In this story, we meet ex- gateman

In this story, we meet ex- gateman Govind Singh who after twenty-five years of good, clean service as the gateman of Engladia’s feels that he has gone mad. After retirement,trouble brews for him as in his free time he starts making dolls and proceeds to create entire models of places – a market scene, his oldoffice to name a few. They garner a lot of appreciation from people at the office and a few of his creations, he presents to his General Manager who had spoken to him twice in his twenty-five years of service – the day he was given the job of a gateman and the day he retired.

He comes to know through the man who gives him his monthly pension that the General Manager loves these models and this fills him with encouragement and happiness. Narayan has very acutely portrayed feelings of a blue-collar employee, the chasm which is there between them and the white-collar employees and how much of this class barrier affects the life of this gateman.

Govind Singh creates a model of the office and presents it. A few days later he receives a registered mail which makes him go into a state of panic (In the past he had received two mails which had been a source of torture for him till the contents had been read out).

Read the story to know what the registered mail contains and how it leads Govind to start believing that he has gone mad. Read it to see how well Narayan has captured the thoughts of a third class employee and at the same time commented through him on the strong class barrier which still exist in India.

A very interesting opposite take can be seen in George Orwell’s Shooting An Elephant where Orwell talks about his time as an officer in Burma and how he felt the pressure of being a White in that place and the consequences it had. Although both the stories talk about very different things –one talks about class, the other about race and colour but the pressure they exert on a man is a common ground for the comparison.

Narayan has a peculiar way of ending his stories, they do give through the character, a final conclusion but at the same time we see in most of his stories the character walking away in the end.

Narayan often creates stories of people who exist at the periphery. In this story we meet a gateman, while in the Hungry Child we meet a signboard painter, in An Astrologer’s Day we meet a quack acting as an astrologer, In God and the Cobbler we meet a cobbler and a hippie, in The Trail of the Green Blazer we meet a pickpocket, in The Axe we meet a Gardner, in The Missing Mail we are told the story of a postman.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเรื่องนี้ เราพบสิงห์โกวินด์ gateman อดีตที่ยี่สิบห้าปีของดี สะอาดบริการเป็น gateman ของของ Engladia รู้สึกว่า เขาหายบ้า หลังเกษียณ ปัญหาได้สำหรับเขาในเวลาว่างของเขา เขาเริ่มทำตุ๊กตา และดำเนินการสร้างโมเดลทั้งหมดของสถาน – ฉากตลาด oldoffice ของเขาเพื่อชื่อไม่กี่ พวกเขาเก็บไว้จำนวนมากของความชื่นชมจากคนที่ทำงานและความคิดสร้างสรรค์ของเขา เขานำเสนอให้เขาผู้จัดการทั่วไปที่ได้พูดกับเขาในยี่สิบห้าปีของบริการ – วันที่เขาได้รับงานของการ gateman และวันเขาออกเขามารู้ผ่านคนที่ให้เงินบำนาญรายเดือนเขาว่า รักผู้จัดการทั่วไปรุ่นเหล่านี้ และนี้จะเขา มีกำลังใจและความสุข นารายัณมีห่วงมากภาพความรู้สึกของพนักงานสีฟ้าปก chasm ซึ่งมีระหว่างพวกเขา และพนักงาน white-collar และอุปสรรคระดับนี้มากมีผลต่อชีวิตของ gateman นี้สิงห์โกวินด์สร้างแบบจำลองของสำนักงาน และนำเสนอได้ กี่วันต่อมาเขาได้รับจดหมายลงทะเบียนซึ่งทำให้เขาไปเข้าสู่สถานะของความหวาดกลัว (ในอดีตที่เขาได้รับจดหมายสองซึ่งเคยเป็นแหล่งการทรมานเขาจนได้รับการอ่านเนื้อหาออก)อ่านเรื่องราวรู้ประกอบด้วยของไปรษณีย์ลงทะเบียนและวิธีการที่จะนำไปสู่โกวินด์เริ่มเชื่อว่า เขาหายบ้า อ่านเพื่อดูว่านารายัณได้จับความคิด ของพนักงานชั้นที่สาม และในเวลาเดียวกันความเห็นผ่านเขากำแพงชั้นที่แข็งแกร่งซึ่งยังคง อยู่ในอินเดียน่าสนใจมากตรงข้ามจะเห็นได้ในจอร์จออร์เวลล์ถ่ายเป็นช้างที่ออร์เวลล์พูดถึงเวลาที่เขาเป็นพนักงานในพม่าและวิธีที่เขารู้สึกว่าความดันเป็น สีขาวในสถานที่และผลที่ตามมามันก็ แม้ว่าทั้งสองเรื่องราวที่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่แตกต่าง – หนึ่งพูดเกี่ยวกับคลาส อื่น ๆ เกี่ยวกับการแข่งขัน และสี แต่ความดันที่พวกเขาออกแรงบนคนที่เป็นพื้นดินทั่วไปสำหรับการเปรียบเทียบนารายัณมีวิธีที่แปลกของการสิ้นสุดเรื่องราวของเขา พวกเขาให้ผ่านตัวละคร ข้อสรุปสุดท้าย แต่ในเวลาเดียวกัน เราเห็นในส่วนของเรื่องราวของเขาตัวละครเดินไปในสุดนารายัณมักจะสร้างเรื่องราวของคนที่มีอยู่ที่รอบนอก ในเรื่องนี้เราพบ gateman ในขณะที่ในเด็กหิว เราพบป้ายจิตรกร ในวันของโหรอันที่เราตอบสนองนักต้มตุ๋นทำหน้าที่เป็นโหร ในพระเจ้าและ Cobbler ที่เราพบใน cobbler และฮิปปี้ ในเส้นของเสื้อสีเขียวเราพบการขโมยล้วงกระเป๋า ขวานเราพบในการ์ดเนอร์ ในจดหมายที่ขาดหายไปเราจะบอกเรื่องราวของบุรุษไปรษณีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเรื่องนี้เราจะได้พบอดีตคนเฝ้าประตูวินด์ซิงห์ซึ่งหลังจากยี่สิบห้าปีของดีบริการทำความสะอาดเป็นคนเฝ้าประตูของ Engladia ที่รู้สึกว่าเขาได้หายไปบ้า หลังจากเกษียณอายุปัญหา brews สำหรับเขาเช่นเดียวกับในเวลาว่างของเขาที่เขาเริ่มทำตุ๊กตาและดำเนินการเพื่อสร้างแบบจำลองทั้งหมดของสถานที่ - ฉากตลาด oldoffice ของเขาเพื่อชื่อไม่กี่ พวกเขารวบรวมจำนวนมากของความชื่นชมจากคนในสำนักงานและไม่กี่ของการสร้างสรรค์ของเขาเขานำเสนอให้ผู้จัดการทั่วไปของเขาได้พูดกับเขาสองครั้งในยี่สิบห้าปีที่ผ่านมาการให้บริการ - ในวันที่เขาได้รับงานของคนเฝ้าประตูที่และ วันที่เขาเกษียณ.

