Flew the first Manhigh mission; mad

Flew the first Manhigh mission; made a record free-fall in Project Excelsior.

Joseph Kittinger, Jr. was born in Tampa, Florida on July 27, 1928. He became fascinated with planes at a very young age and soloed in a Piper Cub by the time he was 17. After growing up near Orlando, Florida, he attended Florida University for a year and a half then applied for Air Force cadet training. He received his pilot wings in 1950.

Kittinger was a NATO test pilot in Germany until 1953, when he was assigned to the Air Force Missile Development Center at Holloman Air Force Base in New Mexico. At Holloman, Captain Kittinger flew experimental jet fighters and participated in aerospace medical research. In December 1954, he flew the T-33 observation plane that monitored the rocket sled experiment of aircraft medicine pioneer Colonel John Paul Stapp in which Stapp traveled 632 miles per hour to test how gravitational stress affected the human body.

In 1955, Dr. Stapp recruited Kittinger as a test pilot for Project Manhigh, which used balloons capable of high-altitude flight and a pressurized gondola (the capsule suspended from the balloon) to study cosmic rays and to determine if humans were physically and psychologically capable of extended travel at space-like altitudes. The Air Force felt that a high-altitude balloon flight was the best way to conduct these studies since aircraft could only remain at the edge of the atmosphere for periods of time that were too short to provide useful data. Using a two-million-cubic-foot, 172-foot diameter balloon and a cramped aluminum alloy capsule manufactured by Winzen Research of Minneapolis, Minnesota, Kittinger made the first Manhigh ascent on June 2, 1957 in South Saint Paul, Minnesota. He remained aloft for almost seven hours as the balloon climbed to 96,000 feet. Data from his flight and two later Manhigh flights were used in NASA's Project Mercury.

In 1958, Kittinger was transferred to the Escape Section of the Aeromedical Laboratory at Wright-Patterson Air Development Center's Aero Medical Laboratory in Dayton, Ohio to become the test director of Project Excelsior, which investigated the use of parachutes for escape from a space capsule or high-altitude aircraft.

On November 16, 1959, Kittinger piloted the Excelsior I balloon to 76,000 feet before returning to Earth by first free falling, and finally, parachuting to the New Mexico desert floor. The jump was almost fatal. His small parachute, which served to stabilize him and prevent him from going into a fatal "flat spin," opened after only two seconds of free fall, catching Kittinger around the neck and causing him to spiral uncontrollably. Soon he lost consciousness as he tumbled toward the Earth at 120 revolutions per minute. Only his emergency parachute, which opened automatically at 10,000 feet slowed his descent and saved his life.

In spite of his close call, he continued with the project and participated in the flight of Excelsior II, which took place on December 11, 1959. This balloon climbed to 74,700 feet prior to Kittinger jumped from his gondola into a free fall of 55,000 feet before pulling his parachute ripcord.

On August 16, 1960, Kittinger surpassed the altitude record set by Major David Simons, who had climbed to 101,516 feet in the Manhigh II balloon. Kittinger floated to 102,800 feet in Excelsior III, an open gondola. Protected against the subzero temperatures by layers of clothes and a pressure suit, he experienced temperatures as low as minus 94 degrees Fahrenheit. Loaded down with gear that almost doubled his weight, he climbed to his maximum altitude in one hour and 31 minutes, even though at 43,000 feet he began experiencing severe pain in his right hand caused by a failure in his pressure glove and could have scrubbed the mission. He remained at peak altitude for about twelve minutes; then stepped out of his gondola into the darkness of space. After falling for thirteen seconds, Kittinger's six-foot canopy parachute opened and stabilized his fall, preventing a flat spin, which could have killed him. Only four minutes and 36 seconds more were needed to bring him down to about 17,500 feet where his regular 28-foot parachute opened, allowing Kittinger to float to a safe landing at White Sands Missile Range, New Mexico.

This flight left Joseph Kittinger holding three world records; the highest open-gondola balloon ascent, the longest free-fall, and the longest parachute descent. He may have even broken the sound barrier in free-fall, reaching 714 mph in the rarified atmosphere above 70,000 feet. Kittinger had proved that man could function in near-space and that parachuting from very high altitudes was feasible. In September 1960, President Dwight D. Eisenhower presented the Harmon International Trophy (Aeronaut) to Kittinger, who some now called "The Man Who Fell from Space." In 1961, he wrote of his experiences in his book, The Long, Lonely Leap.

After Excelsior, Kittinger participated in Project Stargazer, a balloon astronomy experiment that studied high-altitude astronomical phenomena from above 95 percent of the Earth's atmosphere. This vantage point allowed undistorted visual and photographic observations of the stars and planets. On December 13 and 14, 1962, Kittinger, along with astronomer William C. White, rose to an altitude of 82,200 feet and hovered over Holloman Air Force Base, in the Stargazer gondola. They checked variations in the brightness of star images caused by the atmosphere and made observations by telescope. The flight also provided useful information about the development of pressure and associated life support systems during an extended period on the edge of space. This was Kittinger's final high-altitude balloon flight.

