The effects of increased doses of U

The effects of increased doses of UV-B radiation on anatomical, biochemical and molecular features of leaves of two highbush blueberry (Vaccinium corymbosum L. cv. Brigitta and Bluegold) genotypes were investigated. Plants were grown in a solid substrate and exposed to 0, 0.07, 0.12 and 0.19 Wm−2 of biologically effective UV-B radiation for up to 72 h. Leaf thickness and the adaxial epidermis thickness fell more than 3-fold in both genotypes at the highest UV-B dose. Moreover, in Bluegold an evident disorganization in the different cell layers was observed at the highest UV-B radiation. A significant decrease in chlorophyll a/b after 6 h in Brigitta under the greater UV-B doses was observed. Anthocyanin and total phenolics were increased, especially at 0.19 Wm−2, when compared to the control in both genotypes. Chlorogenic acid was the most abundant hydroxycinnamic acid in Brigitta, and was significantly higher (P ≤ 0.05) than in Bluegold leaves. Regarding the expression of phenylpropanoid genes, only the transcription factor VcMYBPA1 showed a significant and sustained induction at higher doses of UV-B radiation in both genotypes compared to the controls. Thus, the reduction of leaf thickness concomitant with a lower lipid peroxidation and rapid enhancement of secondary metabolites, accompanied by a stable induction of the VcMYBPA1 transcription factor suggest a better performance against UV-B radiation of the Brigitta genotype.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ตรวจสอบผลกระทบของการเพิ่มปริมาณของรังสี UV-B ในลักษณะกายวิภาค ชีวเคมี และระดับโมเลกุลของใบไม้ของสอง highbush บลูเบอร์รี่ (Vaccinium corymbosum L. พันธุ์ Brigitta และ Bluegold) พืชที่ปลูกในพื้นผิวที่แข็ง และสัมผัส กับ 0, 0.07, 0.12 0.19 Wm−2 ของรังสี UV-B ชิ้นประสิทธิภาพสำหรับถึง 72 h. ใบหนา และความหนาของหนังกำพร้า adaxial ตกทั้งศึกษาจีโนไทป์ที่ปริมาณรังสี UV-B สูงกว่า 3-fold นอกจากนี้ ใน Bluegold disorganization ที่เห็นได้ชัดในชั้นการถูกสังเกตที่รังสี UV-B สูงสุด ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคลอโรฟิลล์ a/b หลังจากที่ถูกสังเกต h 6 ใน Brigitta ภายใต้ปริมาณ UV-B มากกว่า Phenolics มีโฟเลทสูงและรวมเพิ่มอีก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 0.19 Wm−2 เมื่อเทียบกับตัวควบคุมในทั้งสองการศึกษาจีโนไทป์ กรด Chlorogenic คือ กรด hydroxycinnamic มากที่สุดใน Brigitta และถูกอย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.05) กว่าในใบ Bluegold เกี่ยวกับนิพจน์ของยีน phenylpropanoid เฉพาะ transcription ตัว VcMYBPA1 พบเหนี่ยวนำสำคัญ และ sustained ที่ปริมาณสูงของรังสี UV-B ในการศึกษาจีโนไทป์ทั้งเปรียบเทียบกับตัวควบคุม ดังนั้น การลดลงของความหนาของใบมั่นใจ peroxidation ของไขมันลดลงและเพิ่มประสิทธิภาพอย่างรวดเร็วของ metabolites รอง พร้อม ด้วยแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีเสถียรภาพของตัว transcription VcMYBPA1 แนะนำประสิทธิภาพจากรังสี UV-B ของลักษณะทางพันธุกรรม Brigitta

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นของปริมาณรังสี UV-B บนกายวิภาคชีวเคมีและชีวโมเลกุลคุณสมบัติของใบของสองบลูเบอร์รี่ HIGHBUSH (Vaccinium corymbosum L. พันธุ์. จิตและ Bluegold) ยีนถูกตรวจสอบ พืชที่ปลูกในพื้นผิวที่เป็นของแข็งและสัมผัสกับ 0, 0.07, 0.12 และ 0.19 Wm-2 ของรังสี UV-B ที่มีประสิทธิภาพทางชีวภาพได้ถึง 72 ชั่วโมง ความหนาของใบและความหนาของผิวหนังชั้นนอก adaxial ลดลงกว่า 3 เท่าในยีนทั้งที่ปริมาณรังสี UV-B สูงสุด นอกจากนี้ใน Bluegold ระส่ำระสายเห็นได้ชัดในชั้นเซลล์ที่แตกต่างกันเป็นข้อสังเกตที่รังสียูวี-B สูงสุด ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในคลอโรฟิล / b หลังจาก 6 ชั่วโมงใน Brigitta ภายใต้ปริมาณรังสี UV-B มากขึ้นเป็นที่สังเกต Anthocyanin และฟีนอลเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 0.19 Wm-2, เมื่อเทียบกับการควบคุมในยีนทั้งสอง กรด chlorogenic เป็นกรด hydroxycinnamic มีมากที่สุดในจิตและเป็นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (P ≤ 0.05) มากกว่าในใบ Bluegold เกี่ยวกับการแสดงออกของยีน phenylpropanoid เพียงถอดความปัจจัย VcMYBPA1 แสดงให้เห็นว่าการเหนี่ยวนำอย่างมีนัยสำคัญและยั่งยืนในปริมาณที่สูงขึ้นของรังสี UV-B ในยีนทั้งสองเมื่อเทียบกับการควบคุม ดังนั้นการลดลงของความหนาของใบไปด้วยกันกับการเกิด lipid peroxidation ลดลงและการเพิ่มประสิทธิภาพอย่างรวดเร็วของสารทุติยภูมิพร้อมกับเหนี่ยวนำที่มีเสถียรภาพของถอดความปัจจัย VcMYBPA1 แนะนำให้ประสิทธิภาพที่ดีขึ้นกับรังสี UV-B ของจีโนไทป์ Brigitta

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการเพิ่มปริมาณของรังสียูวี - ขในกายวิภาคศาสตร์ ชีวเคมีและโมเลกุลคุณสมบัติของใบ 2 highbush บลูเบอร์รี่ ( แวคซีเนียม corymbosum L . cv . brigitta bluegold ) และจีโนไทป์คือ พืชที่ปลูกในพื้นผิวที่เป็นของแข็งและตาก 0 , 0.07 , 0.12 และ 0.19 WM − 2 ประสิทธิภาพของรังสียูวี - ขได้ถึง 72 ชั่วโมงใบหนาและความหนาของหนังกำพร้าแก่ลดลงกว่า 3-fold ทั้งสองพันธุ์ที่ปริมาณรังสียูวี - ขสูงสุด นอกจากนี้ ใน bluegold เป็นประจักษ์ความระส่ำระสายในชั้นเซลล์ที่แตกต่างกันพบว่ารังสียูวี - ขสูงสุด ลดลงอย่างมากในคลอโรฟิลล์ A / B หลังจาก 6 ชั่วโมงใน brigitta ภายใต้ปริมาณรังสียูวี บีมากขึ้นได้ตามลำดับ แอนโธไซยานินและปริมาณ total phenolics สูงขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ 0.19 WM − 2 เมื่อเทียบกับการควบคุมทั้งในพันธุ์ . กรด chlorogenic acid เป็น hydroxycinnamic ชุกชุมมากที่สุดใน brigitta และสูงกว่า ( P ≤ 0.05 ) มากกว่าใน bluegold ใบ phenylpropanoid เกี่ยวกับการแสดงออกของยีนแค่ถอดความปัจจัย vcmybpa1 แสดงความเหนี่ยวนำสูงปริมาณของรังสีที่ได้รับรังสียูวี บี ทั้งเมื่อเทียบกับการควบคุม ดังนั้น การลดความหนาของใบเกิด lipid peroxidation ด้วยราคาและการเพิ่มอย่างรวดเร็วของสารทุติยภูมิมาพร้อมกับการถอดความปัจจัยคงที่ของ vcmybpa1 แนะนำได้ดี ต่อต้านรังสียูวี บีจี รังสีของ brigitta .