หน้า 205Now if in the Middle Ages churches could offer sanctuary to th การแปล - หน้า 205Now if in the Middle Ages churches could offer sanctuary to th ไทย วิธีการพูด

หน้า 205Now if in the Middle Ages c

หน้า 205
Now if in the Middle Ages churches could offer sanctuary to the most common of criminals, could they not the for today do the same for the most conscientious among us? should a church declare itself a sanctuary for conscience" this should be considered less a means to shield a man. more a means to expose a church, an effort to make a church really a church. For if the state should decide that the arm of the law long was enough to reach inside a church there would be little church members could do to prevent an arrest. But the members could point out what they had already dramatically demonstrated, that the sanctity of conscience was being violated. On May 20, 1968, that Boston church offered sanctuary to Robert Talmanson and William Chase, both wanted for acts of disobedience to military duty. On May 23 they were arrested. Talmanson, going limp was carried from the pulpit where he was reading from the writings of Lao-tse. A Roman Catholic priest, Father Anthony Mullaney, told arresting officers as they entered that they were about to violate a moral sanctuary.'' He and another priest were among those beaten outside the church and arrested. Similar cases of sanctuary took place in Providence, Rhode Island and churches in New York City, Detroit and San Francisco declared themselves open to those seeking sanctuary After sanctuaries were provided in chapels at the Harvard Divinity Sehool and Boston University, a nonreligious sanctuary was conducted in the Student Center of the Massachusetts Institute of Technology. Other university sanctuaries were held as far apart as the City College of New York and the Uniersity of Hawaii. Noting that in the United States here was no legal recognition of the custom of sanctuary, which had once existed both in Europe and in old Hawaii, the University of Hawaii Resistance group stated: "Yet as a symbol of resistance to injustice, sanctuary remains effective today in stirring the conscience of man." Probably the most politically significant cases of the use of sanctuary occurred in the Persian Revolution in 1905-06, in combination with certain other methods including the closing of bazaars. These Persian examples are sufficiently important to merit fairly detailed descriptions Such sanctuary was powerful because the Shah's authority was believed to derive from religious sources: hence, when Islamic leaders of Persia went into sanctuary they were in fact withdrawing the religious basis of his right to rule
หน้า 206
There had been various grounds for dissatisfaction with the Shah Muzaffaru'd-Din: he was disliked for his extravagance. his love of foreign travel. the tariffs imposed by his imported Belgian officials and their arrogance. the exploitation of the country by foreign concessionnaried and the tyranny of his main Minister. Grand Vizier Abdu Hamid. who was known by his title. Aynu'd Dawla. This powerful nobleman was also believed to be cooperating with the Belgians and Russians against Persian interests When the Shah in April 1905 undertook a pilgrimage to Mashhad he traveled through Russian territory to reach it and was accompanied by a russian offical;there was disapproval in the Persian capital of Tehran. Many merchants therefore retired to Shah Abdu'l-Azim.a holy shrine near Tehran and the bazaar were closed for five day Later. various new grievances developed. One of those was the goverment violence at Mashhad under the oppressive rule of Agaf'd Dawla. This official had ordered his soldiers to fire on a crowd of people who in protest against his exactions had taken refuge within the holy precincts of the Shrine of Imam Riza. Mullas islamic teachers and businessmen also had been beaten(bastinadoed) As a result. in December 1905 a large number of merchants took