Many tribes, especially those that

Many tribes, especially those that were stateless, had no central authority and no class system, and many of those that did could depose a chief that was thought to have abused his power.
An overarching feature of pre-colonial Africa was that its societies were not designed to be the all-powerful entities that they are today, hence the abundance of confederation-type societies. One reason for this was that the villages and tribes commonly owned the land, a fact that undermined the basis for a market economy and a landed aristocracy, another that there was an abundance of available land to which dissatisfied individuals or groups could move. The creation of a market economy in Southern Africa was further undermined by the area lacking the regular markets and trade fairs that flourished elsewhere in Africa, as well as in medieval Europe, and thus the potential for continuous economic development.
In many parts of Africa, especially in the British colonies where indirect rule was the norm, the indigenous system of government survived and was used by the colonial powers alongside the colonial system. This is one of the reasons why the structures of such political institutions still exist in Africa today, although mostly in a more fixed and static form, due to the colonial powers having rearranged the tribal landscape and employed chiefs as virtual colonial administrators that served as buffers between themselves and the masses.
British indirect rule in countries such as South Africa thereby reduced chiefs to salaried officials, responsible to white magistrates, corrupted by the control of an unsympathetic white government. Where there were elements of participatory democracy and a lack of rigid ethnicity in pre-colonial Africa, these were less likely to be found in post-independence Africa where only Botswana built its society and government on indigenous institutions, and where the rigidities of colonial “invented tradition” and centralised government became dominant.
While pre-colonial indigenous African systems had many appealing qualities, something that has been widely advocated, if not practised, by many post-independence African leaders and Africanists generally, they have some obvious weaknesses when attempting to build a centralised state around them. The fact that chieftaincy is mostly based on kinship, for instance, is problematic because of the exclusive nature of leadership that this entails, which is especially problematic in countries with ethnic antagonisms. Secondly, some of the customs of indigenous African society might have been effective in relatively smaller-scale societies but are less likely to be so in the larger states of present day Africa.
An example of this is that of consensus which in a large-scale modern African state would make the political process invariably slow, as well as prone to conformity and authoritarianism that could effectively silence dissent and result in uncontroversial and un-enlightened decisions. Ngugi wa Thiong’o, in claiming that Africa’s pre-colonial peasant cultures had “oppressive reactionary tendencies” that were “only slightly less grave than the racist colonial culture” might be overstating the case, but he nevertheless strikes a chord.
It is therefore important to realize that the relevance and usefulness of traditional or pre-colonial African institutions and customs depend upon whether one views African culture, or any culture for that matter, as static, or whether African culture is deemed to have evolved and changed, to some extent because of outside influence and colonialism. Culture must be seen as dynamic, and pre-colonial African cultures seen to be historical manifestations that are relevant in their entirety only to that specific period of time. Otherwise, they are useless as sources of inspiration for contemporary societies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายเผ่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่รณรงค์ มีอำนาจไม่กลางและไม่มีระบบคลาส และหลายคนที่ไม่สามารถ depose ประธานที่มีความคิดที่มีพลังของเขาถูก
คุณลักษณะการคัดสรรของแอฟริกาก่อนอาณานิคมไม่ว่า สังคมมันถูกออกแบบไม่ต้อง ถอดเอนทิตีที่พวกเขามีวันนี้ ดังนั้นความอุดมสมบูรณ์ของชนิดของสมาพันธ์สมาคมหลายเผ่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่รณรงค์ มีอำนาจไม่กลางและไม่มีระบบคลาส และหลายคนที่ไม่สามารถ depose ประธานที่มีความคิดที่มีพลังของเขาถูก
คุณลักษณะการคัดสรรของแอฟริกาก่อนอาณานิคมไม่ว่า สังคมมันถูกออกแบบไม่ต้อง ถอดเอนทิตีที่พวกเขามีวันนี้ ดังนั้นความอุดมสมบูรณ์ของชนิดของสมาพันธ์สมาคม เหตุผลหนึ่งคือ ที่หมู่บ้านและโดยทั่วไปเป็นเจ้าของที่ดิน ความจริงที่ทำลายพื้นฐานของระบบเศรษฐกิจตลาดและเป็นขุนนางที่ดิน อื่นที่มีความอุดมสมบูรณ์ของผืนดินที่ว่างที่พอใจบุคคลหรือกลุ่ม ชนเผ่าสามารถย้าย ระบบพื้นของรัฐบาลรอดชีวิต และถูกใช้ โดยอำนาจอาณานิคมควบคู่ไปกับระบบโคโลเนียล นี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำไมโครงสร้างของสถาบันทางการเมืองดังกล่าวยังคงอยู่ในวันนี้ แม้ว่าส่วนใหญ่ในแบบถาวร และคงที่มากขึ้น การสร้างระบบเศรษฐกิจตลาดในแอฟริกาใต้ถูกทำลายต่อไปตามพื้นที่ที่ขาดการตลาดปกติ และค้า fairs ที่เจริญรุ่งเรืองอื่น ๆ ในแอฟริกา รวม ทั้ง ในยุโรปยุคกลาง และศักยภาพในการต่อเนื่องทางเศรษฐกิจพัฒนา
ในหลายส่วนของแอฟริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาณานิคมอังกฤษที่กฎทางอ้อมได้ปกติ เนื่องจากอำนาจอาณานิคมมีปรับใหม่ชาวภูมิทัศน์ และงานรัวเป็นเสมือนผู้ดูแลโคโลเนียลที่ทำหน้าที่เป็นบัฟเฟอร์ระหว่างตัวเองและฝูง.
กฎอังกฤษทางอ้อมในประเทศเช่นแอฟริกาใต้ลดลงรัวจึงเป็นเจ้าหน้าที่เงินเดือน รับผิดชอบ magistrates ขาว เสียหาย โดยการควบคุมของรัฐบาลเป็นสีขาว unsympathetic มีองค์ประกอบของประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมและการขาดของชาติพันธุ์แข็งก่อนอาณานิคมแอฟริกา มีแนวโน้มน้อยที่จะพบในแอฟริกาหลังเอกราชเฉพาะบอตสวานาสร้างของสังคมและรัฐบาลในสถาบันชน rigidities ของโคโลเนียล "คิดค้นประเพณี" และตุลาคมรัฐบาลได้กลายเป็นหลักการ
เป็นปัญหา เพราะลักษณะพิเศษของผู้นำที่นี้มี ซึ่งเป็นปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่มี antagonisms ชาติพันธุ์ ประการที่สอง บางส่วนของประเพณีของสังคมพื้นเมืองแอฟริกาอาจมีประสิทธิภาพในสังคมค่อนข้างเล็กกว่ามาตราส่วน แต่มีแนวโน้มจะเป็นดังนั้นในรัฐใหญ่ของวันปัจจุบันแอฟริกา
ในขณะที่ระบบแอฟริกาชนก่อนโคโลเนียลมีมากมายน่าสนใจคุณภาพ สิ่งที่ได้รับมาก advocated ถ้าไม่ปฏิบัติ โดยมากผู้นำแอฟริกาหลังเอกราชและ Africanists ทั่วไป พวกเขาได้บางอ่อนชัดเจนเมื่อพยายามสร้างรัฐตุลาคมรอบ ๆ ความจริงที่ว่า chieftaincy เป็นส่วนใหญ่ตามญาติ เช่นตัวอย่างนี้คือ ของมติซึ่งในรัฐแอฟริกาขนาดใหญ่สมัยใหม่จะทำให้กระบวนการทางการเมืองเกิดช้า เป็นแนวโน้มที่จะให้สอดคล้องและอำนาจนิยมที่สามารถเงียบได้อย่างมีประสิทธิภาพ dissent และผล uncontroversial และพุทธเจ้ายังไม่ได้ตัดสินใจ Ngugi wa Thiong'o ในการอ้างว่า วัฒนธรรมชาวนาก่อนอาณานิคมของแอฟริกามี "กดขี่ในเชิงแนวโน้ม" ที่มี "เพียงเล็กน้อยน้อยกว่าศพกว่าโคโลเนียลเหยียดสีผิววัฒนธรรม" อาจ overstating กรณี แต่เขานัดอย่างไรก็ตามคอร์ด
จึงสำคัญที่เกี่ยวข้องและประโยชน์ของดั้งเดิม หรือก่อนอาณานิคมแอฟริกาสถาบันและประเพณีขึ้นอยู่กับว่าหนึ่งมุมมองวัฒนธรรมแอฟริกา หรือวัฒนธรรมใด ๆ สำหรับเรื่องที่ เป็นแบบคง หรือว่าวัฒนธรรมแอฟริกาจะถือว่ามีพัฒนา และการเปลี่ยน แปลง ในบางกรณีเนื่องจากอิทธิพลภายนอกและลัทธิ วัฒนธรรมที่ต้องเห็นเป็นแบบไดนามิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายเผ่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ไร้สัญชาติ ไม่มีอำนาจและไม่มีระบบชนชั้นกลางและผู้ที่สามารถปลดหัวหน้าที่คิดว่าจะได้ใช้พลังของเขา การเสริมสร้างคุณลักษณะก่อน
อาณานิคมแอฟริกาอยู่ที่สังคมถูกออกแบบมาเพื่อให้หน่วยงานทั้งหมดที่มีประสิทธิภาพที่พวกเขามีวันนี้ เพราะ ความอุดมสมบูรณ์ของสมาพันธ์ประเภทสังคมหนึ่งในเหตุผลนี้ก็คือ หมู่บ้าน และตระกูลที่เป็นเจ้าของที่ดิน , ความจริงที่ว่า undermined พื้นฐานสำหรับเศรษฐกิจแบบตลาด และที่ดินขุนนางอื่นที่มีความอุดมสมบูรณ์ของที่ดินที่บุคคล หรือ กลุ่มที่ไม่พอใจอาจย้ายการสร้างเศรษฐกิจตลาดในภาคใต้แอฟริกาถูกทําลายต่อไป โดยพื้นที่ขาดตลาดปกติและงานแสดงสินค้าที่เมืองอื่น ๆในแอฟริการวมทั้งในยุโรปยุคกลาง และดังนั้นจึง มีศักยภาพในการพัฒนาเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง
อยู่ในหลายส่วนของแอฟริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาณานิคมของอังกฤษที่ปกครองโดยทางอ้อม คือ นอร์มระบบพื้นเมืองของรัฐบาลรอดชีวิตและถูกใช้โดยอาณานิคมพลัง ควบคู่ไปกับระบบอาณานิคม นี้เป็นหนึ่งในเหตุผลที่โครงสร้างของสถาบันการเมืองดังกล่าวยังคงอยู่ในแอฟริกาในวันนี้ แม้ว่าส่วนใหญ่ในมากขึ้นคงที่และแบบคงที่เนื่องจากมีการเปลี่ยนอำนาจในแนวนอนและหัวหน้าเผ่าที่ใช้เป็นเสมือนอาณานิคมผู้บริหารที่ทำหน้าที่เป็นบัฟเฟอร์ระหว่างตนเองและมวลชน
กฎทางอ้อมของอังกฤษในประเทศเช่นแอฟริกาใต้จึงลดลง หัวหน้าเจ้าหน้าที่กินเงินเดือน ทำหน้าที่ผู้พิพากษาขาว เสียหาย โดยการควบคุมของรัฐบาลสีขาวเป็นคนไม่ดีน่ะซึ่งมีองค์ประกอบของประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม และการขาดของเผ่าพันธุ์ที่แข็งก่อนอาณานิคมในแอฟริกา เหล่านี้เป็นโอกาสน้อยที่จะพบในแอฟริกาที่ไปรษณีย์ไทยเท่านั้น บอตสวานา สร้างของสังคมและรัฐบาลในประเทศสถาบัน และที่ rigidities อาณานิคม " คิดค้นประเพณี " และเงินสดรัฐบาลกลายเป็นเด่น .
ในขณะที่ก่อนอาณานิคมแอฟริกันพื้นเมือง ระบบมีหลายที่น่าสนใจ คุณภาพ สิ่งที่ได้รับการสนับสนุนอย่างกว้างขวาง ถ้าไม่ฝึก โดยมีผู้นำ africanists ไปรษณีย์ไทยแอฟริกาและโดยทั่วไปพวกเขามีจุดอ่อนที่เห็นได้ชัดเมื่อพยายามที่จะสร้างรัฐส่วนกลาง หรือรอบ ๆพวกเขา ความจริงที่ chieftaincy จะขึ้นอยู่ส่วนใหญ่ในเครือญาติ เช่นมีปัญหา เพราะธรรมชาติของความเป็นผู้นำที่พิเศษนี้ใช้ ซึ่งเป็นปัญหาอย่างมากในประเทศกับชาติ antagonisms . ประการที่สอง บางส่วนของประเพณีของสังคมแอฟริกันพื้นเมืองอาจได้ผลดีในสังคมแต่ขนาดค่อนข้างเล็กกว่ามีโอกาสน้อยที่จะมีขนาดใหญ่ดังนั้นในสหรัฐอเมริกาปัจจุบันแอฟริกา .
ตัวอย่างนี้เป็นฉันทามติในที่ซึ่งรัฐแอฟริกาขนาดใหญ่ที่ทันสมัยจะทำให้กระบวนการทางการเมืองต้องชะลอตัว รวมทั้งเสี่ยงตามและเผด็จการที่สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพ ความเงียบ ความขัดแย้ง และส่งผลให้ uncontroversial สหประชาชาติพุทธะและการตัดสินใจ thiong'o Ngugi Wa ,ในการค้าที่แอฟริกาก่อนอาณานิคมวัฒนธรรม " กดขี่ชาวนาได้นะตัว " ที่ " เพียงเล็กน้อยน้อยร้ายแรงกว่าวัฒนธรรมอาณานิคมเหยียดผิว " อาจจะ overstating กรณี แต่เขายังคงกัด
คอร์ดมันจึงเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักว่ามีความเกี่ยวข้องและประโยชน์ของแบบดั้งเดิมหรือก่อนอาณานิคมแอฟริกาสถาบัน และ ศุลกากร ขึ้นอยู่กับว่าหนึ่งมุมมองแอฟริกาวัฒนธรรมหรือวัฒนธรรมใด ๆสำหรับเรื่องที่เป็นแบบคงที่ หรือ ว่าวัฒนธรรมแอฟริกา ถือว่ามีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปบ้างเพราะอิทธิพลภายนอก และการล่าอาณานิคม วัฒนธรรมที่จะต้องเห็นเป็นแบบไดนามิกและก่อนอาณานิคมแอฟริกาวัฒนธรรมเห็นเป็นอาการทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องในทั้งหมดของพวกเขาเท่านั้นที่ระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจงของเวลา มิฉะนั้นพวกเขาจะไร้ประโยชน์เป็นแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจสำหรับสังคมร่วมสมัย