In philosophy, the issue of persona

In philosophy, the issue of personal identity[1] concerns several loosely related issues, in particular persistence,[note 1] change,[note 2] sameness,[note 3] and time. Personal identity is the distinct personality of an individual and is concerned with the persisting entity particular to a given individual. The personal identity structure[2][note 4] appears to preserve itself from the previous version in time when it is modified. It is the individual characteristics arising from personality by which a person is recognized or known.
b. Personhood

While the formal properties of the concept of identity are necessary constraints on our discussion, the truth of our identity judgments is subject to material conditions of correctness, which these formal properties cannot provide. These material conditions must be supplied by the nature of the relata judged to stand in an identity relation. The obvious suggestion is that, given that we are dealing with personal identity, these relata are person-stages located at different times. This proposal, however, violates the requirement that the persistence question ought to specify its relata without presupposing an answer: should we choose to accept a definition in the vicinity of Locke's characterization of a person as a "thinking, intelligent being, that has reason and reflection, and can consider itself as itself, the same thinking thing in different times and places" (1689, II.xxvii.9), then those criteria of personal identity that sanction the identity of a person at one time with a non-person at another time are categorically ruled out. Fetuses, infants, or human beings in a persistent vegetative state, for example, plainly do not fulfill the criteria envisaged by Locke. As a result, since these beings do not possess cognitive capacities, if they do at all, that qualitatively attain those of thinking beings, couching the persistence question in terms of persons entails that none of us has ever been a fetus or infant or ever will be a human vegetable (Olson 1997a; Mackie 1999). To be sure, these initially baffling claims could be true. However, since these are clearly substantial questions about our persistence, we should not consider ourselves justified to settle the matter by definition. Consequently, we should prefer vagueness over chauvinism and pose the persistence question in terms of the wider notion of human being, postponing the question of whether and in what sense the notions of person and human being ought to be distinguished: for any person X and any human being Y at different times t1 and t0/t2, if X at t1 is numerically identical with Y at t0/t2, what makes this claim necessarily true?
Generally, it is the unique numerical identity of persons through time.[3][4] That is to say, the necessary and sufficient conditions under which a person at one time and a person at another time can be said to be the same person, persisting through time.[note 5] In the modern philosophy of mind, this concept of personal identity is sometimes referred to as the diachronic problem[note 6] of personal identity.[5] The synchronic problem[note 7] is grounded in the question of what features or traits characterize a given person at one time.

Identity is an issue for both continental philosophy and analytic philosophy. A question in continental philosophy is in what sense can the contemporary conception of identity be maintained, while many prior propositions, postulates, and presuppositions about the world are different.

4. Parfit and the Unimportance of Personal Identity

Derek Parfit proposes a theory of the ontological status of persons, which promises to answer the problem of fission and the paradox of personal identity. While this article cannot do justice to the complexities of Parfit's theory, which has been the focal point of debate since 1970, it is worth mentioning its main features.

Although Parfit affirms the existence of persons, their special ontological status as non-separately-existing substances can be expressed by the claim that persons do not have to be listed separately on an inventory of what exists. In particular, persons themselves are distinct from their bodies and psychologies, but the existence of a person consists in nothing over and above the existence of a brain and body and the occurrence of an interrelated series of mental and physical events. These are the foundational claims of Parfit's constitutive reductionism. Consider an analogy: Cellini's Venus is made of bronze. Although the lump of bronze and the statue itself surely exist, these objects have different persistence conditions: if melted down, Venus ceases to exist while the lump of bronze does not. Therefore, they are not identical; rather, so the suggestion, the lump of bronze constitutes the statue. The same is true of persons, who are constituted by, but not identical with, a physiology, a psychology, and the occurrence of an interrelated series of causal and cognitive relations.