เขาจะมารู้ผ่านคนที่ทำให้เขามีเงินบำนาญรายเดือนของเขาว่าผู้จัดการทั่วไปรักรูปแบบเหล่านี้และเติมเขาด้วยการให้กำลังใจและความสุข Narayan ได้แสดงให้เห็นความรู้สึกของพนักงานสีฟ้าปกมากอย่างรุนแรงเหวซึ่งจะมีระหว่างพวกเขาและพนักงานปกขาวและจำนวนเท่าใดอุปสรรคชั้นนี้มีผลกระทบต่อชีวิตของผู้คนเฝ้าประตูนี้.

วินด์ซิงห์จะสร้างรูปแบบของสำนักงานและนำเสนอ มัน. ไม่กี่วันต่อมาเขาได้รับจดหมายลงทะเบียนซึ่งจะทำให้เขาไปอยู่ในสภาพของความหวาดกลัว (ในอดีตที่ผ่านมาเขาได้รับสองอีเมลซึ่งเป็นแหล่งที่มาของการทรมานสำหรับเขาจนเนื้อหาที่ได้รับการอ่านออก).

อ่านเรื่องราวที่จะรู้ว่า สิ่งที่อีเมลที่ลงทะเบียนมีและวิธีการที่จะนำไปสู่การเริ่มต้นวินด์เชื่อว่าเขาได้หายไปบ้า อ่านมันเพื่อดูว่าดี Narayan ได้จับความคิดของพนักงานชั้นที่สามและในเวลาเดียวกันแสดงความคิดเห็นผ่านเขาในอุปสรรคระดับที่แข็งแกร่งซึ่งยังคงอยู่ในประเทศอินเดีย.

ตรงข้ามใช้เวลาที่น่าสนใจมากสามารถมองเห็นในจอร์จเวลล์ยิงช้างที่ เวลล์พูดถึงช่วงเวลาของเขาเป็นเจ้าหน้าที่ในพม่าและวิธีการที่เขารู้สึกกดดันของการเป็นสีขาวในสถานที่และผลที่ตามมาก็มี แม้ว่าทั้งสองเรื่องที่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่แตกต่างกันมาก -One พูดคุยเกี่ยวกับระดับอื่น ๆ ที่เกี่ยวกับการแข่งขันและสี แต่ความกดดันที่พวกเขาออกแรงมนุษย์เป็นพื้นดินทั่วไปสำหรับการเปรียบเทียบ.

Narayan มีวิธีการที่แปลกประหลาดของตอนจบเรื่องของพวกเขาไม่ให้ ผ่านตัวละครที่เป็นข้อสรุปสุดท้าย แต่ในเวลาเดียวกันกับที่เราเห็นในส่วนของเรื่องของตัวละครตัวนี้เดินออกไปในที่สุด.

Narayan มักจะสร้างเรื่องราวของผู้คนที่อยู่ในขอบ ในเรื่องนี้เราจะได้พบคนเฝ้าประตูในขณะที่ในเด็กหิวเราจะได้พบจิตรกรป้ายในวันโหราจารย์ของเราตอบสนองความต้มตุ๋นทำหน้าที่เป็นโหรในพระเจ้าและพายผลไม้ที่เราพบรองเท้าและฮิปปี้ในร่องรอยของ กรีนเบลเซอร์ที่เราพบนักล้วงกระเป๋าในขวานเราตอบสนองความการ์ดเนอร์ในจดหมายที่หายไปเราจะบอกเล่าเรื่องราวของบุรุษไปรษณีย์ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเรื่องนี้ เราเจอแฟนเก่า - และโกวินด์ซิงห์ที่หลังจาก 25 ปีของ ดี สะอาด บริการเป็นมนตรีของ engladia ก็รู้สึกว่า เขาเป็นบ้าไปแล้ว หลังจากเกษียณอายุ เป็นปัญหาสำหรับเขาในฐานะ brews ในเวลาว่างของเขาเขาเริ่มทำตุ๊กตาและเงินที่จะสร้างแบบจำลองทั้งหมดของสถานที่ ( ฉากตลาดของเขา oldoffice เพื่อชื่อไม่กี่ เขาได้รับความชื่นชมจากคนมากมายที่ทำงานและไม่กี่ของการสร้างสรรค์ของเขา เขาเสนอให้ผู้จัดการของเขาที่พูดกับเขาสองครั้งในยี่สิบห้าปีของผู้บริโภคบริการ วันที่เขาได้รับงานของและและวันที่เขาเกษียณเขามารู้จากคนที่ให้เขาเป็นรายเดือนบำนาญที่ผู้จัดการชอบรุ่นนี้เติมเขาด้วยกำลังใจ และความสุข มีมากในความรู้สึกของ Narayan อย่างรุนแรงว่าพนักงานเสื้อสีฟ้า ซึ่งมีช่องว่างระหว่างพวกเขาและพนักงานปกขาวและวิธีการมากของชั้นเรียนนี้เป็นอุปสรรคต่อชีวิตและนี้Govind Singh สร้างรุ่นของ Office และแสดงมัน ไม่กี่วันต่อมาเขาได้รับจดหมายลงทะเบียนซึ่งทำให้เขาเข้าไปในภาวะตื่นตระหนก ( ในอดีตเขาได้รับสองอีเมลที่ได้รับแหล่งที่มาของทรมานเขาจนเนื้อหาถูกอ่านออก )อ่านเรื่องราวว่า ไปรษณีย์ลงทะเบียนมีและวิธีการนำโกวินด์เริ่มเชื่อที่เขาได้ไปบ้า อ่านเพื่อดูว่า Narayan ได้บันทึกความคิดของพนักงานระดับต่ำและในเวลาเดียวกันให้ความเห็นผ่านเขาในระดับที่แข็งแกร่ง อุปสรรคยังคงมีอยู่ในอินเดียน่าสนใจมากจะได้เห็นตรงข้ามของจอร์จ ออร์เวลล์ยิงช้างที่ออร์เวลล์พูดคุยเกี่ยวกับเวลาที่เขาเป็นเจ้าหน้าที่ในพม่า และว่าเขารู้สึกกดดันเป็นสีขาว ในสถานที่นั้น และผลมันมี แม้ว่าทั้งสองเรื่องที่พูดถึงสิ่งที่แตกต่างกันมาก–หนึ่งพูดคุยเกี่ยวกับชั้น อื่นๆ เกี่ยวกับการแข่งขันและสี แต่ดันพวกเขาออกแรงในมนุษย์ คือ พื้นทั่วไปสำหรับการเปรียบเทียบมีวิธีการเฉพาะของ Narayan สิ้นสุดเรื่องราวของเขา มันทำให้ผ่านตัวสุดท้ายเป็นบทสรุป แต่ในเวลาเดียวกัน เราดูในส่วนของเรื่องราวของเขา ตัวละครเดินออกไปในที่สุดNarayan มักสร้างเรื่องราวของคนที่อยู่รอบนอก ในเรื่องนี้เราเจอและในขณะที่เด็กหิว เจอป้ายจิตรกรของโหราจารย์ในวันที่เราได้พบกัน เถื่อน ทำตัวเป็นหมอดู ในพระเจ้า และขนม เจอขนมและฮิปปี้ในเส้นทางของกรีนเสื้อ เจอล้วงกระเป๋าในขวาน เจอ การ์ดเนอร์ , ที่ขาดหาย เมล์เราบอกเรื่องราวของบุรุษไปรษณีย์