For instance, the term ‘obligation’

For instance, the term ‘obligation’ in the singular or ‘obligations’ in the plural is univocal
when it refers to what one party has agreed to perform under the terms of an agreement. In this
sense, the positive counterpart of the obligation is the right (‘rights and obligations’), that is to
say what the creditor is entitled to receive from the debtor. This is a classical view of the term
‘obligation’ seen as ‘a tie which exists between at least two individual persons which enables
one person to request something from the other’1
. The obligation should therefore be perceived
as including a legal tie, a legal tie between at least two persons and a coercitive power enabling
the enforcement of the obligation. It should be distinguished from the chose in action which is
‘the anticipation of the objective economic result expected from the performance of the
obligations’2
. In this context, it would seem preferable to focus on the term ‘obligation’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่าง คำว่า 'หน้าที่' เอกพจน์หรือ 'ผูกพัน' ในพหูพจน์เป็น univocalเมื่อมันหมายถึงว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตกลงที่จะดำเนินการภายใต้เงื่อนไขของข้อตกลง ในที่นี้ความรู้สึก กันบวกของข้อผูกมัดที่เป็นขวา ('สิทธิและข้อผูกพัน'), ที่ว่า สิ่งที่เจ้าหนี้มีสิทธิ์ได้รับจากลูกหนี้ เป็นมุมมองคลาสสิกของคำ'ข้อผูกมัด' เป็น ' เสมอซึ่งอยู่ระหว่างน้อยสองท่านซึ่งทำให้คนหนึ่งร้องขออะไรจากอื่น " 1. ข้อผูกมัดที่ควรดังนั้นการรับรู้เป็นรวมทั้งผูกตามกฎหมาย กฎหมายผูกระหว่างคนที่สองและไฟ coercitive เปิดบังคับใช้ของข้อผูกพันด้าน ควรแตกต่างจากการเลือกในการดำเนินการซึ่งเป็น' ความคาดหมายของผลเศรษฐกิจวัตถุประสงค์ที่คาดหวังจากประสิทธิภาพของการภาระผูกพัน ' 2. ในบริบทนี้ ดูเหมือนกว่าการโฟกัสในระยะ "ข้อผูกมัด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกตัวอย่างเช่นคำว่า 'ภาระผูกพันในเอกพจน์หรือภาระหน้าที่ในการเป็นพหูพจน์ univocal
เมื่อมันหมายถึงสิ่งที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้ตกลงที่จะดำเนินการภายใต้เงื่อนไขของข้อตกลง ในการนี้ความรู้สึกคู่ในเชิงบวกของภาระผูกพันที่เป็นสิทธิ (สิทธิและหน้าที่ ') ที่จะพูดในสิ่งที่เจ้าหนี้มีสิทธิที่จะได้รับจากลูกหนี้ นี่คือมุมมองที่คลาสสิกของคำว่า'ภาระผูกพัน' มองว่าเป็น 'ผูกซึ่งอยู่ระหว่างอย่างน้อยสองคนของแต่ละบุคคลที่จะช่วยให้คนคนหนึ่งที่จะขออะไรบางอย่างจากother'1 ภาระผูกพันดังนั้นจึงควรจะรับรู้รวมทั้งผูกกฎหมายผูกทางกฎหมายระหว่างเวลาอย่างน้อยสองคนและอำนาจ coercitive ช่วยให้การบังคับใช้ของข้อตกลงที่ มันควรจะแตกต่างไปจากเลือกในการดำเนินการซึ่งเป็น'คาดหวังผลทางเศรษฐกิจวัตถุประสงค์ที่คาดว่าจะมาจากผลการดำเนินงานของobligations'2 ในบริบทนี้ดูเหมือนจะดีกว่าที่จะมุ่งเน้นไปที่คำว่า 'ภาระผูกพัน'