Nolan (2007) states triple bottom l

Nolan (2007) states triple bottom line reporting runs the risk of tokenism unless, and until, regulatory agencies are willing to mandate its requirement for a significant number of companies and provide specific guidance as to what and to whom particular social matters should be disclosed.

Hess (2008) raises similar concerns over the level of discretion in the hands of corporate management regarding the information, the quality, the omissions and the policies and practices they undertake. He states that, to the extent that social reporting remains voluntary and a “business case” is necessary for firms to engage in the practice, then the potential for managerial capture is high.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โนแลน (2007) อเมริกาสามบรรทัดล่างรายงานทำความเสี่ยงของ tokenism ยกเว้น และจนกว่า หน่วยงานกำกับดูแลจะยินดี mandate ความต้องการตัวเลขสำคัญของบริษัท และให้คำแนะนำเฉพาะ เกี่ยวกับอะไร และที่เฉพาะ เรื่องสังคมควรเปิดเผย Hess (2008) เพิ่มความกังวลคล้ายระดับของดุลพินิจในมือของบริษัทจัดการเกี่ยวกับข้อมูล คุณภาพ ละเว้นการ และนโยบาย และแนวทางปฏิบัติที่พวกเขาทำ เขาระบุ เท่าที่รายงานสังคมยังคงเป็นความสมัครใจ และ "กรณีธุรกิจ" เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับบริษัทในการปฏิบัติ แล้วโอกาสที่จัดการจับสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โนแลน (2007) กล่าวรายงานบรรทัดล่างสามจะเสี่ยงต่อการ tokenism เว้นแต่และจนกว่าหน่วยงานกำกับดูแลมีความยินดีที่จะบังคับความต้องการสำหรับจำนวนมากของ บริษัท และให้คำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งที่ให้แก่ผู้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่สังคมควรได้รับการเปิดเผยเฮสส์ (2008) เพิ่มความกังวลที่คล้ายกันผ่านระดับของการตัดสินใจอยู่ในมือของผู้บริหาร บริษัท เกี่ยวกับข้อมูลที่มีคุณภาพ, การละเว้นและนโยบายและการปฏิบัติที่พวกเขาทำ เขากล่าวว่าเท่าที่รายงานทางสังคมยังคงเป็นความสมัครใจและ "กรณีธุรกิจ" เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับ บริษัท ที่จะมีส่วนร่วมในทางปฏิบัติแล้วที่มีศักยภาพสำหรับการจับภาพการบริหารจัดการที่อยู่ในระดับสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โนแลน ( 2007 ) รัฐสามบรรทัดด้านล่างข่าวจะเสี่ยง tokenism เว้นแต่และจนกว่า หน่วยงานกำกับดูแลจะยอมอาณัติความต้องการของจำนวนที่มีนัยสำคัญของบริษัท และให้คำแนะนำเฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งที่และที่สำคัญทางสังคม โดยเฉพาะควรถูกเปิดเผยออกมา

เฮสส์ ( 2008 ) เพิ่มความกังวลที่คล้ายกันระดับดุลยพินิจในมือขององค์กรการจัดการเกี่ยวกับข้อมูลคุณภาพ , การละเว้นและนโยบายและการปฏิบัติ พวกเขารับปาก เขากล่าวว่า เท่าที่รายงานสังคมยังคงสมัครใจและเป็น " กรณี " ธุรกิจเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ บริษัท ที่จะมีส่วนร่วมในการฝึก แล้วศักยภาพในการบริหารจัดการจับสูง