Article 32 of the Constitution ther

Article 32 of the Constitution therefore shows that the Indonesian national
culture represents the realization of all the Indonesian people’s active
reaction to their environment and to the challenges of history. Endeavours
to develop national culture require the participation of all sectors of the
Indonesian community as well as that of the government. The government’s
part is to give overall directives and to provide for incentives as
implied by the Constitution and other state laws and regulations that are
connected with cultural life and development.
Taking the local cultures into consideration, this means that existing
values, basic conceptions and convictions found throughout Indonesia
provide additional impetus to the development of national culture. On
this basis, Indonesia’s cultural policy may be said to consist of:
Preservation of what are considered to be the ‘highlights’ of local cultures.
This includes preservation of the nation’s cultural heritage, both
material and spiritual. Therefore, the cultural policy includes protection,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 32 ของรัฐธรรมนูญดังนั้นแสดงว่าชาติอินโดนีเซียวัฒนธรรมหมายถึงสำนึกของทั้งหมดในอินโดนีเซียของคนงานปฏิกิริยา เพื่อสภาพแวดล้อม และความท้าทายของประวัติศาสตร์ ความพยายามการพัฒนา วัฒนธรรมแห่งชาติต้องมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนของการชุมชนอินโดนีเซียเช่นเดียวกับของรัฐบาล ของรัฐบาลส่วนหนึ่งคือ การให้คำสั่งโดยรวม และให้สิ่งจูงใจเป็นทางรัฐธรรมนูญ และกฎหมายรัฐ และข้อบังคับที่อื่น ๆเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมและพัฒนาคำนึงถึงวัฒนธรรมท้องถิ่น ซึ่งหมายความ ว่า มีอยู่ค่า แนวพื้นฐาน และสังกัดตลอดอินโดนีเซียมีแรงผลักดันเพิ่มเติมเพื่อการพัฒนาของวัฒนธรรมแห่งชาติ บนพื้นฐานนี้ อินโดนีเซียแห่งนโยบายอาจจะกล่าวว่า ประกอบด้วย:การเก็บรักษาสิ่งที่ถือเป็น 'จุดเด่น' ของวัฒนธรรมท้องถิ่นซึ่งรวมถึงการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมของประเทศ ทั้งสองวัสดุ และจิตวิญญาณ ดังนั้น นโยบายทางวัฒนธรรมรวมถึงการป้องกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรา 32 ของรัฐธรรมนูญดังนั้นจึงแสดงให้เห็นว่าชาติอินโดนีเซียวัฒนธรรมหมายถึงการก่อให้เกิดการใช้งานทุกคนอินโดนีเซียของการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขาและความท้าทายของประวัติศาสตร์ การพยายามที่จะพัฒนาวัฒนธรรมของชาติต้องมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนของชุมชนของอินโดนีเซียเช่นเดียวกับที่ของรัฐบาล ของรัฐบาลที่ส่วนหนึ่งคือการให้แนวทางโดยรวมและเพื่อให้มีแรงจูงใจที่เป็นนัยโดยรัฐธรรมนูญและกฎหมายอื่นของรัฐและกฎระเบียบที่มีการเชื่อมต่อกับชีวิตทางวัฒนธรรมและการพัฒนา. การวัฒนธรรมท้องถิ่นมาพิจารณานี้หมายความว่าที่มีอยู่ค่านิยมแนวความคิดพื้นฐานและความเชื่อมั่นพบทั่วประเทศอินโดนีเซียให้แรงผลักดันเพิ่มเติมเพื่อการพัฒนาของวัฒนธรรมของชาติ บนพื้นฐานนี้นโยบายทางวัฒนธรรมของอินโดนีเซียอาจกล่าวได้ว่าประกอบด้วย. การเก็บรักษาสิ่งที่ถือเป็น "ไฮไลท์ของวัฒนธรรมท้องถิ่นซึ่งรวมถึงการอนุรักษ์มรดกทางวัฒนธรรมของประเทศทั้งวัสดุและจิตวิญญาณ ดังนั้นนโยบายทางวัฒนธรรมรวมถึงการป้องกัน,