The Cabinet decision of 6 March 201

The Cabinet decision of 6 March 2015 also gave a time duration for those reservations so that it “will be unlimited.”

The first move by Tonga to ratify CEDAW was in 2006 under Dr. Feleti Sevele’s Government, but because of the reservations, the ratification process was suspended.

In 2011, the government of Lord Tu’ivakano looked into the possibility of ratifying CEDAW but refrained due to claims that the United Nations would not accept the reservations.

Article 28, paragraph 2, of the Convention adopts the impermissibility principle contained in the Vienna Convention on the Law of Treaties. It states that a reservation incompatible with the object and purpose of the present Convention shall not be permitted.

Despite the fact that the Convention does not prohibit the entering of reservations, other State parties may challenge those that challenge the central principles of the Convention.

States which ratify the convention are legally bound to eliminate “discriminatory practices” against women, and are urged to incorporate gender equality into law.
The Officer in charge of the Regional UN Human Rights Office for the Pacific, Satya Jennings, insists that once Tonga has undergone the actual ratification process, it should bring national legislation in line with “international standards.”

Ms. Jennings said: “The UN Human Rights Office based in the Pacific would hope that could be retracted and that the Government would ratify CEDAW without reservations in order to guarantee the full protection and all the provisions under the convention which would expand the protection of women’s rights.”

In the meantime, the Government of Tonga has emphasized the fact that ratification was subject to Tonga’s laws, which may restrict some of the more controversial aspects of the convention, such as succession to the throne and nobility, abortion and same-sex marriage.

An advocate for CEDAW, women activist ‘Ofa Guttenbeil-Likiliki of the Women and Children Crisis Centre, says the process is a mess because of the Government using terms such as abortion and same-sex marriage, which she says, are not referred to in the convention.

She said: “From the get-go the communication of the government agreeing to ratify CEDAW has been somewhat based on a lot of misconceptions, hence the reason why CEDAW has probably become the most debated issue in the political arena and also at the ground level. I haven’t seen anything like this since the move towards democracy.”

Both Samoa and Fiji, Tonga’s closest neighbors, have ratified CEDAW; Samoa in 1992 was the first Pacific Island nation to do so; and Fiji in 1995. There are no provisions in the Samoan constitution, which makes international agreements binding on Samoa. The principles of the Convention however, are well enshrined in Samoa’s constitution, and women asserting and protecting their rights can use these as tools.

