Xian Ni Chapter 13 – Elder SunMARCH

Xian Ni Chapter 13 – Elder Sun
MARCH 23, 2015 VOIDTRANSLATIONS25 COMMENTS
ObligatoryTLNote: Some people were confused what happened at the end of the previous chapter, while this chapter offers no direct explanation, I believe you should be able to connect the dots. A more clear and direct explanation would follow quite a while later. Nevertheless, hope you enjoy the chapter (and forgive me for being so inconsistent with my translations, really sorry, but these are the disadvantages of MTLs)

Bewildered, Elder Sun walked to take a closer look and found that it is not just grass that had turned blue, even flowers had suffered various degrees of withering, but none as serious as the grass.

He clearly remembered that these herbs were green and exuberant at noon, how could they become like this the very same afternoon. He grabbed some strands of the blue grass and looked closely, it looked like the blue grass had lost all of it’s moisture, it had become dry, this led him to ponder a while, rubbed his hand on the ground, found that the soil was moist, the environment around here was conducive for growth of herbs, it made him wonder.

After a long time, his eyes flashed with realization, he muttered: “This afternoon, only one person came here, that secret disciple, but how did he caused the herbs to dry?”
Thinking about this, he decided to find out and emptying his hands, his body started floating with colourful clouds emerging from underneath him, quickly leaving the academy, and a moment later, arrived at secret disciples place.

“Who is the Disciple in charge here?” Elder Sun voice caused a low boom, suddenly bursting into thunder, the yellow-clad Liu Xing hurried out of his room, pale from fear and trembling, he quickly knelt down on the ground.

Elder Sun frowned impatiently: “Is Wang Lin registered here?”

Disciple Liu Xing could feel his heart tremble, he did not think that an Elder who usually is so aloof, would actually come here to inquire about a trash like Wang Lin, panic stricken he thought of how he had made life difficult for him, suddenly grew pale and spoke in a frightened tone: “The Disciple……..Wang Lin…. is indeed registered here, He is hard-working, does his chores earnestly, he is an example for other disciples to model…. I……”

Elder Sun did not know whether to laugh or cry, but inwardly appreciates that Liu Xing was afraid of him, and showed respect toward him as a result of this fear, actually Heng Yue Disciple Elder is not that high of a post, all second-generation disciples are Elders, of course on the other hand as far as Secret disciples are concerned, they can never become Elders.

Although in the eyes of this Secret disciple, he is an Elder, but in fact his standing among Second generation disciples is next to negligible, his strength is also inferior, even Third generation disciples also secretly mock him.

Otherwise, he would not be made responsible for a trivial job like sending secret disciples back to their relatives.

With a straight face, Elder Sun asked: “Where is Wang Lin’s residence?”

“In……In the Earth subdivision of the academy, located in the north…….”

Before he could finish, Elder Sun had already begun to move, turning into a rainbow, he quickly moved toward north.

Liu Xing grew even more nervous in his heart, regret filled his heart, he secretly vowed that next time he sees Wang Lin, he would not act so sarcastic, he would flatter him to try and get on his good side, after all he must be Elder’s favourite if he personally came to check up on him.
Elder Sun came to the Earth subdivision of the Academy, using his spirit to sense, he did not find Wang Lin, pondered a little before going directly to Wang Lin’s room, Zhang Hu was lying on the bed sleeping and didn’t notice in the slightest the Elder come in.

Carefully investigating the room with his spirit, Elder Sun frowned, murmured: “Left so early, nevermind, I will wait for him to come back and that wouldn’t make much difference.”

Wang Lin walking in the mountains, having stuck the immortal talisman to his legs, felt really great after using it as a stream of hot air gathered near his legs, leaving behind him shining bright white light which and he from afar looked similar to a true Saint.

Especially to wild beasts, who seeing the white light didn’t dare come close.

Wang Lin could feel the breeze and the fresh mountain air, as he went non-stop in the direction of his house as he remembered it.

Passing the silent night, the next morning when dawn broke, he took a sip from the gourd which filled him with energy, he turned to look that the forest had ended, and moving forward some distance he would reach the recognized path to the village.
Not standing still, he walked fast, under the bright blue sky, he entered the town, a fair was being held, Wang Lin roamed around to buy some gifts for his parents and then left quickly.

He reached the village around three o’clock in the afternoon, seeing his home from afar, a distinct sense of nostalgia filled him.

Saw a horse carriage surrounded by many people hustling and bustling.

Wang Lin was stunned, quickly approached only to stop outside the door, he was amazed at seeing so many relatives having gathered to celebrate, who only saw a white light streak by and then Wang Lin appeared before them.

Everyone feeling envious, poured lavish praises on him.

“Second Brother, Wang Lin is back, this kid is really talented and handsome, appears to be Saint material.”