sanctuary in the Royal Mosque, called Masjid-i-Shah. They were shortly joined by many of the chief mullas. The Imam Jum'a, or prayer leader of the congregation. himself a wealthy relative of the Shah, was asked by the Grand Vizier to disperse them. After violent eviction by the followers of the Imam-Jum'a the expelled mullas and a few others left the city and took refuge in the holy shrine of Shah Abdu'l-Azim. There was a difference in kind between a mosque and a holy shrine, a shrine being far more sacred. They were joined at the shrine by many other mullas and students, including Shaykh Fazlu'llah, who was to become famous as one of the three founders of the Constitutional Movement. The aim of this action, however, was simply the dismissal of the disliked Aynu d DawLa, the Grand Vizier: for this there was wide support The taking of sanctuary was known Persian as bast, and those taking sanctuary were called bastis. Three prominent persons including the Crown Prince. Mohamed Ali Mirza, contributed large sums of money for food and other supplies for the bastis. The Crown Prince is reported also to have urged the mulls of Tabriz to support the bast. Despite efforts of'Aynu d Dawla o prevent new volunteers and supplies from reaching the sanctuary, both got through. More mullas and theological student as well as merchants and traders, joined in the bast. The Shah's
หน้า 207
threats and promises failed to induce them to return to the capital of Tehran, and even a personal trip by the Amir Bahadur Jang, an army commander, accompanied by three hundred horsemen, failed to persuade the bustis to return from sanctuary. The historian Edward G. Browne writes of the events of January 1906: At length the scandal became so grave and the inconvenience so intolerable that the Shah sent them a dast-khai, or autograph letter promising to dismiss Aynu'd-Dawla: to convene the Adalat-khana. or"House of Justice", which they now demanded, and which was to consist of representatives elected by the clergy, merchants and landed proprietors, and presided over by the Shah himself: to abolish favouritism and to make all Persian subjects equal in the eyes of law. After photographic copies of this letter had been distributed through- out the country, the bastis returned to Tehran with great pomp, the leaders riding in the royal carriages, and were received by the Shah, who verbally renewed his promises. However, soon there were attempts to interpret away certain of these concessions: the"House of Justice' had never been intended to be a Legislative Assembly, it was said, but only a judicial court. As the weeks went on, there were new grounds for dissatisfaction, including currency problems. Toward the end of April the mullads of Tehran presented a petition to the Shah, asking that the promised reforms be implemented and that he use his executive power in accord with the laws. The petition was published in the official Gazette, but it had no results. Things steadily got worse. Spies were everywhere. Cossacks and soldiers filled the streets. A curfew was imposed three hours after sunset. There were more protests against the Grand Vizier, aynu'd-Dawla, and Islamic leaders preached sermons against autocracy and tyranny. A free National Library was set up to educate the people in patriotic ideas, and a secret society was formed The Shah suffered a paralytic stroke, and Aynu'd Dawla decided repression. Annoyed by the denunciations of himself from the pulpit. the Grand Vizier expelled Aga Sayyid Jamal, who then retired to the theological center of Qum, built around the shrine of an important female saint. Then Aynu'd-Dawla also decided to expel Shaykh Muhammad, a very effective preacher(Wd'iz), who was very popular among the artisans and humble folk of the bazaars. A crowd of people gathered around the preacher and the soldiers and attempted to prevent his removal. After
หน้า 208