Both Samoa and Fiji have their own land laws, and so far there has not been any national debate concerning women’s rights and the land laws. Furthermore, abortion and same-sex marriage are not legalized in these island nations, and Tonga may not have to entertain fears their local laws may be threatened by an international convention like CEDAW.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การตัดสินใจของคณะรัฐมนตรีของ 6 2015 มีนาคมยังให้ระยะเวลาการจองนั้นเพื่อให้มัน "จะได้ไม่จำกัด"ย้าย โดยตองกาให้ CEDAW ครั้งแรกได้ในปี 2006 ภายใต้รัฐบาลของดร. Feleti Sevele แต่เนื่องจากการจอง การให้สัตยาบันถูกระงับใน 2011 รัฐบาลของพระเจ้า Tu'ivakano ดูเป็นไปได้ของการสัตยาบัน CEDAW แต่ refrained เนื่องจากอ้างว่า สหประชาชาติจะไม่ยอมรับการจองบทความ 28 ย่อหน้า 2 นี้ adopts หลัก impermissibility ที่อยู่ในอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา ระบุว่า สำรองเข้ากันกับวัตถุและวัตถุประสงค์ของปัจจุบันประชุมจะไม่ได้รับอนุญาตทั้ง ๆ ที่การประชุมไม่ห้ามป้อนของการจอง ฝ่ายรัฐอื่น ๆ อาจท้าทายที่ท้าทายหลักศูนย์กลางของการประชุมอเมริกาซึ่งอนุมัติอนุสัญญากฎหมายถูกผูกไว้เพื่อกำจัด "ปฏิบัติโจ่งแจ้ง" กับผู้หญิง และกระตุ้นให้การรวมเพศความเสมอภาคในกฎหมายเจ้าหน้าที่รับผิดชอบสำนักงานสิทธิมนุษยชนสหประชาชาติระดับภูมิภาคสำหรับแปซิฟิค Jennings สัตยา รมย์ว่า เมื่อตองกามีเปลี่ยนกระบวนการให้สัตยาบันจริง มันควรนำกฎหมายแห่งชาติกับ "มาตรฐานสากล"นางสาว Jennings กล่าวว่า: "สำนักงานสิทธิมนุษยชนสหประชาชาติในแปซิฟิคหวังที่สามารถหด และว่า รัฐบาลจะอนุมัติ CEDAW โดยจองเพื่อรับรองข้อกำหนดทั้งหมดภายใต้การประชุมที่จะขยายการคุ้มครองสิทธิสตรีและป้องกัน"ในขณะเดียวกัน รัฐบาลตองกาได้เน้นข้อเท็จจริงที่ให้สัตยาบันภายใต้กฎหมายของราชอาณาจักรตองกา ซึ่งอาจจำกัดบางด้านขึ้นแย้งของอนุสัญญา เช่นลำดับการสืบราชบัลลังก์ และขุนนาง ทำแท้ง และการแต่งงานเพศเดียวกันสนับสนุนสำหรับ CEDAW กิจกรรมสตรี ' Likiliki Guttenbeil เสิร์ฟของผู้หญิงและเด็กวิกฤตเซ็นเตอร์ กล่าวว่า การเป็นระเบียบเนื่องจากรัฐบาลใช้เงื่อนไขเช่นการทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกัน ซึ่งเธอกล่าวว่า จะไม่อ้างถึงในการประชุมเธอกล่าวว่า: "จากไปได้รับ การสื่อสารของรัฐบาลภายใต้อนุมัติ CEDAW ได้ค่อนข้างยึดมากความเข้าใจผิด ดังนั้นเหตุผลที่ทำไม CEDAW คงเป็น ปัญหาสุด debated ในเวทีการเมือง และ ที่ชั้นล่าง เรามองไม่เห็นอะไรเช่นนี้ตั้งแต่ย้ายสู่ประชาธิปไตย"ซามัวและฟิจิ เพื่อนบ้านใกล้เคียงที่สุดของราชอาณาจักรตองกา มีสำคัญ CEDAW ซามัวใน 1992 เป็นประเทศเกาะแปซิฟิกแรกดัง และฟิจิในปี 1995 มีไม่มีบทบัญญัติในธรรมนูญซามัว ซึ่งทำให้ข้อตกลงระหว่างประเทศที่ผูกในซามัว หลักการนี้อย่างไรก็ตาม มีดีประดิษฐานในรัฐธรรมนูญของซามัว และผู้หญิงกรรมสิทธิ์ และปกป้องสิทธิของพวกเขาสามารถใช้เป็นเครื่องมือเหล่านี้ซามัวและฟิจิมีกฎหมายที่ดินของตนเอง และจนได้ไม่มีการอภิปรายใด ๆ ชาติเกี่ยวกับสิทธิสตรีและกฎหมายที่ดิน นอกจากนี้ การทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกันจะไม่ legalized ในประเทศเหล่านี้เกาะ และตองกาอาจไม่ได้ไปกลัวขู่กฎหมายท้องถิ่น โดยการประชุมระหว่างประเทศเช่น CEDAW

