Once upon a time, a long time ago t

Once upon a time, a long time ago there lived a beautiful maiden named Medusa. Medusa lived in the city of Athens in a country named Greece -- and although there were many pretty girls in the city, Medusa was considered the most lovely.

Unfortunately, Medusa was very proud of her beauty and thought or spoke of little else. Each day she boasted of how pretty she was and each day her boasts became more outrageous.
On Sunday, Medusa bragged to the miller that her skin was more beautiful than fresh fallen snow. On Monday, she told the cobbler that her hair glowed brighter than the sun.

On Tuesday, she commented to the blacksmith’s son that her eyes were greener than the Aegean Sea. On Wednesday, she boasted to everyone at the public gardens that her lips were redder than the reddest rose.
When she wasn’t busy sharing her thoughts about her beauty with all who passed by, Medusa would gaze lovingly at her reflection in the mirror. She admired herself in her hand mirror for an hour each morning as she brushed her hair. She admired herself in her darkened window for an hour each evening as she got ready for bed. She even stopped to admire herself in the well each afternoon as she drew water for her father's horses -- often forgetting to fetch the water in her distraction.

On and on Medusa went about her beauty to anyone and everyone who stopped long enough to hear her -- until one day when she made her first visit to the Parthenon with her friends. The Parthenon was the largest temple to the goddess Athena in all the land. It was decorated with amazing sculptures and paintings. Everyone who entered was awed by the beauty of the place and couldn’t help but think of how grateful they were to Athena, goddess of wisdom, for inspiring them and for watching over their city of Athens. Everyone, that is, except Medusa.


When Medusa saw the sculptures, she whispered that she would have made a much better subject for the sculptor than Athena had. When Medusa saw the artwork, she commented that the artist had done a fine job considering the goddess's thick eyebrows -- but imagine how much more wonderful the painting would be if it was of someone as delicate as Medusa.
And when Medusa reached the altar she sighed happily and said, “My this is a beautiful temple. It is a shame it was wasted on Athena for I am so much prettier than she is – perhaps some day people will build an even grander temple to my beauty.”


Medusa’s friends grew pale. The priestesses who overheard Medusa gasped. Whispers ran through all the people in the temple who quickly began to leave -- for everyone knew that Athena enjoyed watching over the people of Athens and feared what might happen if the goddess had overheard Medusa’s rash remarks.


Before long the temple was empty of everyone except Medusa, who was so busy gazing proudly at her reflection in the large bronze doors that she hadn't noticed the swift departure of everyone else. The image she was gazing at wavered and suddenly, instead of her own features, it was the face of Athena that Medusa saw reflected back at her.
“Vain and foolish girl,” Athena said angrily, “You think you are prettier than I am! I doubt it to be true, but even if it were -- there is more to life than beauty alone. While others work and play and learn, you do little but boast and admire yourself.”


Medusa tried to point out that her beauty was an inspiration to those around her and that she made their lives better by simply looking so lovely, but Athena silenced her with a frustrated wave.
“Nonsense,” Athena retorted, “Beauty fades swiftly in all mortals. It does not comfort the sick, teach the unskilled or feed the hungry. And by my powers, your loveliness shall be stripped away completely. Your fate shall serve as a reminder to others to control their pride.”


And with those words Medusa’s face changed to that of a hideous monster. Her hair twisted and thickened into horrible snakes that hissed and fought each other atop her head.


“Medusa, for your pride this has been done. Your face is now so terrible to behold that the mere sight of it will turn a man to stone,” proclaimed the goddess, “Even you, Medusa, should you seek your reflection, shall turn to rock the instant you see your face.”