Shaykh Muhammad had been imprisoned in a guardhouse.a student who was a descendant of Mohammed rushed the door trying to free him The soldiers disobeyed orders and refused to fire, but an officer personally killed the young man. The date was June 21, 1906. The body of the dead Sayyid Husayn was then carried through the streets and bazaars there were rioting and clashes between people and soldiers who had tried to stop the procession. Fifteen people were killed by shootings into the crowd. The soldiers succeeded in clearing the streets and occupied the whole town. But a large number of mullas. rawga khwans(who recite to the common people narratives about the sufferings of Mohammed's spiritual descendants), students, merchants, tradesmen, artisans and humble people then took sanctuary in the Masjid-i-Jami. the Mosque of Assembly, in the city's center. There they buried the body of the dead student They were besieged by soldiers for three or four days. after which the Shah granted their request for permission to leave the city and to retire to Qum, ninety miles to the south they left for qum about July 21. Thousands of people joined the clerical leaders in this procession from the capital to Qum: one Persian ti was like the street of author said the road between the two places ti was like the street of a town.among persians this is known as"the Great Exodus" Hijrati-kubra. . One historian of Persia writes: "This action amounted to a withdrawal of religious sanction for the regime and thus challenged its legitimacy.The Shah's permission for the bastis to leave the Masjid-i-jami to go to Qum had been given on the condition that the mujtahids("supreme religious judges" of the dominant Shia sect of Islam depart from the mosque alone. On their way to Qum, these mujtahids issued a notice threatening to leave Persia completely unless the Shah fulfilled his promises. General Percy Sykes reports: "As their absence would stop all legal transactions, this threat was really a serious one, for it would be equivalent to placing the land under an interdict. Meanwhile the bazaars and shops had been closed in pro
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
หน้า 205ตอนนี้ถ้าในยุคกลางคริสตจักรสามารถเสนอให้แซงไปทั่วไปมากที่สุดของอาชญากร พวกเขาไม่สามารถที่ปัจจุบันไม่เหมือนกันสำหรับคุณธรรมมากที่สุดในหมู่พวกเรา ควรโบสถ์ประกาศเองสำหรับจิตสำนึก"นี้ควรน้อยกว่าวิธีป้องกันมนุษย์ เพิ่มเติมวิธีประจานโบสถ์ ความพยายามที่จะทำโบสถ์โบสถ์จริง ๆ สำหรับถ้ารัฐควรตัดสินใจว่า แขนยาวกฎหมายคือพอไปถึงภายในโบสถ์ จะมี สมาชิกน้อยคริสตจักรสามารถทำให้การจับกุม แต่สมาชิกสามารถชี้อะไรพวกเขาได้แล้วอย่างมากแสดงให้เห็นว่า ที่ศักดิ์สิทธิ์ของสามัญสำนึกถูกละเมิด บน 20 พฤษภาคม 1968 คริสตจักรที่บอสตันแก่แซงโรเบิร์ต Talmanson และ William เชส ทั้งต้องฟังเพื่อหน้าที่ทหารกระทำ ในวันที่ 23 พฤษภาคม พวกเขาถูกจับกุม ทำ Talmanson, limp ไปจากแท่นเทศน์ที่เขาได้อ่านจากงานเขียนของ Lao-tse โรมันคาทอลิกพระสงฆ์ พ่อ Anthony Mullaney บอกผชที่ลงว่า พวกเขามีการละเมิดคุณธรรมจังหวัด '' เขาและนักบวชอื่นมีที่ตีนอกคริสตจักร และจับกุม กรณีคล้ายเรือนเกิดในจัดเตรียม โรดไอแลนด์ และโบสถ์ในนิวยอร์ก ดีทรอยต์ และ San Francisco ที่ประกาศตัวเองเปิดเดินแซงหลังจากซีกได้ใน chapels Sehool Divinity ฮาร์วาร์ดและมหาวิทยาลัยบอสตัน พันธุ์ nonreligious ได้ดำเนินการในศูนย์นักศึกษาของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ซีกอื่น ๆ มหาวิทยาลัยถูกจัดเป็นห่างเป็นเมืองวิทยาลัยของ New York และ Uniersity ฮาวาย สังเกตว่า ในสหรัฐอเมริกา ที่นี่ไม่รู้กฎหมายของการแซง ซึ่งเคยมีอยู่ทั้ง ในยุโรป และ ใน ฮาวายเก่า กลุ่มต่อต้านมหาวิทยาลัยฮาวายที่ระบุ: "ยังเป็นสัญลักษณ์ของความต้านทานต่อความอยุติธรรม แซงชัวรี่ยังคงมีประสิทธิภาพวันนี้ในกวนสามัญสำนึกของมนุษย์" คงกรณีสำคัญทางการเมืองมากที่สุดของการใช้พันธุ์เกิดขึ้นในการปฏิวัติเปอร์เซียใน 1905-06 ร่วมกับบางวิธีอื่น ๆ รวมทั้งการปิดผับ ตัวอย่างเหล่านี้ภาษาเปอร์เซียมีความสำคัญแก่บุญคำอธิบายค่อนข้างละเอียดพันธุ์ดังกล่าวไม่มีประสิทธิภาพเนื่องจากอำนาจของชาห์ว่ามาจากแหล่งศาสนา: ดังนั้น เมื่อผู้นำอิสลามของเปอร์เซียเดินเข้าไปในพันธุ์ พวกเขาได้ในความเป็นจริงถอนพื้นฐานทางศาสนาของเขาสิทธิกฎหน้า 206 ได้มีความไม่พอใจกับการ Muzaffaru ชาห์ได้ดินสาเหตุต่าง ๆ: เขาถูก disliked สำหรับความฟุ่มเฟือยของเขา เขารักการเดินทางต่างประเทศ ภาษีศุลกากรที่กำหนด โดยเจ้าหน้าที่เขานำของเบลเยียมและหยิ่งของตน เอารัดเอาเปรียบของประเทศโดยต่างประเทศ concessionnaried tyranny รัฐมนตรีของเขาหลัก เสนาบดี Abdu กร่าง ผู้ถูกเรียกตามชื่อของเขา Aynu อ่านโดยสะอัด Dawla ขุนนางมีประสิทธิภาพนี้ยังว่าร่วมมือกับ Belgians และนี่กับเปอร์เซียสนใจชาห์เมื่อปีพ.