Villa MaireaFrom Wikipedia, the free encyclopediaQuestion book-new.svg การแปล - Villa MaireaFrom Wikipedia, the free encyclopediaQuestion book-new.svg ไทย วิธีการพูด

Villa MaireaFrom Wikipedia, the fre


Villa Mairea
From Wikipedia, the free encyclopedia
Question book-new.svg
This article does not cite any references or sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2007)



Villa Mairea, by Alvar Aalto, in Noormarkku, Finland.
Villa Mairea is a villa, guest-house, and rural retreat designed and built by the Finnish modernist architect Alvar Aalto for Harry and Maire Gullichsen in Noormarkku, Finland. The building was constructed in 1938–1939.

The Gullichsens were a wealthy couple and members of the Ahlström family. They told Aalto that he should regard it as 'an experimental house'. Aalto seems to have treated the house as an opportunity to bring together all the themes that had been preoccupying him in his work to that point but had not been able to include them in actual buildings.

Today, Villa Mairea is considered one of the most important buildings Aalto designed in his career.[1]

Contents [hide]
1 Introduction
1.1 Clients
1.1.1 Family projects
2 Initial concepts
2.1 Serpentine
2.2 L-shape
3 'Proto-Mairea'
3.1 Redesign
4 Final design
4.1 Living room
4.2 Dining room
4.3 Terrace
4.4 Upper floor
5 See also
6 References
7 External links
Introduction[edit]
The plan of the Villa Mairea is a modified L-shape of the kind Aalto had used before. It is a layout which automatically created a semi-private enclosure to one side, and a more exclusive, formal edge to confront the public world on the other. The lawn and the swimming pool are situated in the angle of the L, with a variety of rooms overlooking them. Horizontals and overhangs in the main composition echo the ground plane, and the curved pool weds the nearby forest topography. In contrast to these softening devices, the main facade has a more rigid, formal mood, and even possesses a canopy restated in a garden pergola vocabulary of bindings, poles and slats. The interiors of the Villa Mairea are richly articulated in wood, stone and brick. The spaces vary in size from the grand to the cabin-like.

Clients[edit]
The Villa Mairea was designed for Harry and Maire Gullichsen, to whom Aalto was introduced in 1935, by Nils-Gustav Hahl. Hahl was keen to promote his bentwood furniture designs. Maire, after whom the house was named, was the daughter of Walter Ahlström, of the Timber and Paper Company. She studied painting in Paris during the early 1920s, and in 1928, married the businessman Harry Gullichsen, who four years later became managing director of the A. Ahlström Company. Maire and Hahl had the idea of founding an avant-garde art gallery in Helsinki to act as a focus of progressive culture, and in due course this became ‘ARTEK’, now world-famous as manufacturers and distributors of Aalto’s furniture and glassware.

The Gullichsens believed in the possibility of a social utopia based on technological progress, and found in Alvar Aalto a designer who shared their ideals and could give them convincing architectural expression. Aalto and his first wife Aino had undertaken various projects for the Ahlström Company, including workers' housing, social facilities, and the celebrated Sunila Plant, completed in 1939, but it was in the Villa Mairea itself that the character of their utopian vision was demonstrated most fully.

Family projects[edit]
The villa was the third major house built with Ahlström money. In 1877 the founder of the company, Maire’s grandfather Antti Ahlström, had built an imposing wooden house as a family residence in Noormarkku, a village a few miles inland from the town of Pori on Finland’s west coast; at the turn of the century her father, Walter, commissioned an art nouveau house on a nearby site. As Aalto’s biographer Göran Schildt has pointed out, each was representative of the values of their time: the first an expression of semi-feudal authority organized around a highly formalized style of living, the latter underlining ‘the domestic happiness afforded by solid riches, with comfortable rooms, cosy furniture and luxurious, well-tended garden grounds’. The new villa – to be used as a summer house, a form of retreat to nature traditional in Finland – was intended to express the aspirations of the new generation and of the Gullichsens’ vision of ‘the good life’ which they believed industrialization would eventually make available to the majority in the newly independent state.

Initial concepts[edit]
Aalto began work on the Villa towards the end of 1937, and was given an almost free hand by his clients.[2] His first proposal was a rustic hut modeled on vernacular farmhouses. Early in 1938, however, inspiration came from a radically different source, the residence named ‘Fallingwater’ designed by Frank Lloyd Wright, which had just received international acclaim thanks to an exhibition at the Museum of Modern Art in New York and publication in Life and Time magazines, as well as in architectural journals. Such was Aalto’s enthusiasm for the design, Schildt tells us, that he tried to persuade the Gullichsens to build their home over a stream on Ahlström land a few miles out of Noormarkku.

Serpentine[edit]
The influence of Fallingwater is evident in several sheets of studies, which show boldly cantilevered balconies and an undulating basement story intended as a substitution for the natural forms of the stream and rocks. In later sketches, the free-form basement appears as an upper-floor studio with a serpentine wall sunk into a one-and-half storey entrance hall, forming a drop-ceiling around the fireplace. The undulating, wave-like form was already established as a leitmotiv of Aalto’s work: it was familiar from the vases designed for the 'Savoy Restaurant' in Helsinki. It also featured prominently in the second-prize-winning entry for the Finnish Pavilion at the Exposition Internationale des Arts et Techniques dans la Vie Moderne (Paris World Fair of 1937), named ‘Tsit Tsit Pum’. Aalto won the first prize with a different design and, never one to waste a good idea, used vast sinuous partitions as the primary spatial device of his masterly design for the New York Fair of 1939.

The free forms of nature were seen as symbols of human freedom, and as early as 1926 Aalto remarked that the ‘curving, living, unpredictable line which runs in dimensions unknown to mathematics, is for me the incarnation of everything that forms a contrast in the modern world between brutal mechanicalness and religious beauty in life. The fact that the Finnish word aalto means ‘wave’ doubtless added a certain piquancy to his attraction to the motif.