“Oh Yea, no need to regret that he couldn’t get in at first, in the end he was chosen as a disciple, after all the future of our Wang Clan is in the hands of these three children.”
“My eyes had gone dim with old age, I wasn’t able to see the merits of this child, but look Wang Lin can compare with the likes of Wang Zhuo and Wang Hao, clearly is extraordinarily talented, good, good, good!” Wang Clan’s Eldest loudly exclaimed touching his white beard clearly forgetting the vicious face he displayed a few months ago.

“This kid, Wang Lin is certainly intelligent, I told you that he would become a Saint one day, but last time was a mistake, even Saints can make mistakes not to mention us mortals, Wang Lin do not hate your Fifth Uncle, Ah I have come here to apologize”.

Apparently, the opinions of all the relatives had changed drastically, now all of them were wearing large smiles and intimate expressions.

But Wang Lin remaiend cold-hearted, at this point his Father dressed in a shroud, stepped out from the house, taking the hand of Wang Lin in surprise, asked with concern: “Tie Zhu, why did you come back, did I not tell you, to be at ease in Heng Yue Sect, and not keep thinking about home.”

Wang Lin looked at his father, clearly a lot less wrinkles on his face, apparently must have been very happy these days, then smiled and said: “Don’t worry Dad, Every disciple has opportunity to come back home upto three times in a year, so after your Birthday celebration is done I will return.”
Wang Lin’s father proudly glanced at all the relatives, before pulling Tie Zhu and shouting: “Wang Lin’s mother, look who’s back.” [TLNote: I don’t know about chinese, but I know of a similar cultural reference as where I live, husband and wife instead of using names to address each other, use their kid’s name like X’s Father, or X’s mother, although this trend is gradually changing with onset of western influence]

