“Mn!” Dongfang nodded his head: “Yo

“Mn!” Dongfang nodded his head: “You don’t have to worry about it. I won’t let anyone plot against His Majesty again. As for Gu Qiuhong… humph! Though I can’t meddle with him, if I ever get an opportunity to pay him back for what he did, I’ll make sure that he dies a tragic death.”

Yun Che and Cang Yue took their leave, and walked away from the bedchamber. Then, they walked side by side and arrived at the Moon Embracing Palace.

All the red ribbons and red lights that were decorating the Moon Embracing Palace had been removed by this time, and not even a trace of them was left behind. Seeing this situation, Cang Yue also quietly let out a breath of relief. She was afraid Yun Che would feel uncomfortable looking at the ornamentation.

After they met again this time, they had finally got the chance to be alone. Cang Yue closed the Palace door, and tightly hugged Yun Che. She leaned against him as she closed her eyes, and didn’t want to let go of him anymore.

“Junior Brother Yun, I’m truly glad… that I didn’t lose you.” Cang Yue softly murmured.

“I’m also truly glad… that I didn’t lose you.” Yun Che replied back in a gentle voice.

“Pfft…” Cang Yue suddenly gave a light laugh, and said with fake displeasure: “I think you should be saying ‘you all’ instead of ‘you’, right? You bad man, you’re always trying to show off, which not only caused you nearly lose your life sixteen months ago, but also revealed your romantic history… hmph!”

While speaking, the tip of Cang Yue’s nose and lips slightly raised at the same time, though she wasn’t the slightest bit angry. After losing Yun Che and then regaining him, she was already infinitely thankful to the heavens. here was no way she would be willing to part with him again, so how could she blame him or argue over his relationships?

“Err? Romantic… history?” Yun Che stared blankly: “What are you…”

“I know that you and Xia Qingyue are an officially married couple. But I never thought that you actually… actually with Chu Yuechan… hmph-hmph! You practically made all the men of the world into your public enemy!”