Fireplace, interior view

Fireplace, as seen from gardens
L-shape[edit]
Throughout his early studies for the Villa, Aalto envisaged an L-shaped plan similar to that of his own house in Munkkiniemi (1934–36). There, the ‘L’ shape distinguishes between the house proper and the integral studio; at Villa Mairea, it separates the family accommodation from that of a courtyard - garden variously enclosed by combinations of walls, fences, trellises and the wooden sauna. Demetri Porphyrios has pointed out that this plan form is common amongst Scandinavian aristocratic residences; it was also used, for example, by Gunnar Asplund in his celebrated Snellman House of 1919. Although Aalto’s clients had asked for an ‘experimental’ house, it is significant that he first envisaged it as a reversion to a vernacular form, and then as a variant on a familiar plan type; in embodying a vision of the future, Aalto is at pains to endow the dwelling with strong memories of the past.

'Proto-Mairea'[edit]
In the early spring of 1938 the Gullichsens approved a design which Schildt has called the Proto-Mairea, on the basis of which construction began in the summer. The plan established the basic disposition of accommodation found in the finished house, with the dining situated in the corner between the family rooms and the servants' wing, and the bedrooms and Maire’s studio upstairs, the latter originally expressed as a free-form curve in elevation, rather than plan.

Aalto’s analysis of the activities to be accommodated produced a schedule of reception rooms which included an entrance hall with an open fireplace, a living room, a gentlemen’s room, a ladies’ room, a library, a music room, a winter garden, a table tennis room and an art gallery. It read more like the programme for a Victorian country house than a demonstration of the social-democratic dwelling of the future, and Aalto was far from satisfied with the design. A young Swiss student working in his office at the time recalls that he used to scold the model like a naughty dog, explaining to her that 'those people don’t need so many rooms'.

Redesign[edit]
After the foundations had been excavated Aalto had a new idea and was able to persuade his clients to accept a radical redesign in which only the plan footprint and servant wing remained more or less intact. The basement was greatly reduced in area, and the main entrance moved from its curious position at the side and rear to a much more obvious location in front of the dining room. Marie’s studio was re-positioned to occupy the place above the former entrance canopy, whose shape it echoes, and the various reception rooms were accommodated in a large 14 metre-square space. The separate art gallery was removed and its place taken by the sauna, which nestles against a low L-shaped stone wall, the remainder of the original wall and trellis being replaced by a short fence and earth mound.