ศ. 2448 สมัยเมษายน undertook แสวงบุญมัชฮัดเขาเดินทางผ่านดินแดนรัสเซียถึงมัน และถูกพร้อมกับรัสเซียที่อย่างเป็นทางการ มีกล่าวในเปอร์เซียเตหราน ร้านค้ามากมายจึงถอนศาลศักดิ์สิทธิ์ชาห์ Abdu'l Azim.a ใกล้เตหะราน และตลาดได้ถูกปิดสำหรับห้าวันในภายหลัง รักษาต่าง ๆ ใหม่พัฒนา หนึ่งที่มีความรุนแรงรัฐบาลที่มัชฮัดเป็นภายใต้การปกครองกดขี่ของ Agaf มี Dawla นี้อย่างเป็นทางได้สั่งทหารเขาไฟในฝูงชนของคนในการประท้วงกับเขา exactions ได้มาหลบภายในมณฑลศักดิ์สิทธิ์ของศาลเจ้า Imam Riza Mullas ครูสอนศาสนาอิสลามและนักธุรกิจยังได้ beaten(bastinadoed) ดังนั้น ปีพ.ศ. 2448 สมัยธันวาคม จำนวนร้านค้าเอาแซงในมัสยิดหลวง เรียกว่ามัสยิด-i-ชาห์ ไม่ช้าพวกเขาได้เข้าร่วมหลาย mullas ประธาน Imam Jum'a หรือผู้นำละหมาดของชุมนุมชนที่ ตนเองญาติรวยของชาห์ ถูกถาม โดยเสนาบดีที่กระจายเหล่านั้น หลังจากขับไล่รุนแรงโดยลูกศิษย์ของอิมาม-Jum'a expelled mullas และอื่น ๆ บางซ้ายเมือง และเอาหลบในศาลศักดิ์สิทธิ์ของชาห์ Abdu'l-Azim มีความแตกต่างในชนิดระหว่างมัสยิดเป็นศาลศักดิ์สิทธิ์ ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์มาก พวกเขาได้เข้าร่วมที่ศาลเจ้า โดย mullas และนักเรียน รวม Shaykh Fazlu'llah ที่ถูกขึ้นชื่อเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งที่สามของการเคลื่อนไหวรัฐธรรมนูญ อื่น ๆ อีกหลาย จุดมุ่งหมายของการกระทำนี้ อย่างไรก็ตาม ไม่ก็ไล่ออกที่ disliked Aynu d DawLa เสนาบดี: นี้หลากหลายสนับสนุนการของ แซงถูกเรียกว่าเปอร์เซียเป็น bast และผู้นำพันธุ์เรียกว่า bastis 3 เด่นท่านรวมทั้งยุพราช Mohamed Ali Mirza ส่วนผลรวมขนาดใหญ่ของเงินสำหรับอาหารและวัสดุอื่น ๆ สำหรับการ bastis ยุพราชมีรายงานยังได้เรียกร้องให้ mulls ของตาบริซเพื่อสนับสนุนการ bast แม้ มีความพยายาม of'Aynu d Dawla o ป้องกันอาสาสมัครใหม่และอุปกรณ์ถึงสถาน ทั้งสองได้ผ่าน เพิ่มเติม mullas และนักศาสนศาสตร์ตลอดจนร้านค้า และผู้ ค้า เข้าร่วมในการ bast ของชาห์ หน้า 207 คุกคามและสัญญาไม่สามารถก่อให้เกิดพวกเขากลับไปเมืองหลวงของเตหราน และแม้แต่การเดินทางส่วนตัว โดย Amir เพลิด Jang ผู้บัญชาการทหารบกที่ พร้อม ด้วยนักขี่ม้าสามร้อย ไม่สามารถชักจูง bustis กลับจากเขตรักษาพันธุ์ นักประวัติศาสตร์เอ็ดเวิร์ด G. Browne เขียนเหตุการณ์ของ 1906 มกราคม: ยาว สแกนดัลเป็นดังนั้นภัย และความไม่สะดวกดังนั้นนำมารวมที่ชาห์ที่ส่งพวกเขา dast ไข่ หรือออโตกราฟจดหมายสัญญายก Aynu ได้-Dawla: การประชุมราษฎร Adalat "บ้านของความ ยุติธรรม" ซึ่งพวกเขาต้องการตอนนี้ และที่ถูกต้องประกอบด้วยตัวแทนหรือป่าว โดยเคลอจี ร้านค้า และที่ดินกล่าว และแท่ง ๆ โดยชาห์เองรอบ: ยุบ favouritism และทำให้ภาษาเปอร์เซียทุกวิชาเท่ากับในสายตาของกฎหมาย หลังจากถ่ายสำเนาจดหมายนี้ได้กระจายผ่านออกประเทศ bastis ที่กลับสู่เตหรานกับเอิกเกริกมาก ผู้นำขี่ในนับรอยัล และได้รับ โดยชาห์ ที่วาจาต่ออายุสัญญาของเขา อย่างไรก็ตาม เร็ว ๆ นี้มีความพยายามที่จะตีความไปบางของสัมปทานเหล่านี้: "บ้านยุติธรรม ' ไม่ได้ตั้งใจจะ เป็นสภานิติบัญญัติ ก็กล่าว แต่เฉพาะศาลยุติธรรม เป็นไปสัปดาห์ มีสาเหตุความไม่พอใจ รวมทั้งปัญหาสกุลเงินใหม่ ไปทางส่วนท้ายของเดือนเมษายน mullads ของเตหะรานแสดงชื่อชาห์ ถามว่า จะดำเนินการปฏิรูปตามสัญญา และให้ เขาใช้อำนาจบริหารในสอดคล้องกับกฎหมาย หนังสือตีพิมพ์ในประกาศอย่างเป็นทางการ แต่มันได้ผลไม่ กิจกรรมอย่างต่อเนื่องได้แย่ สายลับได้ทุก คอสแซคและทหารเติมถนน เคอร์ฟิวมีกำหนดเวลา 3 ชั่วโมงหลังจากพระอาทิตย์ตก มีการประท้วงมากขึ้นกับเสนาบดี aynu มี-Dawla และผู้นำศาสนาอิสลามที่ประกาศธรรม autocracy และ tyranny รีชาติฟรีตั้งรู้คนในความคิดรักชาติ และก่อตั้งสมาคมลับชาห์ประสบจังหวะ paralytic และ Aynu จะ Dawla ตัดสินใจปราบปราม รำคาญ โดย denunciations ของตัวเองจากแท่นเทศน์ เสนาบดีที่ไล่ตู้ต้องกาฐมาณฑุ ที่ปลดเกษียณแล้ว ไปศาสนศาสตร์ศูนย์ของ Qum รอบ ๆ ศาลเจ้าของนักบุญหญิงเป็นสำคัญ แล้ว Aynu มี-Dawla ยังตัดสินใจปล่อย Shaykh มุหัมมัด การ preacher(Wd'iz) มีประสิทธิภาพมาก ซึ่งเป็นที่นิยมมากในหมู่ช่างฝีมือและพื้นบ้านพึงพอใจของสิ่ง ฝูงชนคนรวบรวมสถานที่ตั้งพระและทหาร และพยายามที่จะป้องกันกำจัดเขา หลังจาก หน้า 208 