Wang Lin’s mother, who was surrounded by a lot of female relatives, chattering to each other, looked up on hearing the voice, surprised at seeing Wang Lin, she quickly ran over and took Wang Lin’s hand before fussing over him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซีอาน Ni บท 13-พี่ซัน23 มีนาคม 2015 VOIDTRANSLATIONS25 ความคิดเห็นObligatoryTLNote: บางคนก็สับสนว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนท้ายของบทก่อนหน้านี้ ในขณะที่บทนี้มีคำอธิบายไม่ตรง ผมเชื่อว่า คุณควรจะสามารถเชื่อมต่อจุด คำอธิบายโดยตรง และชัดเจนมากขึ้นจะทำตามครู่ในภายหลัง อย่างไรก็ตาม หวังว่า คุณสนุกกับบท (และยกโทษให้ฉันในเพื่อให้สอดคล้องกับการแปลของฉัน ขออภัยจริง ๆ แต่เหล่านี้เป็นข้อเสียของ MTLs)สับสน พี่ซันเดินหลบ และพบว่า ไม่เพียงหญ้าฟ้าเกลียด แม้แต่ดอกไม้ที่ได้รับความเดือดร้อนองศาต่าง ๆ ของ withering แต่ไม่ร้ายแรงที่ให้หญ้าเขาชัดเจนจดจำว่า สมุนไพรเหล่านี้ มีสีเขียวแห่งความสนุกสนานรื่นเริงเที่ยง วิธีอาจจะกลายเป็นเช่นนี้บ่ายเดียวกันมาก เขาคว้าบาง strands ของหญ้าสีฟ้า และมองอย่างใกล้ชิด มันดูเหมือนหญ้าสีฟ้าได้สูญเสียความชื้นของมันทั้งหมด มันได้กลายเป็นแห้ง นี้นำเขาครุ่นคิดครู่ rubbed มือของเขาบนพื้นดิน พบว่า ดินมีความชุ่มชื่น สภาพแวดล้อมบริเวณใกล้เคียงเอื้อสำหรับการเติบโตของสมุนไพร มันทำให้เขาสงสัยหลังจากเป็นเวลานาน ตาถ่ายกับสำนึก เขา muttered: "บ่ายนี้ คนเดียวมาที่นี่ ที่สาวกลับ แต่ว่าไม่ได้เขาทำสมุนไพรให้แห้ง"คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาตัดสินใจที่จะค้นหา และการล้างมือของเขา ร่างกายของเขาเริ่มต้นน้ำ มีสีสันเมฆเกิดขึ้นจากใต้เขา อย่างรวดเร็วออกจากสถาบัน และครู่ต่อมา มาถึงสาวกลับสถานที่"ใครเป็นสาวกชอบที่นี่" พี่ซันเสียงเกิดเสียงต่ำ ชีวิตชีวาทันทีเป็นฟ้าร้อง ชิงหลิวห่มเหลืองรีบออกจากห้องพัก ซีดจากตะลึงงันและสั่นไหว เขาได้อย่างรวดเร็ว knelt ลงบนพื้นดินพี่ซัน frowned impatiently: "วังลินลงทะเบียนที่นี่"ชิงหลิวสาวกรู้สึกถึงหัวใจของเขาสั่นเครือ เขาไม่ได้คิดว่า พี่ที่มักจะอยู่ห่าง ๆ ดังนั้น จะจริงมาที่นี่เพื่อสอบถามเกี่ยวกับขยะเช่นวังหลิน ตกใจจงเขาคิดว่า เขามีชีวิตที่ยากลำบากสำหรับเขา ก็โตซีด และพูดในเสียงกลัว: "สาวก... วัง Lin. ... แน่นอนลงทะเบียนที่นี่ กำลังทำงานหนัก งานของเขาไม่จริงจัง เขาเป็นตัวอย่างสำหรับสาวกอื่น ๆ แบบ... ฉัน.. "พี่ซันไม่รู้ว่าจะหัวเราะ หรือ ร้องไห้ แต่สองอย่างภายในชื่นชมว่า ชิงหลิวคือกลัวเขา และแสดงความเคารพต่อพระองค์จากความกลัวนี้ จริง เฮงหยูสาวกพี่เป็นไม่ที่สูงของโพสต์ second-generation สาวกทั้งหมดเป็นผู้สูงอายุ แน่นอนคงไกลลับ สาวกมีความกังวล จะไม่กลายเป็นผู้สูงอายุได้แม้ว่าในสายตาของสาวกลับนี้ เขาเป็นพี่ แต่ในความเป็นจริงที่เขายืนอยู่ระหว่างสองรุ่นสาวกอยู่ถัด ระยะ ความแข็งแรงของเขายังน้อย สาวกรุ่นสามแม้ยังแอบเยาะเขามิฉะนั้น เขาจะไม่สามารถได้รับผิดชอบสำหรับงานเล็กน้อยเช่นส่งสาวกลับไปญาติพี่น้องด้วยใบหน้าตรง พี่ซันถาม: "อาศัยวังลิน""ในการ... ในโลกอำเภอออสการ์ ตั้งอยู่ในภาคเหนือ..."ก่อนที่เขาทำเสร็จแล้ว พี่ซันได้เริ่มย้าย เปลี่ยนเป็นรุ้ง เขาได้อย่างรวดเร็วย้ายไปทางเหนือหลิวซิงโตยิ่งประสาทในหัวใจ ริเกร็ตเติมหัวใจของเขา เขาแอบ vowed ว่า ครั้งต่อไปที่เขามองเห็นวังหลิน เขาจะไม่ทำเพื่อแดกดัน เขาจะเลียแข้งเลียขาเขา และด้านดีของเขา หลังจากทั้งหมด เขาต้องเป็นคนโปรดของพี่ถ้าได้ตัวมาตรวจบนเขาพี่ซันมาแบ่งย่อยโลกของออสการ์ ใช้จิตวิญญาณของเขาสัมผัส เขาไม่ได้พบวังหลิน pondered เล็กน้อยก่อนที่จะตรงไปห้องวังลิน เตียวฮอนอนอยู่บนเตียงนอน และไม่ได้สังเกตในตัวเพียงน้อยนิดพี่มาตรวจสอบห้องกับจิตวิญญาณของเขาอย่างระมัดระวัง พี่ซัน frowned, murmured: "ซ้ายช่วงต้น เนเวอร์ไมนด์ ฉันจะรอเขากลับมา และที่จะไม่ทำให้แตกต่างกันมาก"Wang