The High Museum of Art is a major p

The High Museum of Art is a major public building and art repository that responds to the typological and contextual aspects of the museum’s program. The city of Atlanta’s progressive building tradition, as well as its role as a developing cultural center, had a strong influence on the design. The corner site, at the junction of Peachtree and Sixteenth streets about two miles from downtown Atlanta, places the museum at an important location for Atlanta’s development and within a pedestrian-oriented neighborhood with good public transportation access. The parti consists of four quadrants with one carved out, to distinguish it from the other three; the missing quadrant becomes a monumental atrium, the lobby and the ceremonial center of the museum. The extended ramp is a symbolic gesture reaching out to the street and city, and a foil to the interior ramp that is the building’s chief formal and circulatory element. At the end of the ramp is the main entry and reception area, from which one passes into the four-story atrium. The light-filled atrium space is inspired by, and a commentary on, the central space of the Guggenheim Museum. As in the Guggenheim, the ramp system mediates between the central space and the art itself. In the Guggenheim, however, the ramp doubles as a gallery; in Atlanta, the separation of circulation and gallery space allows the central space to govern the system of movement. This separation also allows the atrium walls to have windows, which admit natural light and offer framed views of the city. The galleries are organized to provide multiple vistas as well as intimate and large-scale viewing to accommodate the diverse needs of the collection. Light, whether direct or filtered, is a constant preoccupation throughout; apart from its functional aspect, light is a symbol of the museum’s role as a place of aesthetic illumination and enlightened cultural values. The primary intention of the architecture is to encourage the discovery of these values, and to foster a contemplative appreciation of the museum’s collection through spatial experience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิพิธภัณฑ์ศิลปะที่สูงเป็นหลักกลางอาคารและศิลปะคลังที่ตอบสนองลักษณะเฉพาะ และบริบทของการโปรแกรมของพิพิธภัณฑ์ ก้าวหน้าเมืองแอตแลนตาที่สร้างประเพณี ตลอดจนบทบาทของการเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมพัฒนา มีอิทธิพลแข็งแกร่งในการออกแบบ เว็บไซต์มุม ที่แยกพีชทรีและสิบหกถนนประมาณ 2 กม.จากใจกลางเมืองแอตแลนตา สถานพิพิธภัณฑ์ที่เป็นสถานที่สำคัญ สำหรับการพัฒนาของแอตแลนตา และภาย ในย่านถนนไมตรีที่สามารถเข้าถึงระบบขนส่งสาธารณะที่ดี ขาวประกอบด้วยสี่ส่วนด้วยการแกะสลัก ให้แตกต่างจากอื่น ๆ 3 quadrant หายไปกลายเป็น ห้องโถงใหญ่อนุสาวรีย์ ล็อบบี้ และศูนย์พระราชพิธีของพิพิธภัณฑ์ ทางลาดแบบขยายเป็นสัญลักษณ์ถึงถนนเมือง และฟอยล์เพื่อทางลาดภายในของอาคารประธานทางการไหลเวียนโลหิต และองค์ประกอบที่ ที่สุดของทางลาดเป็นรายการหลักและพื้นที่ต้อนรับ ที่หนึ่งผ่านเข้าไปในห้องโถงใหญ่ 4 ชั้น พื้นที่ห้องโถงที่เต็มไปด้วยแสงแรงบันดาลใจ และข้อคิดเห็นบน พื้นที่ส่วนกลางของพิพิธภัณฑ์ Guggenheim ใน Guggenheim ระบบลาดสื่อระหว่างพื้นที่กลางและศิลปะตัวเอง ใน Guggenheim อย่างไรก็ตาม ทางลาดคู่เป็นแกลเลอรี่ ในแอตแลนตา แยกพื้นที่แกลเลอรีและไหลเวียนช่วยให้พื้นที่ส่วนกลางเพื่อควบคุมระบบการเคลื่อนไหว แยกนี้ยังช่วยให้ผนังห้องโถงให้ windows ซึ่งยอมรับแสงธรรมชาติ และวิวเมืองกรอบ แกลเลอรี่จัดให้หลายทัศนียภาพตลอดจนดูใกล้ชิด และขนาดใหญ่เพื่อรองรับความต้องการที่หลากหลายของคอลเลกชัน แสง ไม่ว่าโดยตรง หรือ กรอง เป็นความลุ่มหลงที่คงที่ตลอด นอกเหนือจากด้านการทำงาน แสงเป็นสัญลักษณ์ของบทบาทของพิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่ประดับไฟสวยงาม และค่านิยมทางวัฒนธรรมที่รู้แจ้ง ความตั้งใจหลักของสถาปัตยกรรมคือ การสนับสนุนให้ค้นหาค่าเหล่านี้ และส่งเสริมให้เกิดความชื่นชมที่จิตตปัญญาของการสะสมผ่านประสบการณ์เชิงพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิพิธภัณฑ์ศิลปะชั้นสูงที่สำคัญเป็นอาคารสาธารณะและศิลปะพื้นที่เก็บข้อมูลที่ตอบสนองต่อด้าน typological และบริบทของโปรแกรมของพิพิธภัณฑ์ เมืองของประเพณีอาคารแอตแลนตาก้าวหน้าเช่นเดียวกับบทบาทของการเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมการพัฒนามีอิทธิพลต่อการออกแบบ เว็บไซต์มุมที่ชุมทางพีชทรีและถนนสิบหกประมาณสองห่างจากตัวเมืองแอตแลนตา, สถานพิพิธภัณฑ์ในสถานที่สำคัญสำหรับการพัฒนาแอตแลนต้าและอยู่ในย่านถนนคนเดินที่มุ่งเน้นการมีการเข้าถึงการขนส่งสาธารณะที่ดี หลากประกอบด้วยสี่ประเภทหนึ่งที่มีการแกะสลักออกจะแตกต่างจากคนอื่นอีกสาม; ด้านที่ขาดหายไปกลายเป็นห้องโถงอนุสาวรีย์ล็อบบี้และศูนย์พระราชพิธีของพิพิธภัณฑ์ ทางลาดขยายเป็นสัญลักษณ์แสดงท่าทางเอื้อมมือออกไปตามท้องถนนและในเมืองและฟอยล์ไปทางลาดภายในอาคารที่เป็นหัวหน้าองค์ประกอบอย่างเป็นทางการและการไหลเวียนโลหิต ในตอนท้ายของทางลาดเป็นรายการและรับพื้นที่หลักจากที่หนึ่งผ่านเข้าไปในห้องโถงสี่เรื่อง พื้นที่ที่เต็มไปด้วยแสงห้องโถงเป็นแรงบันดาลใจและความเห็นในพื้นที่ภาคกลางของพิพิธภัณฑ์ Guggenheim ในขณะที่ Guggenheim ระบบทางลาดไกล่เกลี่ยระหว่างพื้นที่ภาคกลางและศิลปะของตัวเอง ใน Guggenheim แต่ทางลาดคู่เป็นแกลเลอรี่; ในแอตแลนตา, แยกของการไหลเวียนและพื้นที่แกลเลอรี่ช่วยให้พื้นที่กลางในการควบคุมระบบการทำงานของการเคลื่อนไหว แยกนี้ยังช่วยให้ผนังห้องโถงใหญ่ที่จะมีหน้าต่างซึ่งยอมรับแสงธรรมชาติและมีวิวกรอบของเมือง แกลเลอรี่ที่มีการจัดเพื่อให้ทัศนียภาพหลายเช่นเดียวกับการรับชมใกล้ชิดและขนาดใหญ่เพื่อรองรับความต้องการที่หลากหลายของคอลเลกชัน แสงไม่ว่าจะโดยตรงหรือกรองเป็นความลุ่มหลงคงที่ตลอด; นอกเหนือจากด้านการทำงานของไฟเป็นสัญลักษณ์ของบทบาทของพิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่ของการส่องสว่างความงามและคุณค่าทางวัฒนธรรมพุทธะ ความตั้งใจหลักของสถ​​าปัตยกรรมคือการสนับสนุนให้การค้นพบของค่าเหล่านี้และเพื่อส่งเสริมให้เกิดความชื่นชมครุ่นคิดของคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์ผ่านประสบการณ์เชิงพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พิพิธภัณฑ์สูงของศิลปะ คือ อาคารสาธารณะและพื้นที่เก็บข้อมูลหลักศิลปะที่ตอบสนองด้านการศึกษาภาษาและบริบทของโปรแกรมของพิพิธภัณฑ์ เมืองของอาคารตามประเพณีของแอตแลนต้ารวมทั้งบทบาทในฐานะศูนย์พัฒนาทางวัฒนธรรมมีอิทธิพลอย่างมากต่อการออกแบบ มุมเว็บไซต์ที่เชื่อมต่อถนนพีชทรีอินประมาณสองไมล์จากตัวเมืองแอตแลนต้าสถานที่พิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของแอตแลนต้า และภายในพื้นที่ใกล้เคียงที่มุ่งเน้นกับคนเดินเท้าขนส่งสาธารณะเข้าถึง ซึ่งส่วนหนึ่งประกอบด้วยสี่กับหนึ่งแกะสลักออก เพื่อแยกจากสามอื่น ๆหายวอดกลายเป็นลานอนุสาวรีย์ ล็อบบี้ และศูนย์พิธีกรรมของพิพิธภัณฑ์ ขยายขึ้นเป็นสัญลักษณ์แสดงท่าทางออกไปถึงถนนและเมือง และฟอยล์กับทางลาดภายในอาคารที่เป็นหัวหน้าอย่างเป็นทางการและการไหลเวียนโลหิตธาตุ ในตอนท้ายของทางลาดทางเข้าหลักและพื้นที่รับสัญญาณ ซึ่งหนึ่งผ่านเป็นสี่ชั้น ห้องโถง ไฟเต็มห้องโถง พื้นที่ที่เป็นแรงบันดาลใจจากและความเห็นบน พื้นที่ส่วนกลางของพิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ ในโปแลนด์ , ระบบทางลาด mediates ระหว่างพื้นที่ส่วนกลางและศิลปะนั่นเอง ในโปแลนด์ แต่ทางลาดคู่เป็นแกลลอรี่ ในแอตแลนตา , การไหลเวียนและชมพื้นที่ให้พื้นที่ส่วนกลางเพื่อควบคุมระบบการเคลื่อนไหว แยกนี้ยังช่วยให้ผนังหัวใจห้องบนจะมีหน้าต่าง ซึ่งต้องยอมรับแสงธรรมชาติและเสนอกรอบมุมมองของเมือง แกลลอรี่จัดไปให้หลายรวมทั้งดูสนิทสนมและขนาดใหญ่เพื่อรองรับความต้องการที่หลากหลายของคอลเลกชัน แสง ไม่ว่าทางตรง หรือที่ผ่านการกรอง เป็นค่าคงที่เข้าไปตลอด ; นอกเหนือจากการการทำงานด้านแสงเป็นสัญลักษณ์ของพิพิธภัณฑ์เป็นสถานที่ของรัศมีความงามและผู้รู้คุณค่าทางวัฒนธรรม ความตั้งใจหลักของสถาปัตยกรรมคือการ ส่งเสริม การค้นพบของค่าเหล่านี้ และเพื่อเสริมสร้างความครุ่นคิดของพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมผ่านประสบการณ์เชิงพื้นที่