Harry Gullichsen's only objection to the revised design was the lack of a separate library where he could hold confidential business meetings, for which Aalto proposed a small room screened by movable shelving units which did not reach the ceiling. Aalto suggested that these units could also be used for storing Maire’s art collection – an idea which, he pointed out, should be 'socially supportable as it could be realized
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
Mairea วิลล่าจากวิกิพีเดีย สารานุกรมฟรีหนังสือคำถาม-new.svgบทความนี้อ้างอิงแหล่งที่มาหรืออ้างอิงใด ๆ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้อ้างถึงแหล่งที่เชื่อถือได้ วัสดุ unsourced อาจจะท้าทาย และลบออกไป (2550 ธันวาคม)Mairea วิลล่า โดย Alvar Aalto ใน Noormarkku ประเทศฟินแลนด์Mairea วิลล่าเป็นวิลล่า เกสเฮาส์ และชนบทถอยออกแบบ และสร้าง โดยสถาปนิกบุกเบิกฟินแลนด์ Alvar Aalto สำหรับแฮร์รี่และ Maire Gullichsen ใน Noormarkku ประเทศฟินแลนด์ อาคารถูกสร้างขึ้นในค.ศ. 1938-1939Gullichsens จะได้คู่รวยและสมาชิกในครอบครัว Ahlström พวกเขาบอก Aalto ที่ เขาควรพิจารณามันเป็น 'บ้านทดลอง' Aalto น่าจะ ได้ถือว่าบ้านเป็นโอกาสที่จะรวบรวมรูปทั้งหมดที่ได้รับ preoccupying เขาในจุดที่งานของเขา แต่ก็ไม่ได้รวมไว้ในอาคารจริงวันนี้ Mairea วิลล่าถือเป็นหนึ่งในอาคารสำคัญ Aalto มาในอาชีพของเขา[1]เนื้อหา [ซ่อน] บทนำ 11.1 ลูกค้า1.1.1 โครงการที่ครอบครัวแนวคิดเริ่มต้น 22.1 กลุ่มเซอร์เพนไทน์2.2 รูป L3 'โปรโต-Mairea'3.1 การออกแบบออกแบบขั้นสุดท้าย 44.1 ห้อง4.2 ห้องอาหาร4.3 ระเบียง4.4 ชั้น5 ดู6 อ้างอิงเชื่อมโยงภายนอก 7แนะนำ [แก้ไข]แผนของ Mairea วิลล่าแก้ไข L-รูปร่างของชนิด Aalto ได้ใช้ก่อนได้ เค้าโครงที่จัดตู้ห้องด้านหนึ่ง และขอบเป็นพิเศษมากขึ้น อย่างเป็นทางการเผชิญโลกสาธารณะอื่นๆ ได้ สนามหญ้าและสระว่ายน้ำอยู่ในมุมของ L มีหลากหลายห้องที่พวกเขาสามารถมองเห็น Horizontals และ overhangs ในองค์ประกอบหลักดังสนั่นเครื่องบินพื้นดิน และสระว่ายน้ำโค้ง weds ภูมิประเทศป่าใกล้เคียง ตรงข้ามเหล่านี้นุ่มนวลอุปกรณ์ ซุ้มหลักมีอารมณ์เข้มงวดมากขึ้น เป็น และยังมีร่มเงาปรับปรุงใหม่ในสวนแพร์โกคำศัพท์รวม หมุน และ slats การตกแต่งภายในของ Mairea วิลล่ามีมั่งคั่งพูดชัดแจ้งในไม้ หิน และอิฐ ช่องว่างที่แตกต่างกันในขนาดแกรนด์เหมือนกระท่อมลูกค้า [แก้ไข]Mairea วิลล่าถูกออกแบบมาสำหรับแฮร์รี่และ Maire Gullichsen ซึ่ง Aalto ถูกนำในปี 1935 โดยกุสตาฟ Nils Hahl Hahl มีความกระตือรือร้นที่จะส่งเสริมการออกแบบเฟอร์นิเจอร์ของเขา bentwood Maire หลังจากที่บ้านมีชื่อ เป็นลูกสาวของ Walter Ahlström ไม้และกระดาษ บริษัท เธอศึกษาจิตรกรรม ในปารีสระหว่างปี 1920 ช่วง และ 1928 แต่งงานวัยแฮร์รี่ Gullichsen ที่สี่ปีต่อมากลายเป็นกรรมการผู้จัดการบริษัท A. Ahlström Maire และ Hahl มีความคิดในการก่อตั้งคณะศิลป์โอ่โถงในเฮลซิงกิเป็นจุดสำคัญของวัฒนธรรมที่ก้าวหน้า และในครบกำหนดหลักสูตรนี้ได้กลายเป็น 'ARTEK' ชื่อตอนนี้เป็นผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายของ Aalto เฟอร์นิเจอร์และเครื่องแก้วGullichsens เชื่อในความเป็นไปได้ของยูโทเปียเป็นสังคมตามความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และพบใน Alvar Aalto นักออกแบบผู้ร่วมอุดมคติของพวกเขา และสามารถให้พวกเขาทำให้นิพจน์สถาปัตยกรรม Aalto และภรรยาแรก Aino ได้ดำเนินโครงการต่าง ๆ สำหรับ บริษัท Ahlström รวมถึงแรงงานที่อยู่อาศัย สิ่งอำนวยความสะดวกทางสังคม และ พืช Sunila เฉลิมฉลอง เสร็จสมบูรณ์ในปีพ.ศ. 2482 แต่ใน Mairea วิลล่าตัวเองว่า ของวิสัยทัศน์กล่าวถูกแสดงอย่างสมบูรณ์ที่สุดโครงการครอบครัว [แก้ไข]วิลล่าบ้านหลักสามมี Ahlström เงินได้ ใน 1877 ผู้ก่อตั้งบริษัท ปู่ของ Maire Antti Ahlström ได้สร้างเรือนมีเตียงเป็นที่อยู่อาศัยครอบครัวใน Noormarkku หมู่บ้านกี่ไมล์สะสมเข้าจากเมือง Pori บนชายฝั่งตะวันตกของฟินแลนด์ ที่เปิดของศตวรรษพ่อของเธอ Walter มอบหมายอำนาจหน้าที่ของบ้านเป่าบนไซต์ที่ใกล้เคียง เป็นชีวประวัติของ Aalto Göran Schildt ได้ชี้ให้เห็น แต่ละเป็นตัวแทนของค่าของเวลา: แรกนิพจน์ของกึ่งศักดินาเป็นสถานลักษณะของที่อยู่อาศัย ขีดเส้นใต้หลัง 'ในประเทศสุข afforded โดยริชเชสทึบ ห้องพัก เฟอร์นิเจอร์ที่สะดวกสบาย และหรูหรา แปลงดอกไม้บริเวณสวน' สูงอย่างเป็นทางการ วิลล่าใหม่ – ใช้เป็นบ้านร้อน รูปแบบของการพักผ่อนกับธรรมชาติแบบดั้งเดิมในฟินแลนด์ – ถูกใช้เพื่อแสดงความปรารถนา ของคนรุ่นใหม่ และวิสัยทัศน์ Gullichsens' 'ดีชีวิต' ซึ่งพวกเขาเชื่อว่า ทวีความรุนแรงมากจะสุดให้ส่วนใหญ่ในรัฐอิสระใหม่แนวคิดเริ่มต้น [แก้ไข]เริ่มทำงานบนวิลล่าสิ้น 1937 Aalto และให้เป็นเกือบฟรีมือ โดยลูกค้าของเขา[2] ข้อเสนอแรกเขามีกระท่อมชนบทจำลองบนพื้นถิ่นตอน farmhouses ในช่วงค.ศ. 1938 ไร แรงบันดาลใจมาจากแหล่งอื่นก็ เดอะเรสซิเดนซ์ที่ชื่อ 'ฟอลลิงวอเทอร์' ออกแบบ โดยแฟรงก์ลอยด์ไรต์ ซึ่งเพิ่งได้รับ acclaim นานาชาติ ด้วยนิทรรศการที่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์กและตีพิมพ์ ในนิตยสารชีวิตและเวลา รวม ทั้ง ในสมุดรายวันงานสถาปัตยกรรม เช่นมีความกระตือรือร้นของ Aalto สำหรับการออกแบบ บอก Schildt เขาพยายามโน้มน้าวใจ Gullichsens จะสร้างบ้านของพวกเขาผ่านลำธารบนบก Ahlström กี่ไมล์จาก Noormarkkuลักษณะคดเคี้ยว [แก้ไข]อิทธิพลของฟอลลิงวอเทอร์จะปรากฏชัดในหลาย ๆ แผ่นศึกษา ซึ่งแสดงระเบียง cantilevered อย่างกล้าหาญ และมีชั้นใต้ดินลำบากไว้ทดแทนในรูปแบบธรรมชาติของลำธารและหิน ในร่างภายหลัง ห้องใต้ดินอิสระปรากฏเป็นสตูดิโอชั้นบนเป็น มีลักษณะคดเคี้ยวกำแพงจมลงเป็นชั้นเดียว และครึ่งเข้า ฝ้าเพดานหล่นรอบเตาไฟการขึ้นรูป แล้วก่อแบบลำบาก คลื่นเหมือนเป็น leitmotiv ของ Aalto งาน: มันเป็นความคุ้นเคยจากแจกันมา 'ร้านซาวอย' ในเฮลซิงกิ มันยังห้องจึงชนะรางวัลสองรายการสำหรับศาลาฟินแลนด์ที่นิทรรศการ Internationale des Arts et เทคนิค dans la วีออมโมเดิร์น (ปารีสเวิลด์แฟร์ของปี 1937), ชื่อ 'Tsit Tsit ปุ้ม' Aalto ชนะรางวัลแรกกับการออกแบบที่แตกต่างกัน ไม่หนึ่งเสียความคิดที่ดี ใช้กั้นมากมาย sinuous เป็นอุปกรณ์พื้นที่หลักของการออกแบบของเขา"พี่เบิ้ม"สำหรับเป็นธรรมนิวยอร์กของ 1939แบบอิสระในธรรมชาติได้เห็นเป็นสัญลักษณ์ของเสรีภาพมนุษย์ และก่อนที่ 1926 Aalto กล่าวที่ ' curving ชีวิต บรรทัดไม่แน่นอนที่ทำงานในมิติที่ไม่รู้จักกับคณิตศาสตร์ คือฉัน ลงทุกอย่างที่แตกต่างในโลกสมัยใหม่ระหว่าง mechanicalness โหดร้ายและความสวยงามทางศาสนาในชีวิต ความจริงที่ว่า คำภาษาฟินแลนด์ aalto หมายถึง 'คลื่น' อย่างไม่ต้องสงสัยเพิ่ม piquancy บางแปลนน่าสนใจของเขาเตาไฟ ตกแต่งภายในดูเตาไฟ เห็นจากสวนรูปตัวแอล [แก้ไข]ตลอดการศึกษาของเขาช่วงสำหรับวิลล่า Aalto envisaged รูป L แผนการบ้านของเขาในมังค์คินิมิ (1934-36) มี 'L' รูปร่างแตกต่างระหว่างบ้านที่เหมาะสมและสตูดิโอเป็น ที่วิลล่า Mairea มันแยกที่พักครอบครัวจากสวน - สวนล้อมรอบ ด้วยกำแพง รั้ว trellises และซาวน่าไม้เพิ่ม Demetri Porphyrios ได้ชี้ให้เห็นว่าแบบฟอร์มแผนนี้ทั่วไปแห่งสแกนดิเนเวียนเรสรูป มันยังใช้ เช่น โดย Gunnar Asplund ในบ้าน Snellman เฉลิมฉลองของ 1919 แม้ว่าลูกค้าของ Aalto ถามบ้าน 'ทดลอง' เป็นสำคัญว่า เขาแรก envisaged มัน เป็น reversion ฟอร์มพื้นถิ่นตอน และ เป็นตัวแปรชนิดแผนคุ้นเคย ในการชงวิสัยทัศน์แห่งอนาคต Aalto เป็นที่ปวด endow ปีติกับความทรงจำที่แข็งแกร่งของอดีต'โปรโต-Mairea' [แก้ไข]ในช่วงฤดูใบไม้ผลิค.ศ. 1938 Gullichsens การอนุมัติแบบที่ Schildt เรียกว่าโปรโต-Mairea โดยการก่อสร้างเริ่มในฤดูร้อน แผนการก่อตั้งการจัดการพื้นฐานแห่งที่พบในบ้านสำเร็จรูป พร้อมรับประทานอาหารตั้งอยู่มุมห้อง และ ปีกของข้าราชการ และห้องนอน และสตูดิโอของ Maire ชั้นบน หลังแรกแสดงเป็นเส้นโค้งอิสระในระดับ แผนวิเคราะห์กิจกรรมที่อาศัยของ Aalto ผลิตกำหนดการต้อนรับห้องที่รวมเข้าเป็นกเพื่อ ห้องนั่งเล่น ห้องของสุภาพบุรุษ สตรี รี ห้องดนตรี สวนฤดูหนาว ห้องปิงปอง และอาร์ตแกลเลอรี่ มันอ่านเพิ่มเติมเช่นโปรแกรมสำหรับบ้านคันทรีวิคตอเรียนสาธิตของสังคมประชาธิปไตยที่อยู่อาศัยแห่งอนาคต และ Aalto ถูกไกลจากความพึงพอใจกับการออกแบบ นักเรียนสวิสหนุ่มทำงานในสำนักงานของเขาในขณะเรียกคืนว่า เขาใช้ด่าแบบเช่นสุนัขซน อธิบายของเธอว่า 'คนเหล่านั้นไม่จำเป็นห้องมาก'[แก้ไข] การออกแบบหลังจากมีการขุดค้นมูลนิธิ Aalto มีความคิดใหม่ และได้ชักชวนลูกค้าของเขายอมรับออกแบบรุนแรงที่เดียวแผนรอยและคนใช้ปีกยังคงน้อยเหมือนเดิม ชั้นใต้ดินลดลงมากในพื้นที่ และทางเข้าหลักย้ายจากตำแหน่งอยากรู้อยากเห็นที่ด้านข้างและด้านหลังไปยังตำแหน่งที่ชัดเจนมากขึ้นด้านหน้าห้องอาหาร สตูดิโอของมารีได้อีกครั้งในตำแหน่งที่จะครอบครองที่ข้างฝาครอบเข้าอดีต ซึ่งรูปร่างนั้น echoes และห้องต้อนรับต่าง ๆ ที่อาศัยในพื้นที่ขนาดใหญ่ 14 ตารางเมตร ศิลป์แยกถูกเอาออก และแทนโดยซาวน่า ซึ่งบริเวณต่ำ L รูปหินกำแพง ส่วนเหลือของผนังและโครงแขนงเดิมถูกแทนที่ ด้วย mound กรอบและแผ่นดินโดยย่อมรดกเฉพาะแฮร์รี่ Gullichsen การออกแบบปรับปรุงคือการ ขาดของไลบรารีต่างหากที่เขาสามารถระงับการประชุมธุรกิจลับ ที่ Aalto เสนอฉาย โดยหน่วย shelving สามารถเคลื่อนย้ายที่ไม่ถึงเพดานห้องขนาดเล็ก Aalto แนะนำว่า หน่วยงานเหล่านี้สามารถยังสามารถใช้สำหรับการจัดเก็บรวบรวมศิลปะของ Maire – ความคิดซึ่ง เขาแหลม ควร ' สังคม supportable ที่สามารถรับรู้
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!

