Ipomoea bututus (L.) Lam. (sweetpot

Ipomoea bututus (L.) Lam. (sweetpotato) is one of several crops selected by the U. S. National Aeronautics and
Space Administration (NASA) with potential for use in a CELSS (Hill et al., 1984). The sweetpotato has been
extensively studied in controlled environments and has great potential for supplying carbohydrates, vitamins,
antioxidants and a retinue of menu items to meet the demands of long duration human exploration of space
(Hill et al., 1992; Bonsi et al., 1992). The outcome from degradation of inedible crop biomass is conversion
of organic wastes into inorganic salts, reduced organic compounds, microbial biomass and harmless byproducts
of microbial metabolism such as H20, CG2, CH4 (Bayer and Lamed, 1992). The reuse of nutrients is
of considerable importance in a bioregenerative approach to ‘crop production (Finger and Alazraki, 1995).
The development of a nutrition management strategy that incorporates nutrients recycled from senesced and
harvested biomass using a biological approach to sustainability in a controlled environment agriculture scheme
is desirable (Strayer and Cook, 1995). The controlled environment experiments reported in this paper
examined the effects of incorporating filtered (0.2 urn) bioreactor effluent into the crop nutrient medium for
the h
Y
droponic growth and storage root production of sweetpotato. This research integrated waste resource
recyc ing and crop production and provided preliminary data for establishing guidelines and alternatives for
realizing a sustainable life support system required for long duration manned space endeavors

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาพัล bututus (L.) Lam. (เอนไซม์ในผลไม้) เป็นหนึ่งในพืชหลายคนเลือก โดยอากาศยานแห่งชาติของอเมริกา และการจัดการพื้นที่ (NASA) มีศักยภาพในการใช้งานใน CELSS (Hill et al. 1984) เอนไซม์ในผลไม้ได้รับศึกษาอย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อมการควบคุม และมีศักยภาพที่ดีสำหรับการจัดหาคาร์โบไฮเดรต วิตามินสารต้านอนุมูลอิสระและบริวารของรายการเมนูเพื่อตอบสนองความต้องการของพื้นที่สำรวจมนุษย์ระยะเวลานาน(Hill et al. 1992 Bonsi et al. 1992) ผลที่ได้จากการย่อยสลายของชีวมวลพืชกินไม่ได้เป็นการแปลงของเสียอินทรีย์เป็นเกลืออนินทรีย์ ลดสารอินทรีย์ ชีวมวลจุลินทรีย์ และผลพลอยได้ที่ไม่เป็นอันตรายของการเผาผลาญเชื้อจุลินทรีย์เช่น H20, CG2, CH4 (ไบเออร์และ Lamed, 1992) เป็นของสารอาหารความสำคัญมากในวิธีการ bioregenerative ในการ ' ตัดผลิต (นิ้วและ Alazraki, 1995)การพัฒนากลยุทธ์การจัดการโภชนาการที่รวมเอาสารอาหารรีไซเคิลจาก senesced และชีวมวลเก็บเกี่ยวโดยใช้วิธีการทางชีวภาพเพื่อความยั่งยืนในสภาพแวดล้อมควบคุมเกษตรเป็นที่พึงปรารถนา (Strayer และปรุงอาหาร 1995) การทดลองควบคุมสภาพแวดล้อมที่รายงานในเอกสารนี้ผลของการผสมผสานถูกกรองทิ้งถังปฏิกรณ์ชีวภาพ (0.2 urn) ในสื่อสารอาหารพืชสำหรับการตรวจสอบhYdroponic เจริญเติบโตและเก็บรากผลิตเอนไซม์ในผลไม้ งานวิจัยนี้รวมเสียทรัพยากรrecyc ing และพืชผลการผลิตและข้อมูลเบื้องต้นสำหรับการสร้างแนวทางและทางเลือกตระหนักถึงระบบสนับสนุนชีวิตยั่งยืนจำเป็นสำหรับความพยายามระยะยาวจัดการพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผักบุ้งทะเล bututus ( L. ) ลำ (มันเทศ) เป็นหนึ่งในพืชหลายเลือกจากชาติสหรัฐอากาศยานและ
อวกาศสหรัฐฯ (NASA) ที่มีศักยภาพสำหรับใช้ใน CELSS A (ฮิลล์ et al., 1984) มันเทศได้รับการ
ศึกษาอย่างกว้างขวางในสภาพแวดล้อมการควบคุมและมีศักยภาพที่ดีสำหรับการจัดหาคาร์โบไฮเดรตวิตามิน
สารต้านอนุมูลอิสระและข้าราชบริพารของรายการเมนูเพื่อตอบสนองความต้องการของระยะเวลานานในการสำรวจของมนุษย์ของพื้นที่
(Hill et al, 1992;.. Bonsi, et al, 1992) ผลจากการย่อยสลายของสารชีวมวลพืชกินไม่ได้คือการแปลง
ของเสียอินทรีย์ลงไปในเกลือนินทรีย์สารอินทรีย์ลดชีวมวลจุลินทรีย์และผลพลอยได้ที่ไม่เป็นอันตราย
ของการเผาผลาญของจุลินทรีย์เช่น H20, CG2, CH4 (ไบเออร์และ Lamed, 1992) นำมาใช้ของสารอาหารที่เป็น
ความสำคัญอย่างมากในการใช้วิธีการ bioregenerative ที่ 'การผลิตพืช (นิ้วและ Alazraki, 1995).