Kittinger continued balloon-borne experiments for the Air Force until 1963, when he joined the Air Commando Wing at Hurlburt Field, Florida. He flew 483 missions during three combat tours in Vietnam, two in A-26s and the last as vice commander of an F-4 wing. On May 21, 1972, four days before he was scheduled to go home, Kittinger, a lieutenant colonel and with one Mig-21 to his credit, was shot down over North Vietnam. He spent eleven months as senior officer of the "new guy" POWs (those captured after 1970.)

Kittinger retired from the Air Force in 1978 as a colonel, and soon began entering balloon competitions. He won the Gordon Bennett Gas Balloon Race four times during the 1980s and retired the trophy after three consecutive victories. In November 1983, he established a new world record by flying a helium balloon from Las Vegas, Nevada, to New York, covering 2,000 miles in 72 hours. Kittinger became the first person to fly solo by balloon across the Atlantic Ocean on September 18, 1984, after a four-day flight from Caribou, Maine, to Cairo Montenotte, Italy. His flight set a record for both the longest solo balloon flight and a distance record for the type of balloon used.

Colonel Kittinger's military decorations include the Distinguished Flying Cross for Project Man High and the Distinguished Flying Cross for Project Excelsior. His civilian decorations include the Harmon International Trophy (Aeronaut), the Aeronaut Leo Stevens Parachute Medal, the John Jeffries Award for outstanding contributions to medical research, the Aerospace Primus Award, induction into the USAF Special Operations Hall of Fame, the FAI Montgolfier Diplome, the Order of Daedalians Distinguished Achievement Award, induction as a Fellow in the Society of Experimental Test Pilots, the National Aeronautics Association Elder Statesman of Aviation Award, and the Barnstormer of the Year Award.

Colonel Joseph Kittinger remains active in aeronautics and lives in Orlando, Florida.

Joseph Kittinger quote:

