Uncertainty is a constant occurrenc

Uncertainty is a constant occurrence from the diagnosis to living with a chronic illness. Uncertainty decreases over time and returns on illness recurrence or exacerbation. Uncertainty is the most distressing to a person during the diagnosis phase. This is the place where health care providers could lessen the uncertainty on a patient by educating the patient about the illness, showing confidence in treated their illness, and giving the patient clear and concise information.

Studies regarding uncertainty date back to as early as 1960 by F. Davis. The beginning work gave some ideas about the relationship between ambiguity and a patient's psychological state. Mishel's work was the first to focus on uncertainty in illness. Mishel supported her models with research from not just the field of nursing but other related fields such as psychology. Health care providers can reduce uncertainty by providing information and being confident in their knowledge of the illness. Support from the patient's home or other patients helped to reduce a patient's anxiety level. A person's personality can also impact how they deal with being diagnosed with an illness. A more positive person may choose to look at their illness as an opportunity to reevaluate their life. A person whose view of life is more negative may experience a lower quality of life after their diagnosis. A more negative person may experience depression, anxiety, or a form of PTSD.

The theory of uncertainty of illness is composed of three major themes:

Antecedents of uncertainty- anything that occurs prior to the illness experience that affects the patient's thinking such as pain, prior experiences, and perception
Appraisal of uncertainty- the process of placing a value on the uncertain situation
Coping with uncertainty- activities that are used in dealing with the uncertainty