And with that, Athena sent Medusa with her hair of snakes to live with the blind monsters -- the gorgon sisters -- at the ends of the earth, so that no innocents would be accidentally turned to stone at the sight of her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้วมีอยู่เป็นหญิงสาวสวยที่ชื่อเมดูซ่า เมดูซ่าที่อาศัยอยู่ในเมืองเอเธนส์ประเทศกรีซ - ชื่อ และแม้ว่าจะมีสาวสวยหลายแห่ง เมดูซ่าถือเป็นดีที่สุดอับ เมดูซ่าถูกภูมิใจมากกับความงามของเธอ และคิด หรือพูดถึงน้อยอื่น เธอ boasted วิธีสวยเธอแต่ละวันและแต่ละวันนี้เธอเป็นแขกมากขึ้นวันอาทิตย์ เมดูซ่า bragged กับมิลเลอร์ที่ว่า ผิวของเธอสวยงามหิมะสดลดลง วันจันทร์ เธอบอก cobbler ที่ว่า ผมของเธอ glowed brighter มากกว่าดวงอาทิตย์ อังคาร เธอแสดงความคิดเห็นของช่างตีเหล็กชายที่ ตาของเธอมีสีเขียวกว่าทะเลอีเจียน พุธ เธอ boasted ทุกคนที่สวนสาธารณะที่ ริมฝีปากของเธอถูก redder กว่าโร reddestเมื่อเธอไม่ได้กำลังใช้ความคิดของเธอเกี่ยวกับความงามของเธอร่วมกับทุกคนที่เดินผ่าน เมดูซ่าจะมองรักที่เธอสะท้อนในกระจก เธอชื่นชมตัวเองในกระจกเธอชั่วโมงเช้าเป็นนางทาสีผมของเธอ เธอชื่นชมตัวเองในหน้าต่างของเธอภาพที่มืดลงตอนเย็นแต่ละชั่วโมงเธอมาพร้อมเตียง เธอได้หยุดชื่นชมตัวเองในช่วงบ่ายดีละเธอวาดน้ำของพ่อม้า - ลืมมักจะดึงน้ำในดีของเธอบน และเมดูซ่าไปเกี่ยวกับความงามของเธอทุกคนและทุกคนที่หยุดยาวพอจะได้ยินเสียงเธอ - จนวันหนึ่งเมื่อเธอทำเธอก่อนเยี่ยมชมปรินท์กับเพื่อน ปรินท์เป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดเพื่อเจ้าเด็นในแผ่นดินทั้งหมด จะถูกตกแต่ง ด้วยรูปปั้นและภาพวาดตื่นตาตื่นใจ ทุกคนที่ป้อนถูกกลัว โดยความงามของสถานที่ และไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า ของวิธีขอบคุณพวกเขาจะเด็น เจ้าของภูมิปัญญา แรงบันดาลใจจากพวกเขา และชมตัวเมืองเอเธนส์ ทุกคน คือ ยกเว้นเมดูซ่าเมื่อเมดูซ่าเห็นประติมากรรม เธอกระซิบว่า เธอจะทำมากดีกว่าเรื่องที่ประติมากรกว่าเด็นได้ เมื่อเมดูซ่าเห็นงานศิลปะ เธอแสดงความคิดเห็นว่า ศิลปินทำงานดีพิจารณาเทพเจ้าแห่งของหนาคิ้ว - แต่จินตนาการยอดเยี่ยมมากว่าถ้าเป็นคนละเอียดอ่อนที่เมดูซ่าของภาพจะและเมื่อเมดูซ่าถึงแท่นบูชา เธอถอนหายใจอย่างมีความสุข และกล่าว ว่า "ฉันนี้เป็นวัดที่สวยงาม มันเป็นความอัปยศนั้นได้สูญเสียในเด็นสำหรับฉันมากสวยกว่าเธอ – บางทีบางวันคนจะสร้างวัดแม้ grander เพื่อความสวยงามของฉัน"เพื่อนของเมดูซ่าโตอ่อน Priestesses ที่เมดูซ่ารเจ็ค gasped Whispers วิ่งผ่านทุกคนในวัดอย่างรวดเร็วเริ่มปล่อย - สำหรับทุกคนรู้ว่า อธีนาชอบชมชาวเอเธนส์ และกลัว ว่าอาจเกิดขึ้นถ้าเจ้าที่มี overheard หมายเหตุพรากของเมดูซ่าก่อนยาววัดถูกว่างของทุกคนยกเว้นเมดูซ่า ที่ว่างให้พร้อมภูมิใจที่เธอสะท้อนในประตูสำริดขนาดใหญ่ที่เธอไม่ได้สังเกตออก swift ของคนอื่น ภาพที่เธอถูกพร้อมที่ wavered และทันใดนั้น แทนคุณลักษณะของตนเอง มันเป็นหน้าของเด็นที่เมดูซ่าเห็นสะท้อนกลับมาที่เธอ"โง่ และ vain สาว อธีนากล่าวว่า angrily "คุณคิดว่า คุณจะสวยกว่าฉัน ผมสงสัยมันเป็นความจริง แต่ถ้ามันถูก - มีมากกว่าชีวิตความงามเพียงอย่างเดียว ในขณะที่คนอื่นทำงานเล่น และเรียนรู้ คุณน้อย แต่โม้ และชื่นชมตัวเอง"เมดูซ่าพยายามชี้ให้เห็นว่า ความงามของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้คนรอบข้างเธอ และที่ เธอทำชีวิตดีขึ้น โดยเพียงแค่มองสวย แต่เด็น silenced เธอผิดหวังด้วย"เหลวไหล อธีนาโต้ว่า "ความงามค่อย ๆ อย่างรวดเร็วทั้งหมด mortals มันไม่สบายผู้ป่วย สอนที่ไร้ฝีมือ หรือฟีดหิว และ โดยอำนาจของฉัน loveliness ของคุณจะถูกปล้นไปอย่างสมบูรณ์ ชะตากรรมของคุณจะใช้เป็นเครื่องเตือนใจให้ผู้อื่นควบคุมความภาคภูมิใจของพวกเขา"และกับคำเหล่านั้น ของเมดูซ่าหน้าเปลี่ยนไปที่สัตว์ประหลาด hideous ผมบิด และ thickened เป็นงูน่ากลัวที่ hissed และสู้กันบนยอดศีรษะของเธอ"เมดูซ่า ในความภาคภูมิใจของคุณนี้แล้ว ใบหน้าของคุณเป็นน่ากลัวดังนั้นจะเห็นว่า นักท่องเที่ยวมันจะเปิดมนุษย์หิน ประกาศเจ้า "คู่คุณ เมดูซ่า คุณจึงควรค้นหาของคุณสะท้อน จะเปิดหินทันทีที่คุณเห็นใบหน้าของคุณ"และกับ อธีนาส่งเมดูซ่ากับงูกับมอนสเตอร์ตาบอด -น้องสาวกอร์กอน - ที่ปลายของโลก ผมของเธอนั้นไม่ innocents จะตั้งใจเปิดหินที่สายตาของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งเป็นเวลานานที่ผ่านมาอาศัยอยู่ที่นั่นหญิงสาวสวยที่ชื่อเมดูซ่า เมดูซ่าอาศัยอยู่ในเมืองของกรุงเอเธนส์ในประเทศกรีซชื่อ - และแม้ว่าจะมีสาวสวยจำนวนมากในเมืองเมดูซ่าได้รับการพิจารณาที่น่ารักมากที่สุด. แต่น่าเสียดายที่เมดูซ่าเป็นความภาคภูมิใจของความงามของเธอและคิดหรือพูดถึงน้อยอื่น ในแต่ละวันเธออวดของวิธีการที่เธอเป็นคนสวยและภูมิใจในแต่ละวันของเธอกลายเป็นที่อุกอาจมากขึ้น. เมื่อวันอาทิตย์ที่ Medusa โอ้อวดเพื่อมิลเลอร์ที่ผิวของเธอเป็นภาพที่สวยงามมากขึ้นกว่าหิมะสดลดลง ในวันจันทร์ที่เธอบอกพายผลไม้ที่ผมของเธอส่องแสงที่สว่างกว่าดวงอาทิตย์. เมื่อวันอังคารที่เธอแสดงความคิดเห็นให้กับลูกชายของช่างตีเหล็กที่ดวงตาของเธอเป็นสีเขียวกว่าทะเลอีเจียน เมื่อวันพุธที่เธอคุยกับทุกคนที่สวนสาธารณะที่ริมฝีปากของเธอเป็นสีแดงมากขึ้นกว่า reddest เพิ่มขึ้น. เมื่อเธอไม่ได้แบ่งปันความคิดของเธอยุ่งเกี่ยวกับความงามของเธอกับทุกคนที่ผ่านไปเมดูซ่าจะจ้องมองด้วยความรักของเธอที่สะท้อนในกระจก เธอได้รับการยกย่องตัวเองในกระจกมือของเธอสำหรับชั่วโมงทุกวันในขณะที่เธอแปรงผมของเธอ เธอได้รับการยกย่องตัวเองในหน้าต่างมืดของเธอเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงทุกเย็นขณะที่เธอมีพร้อมสำหรับเตียง เธอหยุดที่จะชื่นชมตัวเองในดีในแต่ละช่วงบ่ายขณะที่เธอตักน้ำสำหรับม้าของพ่อของเธอ -. มักจะลืมที่จะดึงน้ำในความว้าวุ่นใจของเธอในและเมดูซ่าไปเกี่ยวกับความงามของเธอให้กับทุกคนและทุกคนที่หยุดยาวพอที่จะได้ยินเสียงของเธอ- จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเธอทำครั้งแรกของเธอที่จะวิหารพาร์เธนอนกับเพื่อนของเธอ วิหารพาร์เธนอนเป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดในการเทพีอธีนาทั่วแผ่นดิน มันได้รับการตกแต่งด้วยรูปปั้นและภาพวาดที่น่าตื่นตาตื่นใจ ทุกคนที่เข้ามาได้กลัวด้วยความงามของสถานที่และไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าขอบคุณพวกเขาจะอธีนาเทพีแห่งปัญญาเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้พวกเขาและเฝ้าเมืองเอเธนส์ ทุกคนว่ามีที่ยกเว้นเมดูซ่า. เมื่อเห็นรูปปั้นเมดูซ่าเธอกระซิบว่าเธอจะได้ทำเรื่องที่ดีมากสำหรับประติมากรมีธีนากว่า เมื่อแมงกะพรุนเห็นงานศิลปะที่เธอให้ความเห็นว่าศิลปินได้ทำงานที่ดีเมื่อพิจารณาเทพธิดาคิ้วหนาของ -. แต่คิดว่ามากขึ้นที่ยอดเยี่ยมภาพวาดจะเป็นถ้ามันเป็นของคนที่เป็นความละเอียดอ่อนเป็นเมดูซ่าและเมื่อแมงกะพรุนถึงแท่นบูชาเธอถอนหายใจอย่างมีความสุขและกล่าวว่า "ฉันนี้เป็นวัดที่สวยงาม มันเป็นความอัปยศที่มันจะถูกทำลายใน Athena สำหรับผมมากสวยกว่าเธอเป็น - บางทีบางคนต่อวันจะสร้างวัดแม้ยิ่งใหญ่เพื่อความงามของฉัน ". เพื่อนของเมดูซ่าขยายตัวอ่อน ภิกษุณีที่ได้ยินเมดูซ่าอ้าปากค้าง กระซิบวิ่งผ่านทุกคนในวัดที่ได้อย่างรวดเร็วเริ่มที่จะออก -. สำหรับทุกคนรู้ว่าอธีนาชอบดูผู้ที่มีอายุมากกว่าของเอเธนส์และกลัวสิ่งที่อาจเกิดขึ้นได้หากเทพธิดาเคยได้ยินคำพูดผื่นของเมดูซ่าก่อนที่จะนานวัดเป็นที่ว่างเปล่าของทุกคนยกเว้นเมดูซ่าซึ่งเป็นยุ่งมากจ้องที่สะท้อนความภาคภูมิใจของเธอในประตูสีบรอนซ์ขนาดใหญ่ที่เธอไม่เคยสังเกตเห็นการเดินทางรวดเร็วของคนอื่น ภาพที่เธอกำลังจ้องที่แกว่งไปมาและก็แทนที่จะคุณสมบัติของตัวเองของเธอมันเป็นใบหน้าของอธีนาที่แมงกะพรุนเห็นสะท้อนกลับมาที่เธอ. "หญิงสาวที่ไร้สาระและโง่เขลา" Athena กล่าวว่าด้วยความโกรธ "คุณคิดว่าคุณจะสวยกว่าฉัน ! ฉันสงสัยมันจะเป็นจริง แต่แม้ว่ามันเป็น - มีมากขึ้นในชีวิตมากกว่าความงามเพียงอย่างเดียว ขณะที่คนอื่นทำงานและเล่นและเรียนรู้ที่คุณทำน้อย แต่โม้และชื่นชมตัวเอง. "เมดูซ่าพยายามที่จะชี้ให้เห็นว่าความงามของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้กับคนรอบข้างของเธอและบอกว่าเธอทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้นโดยเพียงแค่มองที่น่ารักแต่ Athena เงียบของเธอ กับคลื่นความผิดหวัง. "ไร้สาระ" อธีนาโต้ "ความงามจางหายไปอย่างรวดเร็วในทุกปุถุชน มันไม่ได้ความสะดวกสบายของผู้ป่วย, สอนไร้ฝีมือหรืออาหารหิว และโดยอำนาจของฉันน่ารักของคุณจะถูกถอดออกไปอย่างสมบูรณ์ โชคชะตาของคุณจะทำหน้าที่เป็นตัวเตือนให้กับผู้อื่นในการควบคุมความภาคภูมิใจของพวกเขา. "และมีคำพูดเหล่านั้นใบหน้าของเมดูซ่าเปลี่ยนไปของมอนสเตอร์ที่น่าเกลียด ผมของเธอบิดและหนาเข้าไปในงูที่น่ากลัว hissed และต่อสู้แต่ละอื่น ๆ บนศีรษะของเธอ. "แมงกะพรุนเพื่อความภาคภูมิใจของคุณได้รับการทำ ใบหน้าของคุณอยู่ในขณะนี้น่ากลัวดังนั้นจะเห็นว่าการมองเห็นเพียงของมันจะเปลี่ยนคนที่จะหิน "ประกาศเทพธิดา" แม้คุณเมดูซ่า, คุณควรจะสะท้อนของคุณจะหันไปหินทันทีที่คุณเห็นใบหน้าของคุณ. " และมีที่อธีนาส่งเมดูซ่ากับผมของเธอของงูที่จะอยู่กับมอนสเตอร์คนตาบอด - น้องสาวน่าเกลียดน่ากลัว - ที่ปลายแผ่นดินโลกเพื่อให้ผู้บริสุทธิ์ไม่มีจะกลายเป็นหินโดยบังเอิญที่สายตาของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว มี อยู่ สาวสวยที่ชื่อ เมดูซ่า แมงกะพรุนอาศัยอยู่ในเมืองเอเธนส์ ในประเทศที่ชื่อกรีซ -- และแม้ว่าจะมีสาวสวยมากมายในเมือง เมดูซ่า ก็ถือว่าน่ารักมาก

