Most of differences in the layout a

Most of differences in the layout and design of low-voltage networks are dictated by the mains voltage rating. In Europe and most of the world 220–240 V is the dominant choice, while in North America 120 V is the standard.[5]ANSI standard C84.1 recommends a +5%, −2.5% tolerance for the voltage range at a service point.[6] North American LV networks feature much shorter secondary connections, up to 250 feet (80 m), while in European design they can reach up to 1 mile (1,600 m). North American distribution transformers must be therefore placed much closer to consumers, and are smaller (25–50 kVA), while European ones can cover larger areas and thus have higher ratings (300–1000 kVA); only the remote rural areas in European design are served by single-phase transformers.[5]As the low-voltage distribute the electric power to the widest class of end users, another main design concern is safety of consumers who use the electric appliances and their protection against electric shocks. An earthing system, in combination with protective devices such as fuses and residual current devices, must ultimately ensure that a person must not come into touch with a metallic object whose potential relative to the person's potential (which is, in turn, equal to the ground potential unless insulating mats are used) exceeds a "safe" threshold, typically set at about 50 V.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแตกต่างส่วนใหญ่ในรูปแบบและการออกแบบของเครือข่ายแรงดันต่ำถูกกำหนดโดยระดับแรงดันไฟหลัก ในยุโรปและส่วนใหญ่ของโลก 220–240 V เป็นตัวเลือกที่โดดเด่น ในขณะที่ในอเมริกาเหนือ 120 V ถือเป็นมาตรฐาน [5] มาตรฐาน ANSI C84.1 แนะนำความคลาดเคลื่อน +5%, −2.5% สำหรับช่วงแรงดันไฟฟ้าที่จุดบริการ[6] เครือข่าย LV อเมริกาเหนือมีการเชื่อมต่อรองที่สั้นกว่ามาก สูงถึง 250 ฟุต (80 ม.) ในขณะที่การออกแบบแบบยุโรป สามารถเข้าถึงได้สูงสุด 1 ไมล์ (1,600 ม.) หม้อแปลงไฟฟ้าระบบจำหน่ายในอเมริกาเหนือจึงต้องอยู่ใกล้ผู้บริโภคมากขึ้น และมีขนาดเล็กกว่า (25–50 kVA) ในขณะที่หม้อแปลงไฟฟ้าของยุโรปสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ได้และมีพิกัดที่สูงกว่า (300–1,000 kVA) เฉพาะพื้นที่ชนบทห่างไกลในการออกแบบของยุโรปเท่านั้นที่ให้บริการโดยหม้อแปลงเฟสเดียว เนื่องจากแรงดันไฟฟ้าต่ำกระจายพลังงานไฟฟ้าไปยังผู้ใช้ปลายทางในระดับกว้างที่สุด ข้อกังวลด้านการออกแบบหลักอีกประการหนึ่งคือความปลอดภัยของผู้บริโภคที่ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าและการป้องกันไฟฟ้าช็อต ระบบสายดินร่วมกับอุปกรณ์ป้องกัน เช่น ฟิวส์และอุปกรณ์กระแสไฟตกค้าง จะต้องรับประกันในที่สุดว่าบุคคลจะต้องไม่สัมผัสกับวัตถุที่เป็นโลหะซึ่งมีศักยภาพสัมพันธ์กับศักยภาพของบุคคล (ซึ่งเท่ากับเท่ากับพื้นดิน เว้นแต่ใช้แผ่นฉนวน) เกินเกณฑ์ "ปลอดภัย" โดยทั่วไปจะตั้งค่าไว้ที่ประมาณ 50 โวลต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างส่วนใหญ่ในรูปแบบและการออกแบบของเครือข่ายแรงดันไฟฟ้าต่ำจะถูกกำหนดโดยแรงดันไฟฟ้าที่ได้รับการจัดอันดับในเมือง ในยุโรปและส่วนใหญ่ของโลก 220–240 V เป็นตัวเลือกหลัก ในขณะที่ในอเมริกาเหนือ 120 V เป็นตัวเลือกมาตรฐาน [5]
ความอดทน +5%, -2.5% สำหรับช่วงแรงดันไฟฟ้าที่จุดบริการแนะนำสำหรับมาตรฐาน ANSI C84.1 [6] การเชื่อมต่อทุติยภูมิของเครือข่ายแรงดันต่ำในอเมริกาเหนือสั้นลงถึง 250 ฟุต (80 เมตร) ในขณะที่การเชื่อมต่อทุติยภูมิสามารถเข้าถึง 1 ไมล์ (1600 เมตร) ในการออกแบบยุโรป ดังนั้นหม้อแปลงไฟฟ้าระบบจำหน่ายในอเมริกาเหนือจึงต้องวางอยู่ใกล้กับผู้บริโภคและมีขนาดเล็กลง (25-50 kVA) ในขณะที่หม้อแปลงไฟฟ้าระบบจำหน่ายในยุโรปสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ดังนั้นจึงมีคะแนนที่สูงขึ้น (300 - 1000 kVA) เฉพาะพื้นที่ชนบทห่างไกลในการออกแบบของยุโรปเท่านั้นที่มีหม้อแปลงเฟสเดียว [5]
เนื่องจากแรงดันไฟฟ้าต่ำจะกระจายไฟฟ้าไปยังผู้ใช้ปลายทางอย่างกว้างขวางที่สุดอีกประเด็นการออกแบบหลักคือความปลอดภัยของผู้บริโภคที่ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าและการป้องกันไฟฟ้าช็อต หนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างรูปแบบเครือข่ายแรงดันต่ําและการออกแบบส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับแรงดันไฟฟ้าที่กําหนดไว้ของแหล่งจ่ายไฟ 220–240โวลต์เป็นตัวเลือกหลักในยุโรปและส่วนใหญ่ของโลกและ120โวลต์เป็นแรงดันไฟฟ้ามาตรฐานในอเมริกาเหนือ [5]

