As the old man watched Bai Yunfei g

As the old man watched Bai Yunfei gradually go away, there was a trace of astonishment on his face. He then shook his head lightly, saying to himself: “It seems this brat still doesn’t trust me. Does he have to be so vigilant? How can an elder of the Fate School like me possibly fool you? Really… But this also means that there’s something special about him. At least being careful in everything can’t go wrong.

“Senior brother has been traveling the world for over two years. How many people who can neutralize our school’s tribulation has he found, I wonder…? Several months ago, a secular disciple reported that he had gone into Qingyun Province but there’s been no news about him ever since. From what this brat said, he should still be in this place. But why? What is he looking for that he’s been staying here for several months? Is there something that requires him to put in so much time?”

The more the old man guessed, the more doubtful his face looked. In the end, he let out a soft sigh, turned around and disappeared into the night.

……

Under the night sky, a tall and straight silhouette was standing on a relatively high roof, looking thoughtfully into the distance at an alleyway more than a thousand meters away. What he was fixing his eyes on was none other than the alleyway where Bai Yunfei and the old man had just met.

Judging from his appearance, he should be no more than thirty years old. His body was tall and straight, his robe silver and his hair long. Although he could not be considered handsome, there was an air of heroism about him. On his shoulder, there was unexpectedly a palm-sized white little animal that looked like a rat.

This man stared into the distance for a long time. In the end he withdrew his eyes. Just when he was about to turn around and leave, the expression on his face suddenly changed. He turned around abruptly.

A person was already standing on the roof behind him and this person was none other than the old man who had just talked with Bai Yunfei!

“Brat, you’ve been watching for so long. What’s this all about? Me, or that little fella?” Seeming to have already anticipated the opponent’s actions, the old man said solemnly while staring expressionlessly at him.

That man was startled at first, but he immediately reacted. Taking two steps backwards, he saluted the old man respectfully and said: “I am Hong Yin. It is an honor to meet you, senior Qin Zheng.”

“Oh, you recognize me?” The old man was slightly surprised.

“Twenty years ago, my foster father took me with him and paid a visit to the Fate School, and I had the good fortune to see you once.” That young man named Hong Yin still said respectfully, then gave a little compliment, “Who would have thought you would still be as gracious as before after twenty years?”

The expression on Qin Zheng’s face became much more relaxed. He asked: “Twenty years ago? Your foster father is…”

“Bloodhowl.”

The moment Qin Zheng heard this name, he was obviously startled a bit. He then frowned slightly and asked doubtfully: “You’re the adopted son of the Bloodhowl Wolf King? Are you that rumored person? Have you got anything to prove this?”

Right after these words were said, seeming to notice Qin Zheng’s doubtful tone, the little animal on Hong Yin’s shoulder arched its back slightly and squeaked at him a couple of times. Apparently it was somewhat angry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นคนดูไบ Yunfei ค่อย ๆ หายไป คุณถูกติดตามเมือหน้า เขาแล้วส่ายหัวเบา ๆ พูดกับตัวเอง: "เหมือนสารเลวนี้ยังคงไม่ไว้ใจฉัน เขาต้องระวังดังนั้น วิธีสามารถเป็นพี่โรงเรียนโชคชะตาอย่างผมอาจจะหลอกคุณหรือไม่ จริง ๆ ... แต่นี้ยังหมายความ ว่า มีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับเขา น้อย ระวังในทุกสิ่งไม่สามารถไปอย่างผิดปกติ"พี่ชายอาวุโสได้เดินทางโลกสองปี เขาพบว่าหลายคนที่สามารถแก้ความทุกข์ยากของโรงเรียนของเรา ผมสงสัย... เดือนที่แล้ว เป็นศิษย์ฆราวาสรายงานว่า เขาหายไปไหนเป็น Qingyun จังหวัด แต่ได้มีข่าวเกี่ยวกับเขาตลอดมา จากนี้สารเลวพูด เขาควรจะอยู่ในสถานที่แห่งนี้ แต่ทำไม หาสิ่งที่เป็นเขาว่า เขาได้รับอยู่ที่นี่หลายเดือน คือมีสิ่งที่ต้องการให้ใส่ในเวลามากยิ่งคนเก่าที่เดา สงสัยสูญเพิ่มเติมใบหน้าของเขาดู ในท้ายที่สุด เขาให้ออกด้วย[นุ่ม หันไปรอบ ๆ และหายเข้าไปในเวลากลางคืน……ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน ความเงาสูง และตรงกำลังยืนอยู่บนหลังคาค่อนข้างสูง กำลังความคิดเป็นระยะทางปราบเมตรเกินกว่าหนึ่งพัน สิ่งที่เขาได้แก้ตาถูกไม่มีอื่น ๆ กว่าปราบที่ Bai Yunfei และคนเก่าได้เพียงพบJudging from his appearance, he should be no more than thirty years old. His body was tall and straight, his robe silver and his hair long. Although he could not be considered handsome, there was an air of heroism about him. On his shoulder, there was unexpectedly a palm-sized white little animal that looked like a rat.This man stared into the distance for a long time. In the end he withdrew his eyes. Just when he was about to turn around and leave, the expression on his face suddenly changed. He turned around abruptly.A person was already standing on the roof behind him and this person was none other than the old man who had just talked with Bai Yunfei!“Brat, you’ve been watching for so long. What’s this all about? Me, or that little fella?” Seeming to have already anticipated the opponent’s actions, the old man said solemnly while staring expressionlessly at him.That man was startled at first, but he immediately reacted. Taking two steps backwards, he saluted the old man respectfully and said: “I am Hong Yin. It is an honor to meet you, senior Qin Zheng.”“Oh, you recognize me?” The old man was slightly surprised.“Twenty years ago, my foster father took me with him and paid a visit to the Fate School, and I had the good fortune to see you once.” That young man named Hong Yin still said respectfully, then gave a little compliment, “Who would have thought you would still be as gracious as before after twenty years?”การแสดงออกบนใบหน้าฉินเจิงกลายเป็นผ่อนคลายมากขึ้น เขาถาม: "เมื่อยี่สิบปีแล้ว พ่ออุปถัมภ์ของ. ... ""Bloodhowl"ขณะที่ฉินเจิงได้ยินชื่อนี้ เขาก็นอนสะดุ้งนิด ๆ เขา frowned เล็กน้อยแล้ว และถามหวาดระแวง: "คุณเป็นบุตรบุญธรรมของราชาหมาป่า Bloodhowl ท่านว่าบุคคลฉาว คุณมีอะไรที่จะพิสูจน์นี้"หลังจากคำเหล่านี้ถูกกล่าว ดูเหมือนจะ สังเกตเห็นฉินเจิงหนี้สงสัยสูญเสียง สัตว์น้อยบนไหล่ฮ่องกงหยินโค้งหลังของมันเล็กน้อย และ squeaked ที่เขาสองครั้ง เห็นได้ชัดว่ามันเป็นค่อนข้างโกรธ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นคนเก่าดูตากใบ Yunfei ค่อยๆหายไปมีร่องรอยของความประหลาดใจบนใบหน้าของเขา จากนั้นเขาก็ส่ายหัวเบา ๆ พูดกับตัวเองว่า "มันดูเหมือนว่าสารเลวนี้ยังคงไม่ไว้วางใจผม เขาไม่ได้จะต้องระมัดระวังเพื่อ? วิธีที่สามารถเป็นผู้อาวุโสของโรงเรียนชะตากรรมเช่นฉันอาจจะหลอกคุณ? จริงๆ ... แต่นี่ก็หมายความว่ามีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับเขา อย่างน้อยการระมัดระวังในทุกสิ่งที่ไม่สามารถไปอย่างผิดปกติ.

"พี่ชายอาวุโสได้รับการเดินทางไปทั่วโลกมานานกว่าสองปีที่ผ่านมา กี่คนที่สามารถแก้ความทุกข์ยากของโรงเรียนของเราได้เขาก็พบว่าผมสงสัย ... ? หลายเดือนที่ผ่านมาเป็นศิษย์ฆราวาสรายงานว่าเขาได้หายไปในจังหวัด Qingyun แต่มีการไม่มีข่าวเกี่ยวกับเขานับตั้งแต่ จากสิ่งที่สารเลวนี้กล่าวว่าเขายังคงควรจะอยู่ในสถานที่แห่งนี้ แต่ทำไม? อะไรคือสิ่งที่เขามองหาว่าเขาได้รับการเข้าพักที่นี่เป็นเวลาหลายเดือน? มีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องให้เขาใส่ในเวลามาก? "

ยิ่งคนเก่าเดาหนี้สงสัยจะสูญเพิ่มเติมใบหน้าของเขาดู ในท้ายที่สุดเขาให้ออกถอนหายใจอ่อนหันไปรอบ ๆ และหายไปในเวลากลางคืน.