Villa Mairea
From Wikipedia, the free encyclopedia
Question book-new.svg
This article does not cite any references or sources. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed. (December 2007)



Villa Mairea, by Alvar Aalto, in Noormarkku, Finland.
Villa Mairea is a villa, guest-house, and rural retreat designed and built by the Finnish modernist architect Alvar Aalto for Harry and Maire Gullichsen in Noormarkku, Finland. The building was constructed in 1938–1939.

The Gullichsens were a wealthy couple and members of the Ahlström family. They told Aalto that he should regard it as 'an experimental house'. Aalto seems to have treated the house as an opportunity to bring together all the themes that had been preoccupying him in his work to that point but had not been able to include them in actual buildings.

Today, Villa Mairea is considered one of the most important buildings Aalto designed in his career.[1]

Contents [hide]
1 Introduction
1.1 Clients
1.1.1 Family projects
2 Initial concepts
2.1 Serpentine
2.2 L-shape
3 'Proto-Mairea'
3.1 Redesign
4 Final design
4.1 Living room
4.2 Dining room
4.3 Terrace
4.4 Upper floor
5 See also
6 References
7 External links
Introduction[edit]
The plan of the Villa Mairea is a modified L-shape of the kind Aalto had used before. It is a layout which automatically created a semi-private enclosure to one side, and a more exclusive, formal edge to confront the public world on the other. The lawn and the swimming pool are situated in the angle of the L, with a variety of rooms overlooking them. Horizontals and overhangs in the main composition echo the ground plane, and the curved pool weds the nearby forest topography. In contrast to these softening devices, the main facade has a more rigid, formal mood, and even possesses a canopy restated in a garden pergola vocabulary of bindings, poles and slats. The interiors of the Villa Mairea are richly articulated in wood, stone and brick. The spaces vary in size from the grand to the cabin-like.

Clients[edit]
The Villa Mairea was designed for Harry and Maire Gullichsen, to whom Aalto was introduced in 1935, by Nils-Gustav Hahl. Hahl was keen to promote his bentwood furniture designs. Maire, after whom the house was named, was the daughter of Walter Ahlström, of the Timber and Paper Company. She studied painting in Paris during the early 1920s, and in 1928, married the businessman Harry Gullichsen, who four years later became managing director of the A. Ahlström Company. Maire and Hahl had the idea of founding an avant-garde art gallery in Helsinki to act as a focus of progressive culture, and in due course this became ‘ARTEK’, now world-famous as manufacturers and distributors of Aalto’s furniture and glassware.

The Gullichsens believed in the possibility of a social utopia based on technological progress, and found in Alvar Aalto a designer who shared their ideals and could give them convincing architectural expression. Aalto and his first wife Aino had undertaken various projects for the Ahlström Company, including workers' housing, social facilities, and the celebrated Sunila Plant, completed in 1939, but it was in the Villa Mairea itself that the character of their utopian vision was demonstrated most fully.

Family projects[edit]
The villa was the third major house built with Ahlström money. In 1877 the founder of the company, Maire’s grandfather Antti Ahlström, had built an imposing wooden house as a family residence in Noormarkku, a village a few miles inland from the town of Pori on Finland’s west coast; at the turn of the century her father, Walter, commissioned an art nouveau house on a nearby site. As Aalto’s biographer Göran Schildt has pointed out, each was representative of the values of their time: the first an expression of semi-feudal authority organized around a highly formalized style of living, the latter underlining ‘the domestic happiness afforded by solid riches, with comfortable rooms, cosy furniture and luxurious, well-tended garden grounds’. The new villa – to be used as a summer house, a form of retreat to nature traditional in Finland – was intended to express the aspirations of the new generation and of the Gullichsens’ vision of ‘the good life’ which they believed industrialization would eventually make available to the majority in the newly independent state.

Initial concepts[edit]
Aalto began work on the Villa towards the end of 1937, and was given an almost free hand by his clients.[2] His first proposal was a rustic hut modeled on vernacular farmhouses. Early in 1938, however, inspiration came from a radically different source, the residence named ‘Fallingwater’ designed by Frank Lloyd Wright, which had just received international acclaim thanks to an exhibition at the Museum of Modern Art in New York and publication in Life and Time magazines, as well as in architectural journals. Such was Aalto’s enthusiasm for the design, Schildt tells us, that he tried to persuade the Gullichsens to build their home over a stream on Ahlström land a few miles out of Noormarkku.

Serpentine[edit]
The influence of Fallingwater is evident in several sheets of studies, which show boldly cantilevered balconies and an undulating basement story intended as a substitution for the natural forms of the stream and rocks. In later sketches, the free-form basement appears as an upper-floor studio with a serpentine wall sunk into a one-and-half storey entrance hall, forming a drop-ceiling around the fireplace. The undulating, wave-like form was already established as a leitmotiv of Aalto’s work: it was familiar from the vases designed for the 'Savoy Restaurant' in Helsinki. It also featured prominently in the second-prize-winning entry for the Finnish Pavilion at the Exposition Internationale des Arts et Techniques dans la Vie Moderne (Paris World Fair of 1937), named ‘Tsit Tsit Pum’. Aalto won the first prize with a different design and, never one to waste a good idea, used vast sinuous partitions as the primary spatial device of his masterly design for the New York Fair of 1939.

The free forms of nature were seen as symbols of human freedom, and as early as 1926 Aalto remarked that the ‘curving, living, unpredictable line which runs in dimensions unknown to mathematics, is for me the incarnation of everything that forms a contrast in the modern world between brutal mechanicalness and religious beauty in life. The fact that the Finnish word aalto means ‘wave’ doubtless added a certain piquancy to his attraction to the motif.


Fireplace, interior view

Fireplace, as seen from gardens
L-shape[edit]
Throughout his early studies for the Villa, Aalto envisaged an L-shaped plan similar to that of his own house in Munkkiniemi (1934–36). There, the ‘L’ shape distinguishes between the house proper and the integral studio; at Villa Mairea, it separates the family accommodation from that of a courtyard - garden variously enclosed by combinations of walls, fences, trellises and the wooden sauna. Demetri Porphyrios has pointed out that this plan form is common amongst Scandinavian aristocratic residences; it was also used, for example, by Gunnar Asplund in his celebrated Snellman House of 1919. Although Aalto’s clients had asked for an ‘experimental’ house, it is significant that he first envisaged it as a reversion to a vernacular form, and then as a variant on a familiar plan type; in embodying a vision of the future, Aalto is at pains to endow the dwelling with strong memories of the past.

