The system makes decisions on its o

The system makes decisions on its own, using high-level policies; it will constantly check and optimize its status and automatically adapt itself to changing conditions. An autonomic computing framework is composed of autonomic components (AC) interacting with each other. An AC can be modeled in terms of two main control loops (local and global) with sensors (for self-monitoring), effectors (for self-adjustment), knowledge and planner/adapter for exploiting policies based on self- and environment awareness.

Driven by such vision, a variety of architectural frameworks based on “self-regulating” autonomic components has been recently proposed. A very similar trend has recently characterized significant research in the area of multi-agent systems. However, most of these approaches are typically conceived with centralized or cluster-based server architectures in mind and mostly address the need of reducing management costs rather than the need of enabling complex software systems or providing innovative services. Some autonomic systems involve mobile agents interacting via loosely coupled communication mechanisms.[1]

Autonomy-oriented computation is a paradigm proposed by Jiming Liu in 2001 that uses artificial systems imitating social animals' collective behaviours to solve difficult computational problems. For example, ant colony optimization could be studied in this paradigm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบช่วยให้การตัดสินใจในตนเอง การใช้นโยบายระดับสูง มันจะตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง และปรับสถานะ และปรับเปลี่ยนเองโดยอัตโนมัติการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข ประกอบด้วยกรอบงานคอมพิวเตอร์มี autonomic ประกอบ autonomic (AC) โต้ตอบกัน AC สามารถจำลองในลูปควบคุมหลักสอง (ท้องถิ่น และสากล) กับเซนเซอร์ (สำหรับการตรวจสอบด้วยตนเอง), เบส (สำหรับการปรับปรุงตนเอง), ความรู้ และวางแผน/อะแดปเตอร์สำหรับ exploiting นโยบายตามการรับรู้ตนเองและสิ่งแวดล้อมขับเคลื่อนตามวิสัยทัศน์ดังกล่าว ความหลากหลายของสถาปัตยกรรมกรอบตามคอมโพเนนต์ autonomic "ควบคุมตนเอง" ได้ถูกเพิ่งเสนอ แนวโน้มที่คล้ายกันมากเมื่อเร็ว ๆ นี้มีลักษณะวิจัยสำคัญในพื้นที่ของตัวแทนหลายระบบ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่วิธีนี้จะโดยทั่วไปรู้สึกกับเซิร์ฟเวอร์ส่วนกลาง หรือคลัสเตอร์โดยใช้สถาปัตยกรรมในจิตใจและส่วนใหญ่ที่อยู่ต้องการลดต้นทุนการจัดการมากกว่าจำเป็นต้องเปิดใช้งานระบบซอฟต์แวร์ที่ซับซ้อน หรือบริการนวัตกรรม บางระบบ autonomic เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนตัวแทนติดต่อผ่านกลไกการสื่อสารควบคู่ซึ่ง[1]อิสระเชิงคำนวณเป็นกระบวนทัศน์ที่เสนอในปีค.ศ. 2001 โดย Jiming หลิวที่ใช้ระบบเทียมที่เลียนแบบอากัปกิริยาของสัตว์สังคมรวมเพื่อแก้ปัญหาการคำนวณยาก ตัวอย่าง เพิ่มประสิทธิภาพฝูงมดสามารถศึกษาในกระบวนทัศน์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบที่ทำให้การตัดสินใจของตนเอง และใช้นโยบายระดับสูง มันอย่างต่อเนื่องจะตรวจสอบและปรับสถานะโดยอัตโนมัติและปรับตัวเองเพื่อเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข กรอบคอมพิวเตอร์โดยอัตโนมัติประกอบด้วยส่วนประกอบของระบบประสาทอัตโนมัติ ( AC ) การโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ AC สามารถออกแบบในแง่ของสองลูปควบคุมหลัก ( ท้องถิ่นและระดับโลก ) เซ็นเซอร์ ( สำหรับตนเอง )อีกครั้งหนึ่ง ( ปรับตนเอง ความรู้และวางแผน / อะแดปเตอร์สำหรับการใช้ประโยชน์จากนโยบายบนพื้นฐานของตนเองและความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อม

ขับเคลื่อนด้วยวิสัยทัศน์เช่นความหลากหลายของกรอบสถาปัตยกรรมบนพื้นฐานของ " ควบคุมตนเอง " ส่วนประกอบของระบบประสาทอัตโนมัติเพิ่งเสนอ แนวโน้มที่คล้ายกันมากมีลักษณะการวิจัยที่สำคัญในพื้นที่ของหลายระบบตัวแทน . อย่างไรก็ตามที่สุดของวิธีการเหล่านี้มักจะรู้สึกกับส่วนกลางหรือกลุ่มเซิร์ฟเวอร์โดยใช้สถาปัตยกรรมส่วนใหญ่ที่อยู่ในจิตใจ และต้องการลดต้นทุนการจัดการ แทนที่จะต้องเปิดระบบซอฟต์แวร์ที่ซับซ้อนหรือการให้บริการนวัตกรรม มีบางอย่างเกี่ยวข้องกับมือถือระบบการโต้ตอบผ่านทางตัวแทน loosely คู่การสื่อสารกลไก [ 1 ]

ความเป็นอิสระเชิงการคำนวณคือ กระบวนทัศน์ที่เสนอโดย jiming หลิวในปี 2001 ที่ใช้เทียมระบบเลียนแบบสัตว์สังคมส่วนรวม พฤติกรรม เพื่อแก้ปัญหาคอมพิวเตอร์ยาก ตัวอย่างเช่นอาณานิคมมดอาจจะศึกษาในกระบวนทัศน์นี้