แต่เมดูซ่าเคยภูมิใจในความงามของเธอ และคิดหรือพูดเล็ก ๆน้อย ๆอื่นแต่ละวันเธออวดความสวยเธอ แต่ละวันมีของเธอกลายเป็นที่อุกอาจมากขึ้น
วันอาทิตย์ เมดูซ่าอวดมิลเลอร์ที่ผิวก็สวยยิ่งกว่าหิมะร่วงสด . วันจันทร์ นางบอกร้านซ่อมรองเท้าที่ผมของเธอก็เรืองแสงสว่างกว่าดวงอาทิตย์

เมื่อวันอังคาร เธอเห็นลูกชายของช่างตีเหล็กที่ตาของเธอมีสีเขียวกว่าทะเลอีเจียน เมื่อวันพุธที่เธออวดทุกคน ที่สวนสาธารณะที่ริมฝีปากของเธอแดงยิ่งกว่าแดงกุหลาบ .
เมื่อเธอไม่ยุ่งการแบ่งปันความคิดของเธอเกี่ยวกับความงามของเธอกับทุกคนที่ผ่านไป เมดูซ่า จะมองความรักที่สะท้อนในกระจก เธอชื่นชมตัวเองในกระจกมือของเธอเป็นชั่วโมงทุกเช้าเธอเสยผมของเธอเธอชื่นชมตัวเธอต่างมืดเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงในตอนเย็นขณะที่เธอได้รับพร้อมสำหรับเตียง เธอหยุดเพื่อชื่นชมตัวเองในแต่ละช่วงบ่ายขณะที่เธอตักน้ำให้ม้าของพ่อของเธอมักจะลืมตักน้ำใน