Lin เดินบนภูเขา มีติดสแมนอมตะเพื่อขา รู้สึกดีจริง ๆ หลังจากใช้เป็นกระแสของอากาศร้อนรวบรวมใกล้ขา ออกจากหลังเขาส่องแสงสว่างสีขาวที่และเขาจากระยะไกลดูคล้ายกับนักบุญจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสัตว์ป่า ที่เห็นแสงสีขาวไม่กล้ามาปิดลินวังรู้สึกถึงสายลมและว่ายน้ำ ตามเขาไปไม่หยุดยั้งในทิศทางของบ้านเขาจำได้ราตรีสงัด ค่ะเมื่อเช้ายากจน เขาเอาบวบที่เติมเขา ด้วยพลังงานการจิบ เขาหันไปมองที่ป่าสิ้นสุดลง และก้าวไปข้างหน้าระยะทางบางอย่างเขาจะถึงเส้นทางไปหมู่บ้านรู้จักการไม่ยืนยัง เขาเดินเร็ว ภายใต้ท้องฟ้าสดใส เขาป้อนเมือง เป็นธรรมถูกจัดขึ้น หลินวัง roamed รอบซื้อบางของขวัญสำหรับพ่อแม่แล้ว ปล่อยอย่างรวดเร็วเขาถึงหมู่บ้านใกล้สามโมงในตอนบ่าย เห็นบ้านของเขาจากที่ไกล เติมความรู้สึกที่แตกต่างของความคิดถึงเขาเห็นรถม้าด้วยรส และนี่หลายคนลินวังตกตะลึงไป ประดับเท่านั้นไปหยุดอยู่นอกประตู เขาประหลาดใจที่เห็นญาติมากมีรวบรวมฉลอง ที่เห็นอับแสงสีขาวโดยเฉพาะ ได้อย่างรวดเร็วแล้ว หลินวังปรากฏก่อนที่พวกเขาได้คนอิจฉา poured สรรเสริญแห่งบนเขา"พี่สอง วังหลินจะกลับมา เด็กนี้จะมีความสามารถจริง ๆ และ หล่อ เป็น วัสดุเซนต์""โอ้ ใช่ ไม่ต้องเสียใจว่า เขาไม่ได้รับในครั้งแรก ในสุดเขาถูกเลือกเป็นสาวก หลังอนาคตทั้งหมดของตระกูลวังของเราอยู่ในมือของเด็กทั้งสาม""ตาแล้วมัวอายุเก่า ฉันไม่สามารถมองเห็นข้อดีของเด็กคนนี้ แต่ดู หลินวังสามารถเปรียบเทียบกับชอบซู่วังและวังว ชัดเจนเป็นรองเก่ง ดี ดี ดี" วังตระกูลคนดังทางหลุดรอดสัมผัสเคราขาวเขาลืมหน้าทายาที่เขาแสดงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาอย่างชัดเจน"เด็กคนนี้สั่ง หลินวังได้อัจฉริยะอย่างแน่นอน ฉันบอกคุณว่า เขาจะกลายเป็นนักบุญวันหนึ่ง แต่ครั้งล่าสุดถูกผิด นักบุญแม้สามารถทำผิดพลาดไม่ให้พูดถึงเรา mortals วังหลินเกลียดลุงของคุณห้า Ah ฉันมาที่นี่ต้องขออภัย"เห็นได้ชัด ความเห็นของญาติทั้งหมดมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ทั้งหมดถูกสวมรอยยิ้มใหญ่และนิพจน์อย่างใกล้ชิดแต่หลินวัง remaiend cold-hearted ณจุดนี้บิดาแต่งใน shroud ก้าวออกจากบ้าน สละมือของลินวังในแปลกใจ ถาม ด้วยความกังวล: "ซูเสมอ ทำไมไม่ได้คุณกลับมา ได้ฉันไม่บอกคุณ อย่างง่ายเฮงหยูรีต และไม่ให้ความคิดเกี่ยวกับบ้าน"ลินวังมองบิดา ริ้วรอยชัดเจนมากน้อยบนใบหน้าของเขา เห็นได้ชัดต้องได้ความสุขมากวันนี้ แล้วยิ้ม และกล่าวว่า: "เถอะพ่อ สาวกทุกมีโอกาสที่จะกลับมาหน้าแรกสำหรับครั้งที่สามในปี ดังนั้นหลังจากวันเกิดของคุณ ฉลองเสร็จ จะกลับ"วังลินพ่อภูมิใจ glanced เลยญาติ ก่อนดึงผูกซู และตะโกน: "แม่วัง Lin ลักษณะที่จะกลับมา" [TLNote: ฉันไม่ทราบเกี่ยวกับภาษาจีน แต่ผมรู้ว่าการอ้างอิงทางวัฒนธรรมคล้ายกันเป็นที่ที่ฉันอยู่ สามีภรรยาแทนที่จะใช้ชื่อผู้อื่น ใช้ชื่อของเด็กเช่นพ่อราย หรือรายย่า แม้ว่าจะค่อย ๆ มีการเปลี่ยนแปลงแนวโน้มนี้ มีเริ่มมีอิทธิพลตะวันตก]แม่วังหลิน ที่ถูกล้อมรอบ โดยมากญาติหญิง chattering กัน มองขึ้นบนได้ยินเสียง ประหลาดใจที่เห็นหลินวัง เธออย่างรวดเร็ววิ่งผ่าน และเอามือหลินวังก่อน fussing กว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซีอาน Ni บทที่ 13 - พี่อาทิตย์
23 มีนาคม 2015 VOIDTRANSLATIONS25 ความคิดเห็น
ObligatoryTLNote: บางคนสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนท้ายของบทก่อนหน้าในขณะที่บทนี้มีไม่มีคำอธิบายที่ตรงผมเชื่อว่าคุณควรจะสามารถเชื่อมต่อจุด คำอธิบายที่ชัดเจนมากขึ้นและตรงจะทำตามมากในขณะที่ต่อมา แต่หวังว่าคุณจะสนุกกับบท (และยกโทษให้ฉันสำหรับการให้สอดคล้องกับการแปลของฉันขอโทษจริงๆ แต่เหล่านี้เป็นข้อเสียของ MTLS) น่าทึ่งพี่อาทิตย์เดินไปที่ใช้เวลามองใกล้และพบว่ามันไม่ได้เป็นเพียงหญ้าที่มี หันสีฟ้าแม้ดอกไม้ได้รับความเดือดร้อนต่างๆขององศารุนแรง