E-Waste Creates Economic, Environme

E-Waste Creates Economic, Environmental Problem for Developing Nations

Societies are producing more and more electronic goods, and therefore more and more electronic waste, or e-waste. The United Nations' Environment Program has released a report that warns of a dangerous rise in the amount of such waste, which is often simply dumped in developing countries, posing health hazards to residents.
Every year the world produces 40 million tons of electronic waste: from TVs to refrigerators to cell phones and computers. And this figure will only increase.
For instance, by 2020, China is expected to throw away seven times more cell phones than now, and India 18 times more. These high-technology goods not only are bulky, they often contain toxic materials such as lead and mercury. If the e-waste is not taken care of properly, it can cause pollution and health hazards. The Basel Action Network is a private group focused on halting the trade in toxic goods, particularly waste goods. Executive director Jim Puckett says the world needs to take urgent measures to end toxic trash. "The industry has built in obsolescence unfortunately, so we're seeing things become waste quicker than every before," Puckett said. "Computers now have a life span of about two years now in the North; many mobile phones are turned over within six months when somebody wants to newest model. So we are creating a mountain and we're not going to stop people from consuming. So the first thing we need to do is to get the toxic materials out of the equation".
The issue of e-waste is one of several topics being discussed this week at the United Nation Program for Environment's conference in Nusa Dua, Indonesia.
Achim Steiner, the agency's secretary-general, says much of the e-waste should be recycled. Beyond the environmental reasons, there is also an economic incentive, he says: for example, three percent of the gold and silver mined worldwide is used in personal computers and mobile phones. "If you start investing and recycling and reusing these materials, you actually begin to look at turning a problem into an opportunity; you start creating jobs, you start reducing the amount of metals that leaves the cycle of our economy, you can reuse them," Steiner said. "So those are all advantages if you begin to manage electronic waste not as we see from industrialized countries to least developed countries without legislation”
The Basel Convention is an international agreement setting global guidelines on handling e-waste. But it is not without weaknesses.The United States, the single largest producer of e-waste, has never ratified the convention. Also, e-waste has become a highly profitable illegal trade. Some companies get rid of their trash by exporting it to poor countries where, instead of being treated or recycled, it piles up in landfills, and the toxic materials can leach out into water and soil. The problem today is compounded by the growing complexity of the trade. E-waste used to be produced by developed nations and then dumped in poor countries. But today poor countries without recycling capacity export their e-waste to nations like China, and emerging economies are also increasingly net producers of e-waste: China for example has become the second larger producer after the United States.
Electronic waste is more than an economical problem. It also affects the health of millions of people who make a living by stripping out the waste dumped in their countries. Environmental experts say it will take new funds and manpower to solve the problem, by establishing safe recycling facilities and curbing illegal exports.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

E-Waste สร้างปัญหาสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจประเทศกำลังพัฒนา สังคมมีการผลิตไฟฟ้ามากขึ้น และขยะอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้นดังนั้น หรือ e-เสีย โปรแกรมสภาพแวดล้อมของสหประชาชาติได้ออกรายงานคำเตือนของอันตรายขึ้นจำนวนขยะดังกล่าว ซึ่งก็มักจะถูก dumped ในประเทศกำลังพัฒนา วางตัวสุขภาพอันตรายอาศัยอยู่ทุก ๆ ปีโลกผลิตราคา 40 ล้านตันของขยะอิเล็กทรอนิกส์: จากทีวีกับตู้เย็นโทรศัพท์และคอมพิวเตอร์ และตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น ตัวอย่าง 2563 จีนคาดว่าจะทิ้งโทรศัพท์เพิ่มเติมครั้งที่ 7 ตอนนี้ และอินเดีย 18 ครั้งขึ้นไป สินค้าเทคโนโลยีเหล่านี้ไม่เพียงแต่มีขนาดใหญ่ พวกเขามักจะประกอบด้วยวัสดุเป็นพิษเช่นปรอทและนำ หากเสีย e จะไม่ดูแลอย่างถูกต้อง มันอาจทำให้เกิดมลภาวะและภัยสุขภาพ เครือข่ายบาเซิลเป็นกลุ่มส่วนตัวเน้นการยุติการทำงานการค้าในสินค้าที่เป็นพิษ เสียสินค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรรมการบริหาร Puckett จิมกล่าวว่า โลกจำเป็นต้องใช้มาตรการเร่งด่วนเพื่อจบขยะพิษ "อุตสาหกรรมได้สร้าง obsolescence อับ ดังนั้นเราจะเห็นสิ่งที่เป็นขยะได้เร็วกว่าทุกก่อน, " Puckett กล่าวว่า "คอมพิวเตอร์มีช่วงชีวิตประมาณ 2 ปีตอนนี้เหนือ เปิดในโทรศัพท์มือถือผ่านหกเดือนเมื่อใครต้องการรุ่นใหม่ล่าสุด ดังนั้น เราจะสร้างเขา และที่เรากำลังจะหยุดคนจากการใช้ ดังนั้น สิ่งแรกที่เราต้องได้รับวัสดุเป็นพิษจากสมการ"ปัญหาของเสียอีเป็นหนึ่งในหลายหัวข้อที่กำลังกล่าวถึงนี้สัปดาห์ที่โปรแกรมประเทศสหรัฐสำหรับการประชุมของสภาพแวดล้อมในบาหลี อินโดนีเซียAchim Steiner ของสำนักงานเลขาธิการ กล่าวว่า e-เสียมากควรรีไซเคิล นอกเหนือจากเหตุผลด้านสิ่งแวดล้อม มีสิ่งจูงใจทางเศรษฐกิจ เขากล่าวว่า: สามเปอร์เซ็นต์ทองและเงินที่ขุดทั่วโลกใช้ในโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล "ถ้าคุณเริ่มลงทุน และการรีไซเคิล และการใช้ซ้ำวัสดุเหล่านี้ คุณจะเริ่มที่เปลี่ยนปัญหาให้เป็นโอกาส คุณเริ่มต้นสร้างงาน คุณเริ่มลดปริมาณโลหะที่ออกจากวงจรของเศรษฐกิจของเรา คุณสามารถใช้พวกเขา สไตเนอร์กล่าวว่า การ "ดังนั้นผู้มีข้อดีทั้งหมดถ้าคุณเริ่มต้นการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ไม่ตรงกับที่เราดูจากประเทศอุตสาหกรรมกับประเทศที่พัฒนาน้อยที่สุดโดยไม่มีกฎหมาย"อนุสัญญาบาเซิลเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศที่ตั้งค่าแนวทางสากลในการจัดการขยะอี แต่มันจะไม่ไม่ มีจุดอ่อน ประเทศสหรัฐอเมริกา ผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดเดียวของ e-เสีย มีไม่สำคัญการประชุม ยัง e-เสียได้กลายเป็น การค้าที่ผิดกฎหมายมีกำไรสูง บริษัทกำจัดขยะของตน โดยการส่งออกไปยังประเทศยากจนที่ แทนการถือ หรือรีไซเคิล มันกองขึ้นใน landfills และวัสดุเป็นพิษสามารถ leach ออกเป็นน้ำและดิน ปัญหาวันนี้จะเพิ่มตามความซับซ้อนของการค้าเติบโต E-เสียใช้ในการผลิต โดยประเทศที่พัฒนาแล้วแล้ว dumped ในประเทศยากจน แต่วันนี้ประเทศยากจน โดยไม่มีการรีไซเคิลผลิตส่งออก e-เสียประชาชาติเช่นจีน และประเทศเกิดใหม่ยังมีผู้ผลิตเพิ่มขึ้นสุทธิของ e-เสีย: จีนเช่นกลายเป็น ผู้ผลิตขนาดใหญ่ที่สองหลังจากสหรัฐอเมริกา ขยะอิเล็กทรอนิกส์เป็นปัญหาประหยัดมากกว่า มันยังมีผลต่อสุขภาพของล้านของคนที่ดำรงชีพ โดยปอกออกเสีย dumped ในประเทศของตน ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งแวดล้อมว่า จะใช้ทุนและกำลังคนเพื่อแก้ปัญหา โดยการสร้างรีไซเคิลสิ่งอำนวยความสะดวกปลอดภัยและกำเนิดส่งออกไม่ถูกต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขยะอิเล็กทรอนิกส์สร้างเศรษฐกิจปัญหาสิ่งแวดล้อมเพื่อการพัฒนาแห่งสหประชาชาติสังคมมีการผลิตสินค้ามากขึ้นและอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้นและดังนั้นจึงขยะอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้นและมากขึ้นหรือขยะอิเล็กทรอนิกส์ ยูเอ็นสิ่งแวดล้อมได้ออกรายงานที่เตือนของการเพิ่มขึ้นของอันตรายในจำนวนของเสียดังกล่าวซึ่งมักจะทิ้งเพียงแค่ในประเทศกำลังพัฒนาวางตัวอันตรายต่อสุขภาพที่อาศัยอยู่. ทุกปีโลกผลิต 40 ล้านตันของขยะอิเล็กทรอนิกส์: จากทีวีตู้เย็นไปยังโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ และตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้น. ยกตัวอย่างเช่นในปี 2020 จีนคาดว่าจะโยนออกไปเจ็ดครั้งมากขึ้นกว่าโทรศัพท์มือถือในขณะนี้และอินเดีย 18 ครั้ง เหล่านี้สินค้าที่ใช้เทคโนโลยีสูงไม่เพียง แต่มีขนาดใหญ่ที่พวกเขามักจะมีวัสดุที่เป็นพิษเช่นตะกั่วและปรอท หากขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ไม่ได้รับการดูแลอย่างถูกต้องก็สามารถก่อให้เกิดมลพิษและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ การดำเนินการเครือข่ายบาเซิลเป็นกลุ่มที่มุ่งเน้นการหยุดการค้าในสินค้าที่เป็นพิษของเสียโดยเฉพาะอย่างยิ่งสินค้า ผู้อำนวยการบริหารจิม Puckett กล่าวว่าโลกต้องการที่จะใช้มาตรการเร่งด่วนที่จะจบลงในถังขยะที่เป็นพิษ "อุตสาหกรรมได้สร้างขึ้นในล้าสมัยโชคไม่ดีดังนั้นเราจึงได้เห็นสิ่งที่จะกลายเป็นเสียเร็วกว่าทุกครั้งก่อนที่" Puckett กล่าวว่า "คอมพิวเตอร์ในขณะนี้มีช่วงชีวิตประมาณสองปีแล้วในภาคเหนือ; โทรศัพท์มือถือจำนวนมากจะหันไปภายในหกเดือนเมื่อใครบางคนต้องการที่จะรูปแบบใหม่ล่าสุดดังนั้นเราจึงกำลังสร้างภูเขาและเราจะไม่หยุดคนจากการบริโภค. ดังนั้นสิ่งแรกที่เราต้องทำคือการได้รับวัสดุที่เป็นพิษออกจากสมการ ". ปัญหาของขยะอิเล็กทรอนิกส์เป็นหนึ่งในหลายหัวข้อที่ถูกกล่าวถึงในสัปดาห์นี้ที่ประเทศโปรแกรมในประเทศสำหรับการประชุมของสิ่งแวดล้อมใน Nusa Dua อินโดนีเซีย. Achim ทิหน่วยงานของเลขาธิการกล่าวว่าส่วนใหญ่ของขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ควรนำมารีไซเคิล นอกเหนือจากเหตุผลด้านสิ่งแวดล้อมนอกจากนี้ยังมีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจเขากล่าวว่า: ยกตัวอย่างเช่นสามเปอร์เซ็นต์ของเงินและทองที่ขุดได้ทั่วโลกที่ใช้ในเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและโทรศัพท์มือถือ "ถ้าคุณเริ่มต้นการลงทุนและการรีไซเคิลและนำวัสดุเหล่านี้คุณจริงเริ่มที่จะมองในการเปลี่ยนปัญหาให้เป็นโอกาสหนึ่งที่คุณจะเริ่มการสร้างงานที่คุณจะเริ่มลดปริมาณของโลหะที่ใบวงจรของเศรษฐกิจของเราที่คุณสามารถนำมาใช้ใหม่, "ทิกล่าวว่า "ดังนั้นผู้ที่เป็นประโยชน์เลยถ้าคุณจะเริ่มต้นในการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ไม่ได้อย่างที่เราเห็นจากประเทศอุตสาหกรรมที่จะน้อยกว่าประเทศที่พัฒนาแล้วโดยไม่ต้องออกกฎหมาย" อนุสัญญาบาเซลเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศทั่วโลกแนวทางการตั้งค่าในการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์. แต่มันเป็นไปไม่ได้โดยไม่มีจุดอ่อน สหรัฐอเมริกาผู้ผลิตเดียวที่ใหญ่ที่สุดของขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ไม่เคยยอมรับการประชุม. นอกจากนี้ขยะอิเล็กทรอนิกส์ได้กลายเป็นค้าที่ผิดกฎหมายทำกำไรได้สูง. บาง บริษัท ได้รับการกำจัดขยะของพวกเขาโดยการส่งออกไปยังประเทศยากจนที่แทนที่จะเป็น ได้รับการรักษาหรือนำกลับมาใช้มันกองอยู่ในหลุมฝังกลบและวัสดุที่เป็นพิษสามารถชะออกไปในน้ำและดิน. ปัญหาในวันนี้ประกอบกับความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้นของการค้า. ขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้ในการผลิตโดยประเทศที่พัฒนาแล้วทิ้งในที่ไม่ดี . ประเทศ แต่วันนี้ประเทศที่ยากจนโดยไม่ต้องรีไซเคิลส่งออกกำลังการผลิตขยะอิเล็กทรอนิกส์ของพวกเขาไปยังประเทศเช่นจีนและประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่นอกจากนี้ยังมีผู้ผลิตสุทธิมากขึ้นของขยะอิเล็กทรอนิกส์: จีนตัวอย่างเช่นได้กลายเป็นผู้ผลิตที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองหลังจากที่สหรัฐอเมริกา. ขยะอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้น กว่าปัญหาทางเศรษฐกิจ นอกจากนี้ยังมีผลต่อสุขภาพของผู้คนนับล้านที่ทำมาหากินโดยการลอกเอากากทิ้งในประเทศของตน ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งแวดล้อมกล่าวว่ามันจะใช้เงินทุนใหม่และกำลังคนในการแก้ปัญหาโดยการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกการรีไซเคิลที่ปลอดภัยและการส่งออกที่ผิดกฎหมายการเหนี่ยวรั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขยะอิเล็กทรอนิกส์ สร้างเศรษฐกิจ ปัญหาสิ่งแวดล้อมเพื่อการพัฒนาประเทศ

สังคมมีการผลิตมากขึ้นและสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ และดังมากขึ้น และของเสีย หรือขยะอิเล็กทรอนิกส์มากขึ้น . โครงการสิ่งแวดล้อมของสหประชาชาติ ได้ออกรายงานเตือนของการเพิ่มขึ้นของปริมาณของเสียอันตรายดังกล่าว ซึ่งมักจะเป็นเพียงแค่ทิ้งในประเทศกำลังพัฒนา posing คุกคามสุขภาพประชาชน .
