Guy de Maupassant's short story "A

Guy de Maupassant's short story "A Coward" deals first and foremost with the theme of egocentricity vs reality.

The main character, Vicomte Gontran-Joseph de Signoles, is a foundling who came upon great fortune once he is adopted by a powerful family. As an adult, the young Vicomte becomes the epitome of the French dandy: Good looking, well-spoken, charming, seemingly virile, and quite admired. He is so admired that his nickname is "Handsome Signole" among his cronies.

As it is to be expected, all this validation of his beauty and charms has gone straight to the Vicomte's head. Now, with the support of so many admirers, the Vicomte has come up with his own version of himself: In his world, he is the best guy on earth; a version of a musketeer. He has been put on a mission, he believes, to become the ultimate charmer.

However, Handsome Signole's ego becomes so big that he begins to believe in every attribute everyone has ever given him. He is sure that he could take anyone in a duel and win. In fact, he was hoping for the opportunity.

One night, his opportunity materialized: Signole scolded a man who was staring and one of Signole's female friends during a night soiree. The man warns Signole to leave him alone. Signole refuses, and slaps the man in the face. As a result, Signole demands that a duel should occur to satisfy the honor of the lady and his own dignity as a man who has been insulted.

Yet, reality sinks in. It is not the same thing to plan something as it is to do something. When Signole, for the first time, had to retrieve strength from the REAL man he is, he realizes that there is no strength to be found. He is scared. He is a coward. He has lived too long under a fantasy that he is this or that...but he is far from it.

In the end, he shoots himself in a panic, not knowing what would come out of the duel. If he loses, his ego would have been hurt forever (not to mention that he will likely be dead). And the chances for winning? Not very many, from what he can confess to himself.

Therefore. There is the coward: The man whose self-love and egotism blinded him to the fact that he has weaknesses too, that he is a regular man, and that he also can die, be scared, and back out of things. Egocentricity vs. Reality: That is the central theme of the story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Guy de Maupassant เรื่อง "A ขลาด" อันดับแรกเกี่ยวข้องกับธีมของ egocentricity เทียบกับความเป็นจริง

ตัวละครหลัก Vicomte โจเซฟ Gontran de Signoles เป็น foundling ที่มาตามโชคดีเมื่อเขาเป็นบุตรบุญธรรม โดยครอบครัวมีประสิทธิภาพ เป็นผู้ใหญ่ Vicomte หนุ่มกลายเป็น แห่งแดนดี้ฝรั่งเศส: ดีมอง พูดดี มีเสน่ห์ virile ดูเหมือนว่า และค่อนข้างชื่นชม เขาจึงชื่นชมว่า ชื่อเล่นของเขาเป็น "หล่อ Signole" หนึ่งในพระของเขา

จะคาดหวัง ทั้งหมดนี้การตรวจสอบความสวยงามและเสน่ห์ของเขาได้ไปตรงหัวของ Vicomte ตอนนี้ ด้วยการสนับสนุนของผู้นิยมชมชอบมาก Vicomte มีมากับรุ่นตนเอง: ในโลกของเขา เขาเป็นคนดีที่สุดในโลก รุ่นทหารเสือเป็น เขาได้ถูกใส่ในภารกิจ เขาเชื่อว่า เป็นสุดทว่าการ

อย่างไรก็ตาม Signole หล่ออาตมาจะเลยที่เขาเริ่มที่จะเชื่อในทุกแอททริบิวต์ทุกคนได้เคยให้เขา เขาไม่แน่ใจว่า เขาสามารถใช้คนในการต่อสู้ และชนะ ในความเป็นจริง เขาหวังในโอกาส

materialized โอกาสของเขาคืนหนึ่ง : Signole scolded คนที่ถูกจ้องมองและเพื่อนหญิงของ Signole อย่างใดอย่างหนึ่งระหว่าง soiree คืน คนเตือน Signole ทิ้งให้อยู่คนเดียว Signole ลดละ และ slaps คนในหน้า ดัง Signole ต้องว่า ปะทะคารมควรเกิดขึ้นเพื่อ ตอบสนองเกียรติของผู้หญิงและศักดิ์ศรีของตัวเองเป็นคนที่ได้รับ insulted.

ยัง สังเกตความเป็นจริงในการ ไม่เหมือนการวางแผนสิ่งที่จะทำ เมื่อ Signole ครั้งแรก ได้รับแรงจากคนจริงเขา เขาตระหนักว่า มีความแข็งแรงไม่แก่ เขาจะกลัว เขาเป็นคนขี้ขลาด เขามีชีวิตอยู่ภายใต้จินตนาการที่เขาเป็นนี้หรือว่า... แต่เขาอยู่ไกลจากมันยาวเกินไป

ในสุด เขายิงตัวเองในการตื่น ไม่รู้ว่าจะมาจากการดวล ถ้าเขาสูญเสีย อาตมาเขาจะได้รับเจ็บตลอด (ไม่พูดถึงว่า เขาอาจจะตาย) และโอกาสในการชนะหรือไม่ ไม่มาก จากสิ่งที่เขาสามารถก็เพื่อตัวเองด้วย

ดังนั้น มีขลาด: self-love และ egotism มองไม่เห็นเขาในความเป็นจริงว่า เขามีจุดอ่อนมากเกินไป ที่เขาเป็นคนปกติ และว่า เขายังสามารถ ตาย ผู้ชาย จะกลัว และกลับไปหาสิ่งที่ Egocentricity เทียบกับความเป็นจริง: ที่ใจกลางของเรื่องราว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของกีย์เดอโมปา ซังต์ เรื่องสั้น " ขี้ขลาด " ข้อเสนอแรกและสำคัญที่สุดกับรูปแบบของมิช้ามินาน VS จริง

ตัวละครหลัก ท่านไวเค้านท์ gontran โจเซฟ เดอ signoles เป็นทารกที่ถูกทิ้งมาเมื่อโชคดี เมื่อเขาถูกรับเลี้ยงโดยครอบครัวที่มีอำนาจ เป็นผู้ใหญ่ ท่านไวเค้านท์ ยังกลายเป็นสิ่งที่ดีเลิศของคนเจ้าชู้ฝรั่งเศส : หน้าตาดี พูดดี มีเสน่ห์ ดูเหมือนกำลังวังชาและค่อนข้างชื่นชมเขาก็ชื่นชมว่าชื่อเล่นของเขาคือ " หล่อ signole " ในหมู่เพื่อนสนิทของเขา . . . . . .

มันเป็นที่คาดหวัง , ทั้งหมดนี้การตรวจสอบของความงามและเสน่ห์ของเขาได้หายไปตรงถึงท่านไวเค้านท์ หัว ตอนนี้ด้วยการสนับสนุนของการชื่นชมมาก ท่านไวเค้านท์ได้เกิดขึ้นกับรุ่นของตัวเองของตัวเองในโลกของเขา เขาเป็นคนที่ดีที่สุดในโลก รุ่นทหารเสือ เขาได้ใส่ในภารกิจเขาเชื่อว่า เป็นเสน่ห์ที่สุด

แต่หล่อ signole ตัวจะใหญ่จนเขาเริ่มที่จะเชื่อในคุณลักษณะที่ทุกคนทุกคนที่เคยมีให้เขา เขามั่นใจว่าเขาจะเอาใครในการต่อสู้และชนะ ในความเป็นจริง เขาหวังว่าโอกาส

คืนหนึ่ง โอกาสของเขาปรากฏ :signole ด่าคนที่ถูกจ้องมอง และหนึ่งใน signole เพื่อนหญิงในงานราตรีกลางคืน ผู้ชายเตือน signole ปล่อยเขาไว้คนเดียว signole ปฏิเสธ และตบหน้าผู้ชายในหน้า ส่งผลให้ความต้องการ signole ที่ต่อสู้จะเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองเกียรติของผู้หญิงและศักดิ์ศรีของเขาเป็นผู้ชายที่ได้รับการดูถูก

แต่ความจริงเก็บในมันไม่ได้เป็นสิ่งเดียวกันเพื่อวางแผนจะทำอะไรบางอย่าง เมื่อ signole ครั้งแรก ต้องดึงพลังจากผู้ชายจริงๆ เขาจึงตระหนักได้ว่า ไม่มีแรงที่จะพบ เขากำลังกลัว เขาเป็นคนขี้ขลาด เขามีชีวิตอยู่ภายใต้จินตนาการว่าเขาเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ . . . . . . . แต่เขาอยู่ไกลจากมัน

ในที่สุด เขายิงตัวเองในการตื่นตระหนกไม่รู้ว่าอะไรจะออกมาจากการต่อสู้ ถ้าเขาสูญเสียอัตตาของเขาคงจะเจ็บตลอดไป ( ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาอาจจะตาย ) และโอกาสสำหรับชัยชนะ ไม่เยอะมาก จากที่เขาสารภาพกับตัวเอง

เพราะฉะนั้น มีตาขาว : คนที่ตนเองรัก และความทะนงตัวเขาตาบอดกับความจริงที่ว่าเขามีจุดอ่อนเหมือนกัน ว่าเขาเป็นคนปกติ และยังสามารถตายได้กลัว และกลับออกมาเลย มิช้ามินาน vs ความจริง : ที่ชุดรูปแบบกลางของเรื่องราว