความคิด immaterial ในขณะที่มุมมองของอาริสโตเติลที่ว่าสารฟอร์มชัดเจนวาดจากลัทธิ Platonic, insistence เขาว่า แบบฟอร์มสามารถมีอยู่เฉพาะในร่วมกับเครื่องหมายเรื่องระดับรุนแรงจากคำสอนของเพลโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอภิปรัชญาของอริสโตเติลตรวจสอบในรายละเอียดมากขึ้นความสัมพันธ์ระหว่างเรื่องและรูปแบบเช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติต่างๆของทางการที่มีอยู่ ("เป็น") ในขณะที่อริสโตเติลไม่รักษาความเป็นอันดับหนึ่งของรูปแบบในเรื่องการขึ้นของรูปแบบในเรื่องการวิจารณ์เป็นหลักของเขาอภิปรัชญาของเพลโตตามที่เป็นรูปแบบที่เป็นจริงเท่านั้น ในเพลโตจักรวาลวัสดุที่มีอยู่เป็นเพียงการเลียนแบบที่ด้อยกว่าในรูปแบบที่พวกเขามีอยู่ในโลกที่ไม่มีสาระสำคัญของไอเดีย ในขณะที่มุมมองของอริสโตเติลว่าสารเป็นรูปแบบได้อย่างชัดเจนดึงออกมาจากหลักคำสอนสงบ, เขายืนกรานว่ารูปแบบสามารถอยู่ร่วมกับเรื่องเครื่องหมายออกรุนแรงจากคำสอนของเพลโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางอภิปรัชญาของเขา อริสโตเติล การตรวจสอบในรายละเอียดมากขึ้นความสัมพันธ์ระหว่างสสารและรูปแบบตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างคุณสมบัติต่าง ๆของเป็นทางการที่มีอยู่ ( " " ) ในขณะที่อริสโตเติลจะรักษาเอกรูปแบบสำคัญกว่า โดยรูปแบบในเรื่องการวิจารณ์ของเขาหลักอภิปรัชญาของเพลโต ตามแบบฟอร์มที่เป็นเพียงความจริงที่ถูก ใน เพลโตจักรวาลวัสดุที่มีอยู่เท่านั้นเป็นด้อยกว่าเลียนแบบของรูปแบบเช่นที่พวกเขาอยู่ในโลกที่เกี่ยวข้องของความคิด ในขณะที่อริสโตเติลมองสารรูปแบบอย่างชัดเจน ดึงมาจากลัทธิบริสุทธิ์ เรียกร้องของเขาที่สามารถอยู่ในรูปแบบร่วมกับเรื่องเครื่องหมายออกรุนแรงจากแผนการสอน