ทุกๆ ปี โลกสร้าง 40 ล้านตันของขยะอิเล็กทรอนิกส์ : จากทีวี ตู้เย็นกับโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ และตัวเลขนี้จะเพิ่มขึ้นเพียง
ตัวอย่าง โดยปี 2020 จีนคาดว่าจะทิ้งอีกเจ็ดครั้งโทรศัพท์มือถือกว่าตอนนี้ และอินเดีย 18 ครั้ง สินค้าไฮเทคเหล่านี้ไม่เพียงมีขนาดใหญ่ พวกเขามักจะประกอบด้วยวัสดุที่เป็นพิษ เช่น ตะกั่ว และปรอทถ้าไม่ดูแลให้ดี จะทำให้เกิดมลพิษและเป็นอันตรายต่อสุขภาพ Basel เครือข่ายปฏิบัติการคือ กลุ่มเอกชนที่เน้นยับยั้งการค้าสินค้าที่เป็นพิษ โดยเฉพาะของเสียสินค้า ผู้อำนวยการบริหาร จิมพักคิตว่าโลกต้องการที่จะใช้มาตรการเร่งด่วนเพื่อยุติ " ขยะพิษ อุตสาหกรรมได้สร้างขึ้นในล้าสมัย น่าเสียดายดังนั้นเราจะเห็นสิ่งที่เป็นขยะได้เร็วกว่าทุก ๆ ก่อนที่ " พักคิตกล่าว คอมพิวเตอร์เดี๋ยวนี้มีช่วงชีวิตประมาณสองปี ตอนนี้ทาง โทรศัพท์มือถือ ส่วนมากจะเปลี่ยนภายในหกเดือนเมื่อมีใครบางคนต้องการ แบบใหม่ล่าสุด ดังนั้นเราจึงมีการสร้างภูเขาและเราไม่ได้หยุดผู้คนจากการบริโภคดังนั้นสิ่งแรกที่เราต้องทำคือการได้รับวัสดุที่เป็นพิษออกจากสมการ " .
ปัญหาของขยะอิเล็กทรอนิกส์เป็นหนึ่งในหลายหัวข้อที่ถูกกล่าวถึงในสัปดาห์นี้ที่สหประชาชาติโครงการสิ่งแวดล้อมของการประชุมใน Nusa Dua , อินโดนีเซีย .
Achim Steiner , เลขาธิการของหน่วยงาน , มากของขยะอิเล็กทรอนิกส์ ควรกล่าวว่า สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ นอกเหนือจากเหตุผลด้านสิ่งแวดล้อมนอกจากนี้ยังมีแรงจูงใจทางเศรษฐกิจเขากล่าวว่า : ตัวอย่าง ร้อยละสามของเงินและทองที่ขุดได้ทั่วโลกใช้ในคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและโทรศัพท์เคลื่อนที่” ถ้าคุณเริ่มลงทุนและการรีไซเคิลและ reusing วัสดุเหล่านี้คุณจริงเริ่มมองที่เปลี่ยนปัญหาให้กลายเป็นโอกาส คุณเริ่มต้นการสร้างงานคุณเริ่มลดปริมาณโลหะที่ใบจักรของเศรษฐกิจของเรา คุณสามารถใช้พวกเขา " สไตเนอร์กล่าว เรื่องเหล่านี้มีประโยชน์ถ้าเราเริ่มจัดการกับขยะอิเล็กทรอนิกส์ไม่เหมือนที่เราเห็นจากประเทศอุตสาหกรรมไปยังประเทศพัฒนาน้อยที่สุดโดยกฎหมาย "
อนุสัญญาเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศกำหนดแนวทางในการจัดการขยะอิเล็กทรอนิกส์ทั่วโลก .แต่มันไม่มีจุดอ่อน สหรัฐอเมริกา ผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดเดียวของขยะอิเล็กทรอนิกส์ได้เคยให้สัตยาบันอนุสัญญาฯ นอกจากนี้ ขยะอิเล็กทรอนิกส์ได้กลายเป็นประโยชน์อย่างผิดกฎหมายการค้า บาง บริษัท กำจัดขยะ โดยการส่งออกไปยังประเทศที่ยากจนที่แทนการปฏิบัติ หรือรีไซเคิล มันกองอยู่ในหลุมฝังกลบ และวัสดุที่เป็นพิษสามารถละลายออกมาในน้ำและดิน