"Lord, take care of me now." (Jumping from the balloon gondola Excelsior III at 102,800 feet)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บินภารกิจแรกของ Manhigh ทำ free-fall เร็กคอร์ดในโครงการเอ็กเซลซิเออร์โจเซฟคิททินเจอร์ จูเนียร์เกิดในแทมปา ฟลอริด้าบน 27 กรกฎาคม 1928 เขากลายเป็นตื่นตาตื่นใจกับเครื่องบินที่อายุยังน้อยมาก และเขา soloed ใน Cub พริกไทย โดยในครั้ง 17 หลังจากขึ้นใกล้กับออร์แลนโด ฟลอริด้า เขาร่วมมหาวิทยาลัยฟลอริดาสำหรับเป็นปีครึ่งแล้ว ใช้ยศของกองทัพอากาศที่ฝึกอบรม เขาได้รับปีกนำร่องในปี 1950คิททินเจอร์เป็นนักบินทดสอบนาในเยอรมนีจนถึงปีค.ศ. 1953 เมื่อเขาถูกกำหนดให้กับอากาศแรงขีปนาวุธพัฒนาศูนย์ที่ฐานทัพอากาศ Holloman ในนิวเม็กซิโก ที่ Holloman คิททินเจอร์กัปตันบินทดลอง jet นักรบ และเข้าร่วมในงานวิจัยทางการแพทย์บิน ใน 1954 ธันวาคม เขาบินแบบ T-33 สังเกตเครื่องบินที่ตรวจสอบทดลองเลื่อนจรวดเครื่องบินยาบุกเบิกพันเอกจอห์น Paul Stapp Stapp เดินทาง 632 ไมล์ต่อชั่วโมงเพื่อทดสอบว่าความโน้มถ่วงความเครียดผลกระทบร่างกายมนุษย์ใน 1955 ดร. Stapp พิจารณาคิททินเจอร์เป็นนักบินทดสอบในโครงการ Manhigh ซึ่งใช้ความสามารถในการบินสูงและกอนโดล่าทางหนี (แคปซูลถูกระงับจากบอลลูน) ลูกโป่ง การศึกษารังสีคอสมิก และกำหนดถ้ามนุษย์มีจริง และ psychologically สามารถเดินทางขยายในระดับพื้นที่เหมือนกัน กองทัพอากาศรู้สึกว่า เที่ยวบินบอลลูนสูงเป็นวิธีที่ดีที่สุดการศึกษาเหล่านี้เนื่องจากเครื่องบินสามารถเท่านั้นยังคงอยู่ที่ขอบของชั้นบรรยากาศระยะเวลาที่สั้นเกินไปเพื่อให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ใช้เป็นสองล้านลูกบาศก์ฟุต บอลลูน 172 ฟุตเส้นผ่าศูนย์กลาง และโลหะผสมอลูมิเนียมแคบแคปซูลผลิต โดย Winzen วิจัยของมิ มินเนโซต้า คิททินเจอร์ได้ขึ้น Manhigh ครั้งแรกในเดือน 2 มิถุนายน 1957 ในใต้เซนต์ Paul มินเนโซต้า เขายังคงโรงแรมอลอฟท์เป็นบอลลูนเกือบเจ็ดชั่วโมงปีนฟุต 96000 ข้อมูลจากเขาเที่ยวบินและเที่ยวบิน Manhigh หลังสองถูกใช้ใน Mercury โครงการของ NASAใน 1958 คิททินเจอร์ถูกโอนย้ายไปส่วนหนีห้องปฏิบัติการ Aeromedical ที่ไรท์ Patterson อากาศศูนย์พัฒนาของ Aero แพทย์ในเดย์ตัน โอไฮโอเป็น กรรมการทดสอบโครงการเอ็กเซลซิเออร์ ซึ่งตรวจสอบการใช้ parachutes ในหนีออกมาจากแคปซูลหรือเครื่องบินสูงบน 16 พฤศจิกายน 1959 คิททินเจอร์ piloted ซัวร์ฉันบอลลูนฟุต 76,000 ก่อนเดินทางกลับโลกโดยแรกฟรีล้ม และสุดท้าย parachuting ในพื้นที่ทะเลทรายในนิวเม็กซิโก กระโดดเกือบร้ายแรงได้ เขาเล็กร่มชูชีพ จะอยู่ดีเขา และป้องกันไม่ให้เขาไปร้ายแรง "แบนหมุน" เปิดหลังเพียง 2 วินาทีของฟรีตก จับคิททินเจอร์รอบคอ และก่อให้เกิดเกลียวเขาให้เขา เร็ว ๆ นี้ เขาเสียสติเป็นเขา tumbled ต่อโลกที่ 120 รอบต่อนาที เฉพาะเขาฉุกเฉินร่มชูชีพ การเปิดโดยอัตโนมัติที่ 10000 ฟุตชะลอตัวเชื้อสายของเขา และบันทึกชีวิตของเขาแม้เขาปิดโทร เขาต่อเนื่องกับโครงการ และเข้าร่วมในการบินของเอ็กซ์เซลซิเออร์ II ซึ่งเกิดขึ้นใน 11 ธันวาคม พ.ศ. 2502 บอลลูนนี้ปีนฟุต 74,700 ก่อนคิททินเจอร์ไปจากกอนโดล่าของเขาในฤดูใบไม้ร่วงฟรี 55000 ฟุตก่อนดึง ripcord ร่มชูชีพของเขาบน 16 สิงหาคม 1960 คิททินเจอร์แล้วเร็กคอร์สูง โดยหลัก David Simons ที่มีปีนฟุต 101,516 ในบอลลูนทู Manhigh คิททินเจอร์ลอยฟุต 102,800 ในเอ็กเซลซิเออร์ III กอนโดล่าเปิด ป้องกันกับ subzero ที่อุณหภูมิตามชั้นของเสื้อผ้าและชุดความดัน เขามีอุณหภูมิต่ำเป็นลบ 94 องศาฟาเรนไฮต์ โหลดลง ด้วยเกียร์ที่เกือบสองเท่าของน้ำหนัก เขาปีนขึ้นไประดับความสูงสูงสุดของเขาในหนึ่งชั่วโมง และ 31 นาที แม้ที่เท้า 43,000 เขาเริ่มประสบความเจ็บปวดรุนแรงในมือขวาของเขาเกิดจากความล้มเหลวในถุงมือของเขาดัน และอาจ scrubbed ภารกิจ เขายังคงอยู่ในระดับความสูงสูงสุดประมาณ 12 นาที แล้ว ก้าวออกจากกอนโดล่าเขาในความมืดของพื้นที่ หลังจากที่ล้มสิบสามลักษณะวินาที ร่มชูชีพของคิททินเจอร์ฝาครอบ 6 ฟุตเปิด และเสถียรฤดูใบไม้ร่วงของเขา ป้องกันการหมุนแบน ซึ่งสามารถมีได้ฆ่าเขา เพียง 4 นาที 36 วินาทีเพิ่มเติมจำเป็นจะทำให้เขาลงไปประมาณ 17,500 เท้าที่ร่มเขา 28 ฟุตปกติเปิด ให้คิททินเจอร์ลอยไปจอดปลอดภัยที่ไวท์แซนด์ขีปนาวุธช่วง นิวเม็กซิโกเที่ยวบินนี้ซ้ายโจเซฟคิททินเจอร์ถือสามระเบียนโลก ขึ้นบอลลูนเปิดกอนโดล่าสุด free-fall ที่ยาวที่สุด และเชื้อสายร่มชูชีพที่ยาวที่สุด เขาอาจมีแม้งานกำแพงเสียงใน free-fall ถึงความเร็ว 714 ในบรรยากาศเหนือ 70000 ฟุต rarified คิททินเจอร์ได้พิสูจน์ว่า มนุษย์สามารถทำงานในพื้นที่ใกล้ และ parachuting จากระดับสูงมากก็เป็นไปได้ว่า ในเดือน 1960 กันยายน ประธานไวท์ D. Eisenhower แสดงโทรฟี่อินเตอร์เนชั่นแนล Harmon (Aeronaut) คิททินเจอร์ ที่บางตอนเรียกว่า "คนที่ตกจากช่องว่างนั้น" ใน 1961 เขาเขียนประสบการณ์ของเขาในหนังสือของเขา ยาวนาน กระโดดโดดเดี่ยวหลังจากเอ็กเซลซิเออร์ คิททินเจอร์เข้าร่วมในโครงการสตาร์กาเซอร์ ทดลองดาราศาสตร์บอลลูนที่ศึกษาปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์สูงกร้อยละ 95 ของบรรยากาศของโลก จุดชมวิวนี้อนุญาตให้ข้อสังเกตภาพ และถ่ายภาพของดาวและดาวเคราะห์ undistorted บน 13 ธันวาคมและ 14, 1962 คิททินเจอร์ กับ William C. ขาว นักดาราศาสตร์ยังระดับความสูงของเท้า 82,200 กโฮเวอร์เหนือฐานทัพอากาศ Holloman ในกอนโดล่าสตาร์กาเซอร์ พวกเขาตรวจสอบความแตกต่างในความสว่างของภาพดาวเกิดจากชั้นบรรยากาศ และทำการสังเกต ด้วยกล้องโทรทรรศน์ การบินยังให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับการพัฒนาของความดัน และการเชื่อมโยงระบบสนับสนุนชีวิตในระหว่างรอบระยะเวลาบนขอบของพื้นที่ นี่คือเที่ยวบินบอลลูนสูงสุดท้ายของคิททินเจอร์คิททินเจอร์ยังคงแบกรับบอลลูนทดลองสำหรับกองทัพอากาศจนถึง 1963 เมื่อเขาร่วมวิงคอมมานโดอากาศ ณ Hurlburt ฟลอริด้า เขาบินภารกิจ 483 ระหว่างทัวร์สามต่อสู้ในเวียดนาม สองใน A-26s และล่าสุดเป็นรองผู้บัญชาการเป็นวิง F-4 บน 21, 2515 สี่วันก่อนเขาถูกกำหนดเวลาให้บ้าน คิททินเจอร์ พันโท และหนึ่ง Mig-21 การ ถูกยิงลงไปเวียดนามเหนือ เขาใช้เวลาเดือนสิบเอ็ดเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสของ "คนใหม่" POWs (ที่จับหลัง 1970)คิททินเจอร์ปลดเกษียณจากกองทัพอากาศในปี 1978 เป็นพันตัว และเร็ว ๆ นี้ เริ่มใส่แข่งขันบอลลูน เขาชนะ Gordon เบนเนตแก๊สบอลลูนแข่งขันสี่ครั้งในระหว่างทศวรรษ 1980 และถอนถ้วยรางวัลหลังจากชัยชนะติดต่อกัน 3 ในเดือน 1983 พฤศจิกายน เขาสร้างสถิติโลกใหม่ โดยเดินทางจากบอลลูนฮีเลียมจากลาสเวกัส เนวาดา นิวยอร์ก ครอบคลุม 2000 ไมล์ใน 72 ชั่วโมง คิททินเจอร์เป็น การบินเดี่ยว โดยบอลลูนข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก 18 กันยายน 1984 หลังจาก 4 วันเที่ยวจาก Caribou, Maine ไคโร Montenotte อิตาลี เที่ยวบินของเขาตั้งค่าระเบียนสำหรับทั้งยาวเดี่ยวบินบอลลูนและบันทึกระยะทางสำหรับชนิดของใช้บอลลูนตกแต่งทหารพันคิททินเจอร์รวม Distinguished บินข้ามโครงการคนสูงและบินข้าม Distinguished สำหรับโครงการเอ็กเซลซิเออร์ ตกแต่งของพลเรือนรวม Harmon เนชั่นแนลถ้วยรางวัล (Aeronaut), เหรียญร่มชูชีพ Stevens ของลีโอ Aeronaut จอห์น Jeffries รางวัลสำหรับผลงานดีเด่นเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ รางวัลคนที่หนึ่งบิน เข้าไปยังกองทัพพิเศษดำเนินการหอเกียรติยศ Diplome มงกฝาย สั่งของ Daedalians แตกต่างความสำเร็จรางวัล เหนี่ยวนำเป็นเพื่อนในการสังคมของทดลองทดสอบนักบิน ชาติหลงสมาคมพี่รัฐบุรุษของบินรางวัล และ Barnstormer ของรางวัลปีพันเอกโจเซฟคิททินเจอร์ยังคงใช้งานอยู่ในหลง และอยู่ในออร์แลนโด ฟลอริด้าโจเซฟคิททินเจอร์เสนอราคา:"พระองค์เจ้าข้า ดูแลผมตอนนี้" (กระโดดจากกอนโดล่าบอลลูนซัวร์ III ที่ 102,800 ฟุต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บินภารกิจ Manhigh แรก ทำให้ฤดูใบไม้ร่วงฟรีบันทึกในโครงการ Excelsior. โจเซฟ Kittinger จูเนียร์เกิดในแทมปา, ฟลอริด้าเมื่อวันที่ 27 กรกฏาคม 1928 เขากลายเป็นหลงใหลกับเครื่องบินในวัยหนุ่มสาวมากและ soloed ใน Piper Cub ตามเวลาที่เขาอายุ 17 หลังจากที่เติบโตขึ้นใกล้ออร์แลนโด, ฟลอริดา, เขาเข้ามหาวิทยาลัยฟลอริด้าสำหรับปีและครึ่งหนึ่งแล้วนำไปใช้สำหรับการฝึกอบรมนายร้อยกองทัพอากาศ เขาได้รับปีกนักบินของเขาในปี 1950 Kittinger คือการทดสอบนักบินนาโตในเยอรมนีจนถึงปี 1953 เมื่อเขาได้รับมอบหมายให้กองทัพอากาศศูนย์พัฒนาขีปนาวุธที่ Holloman ฐานทัพอากาศในเม็กซิโก ที่ Holloman กัปตัน Kittinger บินเครื่องบินรบทดลองและมีส่วนร่วมในการวิจัยทางการแพทย์การบินและอวกาศ ในเดือนธันวาคมปี 1954 เขาบิน T-33 เครื่องบินสังเกตว่าการตรวจสอบการทดลองเลื่อนจรวดของยาเครื่องบินบุกเบิกพันเอกจอห์นพอลที่ Stapp Stapp เดินทาง 632 ไมล์ต่อชั่วโมงเพื่อทดสอบว่าความเครียดแรงโน้มถ่วงได้รับผลกระทบร่างกายมนุษย์. ในปี 1955 ดร. Stapp ได้รับคัดเลือก Kittinger เป็นนักบินทดสอบสำหรับโครงการ Manhigh ซึ่งใช้ลูกโป่งที่มีความสามารถในการบินสูงสูงและเรือแจวแรงดัน (แคปซูลห้อยลงมาจากบอลลูน) เพื่อศึกษารังสีคอสมิกและเพื่อตรวจสอบว่ามนุษย์มีร่างกายและมีความสามารถในทางจิตวิทยาของการเดินทางขยายพื้นที่ เหมือนระดับความสูง กองทัพอากาศรู้สึกว่าเที่ยวบินบอลลูนสูงสูงเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำการศึกษาเหล่านี้ตั้งแต่เครื่องบินเท่านั้นที่จะยังคงอยู่ที่ขอบของบรรยากาศในช่วงเวลาที่อยู่สั้นเกินไปที่จะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ใช้สองล้านลูกบาศก์ฟุตบอลลูนขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 172 ฟุตและแคปซูลแคบอลูมิเนียมที่ผลิตโดย Winzen วิจัยของ Minneapolis, Minnesota, Kittinger ทำขึ้นเป็นครั้งแรกใน Manhigh 2 มิถุนายน 1957 ในเซาท์เซนต์พอล, มินนิโซตา เขายังคงอยู่สูงเกือบเจ็ดชั่วโมงเป็นบอลลูนปีนขึ้นไป 96,000 ฟุต ข้อมูลจากการบินและสองเที่ยวบิน Manhigh ต่อมาถูกนำมาใช้ในโครงการของนาซ่าเมอร์. ในปี 1958 Kittinger ถูกย้ายไปที่มาตราหนีของ Aeromedical ห้องปฏิบัติการที่ไรท์แพตเตอร์สันอากาศศูนย์พัฒนาของ Aero ห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ในเดย์ตันรัฐโอไฮโอที่จะกลายเป็นผู้อำนวยการการทดสอบของ โครงการ Excelsior ซึ่งการตรวจสอบการใช้งานของร่มชูชีพสำหรับหนีออกมาจากแคปซูลอวกาศหรืออากาศยานสูงสูง. เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน 1959, Kittinger ขับบอลลูน Excelsior I ถึง 76,000 ฟุตก่อนที่จะกลับไปยังโลกโดยตกฟรีก่อนและสุดท้ายกระโดดร่มไป ชั้นทะเลทรายนิวเม็กซิโก กระโดดเกือบเป็นอันตรายถึงชีวิต ร่มชูชีพเล็ก ๆ ของเขาซึ่งทำหน้าที่เพื่อรักษาเสถียรภาพของเขาและป้องกันไม่ให้เขาจากไปในร้ายแรง "สปินแบน" เปิดหลังจากนั้นเพียงสองวินาทีของฤดูใบไม้ร่วงฟรีจับ Kittinger รอบคอและทำให้เขาเป็นเกลียวอย่างบ้าคลั่ง ในไม่ช้าเขาหมดสติไปในขณะที่เขาร่วงลงไปสู่โลกที่ 120 รอบต่อนาที เฉพาะร่มชูชีพฉุกเฉินของเขาซึ่งเปิดโดยอัตโนมัติเมื่อ 10,000 ฟุตชะลอตัวเชื้อสายของเขาและช่วยชีวิตเขาไว้. ทั้งๆที่มีการปิดโทรเขาอย่างต่อเนื่องกับโครงการและมีส่วนร่วมในการบินของ Excelsior ครั้งที่สองซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 1959 นี้ บอลลูนปีนขึ้นไป 74,700 ฟุตก่อนที่จะ Kittinger กระโดดลงมาจากเรือแจวของเขาในฤดูใบไม้ร่วงฟรี 55,000 ฟุตก่อนที่จะดึงริปร่มของเขา. เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม 1960, Kittinger ทะลุความสูงที่กำหนดโดยพันตรีเดวิดไซมอนส์ที่ได้ปีนขึ้นไป 101,516 ฟุตใน บอลลูน Manhigh ครั้งที่สอง Kittinger ลอย 102,800 ฟุต Excelsior III ซึ่งเป็นเรือแจวเปิด ป้องกันต่ำกว่าศูนย์องศาอุณหภูมิโดยชั้นของเสื้อผ้าและชุดความดันเขามีประสบการณ์อุณหภูมิต่ำเป็นลบ 94 องศาฟาเรนไฮต์ โหลดลงเกียร์ว่าเกือบสองเท่าของน้ำหนักตัวของเขาเขาปีนขึ้นไปสูงสูงสุดของเขาในหนึ่งชั่วโมงและ 31 นาทีแม้ว่าที่ 43,000 ฟุตเขาเริ่มประสบอาการปวดอย่างรุนแรงในมือขวาของเขาที่เกิดจากความล้มเหลวในถุงมือดันของเขาและอาจมีการขัด ภารกิจ เขายังคงอยู่ที่ระดับความสูงสูงสุดประมาณสิบสองนาที แล้วก้าวออกมาจากเรือแจวของเขาเข้าไปในความมืดของพื้นที่ หลังจากที่ตกลงมาสิบสามวินาที Kittinger ของร่มชูชีพหลังคาหกฟุตและมีความเสถียรเปิดฤดูใบไม้ร่วงของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้สปินแบนซึ่งจะได้ฆ่าเขา เพียงสี่นาทีและ 36 วินาทีมากขึ้นเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะนำเขาลงไปประมาณ 17,500 ฟุตที่ร่มชูชีพปกติ 28 เท้าของเขาเปิดช่วยให้ Kittinger จะลอยไปยังเชื่อมโยงไปถึงความปลอดภัยที่ไวท์แซนด์ขีปนาวุธพิสัย, New Mexico. เที่ยวบินนี้โจเซฟ Kittinger ถือที่เหลือสาม บันทึกโลก; สูงสุดเปิดเรือแจวขึ้นบอลลูนฟรีฤดูใบไม้ร่วงที่ยาวที่สุดและยาวที่สุดเชื้อสายร่มชูชีพ เขาอาจจะเสียแม้แต่กำแพงเสียงในฤดูใบไม้ร่วงฟรีถึง 714 ไมล์ต่อชั่วโมงในบรรยากาศ rarified ข้างต้น 70,000 ฟุต Kittinger ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าคนที่จะทำงานในพื้นที่ใกล้เคียงและกระโดดร่มจากระดับความสูงที่สูงมากความเป็นไปได้ ในเดือนกันยายนปี 1960 ประธานาธิบดีดไวต์ดีนำเสนอรางวัลนานาชาติฮาร์มอน (นักบิน) เพื่อ Kittinger ที่บางคนเรียกว่าตอนนี้ "คนที่ตกจากอวกาศ." ในปี 1961 เขาเขียนจากประสบการณ์ของเขาในหนังสือของเขายาวเหงา Leap. หลังจาก Excelsior, Kittinger เข้าร่วมในโครงการ Stargazer การทดลองบอลลูนดาราศาสตร์ที่ศึกษาปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์สูงสูงจากด้านบนร้อยละ 95 ของชั้นบรรยากาศของโลก จุดชมวิวนี้ได้รับอนุญาตการสังเกตภาพและการถ่ายภาพบิดเบือนดาวและดาวเคราะห์ วันที่ 13 ธันวาคมและ 14, 1962, Kittinger พร้อมกับนักดาราศาสตร์วิลเลียมซีสีขาว, ลุกขึ้นไปที่ระดับความสูง 82,200 ฟุตและบินว่อนอยู่เหนือ Holloman ฐานทัพอากาศในเรือแจว Stargazer พวกเขามีการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในความสว่างของภาพดาวที่เกิดจากบรรยากาศและทำข้อสังเกตโดยกล้องโทรทรรศน์ เที่ยวบินยังให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับการพัฒนาของความดันและระบบช่วยชีวิตที่เกี่ยวข้องในช่วงระยะเวลานานบนขอบของพื้นที่ นี่คือ Kittinger ของบอลลูนสูงสูงสุดท้ายเที่ยวบิน. Kittinger ยังคงทดลองบอลลูนเป็นพาหะสำหรับกองทัพอากาศจนถึงปี 1963 ตอนที่เขาเข้าอากาศคอมมานโดปีกที่ Hurlburt สนามฟลอริดา เขาบิน 483 ภารกิจในช่วงสามทัวร์ต่อสู้ในเวียดนามสอง A-26s และสุดท้ายในฐานะรองผู้บัญชาการของ F-4 ปีก เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 1972 สี่วันก่อนที่เขาจะถูกกำหนดให้ไปที่บ้าน Kittinger, ผู้พันและหนึ่ง Mig-21 เครดิตของเขาถูกยิงเวียดนามเหนือ เขาใช้เวลาสิบเอ็ดเดือนเป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสของ "คนใหม่" POWs (ที่ถูกจับหลังจากที่ปี 1970) Kittinger เกษียณจากกองทัพอากาศในปี 1978 เป็นพันเอกและเร็ว ๆ นี้เริ่มเข้าสู่การแข่งขันบอลลูน เขาได้รับรางวัลการแข่งขันกอร์ดอนเบนเน็ตต์บอลลูนก๊าซสี่ครั้งในช่วงทศวรรษ 1980 และเกษียณถ้วยรางวัลหลังจากสามชัยชนะติดต่อกัน ในเดือนพฤศจิกายนปี 1983 เขาสร้างสถิติโลกใหม่ด้วยการบินบอลลูนฮีเลียมจากลาสเวกัส, เนวาดา, นิวยอร์กครอบคลุม 2,000 ไมล์ใน 72 ชั่วโมง Kittinger กลายเป็นคนแรกที่จะบินเดี่ยวโดยบอลลูนข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเมื่อวันที่ 18 กันยายน 1984 หลังจากที่เที่ยวบินสี่วันจากกวางคาริบูเมนไปยังกรุงไคโรมอนเตนอตเตประเทศอิตาลี เที่ยวบินของเขาตั้งค่าการบันทึกทั้งเที่ยวบินบอลลูนเดี่ยวที่ยาวที่สุดและบันทึกระยะไกลสำหรับประเภทของบอลลูนที่ใช้. พันเอกทหารประดับ Kittinger ได้แก่ บินข้ามโดดเด่นสำหรับโครงการผู้ชายสูงและบินข้ามโดดเด่นสำหรับโครงการ Excelsior ตกแต่งพลเรือนของเขารวมถึงฮาร์มอนนานาชาติรางวัล (นักบิน) ที่นักบินสิงห์สตีเว่นร่มชูชีพเหรียญรางวัลจอห์นเจฟฟรีส์สำหรับผลงานที่โดดเด่นในการวิจัยทางการแพทย์การบินและอวกาศ Primus รางวัล, การเหนี่ยวนำเข้ามาในหน่วยปฏิบัติการพิเศษกองทัพอากาศสหรัฐฯฮอลล์ออฟเฟมหนาน Montgolfier Diplome, การสั่งซื้อของ Daedalians รางวัลความสำเร็จที่โดดเด่น, การเหนี่ยวนำเป็นเพื่อนในสังคมของนักบินทดสอบทดลองสมาคมวิชาการแห่งชาติรัฐบุรุษอาวุโสของการบินที่ได้รับรางวัลและเปื้อนของรางวัลปี. พันเอกโจเซฟ Kittinger ยังคงใช้งานในวิชาการและอาศัยอยู่ในออร์แลนโด . ฟลอริด้าโจเซฟKittinger อ้าง: ". พระเจ้าดูแลฉันตอนนี้" (กระโดดจากเรือแจวบอลลูน Excelsior III ที่ 102,800 ฟุต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บินภารกิจ manhigh แรก ให้ลงฟรีบันทึกใน Excelsior โครงการ