Now, how does this relate to the fission case? We must first note that Parfit believes (i) that our persistence consists in physical and/or psychological continuity; (ii) that personal identity is indeterminate in some cases, that is, that sometimes there is no right-or-wrong answer to the question of whether somebody has ceased to exist in the course of a certain adventure (see 3.b.); (iii) that what prudentially matters in survival is psychological continuity; (iv) that personal identity relations must respect the remaining formal properties of identity. This means that in the fission case Y1 and Y2 cannot be identical with X because the transitivity of identity is violated: therefore, X dies in the fission case. It further means, however, that X has two Parfitian survivors, Y1 and Y2, which is, according to Parfit, as good (or even better) than being identical with Y1 and/or Y2. This is the upshot of Parfit's claim that what prudentially matters is psychological continuity: for all we should care, from a purely rational point of view, it is good enough for us to be psychologically continuous with one or more future persons and consequently it would be irrational for us to prefer our own continued existence to death by fission. Generally, according to Parfit, psychological continuity with any reliable cause matters in survival, and since personal identity does not consist merely in psychological continuity with any reliable cause, personal identity is not what matters in survival.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปรัชญา เอกลักษณ์ส่วนบุคคล [1] ออกเกี่ยวข้องกับหลายประเด็นที่เกี่ยวข้องซึ่ง ในการคงอยู่ การเปลี่ยนแปลง [หมายเหตุ 1], [หมายเหตุ 2] sameness [หมายเหตุ 3] และเวลา รหัสประจำตัวส่วนบุคคลมีบุคลิกภาพแตกต่างกันของแต่ละบุคคล และเกี่ยวข้องกับ persisting เอนทิตีเกี่ยวข้องกับบุคคลที่กำหนด โครงสร้างข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคล [2] [หมายเหตุที่ 4] การ รักษาตัวเองจากรุ่นก่อนหน้านี้ในเวลาเมื่อมีการปรับเปลี่ยนแล้ว แต่ละลักษณะเกิดจากบุคลิกภาพที่คนจะรู้จัก หรือไม่รู้จักได้b. personhoodในขณะที่คุณสมบัติทางแนวความคิดของตน ข้อจำกัดที่จำเป็นในการสนทนาของเรา ความจริงตัดสินตัวตนของเราอยู่ภายใต้เงื่อนไขของความถูกต้อง ซึ่งไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้เป็นวัสดุ เงื่อนไขเหล่านี้วัสดุต้องจัดส่ง โดยธรรมชาติของ relata ตัดสินยืนในความสัมพันธ์ตัวตน คำแนะนำที่ชัดเจนคือ ที่เราจะจัดการกับข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคล relata เหล่านี้ อยู่ต่างขั้น คน ข้อเสนอนี้ อย่างไรก็ตาม ละเมิดข้อกำหนดที่ว่า คำถามคงอยู่ควรจะระบุเป็น relata โดย presupposing คำตอบ: เราเลือกที่จะยอมรับคำนิยามตั้งล็อกของคุณสมบัติของผู้เป็นแบบ "คิด อัจฉริยะ การที่มีเหตุผลและสะท้อน และสามารถพิจารณาตัวเองเป็นตัวเอง คิดสิ่งเดียวกันต่างเวลาและสถาน" (ค.