In recent years, the barometer for

I
n recent years, the barometer for treatment success in chronic mental disorders has expanded from symptom reduction to include recovery of functioning in everyday contexts, such as work, independent living, and community activities. Accordingly, treatment strategies have evolved to target the factors associated with functioning, which are often not the diagnostic symptoms that are a focus of traditional pharmacological and psychological treatments. Impaired neurocognitive functioning is increasingly recognized as a persistent and functionally relevant problem in chronic mental disorders. Treatment of cognition in schizophrenia spectrum conditions is well established, but only recently have these cognitive enhancing techniques been examined in mood disorders. In our paper, we present an argument for the importance of considering cognitive-enhancing treatments for mood disorders by reviewing the prevalence and functional meaningfulness of deficits and preliminary evidence of efficacy of these treatments

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉัน
ปีที่ผ่านมา n, บารอมิเตอร์สำหรับความสำเร็จในการรักษาความผิดปกติทางจิตเรื้อรังมีการขยายตัวจากการลดอาการที่จะรวมถึงการฟื้นตัวของการทำงานในบริบทในชีวิตประจำวันเช่นการทำงานและการใช้ชีวิตที่เป็นอิสระและกิจกรรมชุมชน ดังนั้นกลยุทธ์การรักษามีการพัฒนาในการกำหนดเป้าหมายปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการทำงานซึ่งมักจะไม่ได้วินิจฉัยอาการที่มีความสำคัญของทางเภสัชวิทยาแบบดั้งเดิมและการรักษาทางด้านจิตใจ ความบกพร่องการทำงาน neurocognitive ได้รับการยอมรับมากขึ้นว่าเป็นปัญหาถาวรและหน้าที่ที่เกี่ยวข้องในความผิดปกติทางจิตเรื้อรัง การรักษาความรู้ความเข้าใจในสภาวะจิตเภทสเปกตรัมจะดีขึ้น แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้เหล่านี้เทคนิคการเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจในการรับการตรวจสอบความผิดปกติทางอารมณ์ ในกระดาษของเราที่เรานำเสนออาร์กิวเมนต์สำหรับความสำคัญของการพิจารณาการรักษาองค์ความรู้เสริมสร้างความผิดปกติของอารมณ์โดยการตรวจสอบความชุกและคุณค่าของการทำงานของการขาดดุลและหลักฐานเบื้องต้นของประสิทธิภาพของการรักษาเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผม
n ปีล่าสุด , บารอมิเตอร์เพื่อรักษาความผิดปกติทางจิตเรื้อรัง มีการขยายตัวจากการลดอาการรวมถึงการฟื้นตัวของการทำงานในสถานการณ์ในชีวิตประจำวัน เช่น ทำงาน ใช้ชีวิตอิสระ และกิจกรรมชุมชน ดังนั้นกลยุทธ์การรักษาพัฒนาเป้าหมาย ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับทำงานซึ่งมักจะไม่สามารถวินิจฉัยอาการที่เป็นจุดเน้นของการรักษาทางเภสัชวิทยาและจิตวิทยาแบบดั้งเดิม บกพร่อง neurocognitive การทํางานที่ได้รับการยอมรับมากขึ้นเป็นแบบถาวรและการทำงานที่เกี่ยวข้องปัญหาเรื้อรังความผิดปกติทางจิต . การรักษาความรู้ความเข้าใจในเงื่อนไขของโรคจิตเภทก่อตั้งดีแต่เมื่อเร็วๆนี้มีการเพิ่มเทคนิคเหล่านี้ได้รับการตรวจสอบในอารมณ์ผิดปกติ ในบทความของเรา เรานำเสนออาร์กิวเมนต์สำหรับความสำคัญของการพิจารณาการเพิ่มการรักษาความผิดปกติทางอารมณ์ โดยการตรวจสอบความชุกและค่าใช้สอยของการขาดดุลและหลักฐานเบื้องต้นของประสิทธิผลของการรักษาเหล่านี้