As he entered, the surrounding Cult

As he entered, the surrounding Cultivators craned their necks to watch. Middle-aged Li stood there arrogantly. He pressed his finger down onto the space between his eyebrows. Immediately, his Cultivation base sank down from the late Foundation Establishment stage to the mid Foundation Establishment stage, as if he had six Dao Pillars.

“Li is not the sort of person who would bully you,” he said, sticking his jaw out, “so I’ll only use the power of the mid Foundation Establishment stage. Under no circumstances will I use the power of late Foundation Establishment.”

“Actually, there’s no need for that,” murmured Meng Hao. He stood there in the Battle Arena, his expression very different than before. There was nothing fake about his expression now. He smiled, and within the smile was happiness, as well as a bit of shyness.

The people here weren’t familiar with this shyness. But the people from the Violet Fate Sect who had traded with him years before in the State of Zhao would know it well. It would cause their scalps to grow numb if they saw it. They would think themselves to be in some kind of nightmare, and would most likely fly into a violent rage.

“In a bit, you’ll have to eat your words….” said Meng Hao shyly. He looked just like the young scholar that had stood there on Mount Daqing years ago. He seemed a little embarrassed as he took a step forward.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาป้อน เครื่องพรวนดินรอบ craned คอของพวกเขาดู Li วัยกลางคนยืนอยู่มี arrogantly เขากดนิ้วลงบนช่องว่างระหว่างคิ้วของเขา ทันที ฐานการเพาะปลูกของเขาจมลงจากขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิสายจัดตั้งมูลนิธิเวทีกลาง เป็นถ้าเขาหกดาวเสา"หลี่ไม่เรียงของบุคคลที่จะกลั่นแกล้งคุณ เขากล่าวว่า ติดขากรรไกรของเขา "ดังนั้นฉันจะใช้พลังของการจัดตั้งมูลนิธิเวทีกลางเท่านั้น ภายใต้สถานการณ์ จะผมใช้อำนาจที่ก่อตั้งมูลนิธิสาย""แท้จริง ไม่จำเป็นที่ murmured เฮาเมง ยืนในเวทีการต่อสู้ เขาแสดงความแตกต่างกันก่อนที่จะมี ไม่มีอะไรปลอมเกี่ยวกับนิพจน์ของเขาตอนนี้ เขายิ้ม และภายในรอยยิ้ม ความสุข เป็นบิตของความอายคนที่นี่ไม่คุ้นเคยกับความอายนี้ แต่คนจากนิกายชะตากรรมสีม่วงที่มีการซื้อขายกับเขา ปีก่อนในสถานะ Zhao จะรู้ว่ามันดีขึ้น จะทำให้หนังศีรษะของพวกเขาเติบโตชาหากพวกเขาเห็น พวกเขาคิดว่า ตัวเองให้อยู่ในบางชนิดของฝันร้าย และมักจะบินเป็นความโกรธที่รุนแรง"ในบิต คุณจะต้องกินคำพูดของคุณ..." กล่าวว่า เมงเฮา shyly เขาดูเหมือนนักวิชาการหนุ่มที่ได้ยืนอยู่ที่นั่นบนภูเขา Daqing ปีที่ผ่านมา เขาลำบากอายเล็กน้อยเขาก้าวไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เขาป้อนพรวนดินรอบ craned คอของพวกเขาที่จะดู วัยกลางคนยืนอยู่ที่นั่นหลี่เต๊ะ เขากดนิ้วของเขาลงบนพื้นที่ระหว่างคิ้วของเขา ทันทีฐานการเพาะปลูกของเขาจมลงจากปลายเวทีมูลนิธิจัดตั้งเวทีกลางมูลนิธิจัดตั้งเช่นถ้าเขามีหกเสาเชียงดาว. "หลี่ไม่ได้เป็นคนประเภทที่จะระรานคุณ" เขากล่าวว่าการเกาะขากรรไกรของเขาออก "ดังนั้นผมจะใช้อำนาจของเวทีกลางมูลนิธิจัดตั้ง ภายใต้สถานการณ์ที่ฉันจะใช้พลังของสายการจัดตั้งมูลนิธิ. " " จริงๆแล้วมีความจำเป็นในการที่ไม่มี "บ่นอยู่เม้งเฮา เขายืนอยู่ที่นั่นในสังเวียนการต่อสู้การแสดงออกของเขาแตกต่างกันมากขึ้นกว่า แต่ก่อน ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับการปลอมการแสดงออกของเขาตอนนี้ เขายิ้มและภายในรอยยิ้มที่เป็นความสุขเช่นเดียวกับบิตของความประหม่า. คนที่นี่เขาไม่คุ้นเคยกับความขี้อายนี้ แต่คนที่มาจากสีม่วงโชคชะตานิกายที่ได้แลกกับเขาเมื่อหลายปีก่อนในรัฐ Zhao จะได้รู้ว่ามันได้ดี มันจะทำให้เกิดกระโหลกของพวกเขาที่จะเติบโตมึนถ้าพวกเขาเห็นมัน พวกเขาจะคิดว่าตัวเองจะอยู่ในชนิดของฝันร้ายบางส่วนและส่วนใหญ่มีแนวโน้มจะบินเข้าไปในความโกรธความรุนแรง. "ในบิตคุณจะต้องกินคำพูดของคุณ ... ." เม้งเฮากล่าวอย่างอาย ๆ เขามองเช่นเดียวกับนักวิชาการหนุ่มที่ยืนอยู่ที่นั่นบนภูเขา Daqing ปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าเขาอายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาป้อนโดย cultivators แหงนคอของพวกเขาดู วัยกลางคนลี่ยืนเต๊ะ . มันกดนิ้วลงไปบนพื้นที่ระหว่างคิ้วของเขา ทันที ฐานการเพาะปลูกของเขาจมดิ่งลงไปจากเวที ก่อตั้งมูลนิธิเพื่อก่อตั้งมูลนิธิสาย กลางเวที เช่นถ้าเขามีหกดาวเสา" ลีไม่ใช่คนที่รังแกคุณ " เขากล่าว , ยื่นคางออกมา " ฉันจะใช้พลังของการก่อตั้งมูลนิธิกลางเวทีเท่านั้น ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีจะใช้พลังของการก่อตั้ง " มูลนิธิสาย" จริงๆ แล้ว ไม่มีความจำเป็นที่ บ่น เมิ่งฮ่าว เขายืนอยู่ในเวทีการต่อสู้ของเขา การแสดงออกที่แตกต่างกว่าก่อน ไม่มีอะไรปลอมเกี่ยวกับการแสดงออกของเขาในตอนนี้ เขายิ้ม และภายในรอยยิ้มคือความสุขเช่นเดียวกับบิตของความอาย .ผู้คนที่นี่ ไม่คุ้นเคยกับความเขินอายแบบนี้ แต่คนที่มาจากพรรคที่เคยซื้อขายกับม่วง ชะตากรรมเขาปีก่อนในรัฐจ้าว จะรู้จักดี จะทำให้หนังศีรษะของพวกเขาที่จะเติบโต เหน็บ ถ้าพวกเขาเห็นมัน พวกเขาจะคิดว่า ตัวเอง เป็นฝันร้าย และส่วนใหญ่จะบินเข้า ความโกรธที่รุนแรง" นิดหน่อย คุณจะต้องกลืนน้ำลายตัวเอง . . . . . . . " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างเคอะเขิน เขาดูเหมือนหนุ่มนักศึกษาที่ยืนบนภูเขาต้าฉิง ปีก่อน เขาดูอายเล็กน้อยขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า