ศ. 1689 , II.xxvii.9), แล้วเงื่อนไขเหล่านั้นของตัวบุคคลที่อนุมัติข้อมูลประจำตัวของคนในครั้งเดียวกันไม่ใช่เวลาอื่น จะปกครอง categorically ออก Fetuses ทารก หรือมนุษย์ในแบบสภาพผักเรื้อรัง เช่น อุปมาไม่ตรงตามเงื่อนไข envisaged โดยล็อก ดัง เนื่องจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีกำลังรับรู้ ถ้าพวกเขาทำทั้งหมด ที่ qualitatively ของสิ่งมีชีวิตคิด couching คำถามมีอยู่ในบุคคลที่มีว่า ไม่มีเราเคยอ่อนหรือทารก หรือจะเคยเป็นมนุษย์ผัก (โอลสัน 1997a รับเชิญ 1999) แน่ใจ baffling เริ่มร้องซึ่งอาจเป็นจริง อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่เหล่านี้เป็นคำถามที่พบอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการมีอยู่ของเรา เราไม่พิจารณาตนเองชิดเฉ่งเรื่อง โดยคำจำกัดความ ดังนั้น เราควรต้อง vagueness ผ่าน chauvinism และก่อให้เกิดคำถามคงอยู่ในความกว้างของมนุษย์ การเลื่อนคำถามว่า และอะไรรู้สึกความเข้าใจของบุคคล และมนุษย์ควรจะเป็นทั้ง: ผู้ X และใด ๆ มนุษย์ Y ที่ t0/t2 หาก X ที่ t1 เป็นเรียงตามตัวเลขเหมือนกับ Y ที่ t0/t2 และ t1 ครั้งแตกต่างกัน สิ่งที่ทำให้ประเด็นดังกล่าวนี้ที่จำเป็นจริงหรือไม่ทั่วไป เป็นตัวเลขเฉพาะของบุคคลโดยใช้เวลา [3] [4] กล่าวคือ ความจำเป็น และเพียงพอเงื่อนไขที่บุคคลหนึ่งและบุคคลอีกครั้งสามารถจะถือว่า เป็นบุคคลเดียวกัน persisting ผ่านเวลา [หมายเหตุที่ 5] ในปรัชญาแห่งจิต แนวคิดนี้ของตัวบุคคลบางครั้งเรียกว่า diachronic ปัญหา [หมายเหตุ 6] เอกลักษณ์ส่วนบุคคล [5] synchronic ปัญหา [หมายเหตุ 7] เป็นสูตรในคำถามของคุณลักษณะหรือลักษณะใดลักษณะบุคคลที่กำหนดในครั้งเดียวระบุเป็นปัญหาสำหรับยุโรปปรัชญาและปรัชญาที่สำคัญคือ คำถามในปรัชญายุโรปคือ ในแง่ใดสามารถความคิดร่วมสมัยของตนรักษา ในขณะที่เริ่มก่อนหลาย postulates และ presuppositions เกี่ยวกับโลกแตกต่างกัน4. Parfit และ Unimportance ของตัวบุคคลParfit ดีเสนอทฤษฎีสถานะโต้ของท่าน ซึ่งสัญญาว่า จะตอบปัญหาของฟิชชันและปฏิทรรศน์ของตัวบุคคล ในขณะที่บทความนี้ไม่ยุติธรรมกับความซับซ้อนของทฤษฎีของ Parfit ซึ่งมีจุดเด่นของการอภิปรายตั้งแต่ 1970 มันเป็นมูลค่ากล่าวถึงคุณสมบัติหลักแม้ Parfit affirms การดำรงอยู่ของคน สามารถแสดงสถานะข้อโต้พิเศษเป็นสารที่ไม่แยกที่มีอยู่ โดยการเรียกร้องที่บุคคลไม่มีแสดงรายการแยกต่างหากในบัญชีของ โดยเฉพาะ ท่านเองจะแตกต่างจากร่างกายและ psychologies แต่การดำรงอยู่ของผู้ประกอบในอะไร over and above อยู่สมอง และร่างกายและการเกิดขึ้นของชุดเหตุการณ์ทางจิต และทางกายภาพเกี่ยวข้อง เหล่านี้เป็นการกล่าวอ้างของ Parfit reductionism ขึ้น foundational พิจารณาการเปรียบเทียบ: วีนัสของ Cellini ทำจากทองแดง แม้ว่าจำนวนของทองแดงและรูปปั้นตัวเองย่อมมี วัตถุเหล่านี้มีเงื่อนไขมีอยู่แตกต่างกัน: ถ้าละลายลง วีนัสยุติอยู่ในขณะที่จำนวนของทองแดงไม่ ดังนั้น พวกเขาจะไม่เหมือนกัน ค่อนข้าง ให้คำแนะนำ จำนวนของทองแดงถือรูปปั้น เหมือนมีเหมือนไม่ มี สรีรวิทยาการ จิตวิทยาการ และการเกิดขึ้นของการเชื่อมความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ และรับรู้ แต่จริงของคน ทะลักโดยตอนนี้ วิธีไม่นี้เกี่ยวข้องกับกรณีฟิชชันหรือไม่ เราต้องทราบก่อนว่า Parfit เชื่อ (i) ที่มีอยู่ของเราในทางกายภาพ หรือทางจิตใจความต่อเนื่อง (ii) ตัวตนส่วนบุคคลที่ไม่ทราบแน่ชัดในบางกรณี คือ ที่บางครั้งมีไม่ตอบคำถามที่ว่าใครมีเพิ่มอยู่ในหลักสูตรบางขวา หรือไม่ถูกต้องผจญภัย (ดู 3.b); (iii) ที่ prudentially สิ่งสำคัญในการอยู่รอดเป็นความต่อเนื่องทางจิตวิทยา ความสัมพันธ์ (iv) ตัวตนส่วนบุคคลที่ต้องเคารพคุณสมบัติทางเหลือของตัวตน หมายความ ว่า ในกรณีฟิชชัน Y1 และ Y2 ไม่เหมือนกับ X เนื่องจากละเมิด transitivity ของเอกลักษณ์: ดังนั้น X ตายในกรณีฟิชชัน เพิ่มเติมหมายความว่า อย่างไรก็ตาม ว่า X มีผู้ Parfitian สอง Y1 และ Y2 ที่ ตาม Parfit เป็นดี (ยิ่งขึ้น) กว่าจะเหมือนกับ Y1 หรือ Y2 นี่คือผลที่สุดของของ Parfit ร้องอะไรเรื่อง prudentially ว่าความต่อเนื่องทางจิตวิทยา: ทั้งหมดเราควรดูแล จากการเชือดหมดจดมอง ก็ดีพอสำหรับเรา psychologically ต่อเนื่อง ด้วยอย่าง น้อยหนึ่งคนในอนาคต และดังนั้น มันจะไม่มีเหตุผลที่เราจะต้องดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของเราเองตาย โดยฟิชชัน โดยทั่วไป ตาม Parfit เรื่องความต่อเนื่องทางจิตใจ ด้วยสาเหตุใดเชื่อถือได้ในการอยู่รอด และเนื่องจากข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคลประกอบด้วยเพียงในจิตใจความต่อเนื่องด้วยสาเหตุใด ๆ ความน่าเชื่อถือ เอกลักษณ์ส่วนบุคคลเป็นสิ่งสำคัญในการอยู่รอดไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปรัชญาปัญหาของตัวบุคคล [1] ที่เกี่ยวข้องกับปัญหาต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างอิสระในการคงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง [หมายเหตุ 1] การเปลี่ยนแปลง [หมายเหตุ 2] เหมือนกัน [หมายเหตุ 3] และเวลา อัตลักษณ์ส่วนบุคคลเป็นบุคลิกภาพที่แตกต่างของแต่ละบุคคลและเป็นกังวลกับนิติบุคคลที่คงอยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้กับบุคคลที่ได้รับ โครงสร้างส่วนบุคคล [2] [หมายเหตุ 4] จะปรากฏขึ้นที่จะรักษาตัวเองจากรุ่นก่อนหน้านี้ในช่วงเวลาที่มีการแก้ไข มันเป็นลักษณะของแต่ละบุคคลที่เกิดขึ้นจากบุคลิกที่เป็นคนที่ได้รับการยอมรับหรือที่รู้จักกัน.
ข เป็นบุคคลในขณะที่คุณสมบัติอย่างเป็นทางการของแนวความคิดของตัวตนที่มีข้อ จำกัด ในการอภิปรายที่จำเป็นของเราความจริงของคำตัดสินตัวตนของเราอยู่ภายใต้เงื่อนไขของวัสดุที่ถูกต้องซึ่งคุณสมบัติเหล่านี้อย่างเป็นทางการไม่สามารถให้ เงื่อนไขวัสดุเหล่านี้จะต้องจัดทำโดยธรรมชาติของ relata ตัดสินที่จะยืนในความสัมพันธ์เอกลักษณ์ ข้อเสนอแนะที่เห็นได้ชัดคือการที่กำหนดว่าเราจะจัดการกับตัวตนส่วนบุคคล relata เหล่านี้เป็นขั้นตอนที่คนอยู่ที่เวลาที่ต่างกัน ข้อเสนอนี้ แต่ฝ่าฝืนข้อกำหนดว่าคำถามติดตาควรจะระบุ relata โดยไม่ presupposing คำตอบที่เราควรจะเลือกที่จะยอมรับคำนิยามในบริเวณใกล้เคียงตัวละครของล็อคของสมาชิกในฐานะเป็น "คิดว่าเป็นความคิดสร้างสรรค์ที่มีเหตุผลและความ สะท้อนและสามารถพิจารณาตัวเองเป็นตัวเองในสิ่งที่ความคิดเดียวกันในเวลาที่แตกต่างและสถานที่ "(1689, II.xxvii.9) แล้วเกณฑ์ที่ตัวตนของบุคคลที่อนุมัติตัวตนของคนที่ครั้งหนึ่งกับคนที่ไม่ใช่ ในเวลาอื่นได้รับการปกครองออกเด็ดขาด ตัวอ่อนทารกหรือมนุษย์ในสภาพหมั่นตัวอย่างเช่นชัดถ้อยชัดคำไม่ปฏิบัติตามเกณฑ์ที่วาดภาพโดยล็อค เป็นผลให้ตั้งแต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้มีความสามารถทางปัญญาถ้าพวกเขาทำในทุกที่คุณภาพบรรลุเหล่านั้นคิดมนุษย์ couching คำถามที่คงอยู่ในแง่ของบุคคลที่สร้างความที่เราไม่เคยได้รับทารกในครรภ์หรือทารกหรือจะเคย เป็นผักมนุษย์ (โอลสัน 1997a; แม็กกี้ 1999) เพื่อให้แน่ใจว่าเหล่านี้เรียกร้องยุ่งเหยิงในขั้นต้นอาจจะจริง อย่างไรก็ตามเนื่องจากเหล่านี้เป็นคำถามที่สำคัญอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการคงอยู่ของเราเราไม่ควรที่จะพิจารณาตัวเองชอบธรรมที่จะชำระเรื่องโดยความหมาย ดังนั้นเราควรจะเลือกความคลุมเครือมากกว่าอุดมการณ์และก่อให้เกิดคำถามคงอยู่ในแง่ของความคิดที่กว้างขึ้นของมนุษย์เลื่อนคำถามที่ว่าและในสิ่งที่รู้สึกความคิดของคนและมนุษย์ควรจะโดดเด่นที่: สำหรับ X บุคคลใดและใด ๆ Y มนุษย์ที่แตกต่างกันครั้ง t1 และ t0 / t2 ถ้า X ที่ t1 เป็นตัวเลขเหมือนกันกับ Y ที่ t0 / t2 สิ่งที่ทำให้การเรียกร้องนี้จำเป็นต้องจริงหรือไม่? โดยทั่วไปจะเป็นตัวตนที่เป็นตัวเลขที่ไม่ซ้ำกันของบุคคลที่ผ่านช่วงเวลาที่. [3] [ 4] กล่าวคือเงื่อนไขที่จำเป็นและเพียงพอตามที่คนในครั้งเดียวและคนในเวลาอื่นอาจกล่าวได้ว่าเป็นบุคคลเดียวกัน persisting ผ่านช่วงเวลาที่. [note 5] ปรัชญาที่ทันสมัยของใจนี้ แนวความคิดของตัวบุคคลบางครั้งจะเรียกว่าเป็นปัญหาประวัติศาสตร์ [หมายเหตุ 6] ของตัวบุคคล. [5] ปัญหาซิงโคร [หมายเหตุ 7] เป็นเหตุผลในคำถามของสิ่งที่มีหรือลักษณะลักษณะเป็นคนที่ได้รับในครั้งเดียว. เอกลักษณ์คือ ปัญหาสำหรับทั้งทวีปยุโรปปรัชญาและปรัชญาการวิเคราะห์ คำถามในปรัชญาตะวันตกในสิ่งที่สามารถรู้สึกความคิดร่วมสมัยของตัวตนได้รับการรักษาในขณะที่ข้อเสนอก่อนที่หลายสมมุติฐานและสมมติฐานเกี่ยวกับโลกที่แตกต่างกัน. 4 Parfit และไม่สำคัญของเอกลักษณ์บุคคลดีเร็กParfit เสนอทฤษฎีของ ontological สถานะของบุคคลซึ่งสัญญาว่าจะตอบปัญหาของฟิชชันและความขัดแย้งของตัวบุคคลที่ ในขณะที่บทความนี้จะไม่สามารถทำเพื่อความยุติธรรมความซับซ้อนของทฤษฎี Parfit ซึ่งได้รับการจุดโฟกัสของการอภิปรายตั้งแต่ปี 1970 เป็นมูลค่าการกล่าวขวัญคุณสมบัติหลัก. แม้ว่า Parfit ยืนยันการดำรงอยู่ของบุคคลที่สถานะ ontological พิเศษของพวกเขาเป็นที่ไม่ได้แยกกันที่มีอยู่ สารที่สามารถแสดงโดยอ้างว่าบุคคลที่ไม่ต้องมีการแสดงรายการแยกต่างหากในสินค้าคงคลังของสิ่งที่มีอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ตัวเองมีความแตกต่างจากหน่วยงานและจิตวิทยาของพวกเขา