เอเอสพีดอตเน็ต จูเนียร์ เกิดในแทมปา , ฟลอริดา วันที่ 27 มิถุนายน 1928 . เขาเริ่มหลงใหลกับเครื่องบินที่อายุยังน้อยมาก และ soloed ใน Piper Cub ตอนอายุ 17 พอโตขึ้นใกล้ Orlando , Florida , เขาเข้าร่วมฟลอริดามหาวิทยาลัย ประมาณปีครึ่งแล้ว ใช้สำหรับฝึกทหารกองทัพอากาศเขาได้รับปีกนักบินของเขาในปี 1950 .

คิททินเจอร์เป็นนาโตนักบินทดสอบในเยอรมันระหว่างปี เมื่อเขาได้รับมอบหมายให้พัฒนาขีปนาวุธกองทัพอากาศที่ฐานทัพอากาศฮอลโลแมนศูนย์ใหม่ในเม็กซิโก ที่ ฮอลโลแมน , กัปตัน คิททินเจอร์บินขับเครื่องบินทดลองและมีส่วนร่วมในการวิจัยอวกาศ ในเดือนธันวาคมปี 1954เขาจะบิน t-33 สังเกตเครื่องตรวจสอบจรวดเลื่อนการทดลองของผู้บุกเบิกการแพทย์อากาศยานผู้พันจอห์น ปอล สแต็ปที่สแต็ปเดินทาง 915 ไมล์ต่อชั่วโมงเพื่อทดสอบว่าความเครียดความโน้มถ่วงมีผลต่อร่างกายมนุษย์