มุหัมมัด Shaykh ได้ถูกจำคุกเป็นเวลาในการ guardhouse.a นักเรียนที่เป็นบุตรของ Mohammed วิ่งพยายามฟรีเขาทหารไม่ทำตามคำสั่ง และปฏิเสธที่จะยิงประตู แต่เจ้าหน้าที่เองฆ่าชายหนุ่ม วัน 21 มิถุนายน 1906 ร่างกายของ Husayn ต้องตายแล้วทำผ่านถนน และมีผับมีจลาจลและการปะทะกันระหว่างประชาชนและทหารที่พยายามหยุดขบวน ห้าคนถูกฆ่าตาย โดยการยิงเข้าไปในฝูงชน ทหารประสบความสำเร็จในการล้างถนน และครอบครองเมืองทั้งหมด แต่ mullas เป็นจำนวนมาก khwans rawga (คนขับจะ narratives คนทั่วไปเกี่ยวกับทุกข์ของลูกหลานฝ่ายวิญญาณของ Mohammed), นักเรียน ร้านค้า tradesmen ช่างฝีมือ และคนยังไงก็เอาในมัสยิด-i-Jami มัสยิดของสภา ที่พัก มีพวกเขาฝังร่างกายของพวกเขาถูกล้อม โดยทหารวันที่ สี่นักเรียนตาย หลังจากที่ชาห์ได้รับการขออนุญาตออกจากเมือง และถอน Qum เก้าสิบไมล์ใต้เหลือสำหรับ qum เกี่ยวกับ 21 กรกฎาคม พันคนร่วมนำเสมียนนี้ขบวนจากหลวง Qum: ตี้หนึ่งเปอร์เซียถูกเหมือนของที่ผู้เขียนกล่าวว่า อยู่ระหว่างสถานสองที่ตี้ได้เช่นถนนของ persians town.among แบบนี้เรียกว่า "อพยพดี" Hijrati คูบร้า . นักประวัติศาสตร์หนึ่งของเปอร์เซียเขียน: "การดำเนินการนี้มีการเพิกถอนการถูกลงโทษทางศาสนาในระบบการปกครอง แล้วจึง ท้าทายความชอบธรรมของความได้รับสิทธิ์ชาห์สำหรับ bastis ที่ไปมัสยิด-i-jami ไป Qum บนเงื่อนไขที่ว่า mujtahids ("สูงสุดทางศาสนาผู้พิพากษา" ของสำนักฮฺหลักอิสลามออกจากมัสยิดคนเดียว แบบการ Qum, mujtahids เหล่านี้ออกหนังสือคุกคามออกจากเปอร์เซียทั้งหมดเว้นแต่ชาห์ปฏิบัติตามสัญญาของเขา รายงานทั่วไป Percy Sykes: "เป็นการขาดงานของพวกเขาจะหยุดธุรกรรมทั้งหมดตามกฎหมาย ภัยคุกคามนี้ได้จริง ๆ หนึ่งรุนแรง สำหรับมันจะเหมือนกับการวางแผ่นดินภายใต้โทษต้องห้าม ในขณะเดียวกัน ผับและร้านค้าได้ถูกปิดในโปร
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
หน้า 205
Now if in the Middle Ages churches could offer sanctuary to the most common of criminals, could they not the for today do the same for the most conscientious among us? should a church declare itself a sanctuary for conscience" this should be considered less a means to shield a man. more a means to expose a church, an effort to make a church really a church. For if the state should decide that the arm of the law long was enough to reach inside a church there would be little church members could do to prevent an arrest. But the members could point out what they had already dramatically demonstrated, that the sanctity of conscience was being violated. On May 20, 1968, that Boston church offered sanctuary to Robert Talmanson and William Chase, both wanted for acts of disobedience to military duty. On May 23 they were arrested. Talmanson, going limp was carried from the pulpit where he was reading from the writings of Lao-tse. A Roman Catholic priest, Father Anthony Mullaney, told arresting officers as they entered that they were about to violate a moral sanctuary.'' He and another priest were among those beaten outside the church and arrested. Similar cases of sanctuary took place in Providence, Rhode Island and churches in New York City, Detroit and San Francisco declared themselves open to those seeking sanctuary After sanctuaries were provided in chapels at the Harvard Divinity Sehool and Boston University, a nonreligious sanctuary was conducted in the Student Center of the Massachusetts Institute of Technology. Other university sanctuaries were held as far apart as the City College of New York and the Uniersity of Hawaii. Noting that in the United States here was no legal recognition of the custom of sanctuary, which had once existed both in Europe and in old Hawaii, the University of Hawaii Resistance group stated: "Yet as a symbol of resistance to injustice, sanctuary remains effective today in stirring the conscience of man." Probably the most politically significant cases of the use of sanctuary occurred in the Persian Revolution in 1905-06, in combination with certain other methods including the closing of bazaars. These Persian examples are sufficiently important to merit fairly detailed descriptions Such sanctuary was powerful because the Shah's authority was believed to derive from religious sources: hence, when Islamic leaders of Persia went into sanctuary they were in fact withdrawing the religious basis of his right to rule