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตัดสินใจของคณะรัฐมนตรี 6 มีนาคม 2015 นอกจากนี้ยังให้ระยะเวลาในการจองเหล่านั้นเพื่อให้มันว่า "จะไม่ จำกัด ." ย้ายครั้งแรกโดยตองกาจะให้สัตยาบัน CEDAW คือในปี 2006 ภายใต้รัฐบาลดร. Feleti Sevele แต่เพราะจองที่ให้สัตยาบัน กระบวนการถูกระงับ. ในปี 2011 รัฐบาลของพระเจ้าTu'ivakanōมองความเป็นไปได้ของการให้สัตยาบัน CEDAW แต่เนื่องจากการงดเว้นอ้างว่าสหประชาชาติจะไม่ยอมรับการจอง. มาตรา 28 วรรค 2 ของอนุสัญญากฎหมาย impermissibility หลักการที่มีอยู่ ในอนุสัญญากรุงเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา มันระบุว่าจองเข้ากันไม่ได้กับวัตถุและวัตถุประสงค์ของอนุสัญญานี้จะไม่ได้รับอนุญาต. แม้จะมีความจริงที่ว่าการประชุมไม่ได้ห้ามเข้าจองฝ่ายรัฐอื่น ๆ ที่อาจท้าทายที่ท้าทายหลักการสำคัญของอนุสัญญา. สหรัฐอเมริกา ซึ่งให้สัตยาบันการประชุมจะผูกพันตามกฎหมายที่จะกำจัด "การเลือกปฏิบัติ" กับผู้หญิงและถูกกระตุ้นที่จะรวมความเสมอภาคทางเพศในกฎหมาย. เจ้าหน้าที่ในความดูแลของมนุษยชนแห่งสหประชาชาติภูมิภาคสิทธิของสำนักงานมหาสมุทรแปซิฟิกสัตยาเจนนิงส์ยืนยันว่าเมื่อตองกาได้รับการ กระบวนการให้สัตยาบันที่เกิดขึ้นจริงก็ควรนำกฎหมายของประเทศให้สอดคล้องกับ "มาตรฐานสากล." นางสาว เจนนิงส์กล่าวว่า "สิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติสำนักงานตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกจะหวังว่าอาจจะมีการหดและว่ารัฐบาลจะให้สัตยาบัน CEDAW โดยไม่ต้องจองเพื่อรับประกันการป้องกันที่เต็มรูปแบบและบทบัญญัติทั้งหมดภายใต้การประชุมซึ่งจะขยายการคุ้มครองสิทธิของผู้หญิง . "ในขณะเดียวกันรัฐบาลของประเทศตองกาได้เน้นความจริงที่ว่าให้สัตยาบันเป็นเรื่องที่กฎหมายของประเทศตองกาซึ่งอาจจำกัด บางแง่มุมที่ถกเถียงกันมากขึ้นในการประชุมเช่นการสืบทอดราชบัลลังก์และขุนนางการทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกัน . ผู้สนับสนุน CEDAW ผู้หญิงกิจกรรม 'Ofa Guttenbeil-Likiliki ของสตรีและเด็กในภาวะวิกฤติศูนย์กล่าวว่ากระบวนการเป็นระเบียบเพราะรัฐบาลใช้คำเช่นการทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกันซึ่งเธอบอกว่าจะไม่ได้เรียกว่า . ในการประชุมเธอกล่าวว่า "จากการได้รับไปการสื่อสารของรัฐบาลเห็นพ้องที่จะให้สัตยาบัน CEDAW ได้รับค่อนข้างขึ้นอยู่กับจำนวนมากของความเข้าใจผิดจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม CEDAW ได้อาจกลายเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันมากที่สุดในเวทีการเมืองและ ที่ระดับพื้นดิน ผมยังไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้มาตั้งแต่ย้ายไปประชาธิปไตย ". ทั้งสองประเทศฟิจิซามัวและเพื่อนบ้านใกล้เคียงที่สุดของตองกาได้ให้สัตยาบัน CEDAW; ซามัวในปี 1992 เป็นครั้งแรกที่เกาะแปซิฟิกประเทศที่จะทำ; ฟิจิและในปี 1995 มีบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญซามัวซึ่งทำให้ข้อตกลงระหว่างประเทศที่มีผลผูกพันในซามัว หลักการของอนุสัญญา แต่จะประดิษฐานดีในรัฐธรรมนูญซามัวและผู้หญิงเข้าไปยุ่งเกี่ยวและการปกป้องสิทธิของพวกเขาสามารถใช้เหล่านี้เป็นเครื่องมือ. ทั้งซามัวและฟิจิมีกฎหมายที่ดินของตัวเองและเพื่อให้ห่างไกลไม่เคยมีการอภิปรายระดับชาติเกี่ยวกับสิทธิสตรี และกฎหมายที่ดิน นอกจากนี้การทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกันไม่ได้ทำให้การค้าในประเทศเกาะเหล่านี้และตองกาอาจจะไม่ได้สร้างความบันเทิงให้กลัวกฎหมายท้องถิ่นของพวกเขาอาจจะถูกคุกคามโดยการประชุมระหว่างประเทศเช่น CEDAW

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัดสินใจคณะรัฐมนตรี 6 มีนาคม 2015 ยังให้ระยะเวลาสำหรับการจองนั้นว่า " จะไม่ จำกัด . "

ก่อนโดยตองกาให้สัตยาบันซีดอว์ในปี 2549 ภายใต้รัฐบาลของ ดร. โรเบิร์ต โอเวน แต่เป็นเพราะการจอง , กระบวนการการให้สัตยาบัน ถูกพักงาน