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่แน่นอนเป็นเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องจากการวินิจฉัยจะอยู่กับโรคเรื้อรัง ความไม่แน่นอนลดลง และกลับเกิดเจ็บป่วยหรือ exacerbation ความไม่แน่นอนเป็นเรื่องที่สุดในระหว่างขั้นตอนการวินิจฉัยโรค นี้เป็นสถานที่ที่ผู้ให้บริการสุขภาพสามารถลดความไม่แน่นอนในผู้ป่วย โดยการให้ความรู้ผู้ป่วยเกี่ยวกับการเจ็บป่วย แสดงความเชื่อมั่นในการรักษาความเจ็บป่วย และให้ข้อมูลที่กระชับ และชัดเจนที่ผู้ป่วย ศึกษาเกี่ยวกับความไม่แน่นอนวันกลับไปเป็นช่วงต้น 1960 โดย F. Davis เริ่มทำงานให้ความคิดบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคลาดเคลื่อนและสถานะทางจิตของผู้ป่วย งานของ mishel เป็นคนแรกที่เน้นความไม่แน่นอนเจ็บป่วย Mishel ได้รับการสนับสนุนรุ่นของเธอที่ มีงานวิจัยด้านการพยาบาลไม่เพียงแต่สาขาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเช่นจิตวิทยา ผู้ให้บริการสุขภาพสามารถลดความไม่แน่นอน โดยให้ข้อมูล และความมั่นใจในความรู้ของการเจ็บป่วย สนับสนุนจากบ้านของผู้ป่วยหรือผู้ป่วยอื่น ๆ ที่ช่วยในการลดระดับความวิตกกังวลของผู้ป่วย บุคลิกภาพของบุคคลสามารถส่งผลกระทบการวิธีการที่พวกเขาจัดการกับการวินิจฉัยว่าเจ็บป่วย บุคคลขึ้นอาจเลือกเพื่อดูการเจ็บป่วยของพวกเขาเป็นโอกาสเพื่อ reevaluate ชีวิต คนมีมุมมองของชีวิตเป็นลบอาจพบมีคุณภาพชีวิตที่ต่ำลงหลังจากการวินิจฉัยของพวกเขา คนลบอาจพบภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือแบบของ PTSD ทฤษฎีของความเจ็บป่วยประกอบด้วยธีมหลักสาม: Antecedents ของความไม่แน่นอน-สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนการเจ็บป่วยพบที่มีผลต่อความคิดของผู้ป่วยเช่นอาการปวด ประสบการณ์ก่อน และการรับรู้การประเมินค่าความไม่แน่นอน-กระบวนการของการวางค่าสถานการณ์ไม่แน่นอนรับมือกับความไม่แน่นอนกิจกรรมที่ใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่แน่นอนคือสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องจากการวินิจฉัยที่จะมีชีวิตอยู่กับความเจ็บป่วยเรื้อรัง ความไม่แน่นอนลดลงเมื่อเวลาผ่านไปและผลตอบแทนในการเกิดซ้ำเจ็บป่วยหรืออาการกำเริบ ความไม่แน่นอนเป็นที่น่าวิตกมากที่สุดให้กับบุคคลในระหว่างขั้นตอนการวินิจฉัย นี้เป็นสถานที่ที่ให้บริการดูแลสุขภาพสามารถช่วยลดความไม่แน่นอนในผู้ป่วยโดยการให้ความรู้แก่ผู้ป่วยเกี่ยวกับการเจ็บป่วยที่แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมั่นในการรักษาความเจ็บป่วยของพวกเขาและให้ผู้ป่วยข้อมูลที่ชัดเจนและรัดกุม. การศึกษาเกี่ยวกับวันที่มีความไม่แน่นอนกลับไปเป็นช่วงต้นปี 1960 เอฟเดวิส การทำงานเริ่มต้นให้ความคิดบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคลุมเครือและสภาพจิตใจของผู้ป่วย ทำงาน Mishel เป็นคนแรกที่จะมุ่งเน้นไปที่ความไม่แน่นอนในความเจ็บป่วย Mishel สนับสนุนรูปแบบของเธอกับการวิจัยจากการไม่ได้เป็นเพียงด้านการพยาบาล แต่สาขาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องเช่นจิตวิทยา ผู้ให้บริการดูแลสุขภาพสามารถลดความไม่แน่นอนโดยการให้ข้อมูลและความมั่นใจในความรู้ของการเจ็บป่วย การสนับสนุนจากผู้ป่วยที่บ้านหรืออื่น ๆ ที่ผู้ป่วยส่วนช่วยในการลดระดับความวิตกกังวลของผู้ป่วย บุคลิกภาพของบุคคลนอกจากนี้ยังสามารถส่งผลกระทบวิธีที่พวกเขาจัดการกับการวินิจฉัยด้วยความเจ็บป่วย บุคคลที่เป็นบวกมากขึ้นอาจเลือกที่จะมองไปที่การเจ็บป่วยของพวกเขาเป็นโอกาสที่จะประเมินชีวิตของพวกเขา คนที่มีมุมมองของชีวิตคือเชิงลบมากขึ้นอาจพบว่ามีคุณภาพต่ำกว่าของชีวิตหลังการวินิจฉัยของพวกเขา บุคคลที่เป็นลบมากขึ้นอาจพบภาวะซึมเศร้าวิตกกังวลหรือรูปแบบของพล็อต. ทฤษฎีของความไม่แน่นอนของการเจ็บป่วยประกอบด้วยสามประเด็นหลัก: บุคคลอะไร uncertainty- ที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมีประสบการณ์การเจ็บป่วยที่มีผลต่อผู้ป่วยคิดเช่นความเจ็บปวด ประสบการณ์ก่อนและการรับรู้การประเมิน uncertainty- กระบวนการของการวางค่าเกี่ยวกับสถานการณ์ความไม่แน่นอนการรับมือกับกิจกรรม uncertainty- ที่ใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่แน่นอนจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากการวินิจฉัยในการใช้ชีวิตกับการเจ็บป่วยเรื้อรัง ความไม่แน่นอนลดลงเมื่อเวลาผ่านไปและผลตอบแทนจากการเจ็บป่วย หรืออาการกำเริบ . ความไม่แน่นอน คือเวทนา คนส่วนใหญ่ในการวินิจฉัยระยะ นี้เป็นสถานที่ที่ผู้ให้บริการการดูแลสุขภาพสามารถลดความไม่แน่นอนในผู้ป่วย โดยให้ผู้ป่วยเกี่ยวกับการเจ็บป่วย แสดงความเชื่อมั่นในการรักษาความเจ็บป่วยของพวกเขาและให้ข้อมูลคนไข้ที่ชัดเจนและรัดกุมการศึกษาเกี่ยวกับวันที่ไม่กลับเร็ว 1960 โดย F . เดวิส การเริ่มต้นทำงานให้ความคิดบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคลุมเครือ และคนไข้สภาพจิต ได้รับงานเป็นครั้งแรกเพื่อเน้นความรู้สึกไม่แน่นอนในความเจ็บป่วย ได้รับการสนับสนุนรูปแบบของเธอกับการวิจัยไม่เพียงด้านพยาบาล แต่อื่น ๆที่เกี่ยวข้อง เช่น จิตวิทยา ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพสามารถลดความไม่แน่นอน โดยการให้ข้อมูลและมั่นใจในความรู้ของการเจ็บป่วย การสนับสนุนจากคนไข้หรือผู้ป่วยอื่น ๆช่วยในการลดระดับความวิตกกังวลของผู้ป่วย บุคลิกภาพของบุคคลสามารถส่งผลกระทบต่อวิธีที่พวกเขาจัดการกับการวินิจฉัยที่มีการเจ็บป่วย คนที่บวกมากขึ้น อาจเลือกที่จะดูที่การเจ็บป่วยของพวกเขาเป็นโอกาสเพื่อ reevaluate ชีวิตของพวกเขา เป็นคนที่มีมุมมองของชีวิตเป็นลบมากขึ้นอาจพบคุณภาพต่ำของชีวิตหลังจากการวินิจฉัยของตน คนลบมากขึ้นอาจพบภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือรูปแบบของ PTSDทฤษฎีของความไม่แน่นอนการประกอบด้วยประเด็นหลักสาม :บรรพบุรุษของความไม่แน่นอน - สิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมีประสบการณ์การเจ็บป่วยของผู้ป่วยที่มีผลต่อการคิด เช่น ความเจ็บปวด และการรับรู้ประสบการณ์ก่อนการประเมินความไม่แน่นอน -- กระบวนการของการวางค่าในสถานการณ์ที่ไม่แน่นอนการรับมือกับความไม่แน่นอน - กิจกรรมที่ใช้ในการจัดการกับความไม่แน่นอน