A CONCEPTUAL FRAMEWORK OF INTERNATI

A CONCEPTUAL FRAMEWORK OF INTERNATIONAL VISITOR DINING EXPERIENCES WITH LOCAL FOOD IN THE DESTINATION
Abstract
Visitors are increasingly travelling to destinations in search of culinary experiences. As a consequence, many Destination Marketing Organisations (DMOs) have sought to stimulate visitation by capitalising on the appeal of dining opportunities involving local food. However, such initiatives will only be effective if service providers have a thorough understanding of how visitors respond to the dining experiences that are offered. This paper proposes a conceptual framework of local food related dining by international visitors, by analysing the experiences during the pre-, during and post-dining phases. With the visitor experience as its core, the framework takes into account the influence of both internal and external factors on the visitor experience. It is intended that the proposed framework will provide a more complete understanding of the visitor dining experience in destination settings.
Keywords: travel dining experiences, international visitor, local food, conceptual framework
1. Introduction
The early 21st century has been characterised by the emergence of the so-called experience economy. As part of this phenomenon and as described by Marson (2011), the tourism industry is undergoing a transformation in response to the evolving shape, scope, and nature of visitor activities. Richards (2012) claims that the focus has shifted away from visiting typical ‘must see’ physical sights, to engaging in ‘must experience’ tourism activities, in which visitors can discover, participate, and learn about everyday life (Robinson & Novelli, 2005). Marson (2011) further implies that visitors are searching for and expecting new, unique and more meaningful travel experiences. One means of offering these is through the prospect of experiencing the cuisine that is endemic to the destination being visited (Richards, 2012).
The literature has shown that food-related encounters function not only as a means of physiological sustenance, but as an enhancement of overall destination experiences (Henderson, Yun, Poon, & Biwei, 2012; Hjalager & Richards, 2002). Evidence from a number of studies has indicated that visitor interest and preferences for food in destination settings can be a significant determinant of destination choices (Bessiere, 1998; Cohen & Avieli, 2004; Hall & Mitchell, 2001; Hall & Sharples, 2003).On the other hand, researchers such as Hjalager and Corigliano (2000), Kivela and Crotts (2006), and Nield, Kozak, and LeGrys (2000), postulate the influence of food experiences on visitor perceptions, satisfaction, and intentions to revisit the destination. Moreover, Fields (2002), similar to Hegarty and O'Mahony (2001), affirms that food acts as a gateway for visitors to learn about another culture through a direct engagement with local cuisines in a destination that differs from what they have at home. It is apparent that local food can serve as a means of assisting visitors to appreciate the culture which prevails in a destination (Long, 2004).
The use of local food as a means of luring visitors to one destination rather than another requires a deep understanding of visitor food consumption and experiences (Mitchell & Hall, 2003).Larsen (2007) asserts that to understand visitor experiences meticulously, the view should concern at least: the planning process prior to the actual experience (i.e. the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรอบแนวคิดประสบการณ์การรับประทานอาหารชมนานาชาติกับอาหารในปลายทางบทคัดย่อผู้เข้าชมมากขึ้นเดินทางไปจุดหมายปลายทางในการค้นหาประสบการณ์การปรุงอาหาร ผล หลายปลายทางที่ตลาดองค์กร (DMOs) ได้พยายามกระตุ้นการเสด็จเยี่ยม โดย capitalising ในการอุทธรณ์ของโอกาสที่เกี่ยวข้องกับอาหาร อย่างไรก็ตาม ริเริ่มดังกล่าวเท่ากันผู้ให้บริการมีความเข้าใจอย่างละเอียดของวิธีชมตอบสนองประสบการณ์รับประทานอาหารที่มีประสิทธิภาพ กระดาษนี้เสนอเป็นกรอบแนวคิดของอาหารที่เกี่ยวข้องกับอาหาร โดยนักท่องเที่ยวต่างประเทศ โดยวิเคราะห์ประสบการณ์ในระหว่างก่อน ระหว่าง และหลังรับประทานอาหารระยะ มีประสบการณ์การเข้าชมเป็นหลักของ กรอบพิจารณาอิทธิพลของปัจจัยทั้งภายใน และภายนอกประสบการณ์เยี่ยมชม มีวัตถุประสงค์ให้กรอบนำเสนอจะให้ความเข้าใจแก่ของนักท่องเที่ยวรับประทานอาหารในการตั้งค่าปลายทางคำสำคัญ: ท่องเที่ยวสัมผัสประสบการณ์ ผู้เข้าชมนานาชาติ อาหาร กรอบแนวคิด1. บทนำช่วงต้นศตวรรษได้ถูกโรค ด้วยการเกิดขึ้นของเศรษฐกิจเรียกว่าประสบการณ์ เป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์นี้ และอธิบายไว้โดย Marson (2011), อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวอยู่ในระหว่างการเปลี่ยนแปลงในการพัฒนารูปร่าง ขอบเขต และธรรมชาติของกิจกรรมที่ผู้เข้าชม ร้องเรียน (2012) ริชาร์ดว่าโฟกัสได้เปลี่ยนจากการเยี่ยมชมทั่วไป 'ต้องดู' จริงคายัค ใน 'ต้องประสบการณ์' กิจกรรมท่องเที่ยว ที่ผู้เยี่ยมชมสามารถค้นหา เข้าร่วม และเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวัน (โรบินสันและ Novelli, 2005) Marson (2011) เพิ่มเติมหมายความว่า ผู้เข้าชมค้นหา และคาดหวังว่าประสบการณ์ท่องเที่ยวใหม่ ไม่ซ้ำกัน และมีความหมายมากขึ้น วิธีหนึ่งของการนำเสนอเหล่านี้เป็นทางโน้มของพบอาหารที่ยุงไปยังปลายทางการเยี่ยมชม (ริชาร์ด 2012) วรรณคดีได้แสดงให้เห็นว่า อาหารที่เกี่ยวข้องพบฟังก์ชันไม่ว่าบวงสรวงสรีรวิทยา แต่ เป็นการเพิ่มประสิทธิภาพของประสบการณ์โดยรวมปลาย (Henderson ยุน พูน & Biwei, 2012 Hjalager และริชาร์ด 2002) หลักฐานจากการศึกษาจำนวนหนึ่งได้ระบุว่า สนใจเยี่ยมชมและการตั้งค่าอาหารในการตั้งค่าปลายทางสามารถเป็นดีเทอร์มิแนนต์สำคัญของปลายทางเลือก (Bessiere, 1998 โคเฮน & Avieli, 2004 ฮอลล์ & Mitchell, 2001 ฮอลล์ & Sharples, 2003)บนมืออื่น ๆ นักวิจัยเช่น Hjalager และ Corigliano (2000), Kivela และ Crotts (2006), Nield, Kozak และ LeGrys (2000), postulate อิทธิพลของประสบการณ์อาหารแนวผู้เยี่ยมชม ความพึงพอใจ และความตั้งใจเพื่อมาทบทวนปลายทาง นอกจากนี้ ฟิลด์ (2002), คล้ายกับ Hegarty และ O'Mahony (2001), affirms ว่า อาหารทำหน้าที่เป็นเกตเวย์สำหรับนักท่องเที่ยวเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นผ่านความผูกพันโดยตรงกับอาหารในปลายทางที่แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาได้ที่บ้าน เป็นที่ชัดเจนว่า อาหารสามารถใช้เป็นวิธีการให้ความช่วยเหลือนักท่องเที่ยวชื่นชมวัฒนธรรมที่แสดงในปลายทาง (ยาว 2004) ใช้อาหารเป็นวิธีการเพื่อล่อชมปลายทางหนึ่งมากกว่าอีกต้องเข้าใจลึกของการบริโภคอาหารของนักท่องเที่ยว และประสบการณ์ (Mitchell & Hall, 2003)Larsen (2007) ยืนยันว่า เข้าใจชมประสบการณ์อย่างพิถีพิถัน มองควรกังวลน้อย: กระบวนการวางแผนก่อนประสบการณ์จริง (เช่นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรอบแนวคิดประสบการณ์การรับประทานอาหารเยี่ยมเยือนอินเตอร์กับอาหารท้องถิ่นในปลายทาง
บทคัดย่อ
คนที่เข้ามามีมากขึ้นในการเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางในการค้นหาของประสบการณ์การทำอาหาร เป็นผลให้องค์กรการตลาดปลายทางมาก (DMOs) ได้พยายามที่จะกระตุ้นให้เกิดการสำรวจโดยพะวงอยู่กับการอุทธรณ์ของโอกาสในการรับประทานอาหารที่เกี่ยวข้องกับอาหารท้องถิ่น อย่างไรก็ตามโครงการดังกล่าวจะมีผลบังคับใช้ในกรณีที่ผู้ให้บริการมีความเข้าใจอย่างละเอียดของวิธีการที่ผู้เข้าชมตอบสนองต่อประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีการเสนอ กระดาษนี้นำเสนอกรอบแนวคิดของอาหารท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารโดยนักท่องเที่ยวจากต่างประเทศโดยการวิเคราะห์ประสบการณ์ในช่วงก่อนระหว่างและขั้นตอนการโพสต์การรับประทานอาหาร ด้วยประสบการณ์ของผู้เข้าชมเป็นหลักของกรอบคำนึงถึงอิทธิพลของปัจจัยทั้งภายในและภายนอกกับประสบการณ์ของผู้เข้าชม มันมีจุดมุ่งหมายที่กรอบที่นำเสนอจะให้ความเข้าใจที่สมบูรณ์มากขึ้นของประสบการณ์การรับประทานอาหารของผู้เข้าชมในการตั้งค่าปลายทาง.