แต่การดำรงอยู่ของคนประกอบด้วยอะไรเหนือกว่าและการดำรงอยู่ของสมองและร่างกายและการเกิดขึ้นของชุดความสัมพันธ์ของเหตุการณ์จิตใจและร่างกายที่ เหล่านี้เป็นพื้นฐานของการเรียกร้อง reductionism Parfit ส่วนประกอบของ พิจารณาเปรียบเทียบ: เซลลินีของดาวศุกร์ทำจากบรอนซ์ แม้ว่าก้อนสีบรอนซ์และรูปปั้นของตัวเองก็มีอยู่วัตถุเหล่านี้มีเงื่อนไขที่แตกต่างกันติดตาถ้าละลายลงวีนัสสิ้นสุดลงจะมีชีวิตอยู่ในขณะที่ก้อนสีบรอนซ์ไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจะไม่เหมือนกัน; แต่เพื่อให้ข้อเสนอแนะที่ก้อนสีบรอนซ์ถือว่ารูปปั้น เดียวกันเป็นจริงของบุคคลที่มีการตั้งขึ้นโดย แต่ไม่เหมือนกันกับการสรีรวิทยาจิตวิทยาและการเกิดขึ้นของชุดความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความรู้ความเข้าใจและความสัมพันธ์. ตอนนี้ไม่ว่าเกี่ยวข้องกับกรณีฟิชชันหรือไม่ ก่อนอื่นเราต้องทราบว่าเชื่อ Parfit (i) ที่ติดตาของเราประกอบด้วยในความต่อเนื่องทางกายภาพและ / หรือทางจิตวิทยา (ii) ที่เป็นเอกลักษณ์ส่วนตัวไม่แน่นอนในบางกรณีที่เป็นว่าบางครั้งไม่มีคำตอบที่ถูกหรือผิดที่คำถามที่ว่าใครบางคนได้หยุดที่จะมีอยู่ในหลักสูตรของการผจญภัยบางอย่าง (ดู 3.b. ) ; (iii) ว่าสิ่งที่ prudentially สำคัญในการอยู่รอดเป็นความต่อเนื่องทางจิตวิทยา (iv) ความสัมพันธ์ส่วนบุคคลต้องเคารพคุณสมบัติอย่างเป็นทางการที่เหลืออยู่ของตัวตน ซึ่งหมายความว่าในกรณีฟิชชัน Y1 และ Y2 ไม่สามารถเป็นเหมือนกันกับ X เพราะกริยาของตัวตนที่มีการละเมิดจึงเอ็กซ์ตายในกรณีฟิชชัน มันหมายถึงการต่อไป แต่ที่ X มีสองผู้รอดชีวิต Parfitian, Y1 และ Y2 ซึ่งเป็นไปตาม Parfit เป็นดี (หรือแม้กระทั่งที่ดีกว่า) กว่าการเป็นเหมือนกันกับ Y1 และ / หรือ Y2 นี่คือผลที่สุดของการเรียกร้อง Parfit ของที่สิ่งที่สำคัญ prudentially ความต่อเนื่องทางด้านจิตใจสำหรับทุกสิ่งที่เราควรดูแลจากจุดที่มีเหตุผลอย่างหมดจดในมุมมองของมันเป็นสิ่งที่ดีพอสำหรับเราที่จะเป็นทางจิตใจอย่างต่อเนื่องกับหนึ่งคนขึ้นไปในอนาคตและผลที่ตามมามันจะเป็น ไม่มีเหตุผลที่เราจะชอบการดำรงอยู่ของเราเองยังคงตายโดยฟิชชัน โดยทั่วไปตาม Parfit ความต่อเนื่องทางด้านจิตใจกับเรื่องใด ๆ ที่ก่อให้เกิดความน่าเชื่อถือในการอยู่รอดและตั้งแต่ตัวบุคคลไม่ได้ประกอบด้วยเพียงในความต่อเนื่องทางด้านจิตใจด้วยสาเหตุที่น่าเชื่อถือใด ๆ เอกลักษณ์ส่วนตัวไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญในการอยู่รอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปรัชญา เรื่องของเอกลักษณ์ส่วนบุคคลความกังวล [ 1 ] หลายอย่างหลวม ๆที่เกี่ยวข้องกับปัญหา โดยเฉพาะการติดตา , [ 1 ] [ 2 ] เปลี่ยนความเหมือนกัน [ 3 ] , และเวลา เอกลักษณ์ส่วนบุคคลเป็นบุคลิกภาพที่แตกต่างของแต่ละบุคคลและนิติบุคคลที่เกี่ยวข้องกับ persisting โดยให้แต่ละส่วนเอกลักษณ์โครงสร้าง [ 2 ] [ 4 ] จะปรากฏขึ้นเพื่อปกป้องตัวเอง จากรุ่นก่อนหน้า ในเวลาเมื่อมีการแก้ไข มันเป็นลักษณะส่วนบุคคลที่เกิดจากบุคลิกที่เป็นคนรู้จัก หรือรู้จัก .
b personhood

ในขณะที่คุณสมบัติอย่างเป็นทางการของแนวคิดของตนเป็นเงื่อนไขจำเป็นในการสนทนาของเราความจริงตัดสินตัวตนของเราภายใต้เงื่อนไขวัสดุที่ถูกต้อง ซึ่งคุณสมบัติที่เป็นทางการเหล่านี้ไม่สามารถให้ เงื่อนไขวัสดุเหล่านี้ต้องมาจากธรรมชาติของ relata พิพากษายืนในสถานะความสัมพันธ์ ข้อเสนอแนะที่ชัดเจนที่ระบุว่าเราจะจัดการกับลักษณะส่วนบุคคล คนเหล่านี้ relata ขั้นตอนอยู่ในเวลาที่แตกต่างกันข้อเสนอนี้ , อย่างไรก็ตาม , ฝ่าฝืนความต้องการที่เพียรถามควรจะระบุของ relata โดยไม่สันนิษฐานคำตอบ : เราควรจะเลือกที่จะยอมรับคำนิยามในเขตปริมณฑลของล็อคคุณสมบัติของคนเป็น " คิดเป็น ฉลาด มีเหตุผล และการสะท้อนแสง และสามารถพิจารณาตัวเองว่าตัวเองเหมือนกัน คิดสิ่ง ในช่วงเวลาที่แตกต่างกันและสถานที่ " ( 1689 ,2 . xxvii . 9 ) จากนั้นผู้เกณฑ์ส่วนตัวตนที่ปฏิเสธตัวตนของบุคคลในเวลาหนึ่งกับบุคคลอื่นที่ไม่ใช่เวลาที่แน่ชัด ปกครองออก ทารก , ทารก , หรือมนุษย์ ในภาวะ เช่น สมถะ ไม่ตอบสนองตามเงื่อนไข envisaged โดยล็อค ผล เนื่องจากสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้มีความสามารถในการคิด ถ้าพวกเขาทำทั้งหมดที่คุณภาพบรรลุเหล่านั้นคิดผู้อื่น สอน การตั้งคำถามในแง่ของผู้ ใช้ ที่พวกเราเคยมีทารกหรือทารกหรือเคยจะเป็นเจ้าชายนิทรา ( โอลสัน 1997a ; Mackie 1999 ) เพื่อให้แน่ใจว่าเหล่านี้เริ่มยุ่งเหยิง อ้างว่า อาจจะจริง อย่างไรก็ตาม เนื่องจากมีคำถามมากมายเกี่ยวกับการติดตาชัดเจนของเราเราไม่ควรพิจารณาตัวเองได้จัดการเรื่อง โดยนิยาม ดังนั้นเราควรจะชอบชัดเจนมากกว่าลัทธิคลั่งชาติ และก่อให้เกิดการตั้งคำถามในแง่ของความคิดที่กว้างขึ้นของมนุษย์ เลื่อน ถามว่าอะไรในความรู้สึกและความคิดของคน และ มนุษย์ควรจะแตกต่าง :สำหรับบุคคลใด ๆ X และ Y ที่แตกต่างกันครั้งมนุษย์ใด T1 และ T2 t0 / ถ้า X คือตัวเลขที่เหมือนกันกับที่ T1 / T2 t0 Y และทำให้การเรียกร้องนี้ยังงั้นหรือ ?
โดยทั่วไป มันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของบุคคลผ่านตัวเลขเวลา [ 3 ] [ 4 ] คือว่า จำเป็นและเพียงพอภายใต้ซึ่งบุคคลในครั้งเดียวและบุคคลในเวลาอื่นสามารถจะกล่าวว่าเป็นบุคคลเดียวกันpersisting ผ่านเวลา . [ 5 ] ในปรัชญาของจิตใจ แนวคิดนี้ตัวตนของบุคคลบางครั้งเรียกว่าจุดมุ่งหมายปัญหา [ 6 ] เอกลักษณ์ส่วนบุคคล . [ 5 ] ปัญหา [ 7 ] synchronic เป็นเหตุผลในการถามว่าคุณสมบัติหรือคุณลักษณะลักษณะให้บุคคลในครั้งเดียว เอกลักษณ์

เป็นปัญหาทั้งปรัชญาภาคพื้นทวีปและปรัชญาวิเคราะห์คำถามในปรัชญาภาคพื้นทวีปคือยังไงก็ความคิดร่วมสมัยของตนไว้ในขณะที่ข้อเสนอก่อนที่หลายสมมติฐาน และ presuppositions เกี่ยวกับโลกที่แตกต่างกัน .

4 . พาร์ฟิตและขัดของบุคคลตัวตน

ดีเร็ก พาร์ฟิตได้เสนอทฤษฎีของภววิทยาฐานะของบุคคลซึ่งสัญญาที่จะตอบปัญหาของการแตกตัวของนิวเคลียสของอะตอมและความขัดแย้งของตัวบุคคล ในขณะที่บทความนี้ไม่สามารถทำเพื่อความยุติธรรมความซับซ้อนของทฤษฎี พาร์ฟิต ซึ่งมีจุดโฟกัสของการอภิปรายตั้งแต่ปี 1970 มันเป็นมูลค่าการกล่าวขวัญคุณสมบัติหลัก

แม้ว่าพาร์ฟิตยืนยันการมีอยู่ของคนพิเศษไม่ใช่ภววิทยาสถานะที่มีอยู่แยกสารสามารถแสดงโดยอ้างว่า บุคคล ไม่ ต้อง จดทะเบียนแยกกันในสินค้าคงคลังของสิ่งที่มีจริง โดยเฉพาะผู้ที่ตัวเองจะแตกต่างจากร่างกายของพวกเขา และ psychologies ,แต่การดำรงอยู่ของบุคคลประกอบด้วยอะไรที่เหนือกว่าและการดำรงอยู่ของสมองและร่างกาย และการเกิดของชุดของเหตุการณ์ ความเชื่อมโยงระหว่างจิตใจและร่างกาย เหล่านี้เป็นสิทธิพื้นฐานของ พาร์ฟิตของ รธน. reductionism . พิจารณาเปรียบเทียบ : Cellini คือดาวศุกร์ทำจากทองเหลือง ถึงแม้ว่าก้อนทองแดงและรูปปั้นตัวเองย่อมมีอยู่วัตถุเหล่านี้มีเงื่อนไขการคงอยู่ที่แตกต่างกัน : ถ้าละลายลง วีนัส ไม่ได้มีอยู่ในขณะที่ก้อนทองแดงไม่ ดังนั้นพวกเขาจะไม่เหมือนกัน แต่เพื่อให้คำแนะนำ ก้อนทองแดงถือรูปปั้น เดียวกันเป็นจริงของคน ที่เป็นบัญญัติ แต่ไม่ได้เหมือนกันกับ , สรีรวิทยา , จิตวิทยาและการเกิดขึ้นของชุดคาบของสาเหตุและรับรู้ความสัมพันธ์

ตอนนี้ ว่ามันเกี่ยวข้องกับตัวนี้ ก่อนอื่นเราต้องทราบว่า พาร์ฟิตเชื่อ ( ผม ) ว่า เก็บรักษาของเราประกอบด้วยในทางกายภาพและ / หรือความต่อเนื่องทางจิตวิทยา ; ( 2 ) เอกลักษณ์ส่วนตัวคือ ไม่แน่นอน ในบาง กรณี นั่นคือบางครั้งไม่มี ถูก หรือ ผิด ตอบคําถามว่า ใครได้หยุดที่จะอยู่ในหลักสูตรของการผจญภัยบาง ( ดู 3 . พ. ) ; ( 3 ) ว่า prudentially สำคัญในการอยู่รอดคือความต่อเนื่องทางจิตวิทยา ; ( 4 ) ความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะส่วนบุคคล ต้องเคารพที่เหลือทางการสมบัติของตน .ซึ่งหมายความว่าในกรณีของ y1 y2 X และไม่สามารถเหมือนกันเพราะ transitivity เอกลักษณ์ละเมิด : ดังนั้น x จะตายในตัวเคส มันยังหมายถึง , อย่างไรก็ตาม , ว่า X มี 2 parfitian y1 y2 ผู้รอดชีวิต และ ซึ่งเป็น ตาม พาร์ฟิตอย่างที่ดี ( หรือดีกว่า ) กว่าจะเหมือนกันกับ y1 y2 และ / หรือ .นี่คือ ผลที่สุดของ พาร์ฟิตเรียกร้องสิ่งที่ prudentially สำคัญคือความต่อเนื่องทางสังคมทั้งหมดที่เราควรจะดูแล จาก จุด แต่เหตุผลของมุมมอง มันเพียงพอสำหรับเราที่จะมีต่อเนื่องกับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งคน ในอนาคต และดังนั้น มันไม่มีเหตุผลสำหรับเรา เราชอบของเราเอง ที่ยังดำรงอยู่ ตายโดยฟิชชัน . พาร์ฟิตทั่วไป , ตาม ,จิตต่อเนื่องกับเรื่อง เพราะเชื่อถือในการอยู่รอด และเนื่องจากเอกลักษณ์ส่วนตัวไม่ได้มีเพียงในความต่อเนื่องกับจิตใจให้เกิดความน่าเชื่อถือใด ๆ ลักษณะส่วนบุคคลไม่ได้เป็นสิ่งที่สำคัญในการอยู่รอด