แต่ไม่ร้ายแรงเป็นหญ้า. เขาจำได้อย่างชัดเจนว่าสมุนไพรเหล่านี้เป็นสีเขียวและเจริญงอกงามในตอนเที่ยงวิธีที่พวกเขาอาจจะกลายเป็นเช่นนี้ช่วงบ่ายวันเดียวกัน เขาคว้าเส้นบางส่วนของหญ้าสีฟ้าและมองอย่างใกล้ชิดมันดูเหมือนหญ้าสีฟ้าได้หายไปทั้งหมดของมันความชื้นมันก็กลายเป็นแห้งนี้ทำให้เขาไตร่ตรองในขณะที่ลูบมือของเขาอยู่บนพื้นดินพบว่าดิน . ชื้นสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ที่นี่เป็นที่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของสมุนไพรมันทำให้เขาสงสัยว่าหลังจากที่เวลานานดวงตาของเขาประกายด้วยความตระหนักเขาพึมพำ"บ่ายวันนี้เพียงคนเดียวมาที่นี่ศิษย์ว่าเป็นความลับ แต่วิธีการที่เขาทำ ที่เกิดจากสมุนไพรแห้ง? "ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาตัดสินใจที่จะหาและตะกอนมือของเขาร่างกายของเขาเริ่มลอยด้วยเมฆที่มีสีสันที่เกิดขึ้นใหม่จากใต้เขาได้อย่างรวดเร็วออกจากสถาบันการศึกษาและช่วงเวลาต่อมามาถึงที่สถานที่เหล่าสาวกของลับ." ใครเป็นศิษย์ในค่าใช้จ่ายที่นี่? "เสียงพี่ดวงอาทิตย์ทำให้เกิดการบูมต่ำก็บุกเข้าไปฟ้าร้องสีเหลืองหุ้มหลิวซิงรีบออกจากห้องของเขาซีดจากความกลัวจนตัวสั่นเขาได้อย่างรวดเร็วคุกเข่าลงบนพื้นดิน. พี่อาทิตย์ ขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์: "วังหลินมีการลงทะเบียนที่นี่" ศิษย์หลิวซิงรู้สึกว่าหัวใจของเขาสั่นเขาไม่ได้คิดว่าพี่ที่มักจะอยู่ห่าง ๆ เช่นนั้นจริงจะมาที่นี่เพื่อสอบถามเกี่ยวกับถังขยะเช่นวังหลินตกใจกลัวเขาคิดว่า วิธีการที่เขาได้ทำชีวิตที่ยากลำบากสำหรับเขาก็ขยายตัวซีดและพูดด้วยน้ำเสียงตกใจว่า "ศิษย์ ...... ..Wang หลิน ... มีการลงทะเบียนที่นี่แน่นอนเขาเป็นที่ทำงานของเขาไม่ทำงานอย่างจริงจังเขาเป็นตัวอย่างสำหรับสาวกอื่น ๆ แบบพ ... ฉัน ...... "พี่อาทิตย์ไม่ทราบว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ แต่ภายในชื่นชมว่าหลิวซิงกลัวของเขาและแสดงความเคารพต่อเขาเป็นผลมาจากความกลัวนี้จริงเฮงยูศิษย์พี่ไม่ได้เป็นที่สูงของการโพสต์ ทั้งหมดเหล่าสาวกของรุ่นที่สองมีผู้สูงอายุของหลักสูตรในมืออื่น ๆ เท่าที่เป็นสาวกลับที่มีความกังวลว่าพวกเขาไม่สามารถเป็นผู้สูงอายุ. แม้ว่าในสายตาของสาวกนี้ความลับที่เขาเป็นพี่ แต่ในความเป็นจริงเขายืนอยู่ในหมู่ที่สอง สาวกรุ่นที่อยู่ถัดไปเล็กน้อยความแข็งแกร่งของเขานอกจากนี้ยังด้อยกว่าแม้สาวกรุ่นที่สามยังแอบเยาะเย้ยเขา. มิฉะนั้นเขาจะไม่ได้ทำหน้าที่รับผิดชอบในการงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นการส่งสาวกลับกลับไปยังญาติของพวกเขา. ด้วยหน้าตรงพี่อาทิตย์ ถามว่า: "อยู่ที่ไหนอยู่อาศัยวังหลิน?" "ใน ...... ในแผนกโลกของสถาบันการศึกษาที่ตั้งอยู่ในภาคเหนือ ...... ." ก่อนที่เขาจะจบพี่ดวงอาทิตย์ได้เริ่มแล้วที่จะย้ายไปกลายเป็นรุ้งเขาได้อย่างรวดเร็ว ย้ายไปทางเหนือ. หลิวซิงยิ่งประสาทมากขึ้นในหัวใจของเขาเสียใจที่เต็มไปด้วยหัวใจของเขาเขาแอบสาบานว่าในครั้งต่อไปที่เขาเห็นวังหลินเขาจะไม่ทำหน้าที่เสียดสีเช่นนั้นเขาจะเลียแข้งเลียขาให้เขาลองและได้รับในด้านที่ดีของเขา หลังจากทุกอย่างที่เขาจะต้องเป็นที่ชื่นชอบพี่ถ้าเขาเป็นการส่วนตัวมาเพื่อตรวจสอบขึ้นไปบนเขา. พี่ซันมาถึงการแบ่งโลกของสถาบันการศึกษาโดยใช้จิตวิญญาณของเขาจะรู้สึกเขาไม่ได้พบวังหลินครุ่นคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่จะไปโดยตรงไปยังวังหลิน . ห้องจางอู่กำลังนอนอยู่บนเตียงนอนและไม่ได้แจ้งให้ทราบในน้อยพี่มาอย่างระมัดระวังตรวจสอบห้องที่มีจิตวิญญาณของเขาพี่อาทิตย์ขมวดคิ้ว, บ่น "ซ้ายเพื่อให้ต้นไม่เป็นไรผมจะรอให้เขา กลับมาและที่จะไม่สร้างความแตกต่างมาก. "วังหลินเดินในภูเขาที่มีการติดยันต์อมตะขาของเขารู้สึกดีมากจริงๆหลังจากที่ใช้มันเป็นกระแสของอากาศร้อนรวมตัวกันใกล้กับขาของเขาทิ้งไว้ข้างหลังเขาส่องสว่างแสงสีขาวที่และเขาจากระยะไกลดูคล้ายกับที่แท้จริงเซนต์. โดยเฉพาะอย่างยิ่งสัตว์ป่าที่ได้เห็นแสงสีขาวไม่กล้าเข้ามาใกล้. วังหลินรู้สึกสายลมและอากาศภูเขาสดขณะที่เขาเดินไม่หยุดใน ทิศทางของบ้านของเขาในขณะที่เขาจำได้ว่ามัน. ผ่านคืนที่เงียบเช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อเช้าตรู่เขาเอาจิบจากมะระซึ่งเต็มเขาด้วยพลังงานที่เขาหันมามองที่ป่าได้สิ้นสุดลงและก้าวไปข้างหน้าไกล เขาจะไปถึงเส้นทางที่ได้รับการยอมรับไปยังหมู่บ้าน. ไม่ได้อยู่กับเขาเดินอย่างรวดเร็วภายใต้ท้องฟ้าสีฟ้าสดใสเขาเข้าไปในเมืองที่เป็นธรรมถูกกักตัวไว้วังหลินท่องไปรอบ ๆ เพื่อซื้อของขวัญบางอย่างสำหรับพ่อแม่ของเขาและจากนั้นที่เหลือได้อย่างรวดเร็ว . เขาไปถึงหมู่บ้านรอบ 03:00 ในช่วงบ่ายได้เห็นบ้านของเขาจากระยะไกลที่แตกต่างกันความรู้สึกของความคิดถึงเขาที่เต็มไปด้วย. เห็นรถม้าที่ล้อมรอบด้วยหลาย ๆ คนเร่งรีบและคึกคัก. วังหลินตะลึงเข้าหาอย่างรวดเร็วเดียวที่จะหยุด นอกประตูที่เขาประหลาดใจที่ได้เห็นญาติจำนวนมากที่มีการรวมตัวกันเพื่อเฉลิมฉลองคนเดียวที่เห็นริ้วแสงสีขาวจากนั้นวังหลินปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา. ทุกคนรู้สึกอิจฉาเทสรรเสริญฟุ่มเฟือยกับเขา. "สองบราเดอร์วังหลิน หลังเด็กคนนี้เป็นจริงที่มีความสามารถและรูปหล่อที่ดูเหมือนจะเป็นวัสดุเซนต์. "" โอ้ใช่ไม่ต้องเสียใจที่เขาไม่สามารถได้รับในตอนแรกในท้ายที่สุดเขาได้รับเลือกเป็นสาวกหลังจากทั้งหมดในอนาคตของ วังตระกูลของเราอยู่ในมือของทั้งสามเด็ก. "" ตาของฉันได้ไปสลัวด้วยวัยชราผมไม่สามารถที่จะเห็นประโยชน์ของเด็กคนนี้ แต่มองวังหลินสามารถเปรียบเทียบกับคนที่ชอบ Zhuo วังและวัง Hao อย่างเห็นได้ชัดมีความสามารถพิเศษที่ดีดีดี "วังตระกูลคนโตดังกล่าวสัมผัสเคราสีขาวของเขาอย่างชัดเจนลืมใบหน้าหินเขาแสดงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา." เด็กคนนี้วังหลินเป็นคนฉลาดอย่างแน่นอนฉันบอกคุณว่าเขา ก็จะกลายเป็นนักบุญวันหนึ่ง แต่ครั้งสุดท้ายที่เป็นความผิดพลาดแม้เซนต์สสามารถทำผิดพลาดไม่ได้ที่จะพูดถึงเราปุถุชนวังหลินไม่ได้เกลียดที่ห้าของคุณลุงอาผมได้มาที่นี่เพื่อขอโทษ ". เห็นได้ชัดว่าความคิดเห็นของทุกคน ญาติที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในขณะนี้ทั้งหมดของพวกเขาได้รับการสวมใส่รอยยิ้มขนาดใหญ่และการแสดงออกที่ใกล้ชิด. แต่วังหลิน remaiend เลือดเย็นที่จุดพ่อของเขาในชุดผ้าห่อศพที่ก้าวออกมาจากบ้านพามือวังหลินในความประหลาดใจ ถามด้วยความห่วงใย ". Tie จู้ทำไมคุณกลับมาผมไม่ได้บอกคุณที่จะเป็นความสะดวกในการเฮงยูนิกายและไม่ให้ความคิดเกี่ยวกับบ้าน" วังหลินมองไปที่พ่อของเขา, ริ้วรอยอย่างเห็นได้ชัดมากน้อยใน ใบหน้าของเขาเห็นได้ชัดว่าจะต้องได้รับความสุขมากวันนี้แล้วยิ้มและกล่าวว่า "ไม่ต้องห่วงพ่อศิษย์ทุกคนมีโอกาสที่จะกลับมาบ้านได้ไม่เกินสามครั้งในปีดังนั้นหลังจากการเฉลิมฉลองวันเกิดของคุณจะทำผมจะกลับมา "พ่อของวังหลินภูมิใจเหลือบมองไปที่ญาติทั้งหมดก่อนที่จะดึงผูกจู้และตะโกน:". แม่วังหลินมองที่กลับมา "[TLNote: ผมไม่ทราบเกี่ยวกับจีน แต่ฉันรู้ของการอ้างอิงทางวัฒนธรรมที่คล้ายกันเป็นที่ฉัน อาศัยอยู่กับสามีและภรรยาแทนการใช้ชื่อที่จะอยู่กันใช้ชื่อเด็กของพวกเขาเช่น X พ่อหรือแม่ของ X แม้ว่าแนวโน้มนี้จะค่อยๆเปลี่ยนกับการโจมตีของอิทธิพลตะวันตก] แม่วังหลินที่ถูกล้อมรอบไปด้วยจำนวนมากของหญิง ญาติพูดเจื้อยแจ้วกับแต่ละอื่น ๆ มองขึ้นเมื่อได้ยินเสียงแปลกใจที่เห็นวังหลินเธอก็รีบวิ่งไปและเอามือวังหลินก่อนที่จะยุ่งมากกว่าเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซียนผมบทที่ 13 –พี่ซัน
23 มีนาคม 2015 voidtranslations25 ความคิดเห็น
obligatorytlnote : บางคนสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นในตอนท้ายของบทก่อนหน้า ในขณะที่บทนี้เสนอโดยตรงไม่มีคำอธิบาย ผมเชื่อว่าคุณควรจะสามารถที่จะเชื่อมต่อจุด คำอธิบายที่ชัดเจนและตรงตามอีกสักพักนะ อย่างไรก็ตามหวังว่าคุณจะสนุกกับบท ( และขออภัยที่ทำตัวสอดคล้องกับการแปลของผมจริงๆครับ แต่ว่า นี่เป็นข้อเสียของ mtls )

งง พี่ซัน เดินไปดูใกล้ๆ และพบว่า มันไม่ได้เป็นเพียงต้นหญ้าที่ได้เปลี่ยนเป็นสีฟ้าแล้ว แม้แต่ดอกไม้ที่ได้รับความเดือดร้อนต่าง ๆองศาร่วงโรย แต่ไม่มี ร้ายแรงเป็นหญ้า .

เขาจำไม่ได้ว่าสมุนไพรเหล่านี้เป็นสีเขียวและคึก ตอนเที่ยง แล้วจะเป็นแบบนี้ ช่วงเดียวกันมาก เขาคว้าบางเส้นหญ้าสีฟ้าและดูอย่างใกล้ชิด เหมือนหญ้าสีฟ้าได้สูญเสียมันทั้งหมดของความชื้น มันกลายเป็นแห้ง นี้ทำให้เขาครุ่นคิดสักพัก ลูบมือของเขาบนพื้นดิน พบว่า ดินที่ชุ่มชื้นสภาพแวดล้อมรอบๆ ที่นี่คือที่เอื้อต่อการเจริญเติบโตของสมุนไพร มันทำให้เขาสงสัย

หลังจากที่เวลานาน ดวงตาประกายด้วยความตระหนัก เขาพึมพำ " บ่ายนี้ มาแค่คนเดียวนี่ สาวกลับ แต่เขาทำให้สมุนไพรแห้ง ? "
คิดเรื่องนี้ เขาตัดสินใจที่จะหาออกและล้างพระหัตถ์ร่างกายของเขาเริ่มลอยตัวด้วยเมฆสีที่เกิดขึ้นจากใต้เขา รีบออกจากโรงเรียน และครู่ต่อมามาถึงสาวกลับสถานที่

" ใครเป็นสาวกในค่าใช้จ่ายที่นี่ ? " พี่ซัน เสียงที่เกิดจากการบูมน้อย ก็ออกมาเป็นสายฟ้า สีเหลืองของหลิวซิง รีบออกจากห้อง ซีดจากความกลัวและตัวสั่น เขารีบคุกเข่าลงกับพื้น

พี่ซันขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด " หวัง หลิน ลงทะเบียนที่นี่ "

สาวกหลิวซิง รู้สึกได้ว่าหัวใจของเขาสั่น เขาไม่คิดว่าผู้ใหญ่ที่มักเพื่อห่าง จะมาที่นี่เพื่อสอบถามเกี่ยวกับขยะ เช่น หวัง หลิน แตกตื่น เขาคิดอย่างไร เขาทำให้ชีวิตยากสำหรับเขา ก็เริ่มซีดและพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ " หวังหลิน ลูกศิษย์ . . . . . . . . . . . .ก็จดทะเบียนที่นี่ เขาทำงานหนัก ทำงานของเขาอย่างจริงจัง เขาเป็นตัวอย่างสำหรับสาวกอื่น ๆรูปแบบ . . . . . . . ฉัน . . . . . . . "

พี่ซัน ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ แต่เข้ามาชื่นชมว่า หลิว ซิง กลัวเขา และแสดงความเคารพต่อเขา ผลของความกลัวนี้ ที่จริงแล้วศิษย์พี่เฮง Yue ไม่สูงของไปรษณีย์ สาวกรุ่นทั้งหมดเป็นผู้ใหญ่แน่นอน บนมืออื่น ๆเท่าที่สาวกลับมีความกังวล พวกเขาจะไม่กลายเป็นผู้ใหญ่

แม้ว่าในสายตาของสาวกลับนี้ เขาเป็นผู้ใหญ่ แต่ในความเป็นจริงเค้ายืนอยู่ในหมู่สาวกรุ่นที่สองถัดจากกระจอก ความแข็งแรงของเขาก็ยังด้อยกว่า แม้ศิษย์รุ่นที่สาม ยังแอบล้อเลียนเขา

ไม่งั้นเขาจะไม่ต้องทำ รับผิดชอบงานเล็กน้อยเช่นส่งสาวกลับกลับญาติ

กับใบหน้าตรง พี่ซันถาม : " ที่พักวังลิน "

" . . . . . . . ในดินจัดสรรของโรงเรียนตั้งอยู่ในภาคเหนือ . . . . . . . "

ก่อนที่เขาจะพูดจบ พี่ซันก็เริ่มขยับ เปลี่ยนเป็นสีรุ้ง เขารีบย้ายไปทางทิศเหนือ .

หลิวซิงเติบโตได้ตื่นเต้นหัวใจของเขาเสียใจเต็มหัวใจของเขา เขาจึงสาบานว่าต่อไปเวลาเขาเห็นหวังหลิน , เขาจะไม่ทำเพื่อประชด เขาจะง้อเค้าพยายามมองในด้านดีของเขา หลังจากที่เขาต้องเป็นผู้อาวุโสที่ชื่นชอบเขาเป็นการส่วนตัวมาตรวจสอบเอง
พี่อาทิตย์มาถึงโลกย่อยของโรงเรียน ใช้จิตวิญญาณของเขาให้ความรู้สึก เขาก็ไม่พบ หวัง หลินครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะตรงไปยังห้องของ หวัง หลิน , จางโฮกำลังนอนอยู่บนเตียงนอน และไม่ได้สังเกตในน้อยที่สุด ผู้อาวุโสเข้ามา

ตรวจสอบอย่างรอบคอบในห้องกับวิญญาณของเขา พี่ซันขมวดคิ้วเข้าหากัน บ่น " ก็จากไปเร็ว ไม่เป็นไร เราจะรอเขากลับมา นั่นจะไม่ทำให้แตกต่างกันมาก "

หวังหลินเดินในภูเขามีติดยันต์อมตะที่ขาทั้งสองข้าง รู้สึกสุดยอดจริงๆ หลังจากที่ใช้มันเป็นกระแสของอากาศร้อนรวมตัวกันใกล้ขาของเขาทิ้งเขาส่องประกายแสงสีขาวที่เขาจากที่ไกลๆ ดูคล้ายกับนักบุญจริง

โดยเฉพาะสัตว์ป่าที่เห็นแสงสีขาวไม่กล้าเข้ามาใกล้

หวังหลินรู้สึกได้ถึงสายลมสดและภูเขาอากาศ