The technological problem of these

The technological problem of these juices is to stabilize the cloudiness during storage due to the presence of pectin methyl
esterase (PME). The result is an unattractive, largely flavourless clear serum deficient in sensory properties. This separation is a serious quality defect which reduces the attractiveness and marketability of the product (Beveridge, 1997). Usually, the heat treatment used for pectin methylesterases inhibition, stabilizes the colloids and the suspended particles.
Unfortunately, a heat treatment leads to adverse effects such as colour alterations, flavour changes; bioactive compounds loss and nutritional value reduction as observed in different pulpy juices (Su & Wiley, 1998) or to increased non-enzymatic browning (Markowski, 1998). For example, heat treatment at 90
C, treatment duration of at least 1 min needed to inactivate apple PME (Castaldo, Quagiuolo, Servillo, Balestrieri, & Giovane, 1989). Since juice particles are negatively charged, addition of food gums with negative charges is expected to increase electrostatic repulsive forces between particles. Yamasaki, Yasui, and Arima (1964) found that negatively charged colloids (like sodium alginate, CMC and arabic
gum) in concentrations as low as 0.05%, completely inhibit apple juice clarification. Furthermore, gum macromolecules absorption on particles may give rise to steric repulsion. However, even when used at low concentrations hydrocolloids not only change the structure and texture of the product, but also can lead to modifications of the flavour profile and/or perception (Guinard & Marty, 1995; Hollowood, Linforth, & Taylor, 2002; Cook, Linforth, & Taylor, 2003). The utilitlization of recycling apple residue from pressing in the present study is supported by the results reported

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาทางเทคโนโลยีของน้ำผลไม้เหล่านี้คือเพื่อ รักษาเสถียรภาพการหมองระหว่างการเก็บรักษาเนื่องจากของเมธิลเพกทินesterase (PME) ผลคือ มีขี้เหร่ flavourless ส่วนใหญ่ใสซีรั่มขาดคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส แยกเป็นข้อบกพร่องร้ายแรงคุณภาพซึ่งช่วยลดความน่าสนใจและศักยภาพด้านการตลาดของผลิตภัณฑ์ (เบเวอริดจ์ 1997) มักจะ การรักษาความร้อนที่ใช้สำหรับการยับยั้ง methylesterases เพกทิน รักษาคอลลอยด์และอนุภาคระงับอับ รักษาความร้อนที่นำไปสู่ผลกระทบเช่นการเปลี่ยนแปลงสี กลิ่นเปลี่ยนแปลง สูญเสียสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพและลดคุณค่าทางโภชนาการที่พบ ในน้ำผลไม้เละแตกต่าง (Su และกว่า 1998) หรือเพิ่มขึ้นไม่ใช่เอนไซม์บราว (Markowski, 1998) สำหรับตัวอย่าง ความร้อนที่ 90 C ระยะเวลารักษาอย่างน้อย 1 นาทีต้องปิดการทำงานของ apple PME (Castaldo, Quagiuolo, Servillo, Balestrieri และ ซเจอร์ 1989) เนื่องจากอนุภาคของน้ำมีประจุลบ เพิ่มอาหารเหงือกมีค่าลบค่าใช้จ่ายคาดว่าจะเพิ่มไฟฟ้าสถิตแรงผลักระหว่างอนุภาค Yamasaki ทาง และอาริมะ (1964) พบว่ามีคอลลอยด์ (เช่นโซเดียมแอลจิเนต CMC และอาหรับหมากฝรั่ง) ในความเข้มข้นต่ำสุดที่ 0.05% ยับยั้งอย่างสมบูรณ์ชี้แจงน้ำแอปเปิ้ล นอกจากนี้ การดูดซึมโมเลกุลเหงือกบนอนุภาคอาจก่อให้เกิดการเขม่น steric อย่างไรก็ตาม แม้เมื่อใช้ที่ ความเข้มข้นต่ำเจ้าไม่เพียงแต่เปลี่ยนโครงสร้างและพื้นผิวของผลิตภัณฑ์ แต่ยัง สามารถนำไปสู่การปรับเปลี่ยนโพรไฟล์กลิ่นหรือรับรู้ (Guinard & Marty, 1995 Hollowood, Linforth และ เทย์เลอร์ 2002 ทำอาหาร Linforth และ เทย์เลอร์ 2003) Utilitlization รีไซเคิลกากแอปเปิ้ลจากกดในการศึกษาได้รับการสนับสนุน โดยรายงานผลการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาทางเทคโนโลยีของน้ำผลไม้เหล่านี้คือการรักษาเสถียรภาพของความหมองระหว่างการเก็บรักษาเนื่องจากการปรากฏตัวของเพคตินเมธิล
esterase (PME) ผลที่ได้คือไม่สวย, เซรั่มใสไม่มีกลิ่นรสส่วนใหญ่ขาดคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส แยกนี้เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงที่มีคุณภาพซึ่งจะช่วยลดความน่าดึงดูดใจและการตลาดของผลิตภัณฑ์ (เวริ 1997) โดยปกติการรักษาความร้อนที่ใช้ในการยับยั้งเพคติน methylesterases, รักษาคอลลอยด์และอนุภาคแขวนลอย.
แต่น่าเสียดายที่การรักษาความร้อนจะนำไปสู่ผลกระทบเช่นการปรับเปลี่ยนสีเปลี่ยนแปลงรสชาติ; การสูญเสียสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพและการลดคุณค่าทางโภชนาการเป็นที่สังเกตในน้ำผลไม้ที่แตกต่างกันเละ (Su & ไวลีย์, 1998) หรือเพิ่มขึ้นการเกิดสีน้ำตาลที่ไม่ใช่เอนไซม์ (Markowski, 1998) ยกตัวอย่างเช่นการรักษาความร้อนที่ 90 องศาเซลเซียสระยะเวลาการรักษาอย่างน้อย 1 นาทีที่จำเป็นในการยับยั้ง PME แอปเปิ้ล (Castaldo, Quagiuolo, Servillo, Balestrieri และ Giovane, 1989) เนื่องจากอนุภาคน้ำผลไม้ที่มีประจุลบนอกเหนือจากเหงือกอาหารที่มีประจุลบคาดว่าจะเพิ่มกองกำลังน่ารังเกียจไฟฟ้าสถิตระหว่างอนุภาค Yamasaki, Yasui และ Arima (1964) พบว่าคอลลอยด์ประจุลบ (เช่นอัลจิเนตโซเดียม CMC และภาษาอาหรับ
GUM) ในระดับความเข้มข้นที่ต่ำเป็น 0.05% สมบูรณ์ยับยั้งแอปเปิ้ลน้ำผลไม้ชี้แจง นอกจากนี้การดูดซึมเหงือกโมเลกุลอนุภาคอาจก่อให้เกิดเขม่น steric อย่างไรก็ตามแม้เมื่อใช้ที่ไฮโดรคอลลอยด์ความเข้มข้นต่ำไม่เพียง แต่เปลี่ยนโครงสร้างและเนื้อสัมผัสของผลิตภัณฑ์ แต่ยังสามารถนำไปสู่การปรับเปลี่ยนรายละเอียดรสชาติและ / หรือการรับรู้ (Guinard และมาร์ตี้, 1995; Hollowood, Linforth และเทย์เลอร์ 2002; คุก Linforth และเทย์เลอร์, 2003) utilitlization ตกค้างรีไซเคิลจากแอปเปิ้ลกดในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยผลรายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาทางเทคโนโลยีของผลไม้เหล่านี้คือเพื่อรักษาเสถียรภาพความขุ่นระหว่างการเก็บรักษา เนื่องจากการปรากฏตัวของเพคตินเมทิลเอสเทอเรส ( PME ) ผลที่ได้คือขี้เหร่ ส่วนใหญ่ flavourless กระจ่างใสขาดคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส แยกนี้เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงที่มีคุณภาพซึ่งจะช่วยลดความน่าดึงดูดใจ และการตลาดของผลิตภัณฑ์ ( เบเวอริดจ์ , 1997 ) โดยปกติ การรักษาความร้อนใช้เพคติน methylesterases การยับยั้ง stabilizes คอลลอยด์และอนุภาคแขวนลอย .แต่น่าเสียดายที่การรักษาความร้อนจะนำไปสู่ผลข้างเคียง เช่น การเปลี่ยนแปลง สี กลิ่น การเปลี่ยนแปลง ; สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพและลดการสูญเสียคุณค่าทางโภชนาการที่พบในผลไม้เเละที่แตกต่างกัน ( ซู & นิ่ง , 1998 ) หรือเพิ่มขึ้นไม่ใช่สีน้ำตาล ( markowski , 1998 ) ตัวอย่างเช่นที่อุณหภูมิ 90 องศาเซลเซียส ระยะเวลาการรักษาอย่างน้อย 1 นาทีต้องทำให้แอปเปิ้ล PME ( castaldo quagiuolo Servillo balestrieri , , , , และ จิโอวาน , 1989 ) เนื่องจากอนุภาคซึ่งมีประจุลบน้ำจะเพิ่มอาหารเหงือกกับค่าใช้จ่ายที่คาดว่าจะเพิ่มแรงผลักทางไฟฟ้าสถิตระหว่างอนุภาค ยามาซากิ , ยาสึอิ และ ARIMA ( 1964 ) พบว่าสารคอลลอยด์ซึ่งมีประจุลบ ( เช่นโซเดียม alginate , CMC และภาษาอาหรับหมากฝรั่ง ) ในความเข้มข้นที่ต่ำเป็น 0.05 % สมบูรณ์ยับยั้งชี้แจงน้ำผลไม้แอปเปิ้ล นอกจากนี้ ฝรั่งดูดซับบนอนุภาคโมเลกุล อาจก่อให้เกิดแรงผลักเอ . อย่างไรก็ตาม แม้เมื่อใช้ที่ความเข้มข้นต่ำ เติมไฮโดรคอลลอยด์ไม่เพียงเปลี่ยนโครงสร้างและเนื้อสัมผัสของผลิตภัณฑ์ แต่ยังสามารถนำไปสู่การปรับเปลี่ยนของรสชาติโปรไฟล์และ / หรือการรับรู้ ( กีเนิร์ด & มาร์ตี้ , 1995 ; hollowood linforth , และ , เทย์เลอร์ , 2002 ; ปรุงอาหาร , linforth & Taylor , 2003 ) การ utilitlization รีไซเคิลแอปเปิ้ลที่เหลือจากการกดในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยผลรายงาน