Mental health professional supportP

Mental health professional support
Psychiatrists and psychologists appeared to be the most helpful in assisting respondents to understand their feelings (see Table 7). GPs were rated as least helpful by 48.8% of respondents (n = 41/84) and 37.9% (n = 36/95) stated that health professionals had not helped them with managing their feelings or their mental health (40.2%, n = 37/92). Length of time mental health professionals took to respond to people with a diagnosis of BPD in crisis varied: the same day (48.9%, n = 45/92), within 2 days (21.7%, n= 20), 2 days to longer than a week (22.8%, n = 21) and not at all (6.5%, n = 6). GPs were perceived to have the greatest capacity to respond effectively during a crisis (44.8%, n =39/87), followed by psychologists (33.3%, n = 27/81); mental health workers were the least responsive (26.6%, n = 21/79) (see Table 8).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาชีพสุขภาพจิตจิตแพทย์และนักจิตวิทยาที่ปรากฏจะ เป็นประโยชน์มากที่สุดในการช่วยให้ผู้ตอบเข้าใจความรู้สึก (ดูตารางที่ 7) จีพีเอสที่ได้รับคะแนนเป็นอย่างน้อย โดย 48.8% ของผู้ตอบ (n = 41/84) และ 37.9% (n = 36/95) ระบุว่า ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพได้ไม่ช่วยเหลือการจัดการสุขภาพจิตหรือความรู้สึก (40.2%, n = 37/92) เอาความยาวของเวลาทางด้านสุขภาพเพื่อตอบสนองกับการวินิจฉัยของบาร์เรลต่อวันในภาวะวิกฤตที่แตกต่างกัน: วันเดียว (48.9%, n = 45/92), ภายใน 2 วัน (21.7%, n = 20), การนานกว่าสัปดาห์ 2 วัน (22.8%, n = 21) และไม่ได้ทั้งหมด (6.5%, n = 6) จีพีเอสถูกมองว่ามีความจุมากที่สุดตอบสนองได้อย่างมีประสิทธิภาพในช่วงวิกฤต (44.8%, n = 39/87), ตาม ด้วยนักจิตวิทยา (33.3%, n = 27/81); สุขภาพจิตคนตอบน้อย (26.6%, n = 21/79) (ดูตาราง 8)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุขภาพจิตการสนับสนุนอาชีพ
จิตแพทย์และนักจิตวิทยาดูเหมือนจะเป็นประโยชน์มากที่สุดในการช่วยเหลือผู้ตอบแบบสอบถามที่จะเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา (ดูตารางที่ 7) จีพีเอสได้รับการจัดอันดับให้เป็นอย่างน้อยที่เป็นประโยชน์โดย 48.8% ของผู้ตอบแบบสอบถาม (n = 41/84) และ 37.9% (n = 36/95) ระบุว่าผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพก็ไม่ได้ช่วยให้พวกเขากับการจัดการความรู้สึกหรือสุขภาพจิตของพวกเขา (40.2% ของพวกเขา, N = 37/92) ระยะเวลาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตเอาไปตอบสนองคนที่มีการวินิจฉัยของบาร์เรลต่อวันในช่วงวิกฤตที่แตกต่างกัน A: ในวันเดียวกัน (48.9%, N = 45/92) ภายใน 2 วัน (21.7%, N = 20), 2 วันอีกต่อไป กว่าหนึ่งสัปดาห์ (22.8%, n = 21) และไม่ได้ทั้งหมด (6.5%, n = 6) จีพีเอสถูกมองว่าจะมีกำลังการผลิตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะตอบสนองได้อย่างมีประสิทธิภาพในช่วงวิกฤต (44.8%, N = 39/87) ตามด้วยนักจิตวิทยา (33.3%, N = 27/81); คนทำงานด้านสุขภาพจิตเป็นอย่างน้อยการตอบสนอง (26.6%, N = 21/79) (ดูตารางที่ 8)