หน้า 206
There had been various grounds for dissatisfaction with the Shah Muzaffaru'd-Din: he was disliked for his extravagance. his love of foreign travel. the tariffs imposed by his imported Belgian officials and their arrogance. the exploitation of the country by foreign concessionnaried and the tyranny of his main Minister. Grand Vizier Abdu Hamid. who was known by his title. Aynu'd Dawla. This powerful nobleman was also believed to be cooperating with the Belgians and Russians against Persian interests When the Shah in April 1905 undertook a pilgrimage to Mashhad he traveled through Russian territory to reach it and was accompanied by a russian offical;there was disapproval in the Persian capital of Tehran. Many merchants therefore retired to Shah Abdu'l-Azim.a holy shrine near Tehran and the bazaar were closed for five day Later. various new grievances developed. One of those was the goverment violence at Mashhad under the oppressive rule of Agaf'd Dawla. This official had ordered his soldiers to fire on a crowd of people who in protest against his exactions had taken refuge within the holy precincts of the Shrine of Imam Riza. Mullas islamic teachers and businessmen also had been beaten(bastinadoed) As a result. in December 1905 a large number of merchants took sanctuary in the Royal Mosque, called Masjid-i-Shah. They were shortly joined by many of the chief mullas. The Imam Jum'a, or prayer leader of the congregation. himself a wealthy relative of the Shah, was asked by the Grand Vizier to disperse them. After violent eviction by the followers of the Imam-Jum'a the expelled mullas and a few others left the city and took refuge in the holy shrine of Shah Abdu'l-Azim. There was a difference in kind between a mosque and a holy shrine, a shrine being far more sacred. They were joined at the shrine by many other mullas and students, including Shaykh Fazlu'llah, who was to become famous as one of the three founders of the Constitutional Movement. The aim of this action, however, was simply the dismissal of the disliked Aynu d DawLa, the Grand Vizier: for this there was wide support The taking of sanctuary was known Persian as bast, and those taking sanctuary were called bastis. Three prominent persons including the Crown Prince. Mohamed Ali Mirza, contributed large sums of money for food and other supplies for the bastis. The Crown Prince is reported also to have urged the mulls of Tabriz to support the bast. Despite efforts of'Aynu d Dawla o prevent new volunteers and supplies from reaching the sanctuary, both got through. More mullas and theological student as well as merchants and traders, joined in the bast. The Shah's
หน้า 207
threats and promises failed to induce them to return to the capital of Tehran, and even a personal trip by the Amir Bahadur Jang, an army commander, accompanied by three hundred horsemen, failed to persuade the bustis to return from sanctuary. The historian Edward G. Browne writes of the events of January 1906: At length the scandal became so grave and the inconvenience so intolerable that the Shah sent them a dast-khai, or autograph letter promising to dismiss Aynu'd-Dawla: to convene the Adalat-khana. or"House of Justice", which they now demanded, and which was to consist of representatives elected by the clergy, merchants and landed proprietors, and presided over by the Shah himself: to abolish favouritism and to make all Persian subjects equal in the eyes of law. After photographic copies of this letter had been distributed through- out the country, the bastis returned to Tehran with great pomp, the leaders riding in the royal carriages, and were received by the Shah, who verbally renewed his promises. However, soon there were attempts to interpret away certain of these concessions: the"House of Justice' had never been intended to be a Legislative Assembly, it was said, but only a judicial court. As the weeks went on, there were new grounds for dissatisfaction, including currency problems. Toward the end of April the mullads of Tehran presented a petition to the Shah, asking that the promised reforms be implemented and that he use his executive power in accord with the laws. The petition was published in the official Gazette, but it had no results. Things steadily got worse. Spies were everywhere. Cossacks and soldiers filled the streets. A curfew was imposed three hours after sunset. There were more protests against the Grand Vizier, aynu'd-Dawla, and Islamic leaders preached sermons against autocracy and tyranny. A free National Library was set up to educate the people in patriotic ideas, and a secret society was formed The Shah suffered a paralytic stroke, and Aynu'd Dawla decided repression. Annoyed by the denunciations of himself from the pulpit. the Grand Vizier expelled Aga Sayyid Jamal, who then retired to the theological center of Qum, built around the shrine of an important female saint. Then Aynu'd-Dawla also decided to expel Shaykh Muhammad, a very effective preacher(Wd'iz), who was very popular among the artisans and humble folk of the bazaars. A crowd of people gathered around the preacher and the soldiers and attempted to prevent his removal. After
หน้า 208
Shaykh Muhammad had been imprisoned in a guardhouse.a student who was a descendant of Mohammed rushed the door trying to free him The soldiers disobeyed orders and refused to fire, but an officer personally killed the young man. The date was June 21, 1906. The body of the dead Sayyid Husayn was then carried through the streets and bazaars there were rioting and clashes between people and soldiers who had tried to stop the procession. Fifteen people were killed by shootings into the crowd. The soldiers succeeded in clearing the streets and occupied the whole town. But a large number of mullas. rawga khwans(who recite to the common people narratives about the sufferings of Mohammed's spiritual descendants), students, merchants, tradesmen, artisans and humble people then took sanctuary in the Masjid-i-Jami. the Mosque of Assembly, in the city's center. There they buried the body of the dead student They were besieged by soldiers for three or four days. after which the Shah granted their request for permission to leave the city and to retire to Qum, ninety miles to the south they left for qum about July 21. Thousands of people joined the clerical leaders in this procession from the capital to Qum: one Persian ti was like the street of author said the road between the two places ti was like the street of a town.among persians this is known as"the Great Exodus" Hijrati-kubra. . One historian of Persia writes: "This action amounted to a withdrawal of religious sanction for the regime and thus challenged its legitimacy.The Shah's permission for the bastis to leave the Masjid-i-jami to go to Qum had been given on the condition that the mujtahids("supreme religious judges" of the dominant Shia sect of Islam depart from the mosque alone. On their way to Qum, these mujtahids issued a notice threatening to leave Persia completely unless the Shah fulfilled his promises. General Percy Sykes reports: "As their absence would stop all legal transactions, this threat was really a serious one, for it would be equivalent to placing the land under an interdict. Meanwhile the bazaars and shops had been closed in pro
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
หน้า 205