'Proto-Mairea'[edit]
In the early spring of 1938 the Gullichsens approved a design which Schildt has called the Proto-Mairea, on the basis of which construction began in the summer. The plan established the basic disposition of accommodation found in the finished house, with the dining situated in the corner between the family rooms and the servants' wing, and the bedrooms and Maire’s studio upstairs, the latter originally expressed as a free-form curve in elevation, rather than plan.

Aalto’s analysis of the activities to be accommodated produced a schedule of reception rooms which included an entrance hall with an open fireplace, a living room, a gentlemen’s room, a ladies’ room, a library, a music room, a winter garden, a table tennis room and an art gallery. It read more like the programme for a Victorian country house than a demonstration of the social-democratic dwelling of the future, and Aalto was far from satisfied with the design. A young Swiss student working in his office at the time recalls that he used to scold the model like a naughty dog, explaining to her that 'those people don’t need so many rooms'.

Redesign[edit]
After the foundations had been excavated Aalto had a new idea and was able to persuade his clients to accept a radical redesign in which only the plan footprint and servant wing remained more or less intact. The basement was greatly reduced in area, and the main entrance moved from its curious position at the side and rear to a much more obvious location in front of the dining room. Marie’s studio was re-positioned to occupy the place above the former entrance canopy, whose shape it echoes, and the various reception rooms were accommodated in a large 14 metre-square space. The separate art gallery was removed and its place taken by the sauna, which nestles against a low L-shaped stone wall, the remainder of the original wall and trellis being replaced by a short fence and earth mound.

Harry Gullichsen's only objection to the revised design was the lack of a separate library where he could hold confidential business meetings, for which Aalto proposed a small room screened by movable shelving units which did not reach the ceiling. Aalto suggested that these units could also be used for storing Maire’s art collection – an idea which, he pointed out, should be 'socially supportable as it could be realized
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!


mairea วิลล่า จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี คำถาม SVG

หนังสือเล่มใหม่ บทความนี้ไม่ได้อ้างถึงใด ๆหรือแหล่งที่มา กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ได้โดยเพิ่มแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือ ภาษาไทยวัสดุอาจจะท้าทายและลบออก ( ธันวาคม 2007 )



วิลล่า mairea โดยอัลวา อัลโต ใน noormarkku ฟินแลนด์ mairea
วิลล่าเป็นวิลล่า เกสต์เฮ้าส์ชนบทและออกแบบและสร้างโดยสถาปนิก modernist ฟินแลนด์อัลวา อัลโตสำหรับแฮร์รี่และ gullichsen noormarkku แมร์ ใน ฟินแลนด์ อาคารที่ถูกสร้างขึ้นในปี 2481 – 2482 .

gullichsens ได้คู่รวย และสมาชิกของ ahlstr ö m และครอบครัว พวกเขาบอกให้อัลโต ที่เขาควรพิจารณาเป็น ' บ้าน ' ที่ทดลองหลังดูเหมือนจะถือว่าบ้านเป็นโอกาสที่จะนำร่วมกันทุกรูปแบบ ที่ได้รับ preoccupying เขาในงานของเขาไปยังจุดที่ แต่ได้รวมไว้ในอาคารจริง

วันนี้ วิลล่า mairea ถือเป็นหนึ่งในอาคารที่สำคัญที่สุดในอาชีพของเขาหลังออกแบบ [ 1 ]

เนื้อหา [ ซ่อน ]
1

สำหรับลูกค้าเบื้องต้น สำหรับครอบครัวเริ่มต้นแนวคิดโครงการ
2
22.2 L-shape
3
1 serpentine ' จึง mairea '

สุดท้าย 3.1 การออกแบบการออกแบบห้องนั่งเล่น

4.1 4.2 4.3 ระเบียงห้องอาหาร

4.4 ชั้นบน
5
6
7 ดูการอ้างอิงการเชื่อมโยงภายนอก
บทนำ [ แก้ไข ]
แผนการของวิลล่า mairea เป็นการดัดแปลง L-shape ของชนิด Aalto ได้ใช้ก่อน มันเป็นรูปแบบที่สร้างขึ้นโดยอัตโนมัติกึ่งเอกชนที่แนบไปข้างหนึ่ง และ พิเศษ เพิ่มเติมขอบที่จะเผชิญโลกอย่างเป็นทางการในที่สาธารณะอื่น ๆ สนามหญ้าและสระว่ายน้ำตั้งอยู่ในมุมของ L กับความหลากหลายของห้องพักที่สามารถมองเห็นพวกเขา horizontals และยื่นในองค์ประกอบหลักสะท้อนพื้นเครื่องบิน และโค้งสระ weds ภูมิประเทศ ป่าในบริเวณใกล้เคียง ในทางตรงกันข้ามกับอุปกรณ์อาศัยเหล่านี้ ซุ้มหลักมีแข็งขึ้นอย่างเป็นทางการด้วยอารมณ์และแม้มีหลังคาหลังเป็นสวนร้านต้นไม้ศัพท์รวมเสาและแผ่น . การตกแต่งภายในของวิลล่า mairea จะมั่งคั่งก้องในไม้ หิน และอิฐ ช่องว่างที่แตกต่างกันในขนาดจากใหญ่ไปที่กระท่อมเหมือน

ลูกค้า [ แก้ไข ]
วิลล่า mairea ถูกออกแบบมาสำหรับแฮร์รี่ และ แมร์ gullichsen ซึ่งหลังเป็นที่รู้จักในปี 1935 โดย Nils กุสตาฟ hahl .hahl คือกระตือรือร้นที่จะส่งเสริมของเขา bentwood เฟอร์นิเจอร์ออกแบบ แมร์ หลังจากที่ บ้าน ชื่อ เป็นลูกสาวของ วอลเตอร์ ahlstr ö m ของ บริษัท ไม้และกระดาษ เธอศึกษาภาพวาดในปารีสในช่วงต้นปี ค.ศ. 1920 และในปี 1928 , แต่งงานกับนักธุรกิจ แฮร์รี่ gullichsen คนที่สี่ปีต่อมากลายเป็นผู้อำนวยการของ . ahlstr ö m บริษัทและมีความคิดของ แมร์ hahl เปรี้ยวจี๊ดผู้ก่อตั้งหอศิลป์เฮลซิงกิ แสดงเป็น ความสำคัญของวัฒนธรรมที่ก้าวหน้า และในหลักสูตรเนื่องจากนี้เป็น ' artek ตอนนี้ที่มีชื่อเสียงเป็นผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายของอัลโตของเฟอร์นิเจอร์และเครื่องแก้ว .

gullichsens เชื่อในความเป็นไปได้ของยูโทเปียทางสังคมขึ้นอยู่กับความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและพบในอัลวา อัลโตนักออกแบบผู้ร่วมอุดมการณ์ของตนเอง และสามารถให้พวกเขาได้แสดงออก สถาปัตยกรรม อัลโต และ Aino ภรรยาคนแรกมีดำเนินการโครงการต่างๆ เพื่อ ahlstr ö m บริษัท รวมทั้งแรงงานที่อยู่อาศัยสิ่งอำนวยความสะดวกทางสังคม และฉลอง sunila โรงงานเสร็จสมบูรณ์ในปี 1939แต่มันอยู่ในวิลล่า mairea เองว่าตัวละครของวิสัยทัศน์สังคมอุดมคติของพวกเขาแสดงให้เห็นอย่างเต็มที่ที่สุด

ครอบครัวโครงการ [ แก้ไข ]
วิลล่าเป็นหลักที่สาม บ้านสร้างด้วย ahlstr ö m เงิน ใน 1877 ผู้ก่อตั้งของ บริษัท ใน แมร์ ปู่ Antti ahlstr ö m มีการสร้างเป็นเรือนไม้ เป็นครอบครัวที่อยู่ใน noormarkku ,หมู่บ้านไม่กี่ไมล์จากเมืองโปริบนชายฝั่งตะวันตกของประเทศฟินแลนด์ ที่หันของศตวรรษที่พ่อของเธอ วอลเตอร์ รับหน้าที่ Art Nouveau บ้านบนเว็บไซต์ในบริเวณใกล้เคียง เป็นชีวประวัติของ Aalto G öวิ่ง schildt ได้ชี้ให้เห็นแต่ละท่านค่าของเวลาของพวกเขา : แรกการแสดงออกของอำนาจกึ่งศักดินา จัดรอบสูงเป็นทางการสไตล์ของชีวิตหลังการขีดเส้นใต้ ' ในความสุข afforded โดยความมั่งคั่งที่มั่นคง ด้วยห้องพักที่สะดวกสบาย เฟอร์นิเจอร์ อบอุ่น และหรูหรา ดี มีแนวโน้มที่ลานสวน และวิลล่าใหม่ที่จะใช้เป็นฤดูร้อนบ้านแบบฟอร์มการล่าถอยของธรรมชาติแบบดั้งเดิมในฟินแลนด์ ) มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงแรงบันดาลใจของคนรุ่นใหม่ และของ gullichsens ' วิสัยทัศน์ ' ชีวิตที่ดี ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าอุตสาหกรรมในที่สุดจะทำให้พร้อมใช้งานส่วนใหญ่ในรัฐอิสระใหม่

เริ่มต้นแนวคิด [ แก้ไข ]
หลังเริ่มทำงานในบ้านต่อ ปลาย ปี 1937และได้รับมือเกือบฟรี โดยลูกค้าของเขา [ 2 ] ข้อเสนอแรกของเขาเป็นกระท่อมแบบชนบทในพื้นถิ่นโซ่ ฟาร์มเ าส์ . ต้นใน 1938 , อย่างไรก็ตาม , แรงบันดาลใจมาจากแหล่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เรสซิเดนซ์ ที่ชื่อ ' วัฒนธรรมเคลต์ ' ออกแบบโดย Frank Lloyd Wright ,ซึ่งเพิ่งได้รับขอบคุณโห่ร้องระหว่างประเทศกับนิทรรศการที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ในนิวยอร์ก และตีพิมพ์ในนิตยสารชีวิต และเวลา รวมทั้งในวารสารสถาปัตยกรรม เช่นมีความกระตือรือร้น อัลโตสำหรับการออกแบบ schildt บอกเราว่าเขาพยายามที่จะชักชวนให้ gullichsens เพื่อสร้างบ้านของพวกเขาผ่านกระแส ahlstr ö m ที่ดินไม่กี่ไมล์จาก noormarkku

Serpentine [ แก้ไข ]
อิทธิพลของวัฒนธรรมเคลต์เป็นที่ประจักษ์หลายแผ่นของการศึกษาซึ่งแสดงเป็นลูกคลื่นเลย cantilevered ระเบียงและห้องใต้ดินเรื่องราวไว้ทดแทนสำหรับรูปแบบธรรมชาติของสายน้ำและโขดหิน ในร่างต่อมา สระดินปรากฏเป็นชั้นบน สตูดิโอ กับผนัง Serpentine จมเป็นหนึ่งและครึ่งชั้น โถงทางเข้ารูปเพดานหล่นรอบเตาผิง การกระเพื่อม , คลื่นเหมือนแบบฟอร์มได้ก่อตั้งขึ้นเป็น leitmotiv ของอัลโตทำงาน : มันเป็นความคุ้นเคยจากแจกันที่ออกแบบมาสำหรับ ' Savoy Restaurant ' ในเฮลซิงกินอกจากนี้ ผู้มีชื่อเสียงในรางวัลที่สองชนะรายการศาลา ฟินแลนด์ ที่งานแสดงความเป็นสากล des Arts et la vie เทคนิคในเมืองนิวยอร์ก ( โลกปารีสยุติธรรมของ 1937 ) ชื่อ ' tsit tsit ปุ้ม ' หลังชนะการประกวดด้วยการออกแบบที่แตกต่างกันและไม่เคยเสีย ความคิดที่ดีใช้อันอ่อนช้อยพาร์ทิชันเป็นหลักสำหรับอุปกรณ์การออกแบบฉกาจของเขาในนิวยอร์กยุติธรรมของ 1939

รูปแบบฟรีของธรรมชาติ ได้เห็นเป็นสัญลักษณ์ของเสรีภาพของมนุษย์ และเป็นต้นที่ 2469 หลังเปรยว่า ' โค้งอยู่ไม่บรรทัดซึ่งอยู่ในมิติที่ไม่รู้จักกับคณิตศาสตร์สำหรับผมคือการอวตารของทุกอย่างที่รูปแบบความคมชัดในโลกสมัยใหม่ระหว่าง mechanicalness โหดร้ายและความงามทางศาสนาในชีวิต ความจริงที่ว่า ฟินแลนด์ คำหลังหมายถึง ' คลื่น ' อย่างไม่ต้องสงสัยเพิ่มรสเผ็ดจัด บางสถานที่ของเขาแม่ลาย .




เตาผิงเตาผิง , วิวทะเล , เท่าที่เห็นจากสวน
L-shape [ แก้ไข ]
ตลอดการศึกษาแรกของเขาสำหรับวิลล่าภาพเป็นรูปตัวแอล หลังแผนคล้ายกับที่ของบ้านของเขาเองใน munkkiniemi ( 1934 – 36 ) มี , ' l ' รูปร่างแตกต่างระหว่างบ้านที่เหมาะสมและสตูดิโอหนึ่ง ; ที่พักวิลล่า mairea ก็แยกครอบครัวจากที่ลานสวน - นานาเนกล้อมรอบด้วยชุดของผนัง , รั้ว , trellises และซาวน่าไม้เดเมอตริ porphyrios ได้ชี้ให้เห็นว่าแผนนี้เป็นแบบฟอร์มทั่วไปในหมู่ชนชั้นสูงแบบสแกนดิเนเวียน มัน ก็ใช้ เช่น การ์เนอร์แอสเปลินด์ในการเฉลิมฉลอง snellman บ้าน 1919 แม้ว่าลูกค้าอัลโตก็ถามหาบ้าน ' ทดลอง ' , มันเป็นสิ่งสำคัญที่แรกที่เค้าเห็นมันเป็นตรงกันข้ามกับพื้นถิ่นฟอร์มแล้วเป็นแตกต่างกับชนิดของแผนการคุ้นเคย ;ในเชิงวิสัยทัศน์แห่งอนาคต หลังที่ปวด เพื่อบริจาคให้บ้านแข็งแรง ความทรงจำในอดีต 'proto-mairea

' [ แก้ไข ]
ในฤดูใบไม้ผลิของปี 1938 ที่ gullichsens การอนุมัติการออกแบบซึ่ง schildt ได้ เรียกว่า โปรโต mairea บนพื้นฐาน ซึ่งเริ่มก่อสร้างในฤดูร้อน แผนการสร้างนิสัยพื้นฐานที่พบในรูปบ้านกับห้องอาหาร ตั้งอยู่ในมุมระหว่างปีกครอบครัวและห้องคนรับใช้ และห้องนอน แมร์สตูดิโอชั้นบน หลังเดิม แสดงเป็นรูปแบบเส้นโค้งในระดับความสูงมากกว่าแผน

หลังของการวิเคราะห์กิจกรรมต้องอาศัยสร้างตารางเวลาของห้องรับแขกซึ่งมีโถงทางเข้าด้วย เปิดเตาผิง , ห้องนั่งเล่นห้องของผู้ชาย , ห้องน้ำ , ห้องสมุด , ห้องดนตรี , สวนฤดูหนาว , ห้องเล่นปิงปองและหอศิลป์ มันอ่านเหมือนโครงการบ้านประเทศวิคตอเรียมากกว่าการสาธิตของที่อยู่อาศัยสังคมประชาธิปไตยในอนาคต และหลังอยู่ไกลจากพอใจกับการออกแบบหนุ่มสวิสนักเรียนทำงานในสำนักงานของเขาในเวลาที่เรียกได้ว่าเขาเคยด่าแบบเหมือนหมาซน อธิบายกับเธอว่า ' คนเหล่านั้นไม่ได้ต้องการห้องพักมาก

[ ]
ออกแบบแก้ไขหลังจากที่มูลนิธิได้ขุดพบหลังมีความคิดใหม่ และก็สามารถที่จะโน้มน้าวลูกค้าของเขาที่จะยอมรับการออกแบบหัวรุนแรงซึ่งมีเพียงแผนรอยเท้าและคนรับใช้ปีกยังคงมากขึ้นหรือน้อยลงเหมือนเดิม ดินถูกลดลงอย่างมากในพื้นที่ และทางเข้าหลัก ย้ายจากตำแหน่งขี้สงสัยที่ด้านข้างและด้านหลังในตำแหน่งที่ชัดเจนมากในด้านหน้าของห้องอาหารมารี สตูดิโอ เป็นอีกครั้งในตําแหน่งที่จะครอบครองสถานที่เหนืออดีตหลังคาทางเข้าที่มีรูปร่างมันก้อง และห้องรับรองต่างๆ ที่อาศัยในขนาดใหญ่ 14 ตารางเมตร พื้นที่ หอศิลป์แยกจะถูกลบออกและสถานที่ที่ถ่ายโดยซาวน่า ซึ่งตั้งอยู่ติดกำแพงหิน รูปตัวแอล ต่ำส่วนที่เหลือของผนังเดิม และถูกแทนที่ด้วยรั้วลวดสั้น และเนินดิน เป็น

แฮร์รี่ gullichsen เพียงคัดค้านแก้ไขการออกแบบคือการขาดของห้องสมุดแยกต่างหากที่เขาจะถือการประชุมทางธุรกิจที่เป็นความลับ ซึ่งหลังเสนอในห้องเล็ก ๆ กัน โดยสามารถเก็บเข้าลิ้นชักหน่วยซึ่งไม่ได้ไปถึงเพดานหลังพบว่าหน่วยงานเหล่านี้สามารถใช้สำหรับการจัดเก็บงานศิลปะ maire เพื่อความคิดซึ่งเขาชี้ให้เห็นว่า ควรเป็น ' สังคมสนับสนุนเท่าที่ควร ตระหนัก
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: