It is known that when NaCl is added to a growth medium containing yeast cells the intracellular concentration of Na+ increases, and this has a negative effect on yeast growth and viability (Rodriguez-Navarro and Ortega, 1981). Similarly, Fuping et al. (2005) have shown that treatment of S. cerevisiae cells with KCl of up to 6% causes a great loss of viability. A gradual increase of sodium chloride in a growth medium containing yeast cells can cause a cell growth arrest depending on the sodium chloride concentration (Norberg and B l o m b e r g, 1997). Experiments have shown that the leavening ability of baker yeasts decreases dramatically during cultivation in media containing sodium chloride concentrations between 0 and 3% (O d a and T o n o m u r a, 1992). Previous research (M o r r i s et al., 1986) showed that the greatest loss in cell viability was caused under hyper osmotic conditions between 0 and 1 OSM, (OSM=Osmolarity=5.85%NaCl w/v). Interestingly, between 1 and 4 OSM, the loss of viability was smaller (M o r r i s et al., 1986). Comparative studies on the effect of osmotic stress on S. cerevisiae and non-Saccharomyces strains showed that non-Saccharomyces strains displayed higher salt tolerance (Garsia et al., 1997). In general, previous studies have revealed that osmotic stress and especially sodium chloride-induced stress cause growth arrest and have negative effect on the viability of yeast cells.
มันจะรู้ว่าเมื่อ NaCl เพิ่มเซลล์ยีสต์เชื้อ intracellular ความเข้มข้นของ Na เพิ่มขึ้น และมีผลกระทบในการเจริญเติบโตของยีสต์และชีวิต (Navarro ร็อดริเกซและ Ortega, 1981) ในทำนองเดียวกัน Fuping et al. (2005) ได้แสดงว่า รักษาของ S. cerevisiae เซลล์ ด้วย KCl ถึง 6% ทำให้สูญเสียชีวิตมาก เพิ่มสมดุลของโซเดียมคลอไรด์ในเชื้อยีสต์เซลล์อาจทำให้เกิดการจับกุมเซลล์เจริญเติบโตขึ้นอยู่กับความเข้มข้นโซเดียมคลอไรด์ (Norberg และ B l o m b e r g, 1997) ทดลองได้แสดงว่า หลากหลาย leavening yeasts เบเกอร์ลดลงอย่างมากในระหว่างการเพาะปลูกในสื่อที่ประกอบด้วยความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ระหว่าง 0 ถึง 3% (O d การและ T o m n o a 1992) การวิจัยก่อนหน้า (M o r r ผม s et al., 1986) พบว่า การสูญเสียมากที่สุดในชีวิตของเซลล์นั้นเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขการออสโมติกไฮเปอร์ระหว่าง 0 และ 1 OSM, (w OSM=Osmolarity=5.85%NaCl v) เป็นเรื่องน่าสนใจ ระหว่าง 1 และ 4 OSM การสูญเสียของชีวิตถูกเล็ก (M o r r ผม s et al., 1986) ศึกษาเปรียบเทียบผลของความเครียดการออสโมติกเอส cerevisiae และ Saccharomyces ไม่ใช่สายพันธุ์พบว่า สายพันธุ์ Saccharomyces ไม่แสดงยอมรับเกลือสูง (Garsia et al., 1997) ทั่วไป การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยว่า การออสโมติกความเครียดและความเครียดโดยเฉพาะโซเดียมคลอไรด์เกิดทำจับเจริญเติบโต และมีผลกระทบในชีวิตของเซลล์ยีสต์
การแปล กรุณารอสักครู่..

เป็นที่ทราบกันว่าเมื่อโซเดียมคลอไรด์จะถูกเพิ่มในสื่อการเจริญเติบโตที่มีเซลล์ยีสต์เข้มข้นภายในเซลล์ของนา + เพิ่มขึ้นและมีผลกระทบในทางลบต่อการเจริญเติบโตของยีสต์และการมีชีวิต (Rodriguez-วาร์และกาซา 1981) ในทำนองเดียวกัน Fuping ตอัล (2005) ได้แสดงให้เห็นการรักษาของเซลล์ S. cerevisiae กับ KCl ถึง 6% ทำให้เกิดการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของชีวิต ค่อยๆเพิ่มขึ้นของโซเดียมคลอไรด์ในสื่อการเจริญเติบโตที่มีเซลล์ยีสต์สามารถก่อให้เกิดการจับกุมเจริญเติบโตของเซลล์ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ (Norberg และ B Lomberg, 1997) การทดลองได้แสดงให้เห็นว่ามีความสามารถของหัวเชื้อยีสต์ขนมปังลดลงอย่างมากในช่วงการเพาะปลูกในสื่อที่มีความเข้มข้นของโซเดียมคลอไรด์ระหว่าง 0 และ 3% (O ดาและ T onomura, 1992) งานวิจัยก่อนหน้า (M orris et al,., 1986) แสดงให้เห็นว่าการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเซลล์ที่เกิดภายใต้เงื่อนไขการออสโมติกเกินไประหว่าง 0 และ 1 OSM (OSM = osmolarity = 5.85% โซเดียมคลอไรด์ w / v) ที่น่าสนใจระหว่างวันที่ 1 และ 4 OSM, การสูญเสียชีวิตมีขนาดเล็ก (M orris และคณะ. 1986) การศึกษาเปรียบเทียบผลของความเครียดออสโมติกใน S. cerevisiae และสายพันธุ์ที่ไม่ Saccharomyces แสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ที่ไม่ Saccharomyces แสดงความอดทนสูงเกลือ (Garsia et al,., 1997) โดยทั่วไปการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าความเครียดออสโมติกและโซเดียมคลอไรด์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกิดความเครียดจับกุมการเจริญเติบโตของเหตุและมีผลกระทบทางลบต่อความมีชีวิตของเซลล์ยีสต์
การแปล กรุณารอสักครู่..