คำสำคัญ: การเดินทางประสบการณ์การรับประทานอาหาร, ผู้เข้าชมต่างประเทศ, อาหารท้องถิ่น, กรอบแนวคิด
1 บทนำ
ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ได้รับการที่โดดเด่นด้วยการเกิดขึ้นของเศรษฐกิจประสบการณ์ที่เรียกว่า ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์นี้และตามที่อธิบายไว้โดย Marson (2011), อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวจะดำเนินการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองต่อการพัฒนารูปร่างขอบเขตและลักษณะของกิจกรรมของผู้เข้าชม ริชาร์ด (2012) อ้างว่าโฟกัสได้ขยับตัวออกห่างจากการเยี่ยมชมทั่วไป 'ต้องดู' สถานที่ท่องเที่ยวทางกายภาพที่จะมีส่วนร่วมใน 'ต้องมีประสบการณ์' กิจกรรมการท่องเที่ยวซึ่งผู้เข้าชมสามารถค้นพบและมีส่วนร่วมและเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวัน (โรบินสัน & Novelli 2005 ) Marson (2011) ต่อไปก็หมายความว่าผู้เข้าชมจะค้นหาและคาดหวังใหม่ประสบการณ์การเดินทางที่ไม่ซ้ำกันและมีความหมายมากขึ้น หนึ่งวิธีการที่นำเสนอเหล่านี้จะผ่านโอกาสของการประสบอาหารที่เป็นโรคประจำถิ่นไปยังปลายทางที่มีการเข้าเยี่ยมชม (ริชาร์ด, 2012).
วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าการเผชิญหน้าที่เกี่ยวกับอาหารทำงานไม่เพียง แต่เป็นวิธีการยังชีพสรีรวิทยา แต่การเพิ่มประสิทธิภาพ ประสบการณ์ปลายทางโดยรวม (เฮนเดอหยุนพูนและ Biwei, 2012; Hjalager และริชาร์ด 2002) หลักฐานจากการศึกษาได้ชี้ให้เห็นว่ามีความสนใจของผู้เข้าชมและการตั้งค่าอาหารในการตั้งค่าปลายทางอาจจะเป็นปัจจัยที่สำคัญของการเลือกปลายทาง (Bessiere 1998; & โคเฮน Avieli 2004; ฮอลล์และมิทเชลล์ 2001; Hall & Sharples 2003) ในทางตรงกันข้ามนักวิจัยเช่น Hjalager และ Corigliano (2000) Kivela และ Crotts (2006) และ Nield, Kozak และ LeGrys (2000) อ้างอิทธิพลของประสบการณ์อาหารในการรับรู้ของผู้เข้าชมความพึงพอใจและความตั้งใจที่จะทบทวน ปลายทาง นอกจากนี้ฟิลด์ (2002) คล้ายกับ Hegarty และมาโฮนีย์ (2001) ยืนยันว่าการกระทำอาหารเป็นประตูสำหรับผู้เข้าชมที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นผ่านการมีส่วนร่วมโดยตรงกับอาหารท้องถิ่นในรูปแบบต่างๆที่แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขามีอยู่ที่บ้าน . มันเห็นได้ชัดว่าอาหารท้องถิ่นสามารถใช้เป็นวิธีการให้ความช่วยเหลือผู้เข้าชมที่จะชื่นชมวัฒนธรรมที่ชัยในปลายทาง (ยาว, 2004).
การใช้อาหารท้องถิ่นเป็นวิธีการล่อผู้เข้าชมปลายทางหนึ่งมากกว่าอีกต้องมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง ของการบริโภคอาหารของผู้เข้าชมและประสบการณ์ (Mitchell & ฮอลล์ 2003) .Larsen (2007) อ้างว่าจะเข้าใจประสบการณ์ของผู้เข้าชมอย่างพิถีพิถันมุมมองควรกังวลอย่างน้อย: ขั้นตอนการวางแผนก่อนที่จะได้รับประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง (เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรอบแนวคิดของประสบการณ์การรับประทานอาหารระหว่างประเทศของผู้เข้าชมที่มีอาหารท้องถิ่นในปลายทาง

เข้าชมมากขึ้นนามธรรมเดินทางไปยังจุดหมายปลายทางในการค้นหาประสบการณ์การทำอาหาร เป็นผลให้หลายปลายทางตลาดองค์กร ( dmos ) ได้พยายามกระตุ้นเยี่ยม capitalising ในการอุทธรณ์ของโอกาสที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหารและอาหารท้องถิ่น อย่างไรก็ตามโครงการดังกล่าวจะมีผลถ้าผู้ให้บริการมีความเข้าใจอย่างละเอียดของวิธีการเข้าชมเพื่อตอบสนองประสบการณ์การรับประทานอาหารที่มีการเสนอ บทความนี้เสนอแนวคิดของอาหารท้องถิ่น ที่เกี่ยวข้องกับอาหารโดยผู้เข้าชมระหว่างประเทศ โดยศึกษาประสบการณ์ในช่วงก่อน ระหว่าง และหลังรับประทานอาหาร ระยะ มีผู้เข้าชมเป็นประสบการณ์เป็นหลักกรอบที่จะพิจารณาอิทธิพลของปัจจัยภายในและภายนอกที่มีต่อประสบการณ์ของผู้เข้าชม มันมีวัตถุประสงค์ที่เสนอกรอบจะช่วยให้ความเข้าใจที่สมบูรณ์มากขึ้นของผู้เข้าชมประสบการณ์การรับประทานอาหารในการตั้งค่าปลายทาง .
คำสำคัญ : ท่องเที่ยวประสบการณ์ทานอาหารแขกนานาชาติ , อาหารพื้นบ้าน , กรอบความคิด
1 บทนำ
ศตวรรษที่ 21 มีลักษณะการเกิดขึ้นของสิ่งที่เรียกว่าเศรษฐกิจประสบการณ์ เป็นส่วนหนึ่งของปรากฏการณ์นี้และตามที่อธิบายไว้โดยมาร์สัน ( 2011 ) , อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมีการเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองการพัฒนารูปร่าง ขอบเขต และลักษณะของกิจกรรมที่ผู้เข้าชม ริชาร์ดส์ ( 2012 ) การเรียกร้องที่โฟกัสได้เปลี่ยนไปจากการเข้าชมทั่วไป ' ต้องดู ' สถานที่ทางกายภาพประสบการณ์ ' ' ต้องเป็นเสน่ห์ในกิจกรรมการท่องเที่ยว ที่นักท่องเที่ยวสามารถค้นหามีส่วนร่วมและเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวัน ( โรบินสัน&โนเวลลี่ , 2005 ) มาร์สัน ( 2011 ) เพิ่มเติม พบว่าผู้เข้าชมค้นหาหวังใหม่และไม่ซ้ำกันและประสบการณ์การเดินทางที่มีความหมายมากขึ้นวิธีการหนึ่งที่เสนอเหล่านี้คือผ่านโอกาสพบอาหารที่เป็นเพียงปลายทางที่ถูกเข้าชม ( ริชาร์ด , 2012 )
วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าอาหารที่เกี่ยวข้องกับฟังก์ชันไม่เพียง แต่เป็นวิธีการของอาหารพืช แต่เป็นการเพิ่มประสบการณ์ปลายทางโดยรวม ( เฮนเดอร์สัน ยุน พูน& biwei , 2012 ; hjalager &ริชาร์ด , 2002 )หลักฐานจากงานวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าชมสนใจและความต้องการสำหรับอาหารในการตั้งค่าปลายทางสามารถเป็นปัจจัยสําคัญของการเลือกปลายทาง ( bessiere , 1998 ; Cohen & avieli , 2004 ; ห้องโถง&มิทเชลล์ , 2001 ; ห้องโถง& ชาร์เพิลส์ , 2003 ) ในมืออื่น ๆ , นักวิจัยเช่น hjalager corigliano ( 2000 ) และ และ kivela , crotts ( 2006 ) , และนิลด์ Kozak , และ legrys ( 2000 )สัจพจน์ อิทธิพลของประสบการณ์อาหารในการรับรู้ , ผู้เข้าชมความพึงพอใจและความตั้งใจที่จะทบทวนปลายทาง นอกจากนี้ เขต ( 2002 ) , คล้ายกับเฮการ์ตี้ และ o'mahony ( 2001 ) ยืนยันว่าอาหารที่ทำหน้าที่เป็น Gateway สำหรับผู้เข้าชมเพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมอื่นโดยตรงผ่านหมั้นกับอาหารท้องถิ่นในปลายทางที่แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขามีในบ้านมันแจ้งว่าอาหารท้องถิ่นที่สามารถใช้เป็นวิธีการช่วยให้ผู้เข้าชมที่จะชื่นชมวัฒนธรรมที่ prevails ในปลายทาง ( ยาว , 2004 )
ใช้อาหารเป็นวิธีการดึงเข้าชมไปยังปลายทางหนึ่งมากกว่าอีก ต้องใช้ความเข้าใจลึกของผู้เข้าชมการบริโภคอาหารและประสบการณ์ ( มิเชล& Hall , 2003 )ลาร์เซน ( 2007 ) ยืนยันว่าเข้าใจประสบการณ์ผู้เข้าชมอย่างพิถีพิถัน , มุมมองที่ควรกังวลอย่างน้อย : กระบวนการวางแผนก่อนประสบการณ์ที่แท้จริง คือ