“…!?” Yun Che suddenly widened his eyes, and asked with a stammer: “This, this, this… I and Little Fairy… Ah no, I mean about Chu Yuechan… that thing… how can it…?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"! Mn" Dongfang พยักหน้า: "คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะไม่ยอมให้ใครพล็อตกับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอีกครั้ง สำหรับ Gu Qiuhong ... ฮึ! แต่ผมไม่สามารถเข้าไปยุ่งกับเขาถ้าผมเคยได้รับโอกาสที่จะจ่ายเงินให้เขากลับมาเพื่อสิ่งที่เขาทำผมจะทำให้แน่ใจว่าเขาตายตายอนาถ. " ยุนและเจ๊ Cang Yue จึงลาของพวกเขาและเดินออกไปจาก ห้องนอน จากนั้นพวกเขาเดินเคียงข้างและไปถึงดวงจันทร์ไพบูลย์พระราชวัง. ทั้งหมดริบบิ้นสีแดงและไฟสีแดงที่ได้รับการตกแต่งดวงจันทร์ไพบูลย์พระราชวังที่ถูกถอดออกโดยเวลานี้และไม่ได้ร่องรอยของพวกเขาถูกทิ้งไว้ข้างหลัง เห็นสถานการณ์เช่นนี้ Cang Yue ยังเงียบให้ออกลมหายใจด้วยความโล่งอก เธอกลัวเจ๊ยุนจะรู้สึกอึดอัดมองไปที่การตกแต่ง. หลังจากที่พวกเขาพบกันอีกครั้งในเวลานี้ในที่สุดพวกเขาได้มีโอกาสที่จะอยู่คนเดียว Cang Yue ปิดประตูพระราชวังและกอดแน่น Yun Che เธอโน้มตัวกับเขาขณะที่เธอปิดตาของเธอและไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ไปของเขาอีกต่อไป. "จูเนียร์บราเดอร์ Yun ฉันดีใจที่อย่างแท้จริง ... ที่ฉันไม่ได้สูญเสียคุณ." Cang ยูพากันบ่นเบา ๆ . "ฉัน ' ม. นอกจากนี้ยังมีความยินดีอย่างแท้จริง ... ที่ฉันไม่ได้สูญเสียคุณ "เจ๊ยุนตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน. " Pfft ... "Cang Yue จู่ ๆ ให้หัวเราะเบาและกล่าวด้วยความไม่พอใจของปลอม" ผมคิดว่าคุณควรจะพูดว่า 'คุณ ทั้งหมด 'แทน' คุณ 'ใช่มั้ย? คุณคนเลว, คุณมักจะพยายามที่จะแสดงปิดซึ่งไม่เพียง แต่เกิดขึ้นกับคุณเกือบจะสูญเสียสิบหกชีวิตของคุณเดือนที่ผ่านมา แต่ยังเผยให้เห็นประวัติศาสตร์ที่โรแมนติกของคุณ ... ฮึ่ม! " ในขณะที่พูดปลายจมูก Cang Yue และริมฝีปากนูนขึ้นมาเล็กน้อยที่ ในเวลาเดียวกัน แต่เธอก็ไม่นิดโกรธ หลังจากที่สูญเสีย Yun เจ๊แล้วฟื้นเขาเธอมีอยู่แล้วเพียบขอบคุณสวรรค์ นี่คือวิธีที่เธอจะยินดีที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาอีกครั้งไม่ได้ดังนั้นวิธีการที่เธอสามารถตำหนิเขาหรือเถียงความสัมพันธ์ของเขา? "ข้อผิดพลาด? ? โรแมนติก ... ประวัติศาสตร์ "เจ๊ยุนจ้อง blankly:" สิ่งที่คุณ ... " " ฉันรู้ว่าคุณและเซี่ย Qingyue เป็นคู่แต่งงานอย่างเป็นทางการ แต่ผมไม่เคยคิดว่าคุณจริง ... จริงกับชู Yuechan ... ฮึ่ม-ฮึ่ม! คุณจริงทำทุกคนของโลกออกเป็นศัตรูของประชาชนของคุณ! " " ... !? "เจ๊ยุนจู่ ๆ ก็เบิกตากว้างของเขาและถามกับพูดตะกุกตะกัก" นี้นี้นี้ ... ฉันและนางฟ้าน้อย ... อ่าไม่มีผมหมายถึง เกี่ยวกับบุญชู Yuechan ... สิ่งที่ ... วิธีที่สามารถมัน ... ? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดี ! " ตงฟางพยักหน้า " คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ผมจะไม่ปล่อยให้พล็อตใครต่อฝ่าบาทอีก สำหรับกู qiuhong . . . ฮึ ! แม้ว่าผมจะไม่ยุ่งกับเขา ถ้าฉันไม่เคยได้รับโอกาสที่จะแก้แค้นเขาสำหรับสิ่งที่เขาทำ ฉันจะทำให้แน่ใจว่าเขาตาย ตายอนาถ "ยุนอึน และฉางเยว่จากไปของพวกเขาและเดินออกไปจากห้องบรรทม แล้วจึงเดินเคียงข้างดวงจันทร์โอบกอดและมาถึงที่วังทั้งหมดสีแดงริบบิ้นและไฟสีแดงที่ผสมมูนกอดวังได้ถูกลบออก โดยในครั้งนี้ และไม่มีแม้แต่ร่องรอยของพวกเขาถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง เห็นสถานการณ์นี้ ฉางเยว่ก็ค่อยๆปล่อยลมหายใจโล่งอก เธอกลัวยุนเช จะรู้สึกอึดอัด มองไปที่การประดับหลังจากที่พวกเขาพบกันอีกครั้ง พวกเขาก็มีโอกาสที่จะอยู่คนเดียว ฉางเยว่ปิดประตูวัง และแน่นกอดยุนเช เธอพิงกับเขาขณะที่เธอหลับตา และไม่อยากให้เขาไปอีกแล้ว" น้องพี่ยุน ผมดีใจ . . . . . . . จริงๆ ที่ผมไม่ได้สูญเสียคุณ . " ฉางเยว่เบาพึมพำ" ผมดีใจ . . . ที่ฉันไม่แพ้นาย " ยุนเช ตอบกลับด้วยเสียงที่อ่อนโยน" อะ . . . . . . . " ฉางเยว่ก็ให้แสงหัวเราะและพูดกับความไม่พอใจปลอม : " ฉันคิดว่าคุณควรจะพูดว่า " คุณ " แทน " คุณ " ใช่มั้ย ? ผู้ชายเลว , คุณกำลังพยายามที่จะแสดงปิด ซึ่งไม่เพียง แต่ทำให้คุณเกือบจะสูญเสียชีวิตของคุณสิบหกเดือนมาแล้ว แต่ยังเผยประวัติ . . . . . . . โรแมนติกของคุณฮึ่ม ! "ในขณะที่พูด ปลายของฉางเยว่จมูกและริมฝีปากยกขึ้นเล็กน้อยในเวลาเดียวกัน แม้ว่าเธอไม่ได้โกรธเลยซักนิด หลังจากแพ้ยุนเช แล้วกลับเขา เธอก็ได้เพียบ ขอบคุณพระเจ้า ที่นี่ ไม่มีทางที่เธอจะยินดีที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับเขาอีกครั้ง แล้วเธอจะโทษเขาหรือโต้เถียงผ่านความสัมพันธ์ของเขา" เออ ? ? โรแมนติก . . . . . . . ประวัติศาสตร์ " ยุนเชจ้องอย่างว่างเปล่า : " นี่คุณ . . . . . . . "" ผมรู้ว่าคุณและเซี่ย qingyue เป็นคู่ที่แต่งงานกัน . แต่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าคุณจริง . . . จริงด้วย yuechan ชู . . . . . . . ฮึฮึ คุณเป็นคนทำทั้งหมดชายของโลกกลายเป็นศัตรูสาธารณะของคุณ "" . . . . . . . ? " ยุนเชก็เบิกกว้าง ดวงตาของเขา และถามกับพูดตะกุกตะกัก " นี้ นี้ นี้ . . . . . . . ฉันและนางฟ้าตัวน้อย . . . เอ่อ ผมหมายถึงเรื่องชู yuechan . . . . . . . . . ทำไมมัน . . . . . . . ? "