ในปี 1955 ดร. สแต็ปชวน คิททินเจอร์เป็นนักบิน manhigh โครงการซึ่งใช้บอลลูนสามารถบินที่ระดับความสูงและเรือกอนโดลาแรงดัน ( แคปซูลที่ถูกระงับจากบอลลูน ) การศึกษารังสีคอสมิก และพิจารณาว่า มนุษย์มีทั้งทางร่างกายและจิตใจ สามารถขยายพื้นที่ท่องเที่ยวที่ชอบความสูง .กองทัพอากาศว่า เที่ยวบินบอลลูนกันเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะดำเนินการศึกษาเหล่านี้ตั้งแต่เครื่องบินจะอยู่ที่ขอบของบรรยากาศในช่วงเวลาที่สั้นเกินไปที่จะให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ ใช้สองล้านลูกบาศก์ฟุตเส้นผ่าศูนย์กลาง 172 เท้า , บอลลูนและคับแคบ อลูมิเนียมอัลลอย แคปซูลผลิตโดยการวิจัยวินเซ็นใน Minneapolis , Minnesota ,ทำทางขึ้น คิททินเจอร์ manhigh แรกเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2500 ใน South Saint Paul , Minnesota . เขายังคงสูงขึ้นไปเกือบ 7 ชั่วโมง เป็นลูกโป่งที่ปีนขึ้นไปถึง 96 , 000 ฟุต ข้อมูลจากเที่ยวบินของเขาและสองวันหลัง manhigh เที่ยวบินถูกใช้ในนาซ่าโครงการเมอร์คิวรี่

