Fisher was perhaps the first celebr

Fisher was perhaps the first celebrity economist, but his reputation during his lifetime was irreparably harmed by his public statements, just prior to the Wall Street Crash of 1929, claiming that the stock market had reached "a permanently high plateau". His subsequent theory of debt deflation as an explanation of the Great Depression, as well as his advocacy of full-reserve banking and alternative currencies, were largely ignored in favor of the work of John Maynard Keynes.[3] Fisher's reputation has since recovered in neoclassical economics, particularly after his work was rediscovered in the late 1950s,[3][8][9] and more widely due to an increased interest in debt deflation after the late-2000s recession.[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fisher คือ นักเศรษฐศาสตร์ที่มีชื่อเสียงครั้งแรกอาจจะ แต่ชื่อเสียงของเขาในช่วงชีวิตของเขาได้ถูกมาปก irreparably งบเขาสาธารณะ ก่อนวอลล์สตรีทความผิดพลาดของ 1929 อ้างว่า ตลาดหุ้นได้ถึง "ที่ราบสูงที่สูงอย่างถาวร" ทฤษฎีของเขาภายหลังมาตรการหนี้เป็นคำอธิบายของภาวะซึมเศร้าที่ดี ความหลุยเขาเต็มสำรองธนาคารและสกุลเงินอื่น ละเว้นข้อมูลส่วนใหญ่สามารถทำงานของจอห์นเมย์นาร์ดเคนส์[3] ชื่อเสียง Fisher ได้ตั้งแต่กู้คืนฟื้นฟูคลาสสิกเศรษฐศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่งานของเขาถูก rediscovered ในมินิปลาย, [3] [8] [9] และแพร่หลายมากขึ้นเนื่อง จากความสนใจเพิ่มขึ้นในภาวะเงินฝืดหนี้หลังถดถอย 2000s สาย[10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟิชเชอร์อาจจะเป็นนักเศรษฐศาสตร์ที่มีชื่อเสียงแรก แต่ชื่อเสียงของเขาในช่วงชีวิตของเขาได้รับอันตรายไม่สามารถแก้ไขได้โดยงบสาธารณะของเขาก่อนที่จะวอลล์สตรีทของปี 1929 โดยอ้างว่าการลงทุนในตลาดหุ้นได้ถึง "ที่ราบสูงอย่างถาวร" ทฤษฎีที่ตามมาของภาวะเงินฝืดหนี้เป็นคำอธิบายของตกต่ำเช่นเดียวกับการสนับสนุนของธนาคารเต็มรูปแบบสำรองและสกุลเงินทางเลือกที่ถูกส่วนมากไม่สนใจในความโปรดปรานของการทำงานของจอห์นเมย์นาร์ดเคนส์. [3] ชื่อเสียงฟิชเชอร์ที่ฟื้นตัวตั้งแต่ใน เศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ผลงานของเขาได้รับการค้นพบในปลายปี 1950 [3] [8] [9] และอื่น ๆ เนื่องจากอย่างแพร่หลายในการเพิ่มความสนใจในภาวะเงินฝืดหนี้หลังจากที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยในช่วงปลายทศวรรษที่ 2000. [10]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟิชเชอร์เป็นบางทีนักเศรษฐศาสตร์ผู้มีชื่อเสียงเป็นครั้งแรก แต่ชื่อเสียงของเขาในช่วงชีวิตของเขาอย่างไม่สามารถจะคืนดีได้ทำร้ายโดยงบสาธารณะของเขาเพียงก่อนที่จะเพลงชาติเกย์ อ้างว่าตลาดหุ้นได้ถึง " ที่ราบสูง " สูงอย่างถาวร ทฤษฎีของเขาที่ตามมาของเงินฝืดหนี้เป็นคำอธิบายของภาวะซึมเศร้าที่ดีรวมทั้งการสนับสนุนของธนาคารเต็มรูปแบบและสกุลเงินสำรองทางเลือกส่วนใหญ่ไม่สนใจในความโปรดปรานของงานของจอห์น เมย์นาร์ด เคนส์ [ 3 ] Fisher ' s ชื่อเสียงได้ตั้งแต่คืนในเศรษฐศาสตร์นีโอคลาสสิกโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ทำงานของเขาถูกค้นพบในปลายปี 1950 , [ 3 ] [ 8 ] [ 9 ] และมากขึ้นอย่างกว้างขวาง เนื่องจาก มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในหนี้ภาวะเงินฝืดหลังจากที่ภาวะถดถอย - 2000 [ 10 ]