ตอนนี้ถ้าในยุคกลาง โบสถ์วิหาร เพื่อให้ส่วนใหญ่ของอาชญากร พวกเขาไม่ใช่สำหรับวันนี้ทำอย่างรอบคอบมากที่สุดในหมู่พวกเรา คริสตจักรควรจะประกาศตัวเองเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับมโนธรรม " นี้ควรพิจารณาน้อยกว่าหมายถึงโล่มนุษย์ เพิ่มเติมวิธีการเปิดเผยโบสถ์ ความพยายามที่จะสร้างโบสถ์เป็นโบสถ์ถ้ารัฐควรตัดสินใจว่า แขนของกฎหมายคือ พอเข้าไปในโบสถ์จะมีสมาชิกโบสถ์น้อยสามารถทำเพื่อป้องกันการถูกจับกุม แต่สมาชิกอาจชี้ให้เห็นว่าพวกเขาได้เป็นคุ้งเป็นแคว สาธิต ว่า ความศักดิ์สิทธิ์ของจิตสำนึกที่ถูกละเมิด เมื่อ 20 พฤษภาคม 1968 , บอสตันคริสตจักรให้บริสุทธิ์ให้ โรเบิร์ต talmanson วิลเลี่ยม เชสต้องการสำหรับการกระทำฝ่าฝืนการปฏิบัติหน้าที่ทางทหาร ในวันที่ 23 พฤษภาคม พวกเขาถูกจับ talmanson จะปวกเปียกถูกนำจากธรรมาสน์ที่เขาได้อ่านจากงานเขียนของลาว TSE นิกายโรมันคาทอลิกบาทหลวงคุณพ่อแอนโทนี่เทรนบอกเจ้าหน้าที่ที่เข้าไปจับกุมพวกเขาพวกเขากำลังละเมิดศีลธรรมบริสุทธิ์ .' ' เขา และพระสงฆ์อีกในหมู่ผู้ตีออกนอกโบสถ์ และจับ กรณีที่คล้ายกันของวิหารเอาสถานที่ในพรอวิเดนซ์และคริสตจักรในนิวยอร์กซิตี้ , ดีทรอยต์ และซานฟรานซิสโก ประกาศว่าตัวเองเปิดให้ผู้แสวงหาวิหารหลังเสฉวนได้ให้ไว้ในโบสถ์ที่ฮาร์วาร์ดศาสนศาสตร์ sehool และบอสตันมหาวิทยาลัยวิหาร nonreligious ถูกดำเนินการในศูนย์นักศึกษาของสถาบันเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเสฉวนถูกจัดขึ้นที่ห่างกันเป็นเมืองมหาวิทยาลัยนิวยอร์กและ uniersity ของฮาวาย สังเกตว่าในสหรัฐอเมริกา ที่นี่คือไม่มีการรับรู้กฎหมายของประเพณีของวิหาร ซึ่งเคยมีอยู่ทั้งในยุโรปและในฮาวายมหาวิทยาลัยฮาวายกลุ่มต่อต้านกล่าว : " ยังเป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านความอยุติธรรม วิหารยังคงมีประสิทธิภาพในวันนี้กวนมโนธรรมของมนุษย์ อาจจะมากที่สุดที่สำคัญทางการเมือง กรณีการใช้บริสุทธิ์เกิดขึ้นในเปอร์เซีย การปฏิวัติใน 1905-06 ในการรวมกันกับวิธีการอื่น ๆบางอย่างรวมถึงการปิด bazaars .ตัวอย่างเหล่านี้เปอร์เซียเพียงพอสำคัญบุญรายละเอียดค่อนข้างอธิบายเช่น Sanctuary มีอำนาจ เพราะอำนาจของกษัตริย์ถูกเชื่อว่าได้มาจากแหล่งที่มาทางศาสนา : ดังนั้น เมื่อผู้นำอิสลามแห่งเปอร์เซียเข้าวิหาร พวกเขาอยู่ในความเป็นจริงพื้นฐานทางศาสนาของการถอนสิทธิของเขาไปครอง

หน้า 206มีพื้นที่ต่างๆสำหรับความไม่พอใจกับอิหร่าน muzaffaru 'd-din : เขาเป็นคนไม่ชอบความฟุ่มเฟือยของเขา ความรักของเขาในการเดินทางต่างประเทศ ราคาที่กำหนดโดยเจ้าหน้าที่ของเขานำเข้าเบลเยียม และความหยิ่งยโสของพวกเขา การใช้ประโยชน์ของประเทศโดย concessionnaried ต่างประเทศและการปกครองแบบเผด็จการของรัฐมนตรีหลักของเขา ปลาแมนดารินจุด abdu ฮามิด ใครรู้จักชื่อของเขา aynu จะ dawla .ขุนนางที่มีประสิทธิภาพนี้ยังเชื่อว่าจะประสานงานกับ เบลเยี่ยม และ รัสเซีย กับ ความสนใจ เปอร์เซีย เมื่ออิหร่านในเดือนเมษายน 1905 undertook จาริกไปยัง Mashhad เขาเดินทางผ่านดินแดนของรัสเซียไปถึง และมันมาพร้อมกับรัสเซียอย่างเป็นทางการ ; มีความไม่พอใจในเปอร์เซีย เมืองหลวงของเตหะราน มากมาย พ่อค้าจึงลาออกเพื่อไปชาร์ abdu'l-azim .ศักดิ์สิทธิ์ศาลเจ้าใกล้เตหะรานและตลาดสดถูกปิดเป็นเวลา 5 วันต่อมา ความคับข้องใจต่างๆใหม่พัฒนา หนึ่งในนั้น คือ รัฐบาลใช้ความรุนแรงใน Mashhad ภายใต้การปกครองที่กดขี่ของ agaf จะ dawla . เจ้าหน้าที่ได้สั่งให้เหล่าทหารยิงใส่ฝูงชนของผู้ต่อต้าน exactions ของเขาที่หลบภัยภายในเขตศักดิ์สิทธิ์ของศาลเจ้าของอิหม่ามซ่า .mullas ครูอิสลามและนักธุรกิจยังได้ตี ( bastinadoed ) เป็นผล ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2448 เป็นจำนวนมากของร้านค้าเอา Sanctuary ในมัสยิดหลวง เรียกว่า masjid-i-shah . พวกเขาเร็ว ๆเข้า โดยมากของ mullas หัวหน้า อิหม่าม jum'a บทสวด หรือผู้นำชุมนุม ตัวเองเป็นญาติที่ร่ำรวยของ ชาห์ ถูกถามโดยอัครมหาเสนาบดีแกรนด์เพื่อสลายพวกเขาหลังจากที่ใช้ความรุนแรงขับไล่ โดยลูกศิษย์ของ imam-jum'a การไล่ออก mullas และบางส่วนออกจากเมืองไปลี้ภัยในศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ของกษัตริย์ abdu'l-azim . มีความแตกต่างในชนิดของมัสยิดและศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ ศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ที่ไกลมากขึ้น พวกเขาเข้าร่วมในศาล โดยมาก mullas และนิสิต รวมทั้ง fazlu'llah ไชค์ ,ใครที่จะกลายเป็นที่มีชื่อเสียงเป็นหนึ่งในสามของผู้ก่อตั้งของการเคลื่อนไหวตามรัฐธรรมนูญ จุดมุ่งหมายของการกระทำนี้ แต่เป็นเพียงการเลิกจ้างของไม่ชอบ aynu D dawla , วิเซียร์แกรนด์ : นี้มีการสนับสนุนกว้างถ่ายของวิหารเป็นที่รู้จักเปอร์เซียเป็นเปลือก , และผู้ที่ถ่ายวิหารถูกเรียกว่า bastis . สามบุคคลสำคัญรวมทั้งองค์รัชทายาท Mohamed Ali Mirza ,ส่วนผลรวมขนาดใหญ่ของเงินสำหรับอาหารและวัสดุอื่น ๆสำหรับ bastis . องค์รัชทายาทมีรายงานยังได้กระตุ้น mulls ของชีสนับสนุนที่ดีที่สุด . แม้จะมีความพยายาม of'aynu D dawla O ป้องกันอาสาสมัครใหม่และวัสดุจากถึงวิหาร ทั้งได้ผ่าน mullas เพิ่มเติมศาสนศาสตร์และนักเรียน ตลอดจนพ่อค้าและผู้ค้าเข้าร่วมมั่ง . ของหน้า 207

ชา
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: