and loss factor of peanuts as a fun

and loss factor of peanuts as a function of frequency with moisture contents of 10% w.b. and 30% w.b. at temperatures range from 25 to 85
C. Both the dielectric constant and loss factor were significantly influenced by frequency. The dielectric constant decreased monotonically with increasing frequency at the given temperatures. The decrease of dielectric constant was more pronounced at lower frequencies, especially at higher
temperatures. For example, when the frequency increased from 10 to 300 MHz, the dielectric constant of peanut samples
with 30% w.b. moisture content decreased from 34.94 to 17.25 at 25
C, and from 55.19 to 22.31 at 85
C (Fig. 2b). However, it decreased less at high frequencies than at low frequencies for each temperature. Moreover, the effect of
frequency on dielectric constant was greater at higher moisture contents. For example, when the frequency increased
from 10 to 300 MHz at 45
C, the dielectric constant decreased by 1.68 at 10% w.b. and by 20.13 at 30% w.b. moisture content (Fig. 2b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และสูญเสียสัดส่วนของถั่วลิสงเป็นฟังก์ชันของความถี่ด้วยเนื้อหาความชื้น 10% w.b. และ w.b. 30% ที่อุณหภูมิ 25 เซลเซียส 85 ค่าคงเป็นฉนวนและขาดปัจจัยมากที่รับอิทธิพลตามความถี่ คงเป็นฉนวนลดลงเส้น ด้วยการเพิ่มความถี่ที่อุณหภูมิที่กำหนด การลดลงของค่าคงเป็นฉนวนได้ว่า ที่ความถี่ต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูงกว่าอุณหภูมิ เช่น เมื่อความถี่เพิ่มขึ้นจาก 300 MHz คงเป็นฉนวนอย่างถั่วลิสง30% w.b. เนื้อหาความชื้นที่ลดลง จาก 34.94 การ 17.25 ที่ 25 C และ 55.19 ถึง 22.31 ที่ 85 C (รูปที่ 2b) อย่างไรก็ตาม มันลดลงน้อยกว่าที่ความถี่สูงกว่าที่ความถี่ต่ำสำหรับอุณหภูมิแต่ละ นอกจากนี้ ผลของการในค่าคงที่เป็นฉนวนได้มากขึ้นที่ความชื้นสูงเนื้อหา ตัวอย่างเช่น เมื่อความถี่เพิ่มขึ้นจาก 10 ถึง 300 MHz ที่ 45 C คงเป็นฉนวนลดลง 1.68 ที่ 10% w.b. และ 20.13 ที่ความชื้น 30% w.b. (รูปที่ 2b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และปัจจัยการสูญเสียของถั่วลิสงเป็นหน้าที่ของความถี่ที่มีความชื้น 10% ปอนด์และ 30% ยินดีที่อุณหภูมิช่วง 25-85 องศาเซลเซียส ทั้งอิเล็กทริกปัจจัยอย่างต่อเนื่องและการสูญเสียได้รับอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญตามความถี่ อิเล็กทริกคงที่ลดลง monotonically มีความถี่เพิ่มขึ้นในอุณหภูมิที่กำหนด การลดลงของฉนวนคงได้เด่นชัดมากขึ้นที่ความถี่ต่ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูงกว่า
อุณหภูมิ ตัวอย่างเช่นเมื่อความถี่เพิ่มขึ้น 10-300 MHz คงที่อิเล็กทริกของตัวอย่างถั่วลิสง
ที่มีความชื้น WB 30% ลดลง 34.94-17.25 ที่ 25 องศาเซลเซียสและ 55.19-22.31 ที่ 85? C (รูป. 2B) แต่ก็ลดลงน้อยกว่าที่ความถี่สูงกว่าความถี่ต่ำสำหรับแต่ละอุณหภูมิ นอกจากนี้ผลของ
ความถี่ในฉนวนคงสูงที่มีความชื้นสูง ตัวอย่างเช่นเมื่อความถี่เพิ่มขึ้น
10-300 MHz ที่ 45? C, อิเล็กทริกคงที่ลดลง 1.68% อยู่ที่ 10 ปอนด์และ 20.13 ที่ระดับความชื้น WB 30% (รูป. 2B)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และปัจจัยการสูญหายของถั่วลิสงเป็นฟังก์ชันของความถี่ของ w.b . ความชื้น 10% และ 30% w.b . ที่อุณหภูมิตั้งแต่ 25 ถึง 85 C ทั้งปัจจัยคงที่และการสูญเสียไดอิเล็กทริกได้รับอิทธิพลอย่างมากโดยการแจกแจงความถี่ ค่าคงที่ไดอิเล็กทริกลดลง monotonically กับความถี่ที่เพิ่มขึ้นที่อุณหภูมิที่กำหนด การลดลงของค่าไดอิเล็กทริกเด่นชัดมากขึ้นที่ความถี่ต่ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สูงกว่าอุณหภูมิ ตัวอย่างเช่น เมื่อความถี่เพิ่มขึ้นจาก 10 ถึง 300 MHz , ค่าไดอิเล็กทริกของตัวอย่างถั่วลิสง30% w.b . ความชื้นจะลดลงจาก 34.94 17.25 25 C และจาก 55.19 เพื่อ 22.31 ที่ 85 C ( รูปที่ 2B ) แต่ก็ลดลงน้อยกว่าที่ความถี่ที่สูงกว่าความถี่ต่ำสำหรับแต่ละอุณหภูมิ นอกจากนี้ ผลกระทบของความถี่ในค่าไดอิเล็กทริกได้มากขึ้นที่ระดับความชื้นเนื้อหา ตัวอย่างเช่น เมื่อความถี่เพิ่มขึ้นจาก 10 ถึง 300 MHz ที่ 45 C ค่าคงที่ไดอิเล็กทริค ลดลง 1.68 ที่ 10% w.b . และโดย 20.13 30% w.b . ความชื้น ( รูปที่ 2B )