ใน 1958คิททินเจอร์ ถูกย้ายไปหนีส่วนของห้องปฏิบัติการแพทย์อากาศที่ ไรท์ แพตเตอร์สัน การพัฒนาเครื่องศูนย์อากาศห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ในเดย์ตัน , โอไฮโอเป็นกรรมการในโครงการทดลอง ซึ่งศึกษาการใช้ร่มชูชีพเพื่อหลบหนีจากพื้นที่ แคปซูล หรือเครื่องบินกัน

ที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. คิททินเจอร์ รถผมบอลลูนใน ถึง 76000 ฟุต ก่อนที่จะกลับไปยังโลกโดยแรกฟรีลดลงและในที่สุด , กระโดดร่มกับทะเลทราย พื้น กระโดดเกือบถึงแก่ชีวิต ร่มชูชีพขนาดเล็กของเขา ซึ่งให้บริการกว่าเขาและไม่ให้เขาเข้าไปร้ายแรง " แบนปั่น " เปิดหลังจากเพียงสองวินาทีของฤดูใบไม้ร่วงฟรี จับใจ คิททินเจอร์รอบคอและทำให้เขาเกลียวดะในไม่ช้า เขาหมดสติไปเมื่อเขาร่วงลงสู่พื้นโลกที่ 120 รอบต่อนาที . เพียงร่มชูชีพฉุกเฉินของเขา ซึ่งเปิดโดยอัตโนมัติที่ 10 , 000 ฟุต ทำให้เชื้อสายของเขาและช่วยชีวิตของเขา . . . . . .

ทั้งๆที่ปิดของเขา เขายังคงมีโครงการและมีส่วนร่วมในการบินของ Excelsior II ซึ่งเกิดขึ้นในวันที่ 11 ธันวาคม 1959 . บอลลูนนี้ปีนขึ้นไปถึง 74 ,700 ฟุตก่อน คิททินเจอร์เพิ่มขึ้นจากเรือกอนโดลาของเขาในฤดูใบไม้ร่วงฟรี 55 , 000 ฟุต ก่อนดึงร่มชูชีพคอร์ด

สิงหาคม 16 , 1960 , คิททินเจอร์ทะลุความสูงชุดบันทึกโดยหลักเดวิด ไซมอน ใครมีก็ 101516 ฟุตใน manhigh II บอลลูน เพื่อ 102800 คิททินเจอร์ลอยเท้าใน Excelsior III , กอนโดล่า เปิดป้องกันต่อต้านต่ำกว่าศูนย์องศาอุณหภูมิโดยชั้นของเสื้อผ้า และชุดความดัน เขามีประสบการณ์อุณหภูมิต่ำเป็นลบ 94 องศาฟาเรนไฮต์ โหลดลงด้วยเกียร์ที่เกือบเป็นสองเท่า น้ำหนักของเขา เขาปีนเขาความสูงสูงสุดในหนึ่งชั่วโมงและ 31 นาที ทั้งๆ ที่ 43000 ฟุต เขาเริ่มมีอาการปวดรุนแรงในมือข้างขวาของเขาเกิดจากความล้มเหลวในถุงมือของเขาและอาจจะมีความดันขัดภารกิจ เขาอยู่ที่ความสูงสูงสุดประมาณ 12 นาที แล้วก้าวออกมาจากเรือกอนโดลาของเขาเข้าไปในความมืดของอวกาศ หลังจากที่ล้มทั้งสิบสามวินาที คิตทิงเจอร์หกเท้าเปิดหลังคาร่มชูชีพและเสถียรฤดูใบไม้ร่วงของเขา ป้องกันการหมุนแบบแบน