การพัฒนากลยุทธ์การจัดการด้านโภชนาการที่ประกอบด้วยสารอาหารที่รีไซเคิลจาก senesced และ
ชีวมวลเก็บเกี่ยวโดยใช้วิธีการทางชีวภาพเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนในสภาพแวดล้อมการควบคุม โครงการเกษตร
เป็นที่พึงปรารถนา (Strayer และปรุงอาหาร, 1995) ควบคุมการทดลองสภาพแวดล้อมที่มีการรายงานในบทความนี้
ตรวจสอบผลของการผสมผสานการกรอง (0.2 โกศ) เครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพน้ำทิ้งลงในกลางพืชสารอาหารสำหรับ
ความ H
Y
ผลิตการเจริญเติบโตและการเก็บรักษา droponic รากของมันเทศ การวิจัยแบบบูรณาการนี้เสียทรัพยากรที่
ไอเอ็นจี recyc และการผลิตพืชและให้ข้อมูลเบื้องต้นสำหรับการสร้างแนวทางและทางเลือกสำหรับ
การตระหนักถึงระบบสนับสนุนชีวิตอย่างยั่งยืนจำเป็นสำหรับระยะเวลานานบรรจุความพยายามของพื้นที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไอโพเมีย bututus ( L . ) ลํา . ( มันเทศ ) เป็นหนึ่งในพืชหลายชนิดเลือกโดย U . S . แห่งชาติ และวิชาการองค์การอวกาศ ( NASA ) ที่มีศักยภาพสำหรับใช้ใน celss ( เนินเขา et al . , 1984 ) โดยมันเทศได้รับศึกษาการควบคุมอย่างกว้างขวางและมีศักยภาพที่ดีสำหรับการจัดหา คาร์โบไฮเดรต วิตามินสารต้านอนุมูลอิสระและบริวารของรายการเมนูเพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ที่ยาวระยะเวลาสำรวจอวกาศ( เนินเขา et al . , 1992 ; bonsi et al . , 1992 ) ผลจากการย่อยสลายของชีวมวลพืชที่กินไม่ได้คือการแปลงของเสียอินทรีย์เป็นเกลืออนินทรีย์ ลดสารอินทรีย์ ชีวมวลจุลินทรีย์และสารอันตรายเมแทบอลิซึมของจุลินทรีย์ เช่น ขาย cg2 , ร่าง , ( ไบเออร์และพิการ , 1992 ) ใช้สารอาหารคือที่มีความสำคัญมากในการผลิตพืชเป็นวิธีการ bioregenerative " ( นิ้วและ alazraki , 1995 )การพัฒนาโภชนาการการจัดการกลยุทธ์ที่ประกอบด้วยสารอาหารจาก senesced รีไซเคิลและเก็บเกี่ยวผลผลิตมวลชีวภาพโดยใช้วิธีการทางชีวภาพเพื่อความยั่งยืนในสภาพแวดล้อมที่ควบคุมโครงการเกษตรเป็นที่พึงปรารถนา ( สเตรย์เออร์และปรุงอาหาร , 1995 ) ควบคุมสิ่งแวดล้อม การทดลองที่รายงานในกระดาษนี้ศึกษาผลของการผสมผสานการกรอง ( 0.2 ( โกศ ) น้ำในพืชธาตุอาหาร ขนาดกลางHYการเจริญเติบโตและการเก็บรักษาราก droponic การผลิตมันเทศ . เสียทรัพยากรบูรณาการงานวิจัยนี้RECYC ไอเอ็นจีและการผลิตพืช และให้ข้อมูลเบื้องต้นเพื่อสร้างแนวทางและทางเลือกสำหรับตระหนักถึงชีวิตอย่างยั่งยืน สนับสนุนระบบที่จำเป็นสำหรับระยะเวลานานคนความพยายามอวกาศ