ใน 2011 ,รัฐบาลของพระเจ้า tu'ivakano มองเข้าไปในความเป็นไปได้ของการให้สัตยาบันซีดอว์ แต่หักห้ามใจไว้ เนื่องจากอ้างว่ามติไม่รับจอง

ข้อ 28 วรรค 2 ของอนุสัญญากฎหมาย impermissibility หลักการที่มีอยู่ในอนุสัญญาเวียนนาว่าด้วยกฎหมายสนธิสัญญา .มันบอกว่า จองเข้ากันไม่ได้กับวัตถุและวัตถุประสงค์ของอนุสัญญานี้ จะไม่ได้รับอนุญาต

แม้จะมีความจริงที่ว่าอนุสัญญาไม่ได้ห้ามการจองของฝ่ายรัฐอื่น ๆอาจจะท้าทายผู้ที่ท้าทายกลางหลักการของอนุสัญญา

รัฐซึ่งให้สัตยาบันอนุสัญญาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ต้องกำจัด " การปฏิบัติการ " กับผู้หญิง และจะกระตุ้นให้สร้างความเสมอภาคทางเพศในกฎหมาย .
เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบในระดับภูมิภาคสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติสำนักงานแปซิฟิกฯ เจนนิ่งส์ ยืนยันว่าเมื่อตองกาได้รับกระบวนการให้สัตยาบันที่แท้จริงควรนำกฎหมายแห่งชาติที่สอดคล้องกับ " มาตรฐานสากล "

คุณเจนนิงส์กล่าวว่า : " สิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติที่ทำงานอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกจะหวังว่าจะหด และว่ารัฐบาลจะให้สัตยาบันซีดอว์ โดยการจองเพื่อรับประกันการคุ้มครองเต็มและบทบัญญัติภายใต้อนุสัญญาซึ่งจะขยายการคุ้มครองของ "

สิทธิสตรีในขณะเดียวกัน รัฐบาลของตองกาได้เน้นความจริงที่ว่า การให้สัตยาบัน คือวิชาตองกากฎหมาย ซึ่งอาจ จำกัด บางส่วนของประเด็นขัดแย้งมากขึ้นของอนุสัญญา เช่น บัลลังก์ และ ไฮโซ การทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกัน

สนับสนุนสำหรับซีดอว์ ผู้หญิง กิจกรรม ' ของ guttenbeil likiliki ของผู้หญิง และศูนย์วิกฤติเด็กกล่าวว่า กระบวนการที่เป็นระเบียบ เพราะรัฐบาลใช้เงื่อนไขเช่นการทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกัน ซึ่งเธอบอกว่า ไม่ได้เรียกว่าในการประชุม

เธอกล่าวว่า : " จากได้รับไป การสื่อสารของรัฐบาลตกลงอนุมัติซีดอว์ได้รับค่อนข้างมากของความเข้าใจผิดตาม ,ดังนั้นเหตุผลที่ซีดอว์อาจจะกลายเป็นปัญหาที่ถกเถียงกันมากที่สุดในเวทีการเมือง และที่ระดับพื้นดิน ผมไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ตั้งแต่ย้ายไปสู่ประชาธิปไตย "

ทั้งซามัวและฟิจิ ตองก้าใกล้เพื่อนบ้านได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญาซีดอว์ ; ซามัวใน 1992 เป็นประเทศเกาะแปซิฟิก แรกที่จะทำเช่นนั้น และฟิจิใน 1995 ไม่มีบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญซามัว ,ซึ่งทำให้ข้อตกลงนานาชาติผูกพันในประเทศซามัว หลักการของอนุสัญญาฯ อย่างไรก็ตาม เป็นที่ประดิษฐานอยู่ในรัฐธรรมนูญซามัว และผู้หญิงก็ยืนยันและปกป้องสิทธิของพวกเขาสามารถใช้เหล่านี้เป็นเครื่องมือ

ทั้งซามัวและฟิจิมีกฎหมายที่ดินของตนเอง และเพื่อให้ห่างไกลไม่มีชาติใดอภิปรายเกี่ยวกับสิทธิสตรีและที่ดิน กฎหมาย นอกจากนี้การทำแท้งและการแต่งงานเพศเดียวกันจะไม่ได้รับรองในประเทศเกาะเหล่านี้ และตองกาอาจไม่ต้องสร้างความบันเทิงให้กลัวกฎหมายท้องถิ่นของพวกเขาอาจจะถูกคุกคามโดยอนุสัญญาระหว่างประเทศ เช่น ซีดอว์ .