ANSIมาตรฐานc 84.1แนะนําช่วงความอดทนแรงดันไฟฟ้าที่จุดทํางานคือ+5 %,-2.5 % [6]การเชื่อมต่อสํารองสําหรับเครือข่ายแรงดันไฟฟ้าต่ําในอเมริกาเหนือจะสั้นลงถึง250ฟุต( 80เมตร)ขณะที่การออกแบบในยุโรปการเชื่อมต่อสํารองจะยาวถึง1ไมล์( 1,600เมตร) ดังนั้นหม้อแปลงกระจายในอเมริกาเหนือต้องอยู่ใกล้กับผู้บริโภคและมีขนาดเล็กลง( 25-50กิโลโวลต์แอมป์)ในขณะที่หม้อแปลงกระจายในยุโรปสามารถครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และมีค่าการจัดอันดับที่สูงขึ้น( 300-1000กิโลโวลต์แอมป์) ในการออกแบบในยุโรปเฉพาะพื้นที่ชนบทห่างไกลที่ขับเคลื่อนด้วยหม้อแปลงเฟสเดียว [5]

เนื่องจากแรงดันไฟฟ้าต่ํากระจายพลังงานให้กับผู้ใช้ปลายทางที่หลากหลายมากที่สุดปัญหาการออกแบบที่สําคัญอีกประการหนึ่งคือความปลอดภัยของผู้บริโภคที่ใช้เครื่องใช้ไฟฟ้าและการป้องกันไฟฟ้าช็อต ระบบสายดินรวมกับอุปกรณ์ป้องกันเช่นฟิวส์และอุปกรณ์กระแสไฟฟ้าที่เหลืออยู่จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าบุคคลจะไม่สัมผัสกับศักยภาพของมนุษย์(เทียบเท่ากับศักยภาพของพื้นดิน)เกินกว่าเกณฑ์"ปลอดภัย" (โดยปกติจะตั้งไว้ที่50 v )วัตถุโลหะ