รบกวนเธอบนและบนเมดูซ่าไปเกี่ยวกับความงามของเธอกับทุกคนและทุกคนที่หยุดนานพอที่จะได้ยินเสียงของเธอ . . . จนวันหนึ่งเมื่อเธอทำให้เธอครั้งแรกที่ Parthenon กับเพื่อนของเธอ วิหารพาร์เธนอนเป็นวัดที่ใหญ่ที่สุดกับเทพีอาเธน่าในแผ่นดินทั้งหมด มันถูกตกแต่งด้วยรูปปั้นที่น่าตื่นตาตื่นใจและภาพวาดทุกคนใครที่เข้ามาก็ตื่นตะลึงไปกับความงดงามของสถานที่และไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าพวกเขาจะสุขสบายอย่างไรเพื่ออาเธน่าเทพีแห่งปัญญา เพื่อสร้างแรงบันดาลใจพวกเขาและสำหรับการดูแลของเมืองเอเธนส์ ทุกคนรู้ ยกเว้นเมดูซ่า เมดูซ่า

เมื่อเห็นรูปปั้น เธอกระซิบบอกผมว่าเธอจะต้องทำให้ดีกว่า เรื่อง ช่างแกะสลักกว่าอาเธน่าได้ เมื่อแมงกะพรุนเห็นงานศิลปะเธอให้ความเห็นว่าศิลปินได้ทำหน้าที่ได้ดีเมื่อเทพีขนคิ้วหนา . . . แต่นึกเท่าไหร่มหัศจรรย์ภาพวาดจะเป็นถ้ามันเป็นคนละเอียดอ่อน เช่น เมดูซ่า เมดูซ่า
เมื่อถึงแท่น เธอถอนหายใจอย่างมีความสุข และกล่าวว่า " นี้เป็นวัดที่สวยงามมันน่าเสียดาย มันทำลาย Athena สำหรับฉันก็สวยกว่าเธอ – บางทีสักวันคนไทยจะสร้างวัด แม้ grander ความงามของฉัน "


เมดูซ่าเพื่อนโตอ่อน นักพรตที่แอบได้ยินเมดูซ่าอ้าปากค้าง .กระซิบรันผ่านทุกคนในวัดที่ได้อย่างรวดเร็วเริ่มทิ้ง . . . ให้ทุกคนรู้ว่า Athena ดูมีความสุขมากกว่าคนเอเธนส์ และกลัวจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเทพธิดามีได้ยินของเมดูซ่าผื่นหมายเหตุ


อีกไม่นานวิหารที่ว่างเปล่า ของทุกคน ยกเว้น แมงกะพรุนใครยุ่ง เราภูมิใจที่สะท้อนในประตูทองเหลืองขนาดใหญ่ที่เธอไม่ทันสังเกต การเดินทางที่รวดเร็วของทุกคน ภาพที่เธอกำลังจ้องมองหวั่นไหวและจู่ๆ แทนที่จะคุณลักษณะของเธอเอง มันคือหน้าตาของอาเธน่าที่เมดูซ่าเห็นสะท้อนกลับมาที่เธอ
" ผู้หญิงที่โง่เขลาและไร้สาระ " อาเธน่าพูดด้วยความโกรธ " คุณคิดว่าคุณน่ารักกว่าฉันอีก ฉันสงสัยว่ามันเป็นความจริงแต่ถ้า . . . มีมากกว่าชีวิตความงามเพียงอย่างเดียว ขณะที่คนอื่นทำงานและการเล่นและเรียนรู้ คุณทำน้อยแต่อวด และชื่นชมตัวเอง "


เมดูซ่าพยายามชี้ให้เห็นว่า ความงามของเธอเป็นแรงบันดาลใจให้คนรอบข้างของเธอ และที่เธอทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้น โดยเพียงแค่มองแล้วน่ารัก แต่อาเธน่าปิดปากเธอด้วยหวังคลื่น .
" ไร้สาระ " อาเธน่า โต้กลับ ," ความงามจางหายไปอย่างรวดเร็วในมนุษย์ มันไม่สบาย ป่วย สอนที่ไร้ฝีมือ หรืออาหารหิว และด้วยพลังของฉัน ความน่ารักของคุณจะถูกปล้นไปทั้งหมด โชคชะตาของคุณจะทำหน้าที่เป็นตัวเตือนให้คนอื่นควบคุมความภาคภูมิใจของพวกเขา . "


และด้วยคำพูดของเมดูซ่าหน้าเปลี่ยนไปของสัตว์ประหลาดน่าเกลียดผมของเธอบิดและขึ้นลงน่ากลัวงูที่ hissed และต่อสู้กันบนหัวของเธอ


" เมดูซ่าเพื่อศักดิ์ศรีของคุณเสร็จแล้ว ใบหน้าของคุณคือตอนนี้แย่ ดูเถิดว่า เพียงสายตาของมันจะเปลี่ยนเป็นมนุษย์หิน " เป็นเทพธิดา แม้แต่คุณ แมงกะพรุน ควรคุณค้นหาตัวเอง จะกลายเป็นหินทันที เธอเห็นใบหน้าเธอ "


และที่