......

ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน, เงาสูงและตรงกำลังยืนอยู่บนหลังคาค่อนข้างสูงมองความคิดเป็นระยะทางในตรอกมากกว่า ห่างพันเมตร สิ่งที่เขาได้รับการแก้ไขในดวงตาของเขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากตรอกที่ตากใบ Yunfei และชายชราได้พบเพียง.

ตัดสินจากการปรากฏตัวของเขาเขาควรจะไม่เกินสามสิบปี ร่างของเขาถูกสูงและตรงเงินเสื้อคลุมของเขาและผมของเขายาว แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับการพิจารณาหล่อมีอากาศของความกล้าหาญเกี่ยวกับเขา บนไหล่ของเขามีไม่คาดคิดปาล์มขนาดสัตว์เล็ก ๆ สีขาวที่ดูเหมือนหนู.

ผู้ชายคนนี้จ้องมองไปไกลเป็นเวลานาน ในท้ายที่สุดเขาถอนตัวออกดวงตาของเขา เพียงเมื่อเขากำลังจะหันไปรอบ ๆ และปล่อยให้การแสดงออกบนใบหน้าของเขาอยู่ ๆ ก็เปลี่ยน เขาหันไปรอบ ๆ ทันที.

บุคคลได้แล้วยืนอยู่บนหลังคาหลังเขาและสมาชิกผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากคนเก่าที่ได้พูดคุยเพียงกับตากใบ Yunfei!

"สารเลวคุณได้รับชมเป็นเวลานาน สิ่งนี้คือทั้งหมดที่เกี่ยวกับ? ฉันหรือว่าไอ้หนุ่มน้อย? "ดูเหมือนจะมีอยู่แล้วคาดว่าการดำเนินการของฝ่ายตรงข้ามที่ชายชรากล่าวอย่างเคร่งขรึมในขณะที่จ้องมองมาที่เขา expressionlessly.

ผู้ชายคนนั้นก็ต้องสะดุ้งในตอนแรก แต่เขามีปฏิกิริยาตอบสนองทันที การขั้นตอนที่สองข้างหลังเขาเคารพกราบชายชราและกล่าวว่า "ผมฮ่องกงหยิน มันเป็นเกียรติที่ได้พบคุณอาวุโสฉินเจิ้งเหอ. "

" โอ้คุณรู้จักฉัน? "ชายชรารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย.

" ยี่สิบปีที่ผ่านมาพ่อบุญธรรมของฉันพาฉันกับเขาและเข้าเยี่ยมคารวะเพื่อโรงเรียนชะตากรรมและ ฉันมีความโชคดีที่จะเห็นคุณครั้งเดียว. "ที่ชายหนุ่มที่ชื่อฮหยินยังกล่าวว่ากราบแล้วให้ชมเชยเล็ก ๆ น้อย ๆ " ใครจะมีความคิดว่าคุณจะยังคงเป็นความสง่างามเป็นมาก่อนหลังจากยี่สิบปี? "

การแสดงออกในฉินเจิ้งเหอของ ใบหน้ากลายเป็นผ่อนคลายมากขึ้น เขาถาม: "ยี่สิบปีที่ผ่านมา? พ่อบุญธรรมของคุณคือ ... "

" Bloodhowl. "

ขณะที่เจิ้งเหอฉินได้ยินชื่อนี้เขาได้เห็นได้ชัดว่าตกใจนิด จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามหวาดระแวง: "คุณเป็นบุตรบุญธรรมของ Bloodhowl หมาป่า King? คุณเป็นคนที่ฉาว? คุณมีอะไรที่จะพิสูจน์เรื่องนี้? "

หลังจากที่คำเหล่านี้ได้รับการกล่าวว่าดูเหมือนจะสังเกตเห็นน้ำเสียงสงสัยจะสูญฉินเจิ้งเหอของสัตว์เล็ก ๆ น้อย ๆ บนไหล่ฮ่องกงหยินโค้งหลังของมันเล็กน้อยและแหลมที่เขาสองสามครั้ง เห็นได้ชัดว่ามันค่อนข้างโกรธ