Rainsford forced himself on toward

Rainsford forced himself on toward that gap. He reached it. It was the shore of the sea. Across a cove he could see the gloomy gray stone of the chateau. Twenty feet below him the sea rumbled and hissed. Rainsford hesitated. He heard the hounds. Then he leaped far out into the sea. . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Rainsford บังคับตัวเองบนไปทางช่องว่างนั้น เขาถึงได้ ชายฝั่งทะเลได้ ในโคเขาได้เห็นหินสีเทามืดมนของชา ฟุต 20 ใต้ทะเล rumbled และ hissed Rainsford hesitated เขาได้ยินนายของสุนัข แล้วเขา leaped ไกลออกไปในทะเล...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Rainsford บังคับตัวเองไปสู่​​ช่องว่าง เขาไปถึงมัน มันเป็นฝั่งของทะเล ข้ามอ่าวที่เขาจะได้เห็นหินสีเทาอึมครึมของปราสาท ยี่สิบฟุตใต้ทะเลเขาครางและ hissed Rainsford ลังเล เขาได้ยินเสียงสุนัข จากนั้นเขาก็กระโดดไกลออกไปในทะเล . . .